Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.314
- Αντιδράσεις
- 480
International Karate (1986)
Δεκαετία του 80.
Η εποχή της γνωριμίας με την πολεμική τέχνη του Karate για τους οπαδούς του video και όχι μόνο. Η εποχή όπου γνωρίσαμε τις πολεμικές τέχνες κυρίως μέσα από τον κινηματογράφο και τους πρωταγωνιστές αυτών όπως ο Bruce Lee και ο Jackie Chan και λατρέψαμε τα αντίστοιχα παιχνίδια στα οκτάπμιτα μηχανήματά μας.
Ένα από αυτά έμελε να αποτελέσει παιχνίδι σταθμό στην κατηγορία του και σημείο αναφοράς για κάθε άνθρωπο ο οποίος έχει μνήμες από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια της αγαπημένης μας δεκαετίας.
Μιλάμε φυσικά για το παιχνίδι της System 3 το οποίο (αν και μεταγενέστερο του The Way of the Exploding Fist), υπήρξε ίσως το καλύτερο beat ʽem up της εποχής και συγκεκριμένα για το International Karate.
Για να δούμε τι το ξεχωριστό είχε αυτό το παιχνίδι.
BEGIN
Το International Karate θα μας ταξιδέψει σε διάφορες χώρες του κόσμου με σκοπό να αποκτήσουμε φήμη κι εμπειρία διαγωνιζόμενοι στους αγώνες karate της περιοχής.
Ο χαρακτήρας μας με τη λευκή στολή έχει στη διάθεσή του μια πληθώρα κινήσεων βασισμένες στην πολεμική τέχνη οι οποίες με τον κατάλληλο συνδυασμό κινήσεων του joystick και του fire επιτυγχάνουμε τα εξής:
Κλωτσιές
• Μοχλός στην ευθεία προς τη μεριά που κοιτάμε και fire, κλωτσιά ευθεία.
• Μοχλός στην ευθεία αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση που κοιτάμε και fire, γυριστή κλωτσιά.
• Μοχλός προς τα κάτω και προς την αντίθετη κατεύθυνση που κοιτάμε, κλωτσιά ψηλή.
• Μοχλός προς τα πάνω και fire, εναέρια κλωτσιά.
• Μοχλός προς τα κάτω, σκούπα.
• Μοχλός προς τα κάτω και δεξιά ή αριστερά με fire, χαμηλή κλωτσιά.
Γροθιές
• Μοχλός προς τα κάτω και προς την κατεύθυνση που κοιτάμε, χαμηλή γροθιά.
• Μοχλός προς τα πάνω και δεξιά ή αριστερά, γροθιά στο κεφάλι.
Τέλος, ο χαρακτήρας μας μπορεί να πραγματοποιεί άλματα, εναέριες κωλοτούμπες προς τις δύο κατευθύνσεις αλλά και να αμύνεται.
Συνολικά 11 ολόκληρες κινήσεις!!! Καθόλου άσχημα για beat ʽem up, σωστά;
Κάθε χτύπημα στον αντίπαλο μας αποφέρει ένα συγκεκριμένο αριθμό πόντων οι οποίοι μας χρησιμεύουν για να αλλάζουμε ζώνες ξεκινώντας από την άσπρη και καταλήγοντας στη μαύρη.
Ο σοφός γέρος ο οποίος μοιάζει με τον Pai Mei του Kill Bill (ή σωστότερα ο Pai Mei μοιάζει με τον σοφό γέρο του International Karate), ο οποίος επιτηρεί τον αγώνα, μετά από κάθε χτύπημα αποφασίζει για τον αριθμό των πόντων ανάλογα με το είδος του χτυπήματος.
Κι όταν μιλάμε για «είδος χτυπήματος» εννοούμε το πόσο «γεμάτο» τρώει κάποιος ένα χτύπημα. Έτσι τα τελευτά χωρίζονται σε full hits και half hits και δίδουν τον ανάλογο αριθμό πόντων. Για παράδειγμα, η ιπτάμενη κλωτσιά δίνει 1.000 πόντους για full hit και 500 για half hit.
