Nintendo World

[Diddy Kong]

 

Εισαγωγή

Το περιοδικό Nintendo World κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από την Delta Graph Ε.Π.Ε. με την άδεια της αγγλικής εκδοτικής εταιρείας FUTURE Publishing, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του περιοδικού αποτέλεσε μετάφραση του αγγλικού περιοδικού Ν64 Magazine. Η θεματολογία του Nintendo World κάλυπτε κυρίως παιχνίδια για τη νέα τότε παιχνιδομηχανή Ν64, ωστόσο είχε reviews, tips και οδηγούς στρατηγικής και για παιχνίδια Super Nintendo και Gameboy. Το περιοδικό σταμάτησε να καλύπτει με reviews παιχνίδια για το Super Nintendo από το τεύχος 8 και έπειτα. Το περιοδικό δεν αποτέλεσε επίσημη κυκλοφορία της ελληνικής αντιπροσωπείας της Nintendo (όπως άλλωστε ήταν και το αντίστοιχο N64 Magazine στο Ηνωμένο Βασίλειο), ωστόσο η αντιπροσωπεία στήριξε το περιοδικό με πολλές διαφημίσεις και διαγωνισμούς σχεδόν σε όλα τα τεύχη.

Περίοδος κυκλοφορίας

To ελληνικό Nintendo World πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1998 και η κυκλοφορία του τερματίστηκε μόλις 11 περιοδικά αργότερα, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Ο βασικός λόγος της διακοπής του ήταν η πολύ περιορισμένη αγορά - στόχος του περιοδικού (Έλληνες κάτοχοι παιχνιδομηχανών Nintendo) και οι σχετικά χαμηλές πωλήσεις του Ν64 στην χώρα μας, ιδίως τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του.



Συντελεστές

Διευθυντής: Γιάννης Δελής

Αρχισυντάκτης: Σταμάτης Λούβρος (τεύχη 1 & 2), Ηλίας Κούκουτσας (τεύχη 3 – 11)

Συντάκτες: Άγγελος Ασημακόπουλος, Σταμάτης Βλάσσης, Μπάμπης Δαλαβούρας, Νίκος Ζωγόπουλος, Κόκκινος Τυμπάνης, Ευτύχιος Χαμογελίδης

Διευθυντής Marketing: Δρόσος Δρόσος

Δημόσιες Σχέσεις: Ντόρα Τζουβάρα

Υπεύθυνοι Διαφήμισης: Δημήτρης Ασημάκης, Κωνσταντίνος Μαργαρίτης

Επιμέλεια Εξωφύλλου & Lay Out: Lubo Mitev, Δημήτρης Μελένιος, Δημήτρης Καραγεώργος, Αφροδίτη Κούρμπαλη

Κατασκευή Διαφημίσεων: Ευαγγελία Χοχλακάκη, Δημήτρης Μελένιος

Τεχνική Υποστήριξη: Γεώργιος Βαρθολομαίος

Διαχωρισμοί - Φιλμ: DELTA GRAPH

Μοντάζ: Αλέξανδρος Ασημακόπουλος, Φίλιππος Βανδώρος

Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε.

Εκτύπωση Εξωφύλλου: Αφοί Ρόη Α.Ε.

