iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Fando & Lis (1968, Alejandro Jodorowsky)
http://www.imdb.com/title/tt0061643/
Υπόθεση: Ο Fando και η παράλυτη φίλη του Lis, ξεκινούν μαζί ένα ταξίδι προς αναζήτηση της μυθικής πόλης Tar. Αυτό όμως που θα ξεκινήσει ώς μια απλή περιπέτεια θα μετατραπεί σε ένα επώδυνο, εσωτερικό ταξίδι αυτογνωσίας καθώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με παράλογες καταστάσεις και περίεργους χαρακτήρες.
Πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Alejandro Jodorowsky σε ταινία μεγάλου μήκους, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του φίλου του Fernando Arrabal, εμπλουτισμένο με δικές του εμπειρίες και ερμηνείες, το Fando & Lis δεν διαφέρει ιδιαίτερα από τις επόμενες ταινίες του χιλιανού σκηνοθέτη. Όσοι έχετε μυηθεί στο σινεμά του Jodorowsky με τις επόμενες και πιο γνωστές ταινίες του, σίγουρα δεν θα σας φανεί παράξενο το σουρεαλιστικό ντελίριο της συγκεκριμένης ταινίας. Το Fando & Lis είναι ένας συνδυασμός ταινίας φαντασίας, περιπέτειας, κοινωνικής σάτιρας και ψυχοδράματος, με την μορφή μιας road movie, που από τη μια πατάει γερά στο σινεμά του Fellini και απο την άλλη προσεγγίζει τη φιλμική συνεργασία του Bunuel με τον Dali, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι στο κινηματογραφικό έργο του Carl Dreyer. Στον πυρήνα του, το Fando & Lis είναι ένα σουρεαλιστικό ταξίδι φαντασίας στην πνευματική διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης, λειτουργώντας ως παραβολή πάνω στην απώλεια της αθωότητας, τη λειτουργία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, το δίπολο ζωή-θάνατος, την αγάπη, τη θρησκεία και την πνευματική ανάταση, γεμάτο με θρησκευτικούς συμβολισμούς και μυστικιστικές αναφορές. Ο Jodorowsky φαίνεται ότι δεν είχε εξελιχθεί ακόμη ως κινηματογραφικός σκηνοθέτης, γεγονός που κάνει το αποτέλεσμα να μοιάζει ακατέργαστο σε σχέση με τις επόμενες ταινίες του, ενώ και ο καταιγιστικός ρυθμός των ευρηματικών εικόνων μοιάζει μερικές φορές υπερβολικά χειμαρρώδης. Αυτό δεν μειώνει όμως την ποιητική ομορφιά της ταινίας και το εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα. Δημιουργώντας ένα σουρεαλιστικό πλαίσιο ώστε να λειτουργήσει η ιστορία, που φαίνεται να κινείται ανάμεσα σε μια διεστραμμένη μορφή των ψυχοδραμάτων του Bergman και σε μια ιερόσυλη διάσταση των ταινιών του Fellini, ο Jodorowsky στήνει ένα εκκεντρικό σουρεαλιστικό πανηγύρι γεμάτο από εικόνες βίας, ερωτισμού, διαστροφής και ανθρώπινης ανέχειας. Φυσικά η ταινία είναι γεμάτη σύμβολα, μεταφορές, ακραίο ερωτισμό και αφηρημένη βία, που προσθέτει στην ίδια συνταγή την θέση του Jodorowsky για την οργανωμένη θρησκεία, την πνευματική ελευθερία, τις φροϋδικές ιδέες αναφορικά με τα ένστικτα και τις ορμές, το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης και τον εσωτερικό διαφωτισμό. Το σενάριο, όπως και στις περισσότερες ταινίες του Jodorowsky έχει καθαρά επικουρικό ρόλο, ώστε να μπορέσει ο σκηνοθέτης να υφάνει έναν ιστό από αλληλουχίες υπνωτικών εικόνων και να μπορέσει να παρουσιάσει τις θέσεις του αναφορικά με το θέμα που πραγματεύεται. Η παραδοσιάκή αφηγηματική δομή ανατρέπεται από τον τρόπο που οι εικόνες και οι καταστάσεις αλληλοπλέκονται, όπως επίσης ανατρέπεται και γραμμικός χρόνος με την ευρεία χρήση flash-back. O σκοτεινός συμβολισμός του Fando & Lis και η στοιχειωμένη, ονειρική