Οι βαθμοί είναι πολύτιμοι καθώς θα μας ανεβάσουν όπως αναφέρθηκε στην επόμενη ζώνη με τον εξής τρόπο. Ξεκινάμε από άσπρη και για να αποκτήσουμε την κίτρινη χρειαζόμαστε 5.900 βαθμούς, για την πράσινη 11.900 βαθμούς, για την μωβ 17.900 βαθμούς, για την καφέ 25.900 βαθμούς και για την μαύρη ζώνη 40.000.
Εντυπωσιακή τεχνική στο Beijing υπό το βλέμμα του αυστηρού αλλά δίκαιου κριτή.
Οι χώρες στις οποίες θα διαγωνιστούμε είναι με σειρά: η γέφυρα του λιμανιού στο Sydney της Αυστραλίας, το άγαλμα της ελευθερία στη Νέα Υόρκη των Η.Π.Α, το Beijing στην Κίνα και τέλος το βουνό Fuji στο Tokyo στην Ιαπωνία.
Πριν μεταβούμε σε κάθε χώρα θα πρέπει να περάσουμε ορισμένα bonus levels στα οποία θα πρέπει ή να σπάσουμε με το κεφάλι μας μια σειρά από τούβλα κάθετα τοποθετημένα μεταξύ τους ή να δοκιμάσουμε τα αντανακλαστικά μας αποφεύγοντας διάφορα αιχμηρά αντικείμενα όπως μαχαίρια, ακόντια κλπ.
Σε κάθε χώρα θα αναμετρηθούμε με τον αντίπαλο σʼ έναν αγώνα 3 γύρων στους οποίους θα πρέπει να μαζέψουμε 2 full points για να περάσουμε στον επόμενο. Κάθε γύρος διαρκεί 30 δευτερόλεπτα τα οποία αν περάσουν, ο γύρος θα κατακυρωθεί υπέρ αυτού που έχει τους περισσότερους πόντους. Αν κατορθώσουμε και τελειώσουμε το γύρο πριν ο χρόνος λήξει, ο πλεονάζον χρόνος μετατρέπεται σε πόντους. Είναι προφανές πως η δυσκολία των αντιπάλων μεταβάλλεται καθώς προχωρούμε από γύρο σε γύρο κι από χώρα σε χώρα.
Ιδιαίτερα διασκεδαστικό είναι το two player mode στο οποίο όπως είναι προφανές κάθε παίχτης αναλαμβάνει έναν από τους αντιπάλους και η «διπλή διασκέδαση» αρχίζει. Σε αυτό το mode έχουμε αγώνες των 60 δευτερολέπτων όπου νικητής είναι αυτός ο οποίος συγκεντρώνει 12 πόντους.
Πραγματικά ένα από τα καλύτερα διπλά beat ʽem ups που έχουν υπάρξει.
Δε νύχτωσε. Τα αστράκια που βλέπεις είναι από το χτύπημα.
Τα γραφικά του International Karate είναι ιδιαίτερα προσεγμένα, η δυσκολία του κυμαίνεται σε νορμάλ επίπεδα, ενώ το μέγεθος των sprites είναι αρκετά μεγάλα και ταχύτερα από αυτά του The Way of the Exploding Fist.
Τα χρώματα είναι αρκετά και ζωηρά δημιουργώντας ευχάριστη ατμόσφαιρα στο gamer, ενώ για άλλη μια φορά πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στις συνθετικές ικανότητες του Rob Hubbard ο οποίος επιμελήθηκε το μουσικό θέμα του παιχνιδιού (βλ. και Thundercats), Τα ηχητικά εφέ είναι επίσης αρκετά προσεγμένα όπως οι κραυγές από τα χτυπήματα αλλά και ο ήχος από τις κινήσεις του καρατέκα μας οι οποίες σκίζουν τον αέρα.
Τίποτα βέβαια από τα παραπάνω δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία αν δεν υπήρχε το εκπληκτικό game play του παιχνιδιού, το οποίο χαρίζει ιδιαίτερη διασκέδαση αλλά και «κλέβει» ιδιαίτερες ώρες και μέρες από τους οπαδούς του παιχνιδιού.
Δε θα σας πρότεινα να δοκιμάστε το International Karate γιατί ξέρω πως το έχετε ήδη κάνει σε οποιοδήποτε format (αν και στον Commodore 64 είναι κορυφή), αλλά θα σας συνιστούσα ανεπιφύλακτα μια ακόμη επανάληψη σε αυτό.
Έτσι για να κρατιέστε σε φόρμα