Γραμματεία - Αγγελίες: Έφη Δημητρακοπούλου

Συνδρομές: Λέτα Ζαφειροπούλου

Τιμή

Η τιμή του περιοδικού ξεκίνησε στις 800 δραχμές και αυξήθηκε στις 1.000 δραχμές από το τεύχος 8. Οι λόγοι σύμφωνα με τον αρχισυντάκτη Ηλία Κούκουτσα στο ίδιο τεύχος ήταν οι εξής: «Όταν πριν από 9 περίπου μήνες πήραμε την απόφαση να εκδώσουμε ένα περιοδικό για Nintendo, ξέραμε ότι τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα και οι δρόμοι δεν θα ήταν στρωμένοι με ροδοπέταλα. Πιστέψαμε όμως στο Ν64 και στο μέλλον του. Το ίδιο πίστεψαν και χιλιάδες κόσμου που έτρεξαν να αγοράσουν την κονσόλα. Κόσμος που με ευχαρίστηση έβλεπε να κυκλοφορούν για την κονσόλα παιχνίδια σαν τα GoldenEye, Mario, Diddy Kong, Yoshi, Banjo Kazooie κ.ά. Αυτό όμως ήταν και το μεγάλο πρόβλημα του μηχανήματος. Η συντριπτική πλειοψηφία των τίτλων απευθύνονταν σε μικρής ηλικίας χρήστες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότερος κόσμος να απομακρύνεται από το Ν64. Τα γεγονότα δεν άργησαν να επηρεάσουν και το αγαπημένο σας περιοδικό. Η σωστή επιχειρηματική κίνηση θα ήταν να αναστείλουμε την κυκλοφορία του περιοδικού μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την επανακυκλοφορία του. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν ανέντιμο και θα στεναχωρούσε τόσο όλους εσάς που μείνατε πιστοί στην κονσόλα, όσο και εμάς. Σε πείσμα λοιπόν των καιρών αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την έκδοση του περιοδικού, όσο κι αν μας επιβαρύνει οικονομικά. Δεν θα μπορούσαμε να προδώσουμε τους ανθρώπους που πιστεύουν σε μας, όλους εσάς που τρέχετε με αγωνία κάθε μήνα στα περίπτερα να πάρετε κάθε καινούργιο τεύχος, όλους εσάς που με κάθε τρόπο μας αποδεικνύετε την εμπιστοσύνη και την συμπαράσταση σας. Έτσι κι εμείς από τη μεριά μας αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια για την όσο την δυνατόν πληρέστερη ενημέρωση σας, προσπαθώντας να μειώσουμε όσο πιο πολύ γίνεται το κόστος μας. Έτσι με βαριά καρδιά αυξήσαμε την τιμή μας και μειώσαμε το μέγεθος του περιοδικού, χωρίς όμως να μειώσουμε το περιεχόμενο του. Θα εξακολουθήσουμε να πολεμάμε για την αγαπημένη μας κονσόλα και ελπίζουμε αυτά να είναι τα τελευταία μέτρα που θα χρειαστεί να πάρουμε. Σε αυτόν μας τον αγώνα θα χρειαστούμε και την αμέριστη συμπαράστασή σας. Θα πρέπει να υποστηρίξετε την αγαπημένη σας κονσόλα, να διαδώσετε την ύπαρξη του αγαπημένου σας περιοδικού, να μην παραδώσετε τα όπλα».



Αριθμός σελίδων

Τα τεύχη από 1 έως και 7 είχαν 84 σελίδες, ενώ τα τεύχη από το 8 έως το 11 είχαν 68 σελίδες.

Δώρα

Τεύχος 1: Ημερολόγιο Nintendo 1998

Τεύχος 4: CD με το soundtrack του παιχνιδιού Yoshiʼs Story για Ν64.

Τεύχος 9: Αφίσα Mission Impossible

Τεύχος 10: Αφίσα V - Rally ʼ99

Τεύχος 11: Ημερολόγιο Zelda 1999



Διαγωνισμοί

Τεύχος 1: 1 κονσόλα Ν64, 1 κονσόλα Super Nintendo και 1 Gameboy, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 2: -

Τεύχος 3: 1 κονσόλα Ν64, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 4: Σετ ειδών EA Sports, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 5: 3 κονσόλες Ν64, 10 παιχνίδια FIFA World Cup ʼ98 για Ν64, 10 παιχνίδια FIFA World Cup ʼ98 για Game Boy και 10 μπλουζάκια EA Sports , προσφορά της Nortec.

Τεύχος 6: 3 κονσόλες Ν64 και 10 παιχνίδια Kobe Bryant in NBA Courtside, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 7: 10 set Gameboy camera Gameboy printer, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 8: 10 παιχνίδια F1 World Grand Prix, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 9: 10 παιχνίδια 1080 Snowboarding, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 10: 10 παιχνίδια Turok 2: Seeds of Evil, προσφορά της Nortec.