του ατμόσφαιρα ενισχύονται από την όμορφη ασπρόμαυρη φωτογραφία και την έξοχη κινηματογράφηση που βασίζεται στην ρευστή κάμερα, τις φρενήρεις λήψεις και τα σχεδόν χορογραφημένα πλάνα. Ο Jodorowsky επιλέγει μια σπειροειδή εξέλιξη της ιστορίας, βάζοντας τους δυο βασικούς χαρακτήρες της ταινίας σε μια επώδυνη περιδήνηση μέσα από απόκοσμες καταστάσεις και εκκεντρικούς χαρακτήρες, οδηγώντας του στην ακραία πλευρά της σχέσης τους κάνοντας παράλληλα ένα σχόλιο πάνω στη βία που υπάρχει στις διαπροσωπικές σχέσεις και στην εκμετάλλευση των αδυνάτων και των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων. Η υπνωτική αύρα που αποπνέει η ταινία και ο έντονος αλληγορικός τόνος της συνδυάζονται με τις σαγηνευτικές εικόνες για να δώσουν ένα βίαιο, αρκετές φορές, αποτέλεσμα που αποκτά το ύφος ενός παράλογου θεάτρου πάνω στην ανθρώπινη βαναυσότητα κι ενός σουρεαλιστικού διαλογισμού πάνω στον φόβο, τη βία και τις εμμονές. Το Fando & Lis, είναι σίγουρα πιο εύκολα προσβάσιμο και πιο εύθυμο από τις μεταγενέστερες ταινίες του σκηνοθέτη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει σκηνές βίας και ακραίου ερωτισμού που μπορούν να προκαλέσουν τον θεατή. Σίγουρα είναι κατώτερο των El Topo, Holy Mountain και Santa Sangre, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακή ταινία, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα. Η ταινία είχε προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις και ξεσήκωσε το κοινό όταν προβλήθηκε στο Μεξικό, με αποτέλεσμα ο Jodorowsky να αναγκαστεί να φυγαδευθεί από τον κινηματογράφο. Το Fando & Lis έμεινε ξεχασμένο αρκετά χρόνια και επανακυκλοφόρησε προς το τέλος της δεκαετίας του '90.
[edit] dead picture [edit]
http://www.imdb.com/title/tt0061643/
Υπόθεση: Ο Fando και η παράλυτη φίλη του Lis, ξεκινούν μαζί ένα ταξίδι προς αναζήτηση της μυθικής πόλης Tar. Αυτό όμως που θα ξεκινήσει ώς μια απλή περιπέτεια θα μετατραπεί σε ένα επώδυνο, εσωτερικό ταξίδι αυτογνωσίας καθώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με παράλογες καταστάσεις και περίεργους χαρακτήρες.
Πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Alejandro Jodorowsky σε ταινία μεγάλου μήκους, βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του φίλου του Fernando Arrabal, εμπλουτισμένο με δικές του εμπειρίες και ερμηνείες, το Fando & Lis δεν διαφέρει ιδιαίτερα από τις επόμενες ταινίες του χιλιανού σκηνοθέτη. Όσοι έχετε μυηθεί στο σινεμά του Jodorowsky με τις επόμενες και πιο γνωστές ταινίες του, σίγουρα δεν θα σας φανεί παράξενο το σουρεαλιστικό ντελίριο της συγκεκριμένης ταινίας. Το Fando & Lis είναι ένας συνδυασμός ταινίας φαντασίας, περιπέτειας, κοινωνικής σάτιρας και ψυχοδράματος, με την μορφή μιας road movie, που από τη μια πατάει γερά στο σινεμά του Fellini και απο την άλλη προσεγγίζει τη φιλμική συνεργασία του Bunuel με τον Dali, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι στο κινηματογραφικό έργο του Carl Dreyer. Στον πυρήνα του, το Fando & Lis είναι ένα σουρεαλιστικό ταξίδι φαντασίας στην πνευματική διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης, λειτουργώντας ως παραβολή πάνω στην απώλεια της αθωότητας, τη λειτουργία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, το δίπολο ζωή-θάνατος, την αγάπη, τη θρησκεία και την πνευματική ανάταση, γεμάτο με θρησκευτικούς συμβολισμούς και μυστικιστικές αναφορές. Ο