Τεύχος 11: 20 ημερολόγια Zelda, προσφορά της Nortec.

Τρόπος Βαθμολογίας

Η βαθμολογία των παιχνιδιών γινόταν με άριστα το 100 και ήταν σχεδόν πάντα αντιγραφή από τις αντίστοιχες βαθμολογίες του Ν64 Magazine. Ωστόσο υπήρχαν και εξαιρέσεις, όπως για παράδειγμα το Turok 2, όπου το Nintendo World έβαλε 98%, ενώ το Ν64 Magazine 95%. Σύμφωνα με το περιοδικό ο τρόπος βαθμολογίας είχε ως εξής:

«Αφού παίξουμε εξαντλητικά τα καινούρια παιχνίδια και αν είναι πραγματικά υπέροχα, συνεχίζουμε και φτάνουμε μέχρι το τέλος, πριν διαμορφώσουμε την τελική απόφαση μας. Οι βαθμολογίες μας εξετάζονται προσεχτικά, λαμβάνοντας υπόψη το κόστος των παιχνιδιών για το Nintendo και τις απίστευτες δυνατότητες του συστήματος. Συγκεκριμένα έχουμε:

85% και άνω

Το Nintendo World επιβραβεύει μόνο τα πιο εντυπωσιακά και θαυμάσια παιχνίδια. Πρέπει να τονίσουμε ότι τελειώνουμε τα παιχνίδια, για να είμαστε σίγουροι ότι παραμένουν το ίδιο έξοχα μέχρι το τέλος και αν συμβεί αυτό, τότε τα βραβεύουμε με το Star Game.

70% - 84%

Εξαιτίας των υψηλών προδιαγραφών που έθεσαν παιχνίδια όπως είναι το Super Mario 64 και το Mario Kart 64, πολλοί τίτλοι που κάτω από άλλες συνθήκες θα είχαν θεωρηθεί πρότυπα, τώρα κάνουν προσπάθεια να αντισταθούν σε μια άμεση σύγκριση. Παρότι λοιπόν μπορεί να αξίζουν της προσοχής σας και των χρημάτων σας, το Nintendo World τα βαθμολογεί αυστηρά.

50% - 69%

Πρόκειται για μία ενοχλητική περιοχή της βαθμολογικής κλίμακας και περιλαμβάνει παιχνίδια που θεωρούνται σχετικά λιγότερο ανταγωνιστικά. Ένας τίτλος με αυτή τη βαθμολογία μπορεί να είναι γενικά ευχάριστος και “συγκρατημένα” διασκεδαστικός αλλά τίποτα περισσότερο. Και αυτά πιθανώς επειδή οι κατασκευαστές του δεν κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει Nintendo 64.

20% - 49%

Οι βαθμολογίες κάτω από 50% θα πρέπει να σας βάλουν σε σοβαρές σκέψεις. Το παιχνίδια με αυτές τις βαθμολογίες δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στο τομέα της διασκέδασης και τελικά μάλλον δυσφημίζουν το σύστημα.

0% - 19%

Ελπίζουμε να μην χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις βαθμολογίες, αλλά να ξέρετε ότι δεν θα διστάσουμε να το κάνουμε, αν αυτό κριθεί απαραίτητο».

 

[Ajax87]

Περιμενουμε την συνεχεια .

To ελληνικό Nintendo World πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2008 και η κυκλοφορία του τερματίστηκε μόλις 11 περιοδικά αργότερα, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Υποθετω ηθελες να γραψεις 1998 ;

 

[borellus]

Ωραίος!

Άψογη δουλειά!

 

[Metalcandyman]

Eξαιρετικο θεμα.Ωραιος φιλε

 

[Diddy Kong]

Σημαντική σημείωση: Όλα τα κείμενα που ακολουθούν είναι αντιγραφή από το περιοδικό, εκτός όπου διευκρινίζεται διαφορετικά με κίτρινα γράμματα, όπου είναι σημείωση δική μου. Όποιος φίλος χρειάζεται κάτι επιπλέον από το περιοδικό μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου με pm.