Jodorowsky φαίνεται ότι δεν είχε εξελιχθεί ακόμη ως κινηματογραφικός σκηνοθέτης, γεγονός που κάνει το αποτέλεσμα να μοιάζει ακατέργαστο σε σχέση με τις επόμενες ταινίες του, ενώ και ο καταιγιστικός ρυθμός των ευρηματικών εικόνων μοιάζει μερικές φορές υπερβολικά χειμαρρώδης. Αυτό δεν μειώνει όμως την ποιητική ομορφιά της ταινίας και το εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα. Δημιουργώντας ένα σουρεαλιστικό πλαίσιο ώστε να λειτουργήσει η ιστορία, που φαίνεται να κινείται ανάμεσα σε μια διεστραμμένη μορφή των ψυχοδραμάτων του Bergman και σε μια ιερόσυλη διάσταση των ταινιών του Fellini, ο Jodorowsky στήνει ένα εκκεντρικό σουρεαλιστικό πανηγύρι γεμάτο από εικόνες βίας, ερωτισμού, διαστροφής και ανθρώπινης ανέχειας. Φυσικά η ταινία είναι γεμάτη σύμβολα, μεταφορές, ακραίο ερωτισμό και αφηρημένη βία, που προσθέτει στην ίδια συνταγή την θέση του Jodorowsky για την οργανωμένη θρησκεία, την πνευματική ελευθερία, τις φροϋδικές ιδέες αναφορικά με τα ένστικτα και τις ορμές, το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης και τον εσωτερικό διαφωτισμό. Το σενάριο, όπως και στις περισσότερες ταινίες του Jodorowsky έχει καθαρά επικουρικό ρόλο, ώστε να μπορέσει ο σκηνοθέτης να υφάνει έναν ιστό από αλληλουχίες υπνωτικών εικόνων και να μπορέσει να παρουσιάσει τις θέσεις του αναφορικά με το θέμα που πραγματεύεται. Η παραδοσιάκή αφηγηματική δομή ανατρέπεται από τον τρόπο που οι εικόνες και οι καταστάσεις αλληλοπλέκονται, όπως επίσης ανατρέπεται και γραμμικός χρόνος με την ευρεία χρήση flash-back. O σκοτεινός συμβολισμός του Fando & Lis και η στοιχειωμένη, ονειρική του ατμόσφαιρα ενισχύονται από την όμορφη ασπρόμαυρη φωτογραφία και την έξοχη κινηματογράφηση που βασίζεται στην ρευστή κάμερα, τις φρενήρεις λήψεις και τα σχεδόν χορογραφημένα πλάνα. Ο Jodorowsky επιλέγει μια σπειροειδή εξέλιξη της ιστορίας, βάζοντας τους δυο βασικούς χαρακτήρες της ταινίας σε μια επώδυνη περιδήνηση μέσα από απόκοσμες καταστάσεις και εκκεντρικούς χαρακτήρες, οδηγώντας του στην ακραία πλευρά της σχέσης τους κάνοντας παράλληλα ένα σχόλιο πάνω στη βία που υπάρχει στις διαπροσωπικές σχέσεις και στην εκμετάλλευση των αδυνάτων και των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων. Η υπνωτική αύρα που αποπνέει η ταινία και ο έντονος αλληγορικός τόνος της συνδυάζονται με τις σαγηνευτικές εικόνες για να δώσουν ένα βίαιο, αρκετές φορές, αποτέλεσμα που αποκτά το ύφος ενός παράλογου θεάτρου πάνω στην ανθρώπινη βαναυσότητα κι ενός σουρεαλιστικού διαλογισμού πάνω στον φόβο, τη βία και τις εμμονές. Το Fando & Lis, είναι σίγουρα πιο εύκολα προσβάσιμο και πιο εύθυμο από τις μεταγενέστερες ταινίες του σκηνοθέτη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει σκηνές βίας και ακραίου ερωτισμού που μπορούν να προκαλέσουν τον θεατή. Σίγουρα είναι κατώτερο των El Topo, Holy Mountain και Santa Sangre, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακή ταινία, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα. Η ταινία είχε προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις και ξεσήκωσε το κοινό όταν προβλήθηκε στο Μεξικό, με αποτέλεσμα ο Jodorowsky να αναγκαστεί να φυγαδευθεί από τον κινηματογράφο. Το Fando & Lis έμεινε ξεχασμένο αρκετά χρόνια και επανακυκλοφόρησε προς το τέλος της δεκαετίας του '90.
[edit] dead picture [edit]
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