Αγαπητοί αναγνώστες,

το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας μπορεί να είναι καινούριο αλλά δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Τι θα μπορούσε άραγε να πει κανείς για ένα περιοδικό που ο τίτλος του παραπέμπει άμεσα στην ιστορική βιομηχανία παιχνιδιών; Μία βιομηχανία που διασκεδάζει και ψυχαγωγεί εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο και που η περίφημη δράση της εντοπίζεται στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας; Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις δηλαδή. Η ιδέα για το Nintendo World ξεκίνησε από τότε που η μεγάλη εταιρεία αποφάσισε να ρίξει στην αγορά των videogames έναν ακόμη μονομάχο. Το καταπληκτικό Nintendo 64. Εκτός αυτού, οι πολλοί κάτοχοι SNES το οποίο κυριάρχησε στη μάχη των 16μπιτων και δίκαια καθιερώθηκε, καθώς και οι "τρελές" πρόσφατες πωλήσεις του Gameboy, μας έδωσαν δύο ακόμη κίνητρα. Έτσι αποφασίσαμε να προχωρήσουμε γρηγορότερα στην έκδοση ενός περιοδικού που θα αφορούσε αποκλειστικά τα συγκεκριμένα συστήματα και θα ικανοποιούσε τους κατόχους τους. Το μεγάλο πλήθος χρηστών που διακρίνεται εκτός των άλλων, χάρη στην μοναδική του ιδιαιτερότητα: Πρόκειται για την πιο "πιστή βάση" αγοραστών σε φίρμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των κατόχων ξαναπερνά σε σύστημα Nintendo! To Nintendo World δεν θα σας θαμπώσει με ψεύτικες υποσχέσεις και εκτυφλωτικά αλλά τελικά άχρηστα CD, αλλά ούτε και θα προσπαθεί να σας χρυσώνει το χάπι. Η τιμή του όπως είδατε βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, ωστόσο εσείς το δωράκι σας θα το έχετε. Ξεκινάμε με ένα πολυτελές ημερολόγιο και ακολουθεί συνέχεια με πολλά χρήσιμα δώρα! Πάνω απʼ όλα, το Nintendo World, δεν θα πάψει ποτέ να σέβεται τους αναγνώστες του. Δεν θα διστάσουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους ακόμη και αν δυσαρεστήσουμε ολόκληρο το σύμπαν! Εσείς όμως θα ξέρετε ότι αυτό που διαβάζετε, αποτελεί την πραγματικότητα και μόνον αυτή. Θα διαπιστώσετε ότι τα reviews είναι εξαντλητικά και πολλές φορές αποτελούν ολόκληρους οδηγούς στρατηγικής. Στο Nintendo World προσπαθούμε και τελικά ολοκληρώνουμε ένα παιχνίδι πριν το παρουσιάσουμε. Θα τα δείτε μόνοι σας δηλαδή, τι να σας λέμε... Κλείνουμε αυτό το σημείωμα, με την ελπίδα (και την ευχή) ότι αυτές οι μέρες εκτός από γιορτινές θα είναι και χιονισμένες και περιμένουμε να δικαιώσετε την προσπάθεια μας... Καλή χρονιά!

Σταμάτης Λούβρος

Περιεχόμενα

Κέντρο πληροφοριών

Η Nintendo συζητά για το Super Mario 64… 2!

Νέα φανταστικά χρώματα για το Game Boy τσέπης

Αφιέρωμα

Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για το κορυφαίο 64μπιτο σύστημα και δεν τολμούσατε να ρωτήσετε.

Planet 64: Προσεχώς

Preview N64: The Legend of Zelda: The ocarina of time

Preview N64: G.A.S.P.!! Fightersʼ Nextream

Preview N64: Fighters Destiny

Preview N64: Body Harvest

Preview N64: Sim City 2000

Preview N64: Spooky

Preview N64: NBA in the zone ʼ98

Nintendo World Arena: Τα παιχνίδια που είδαμε, αξιολογήσαμε και ολοκληρώσαμε!

Review N64: Goldeneye 007

Review N64: Mario Kart 64

Review N64: International Super Star Soccer 64

Review N64: F1 Pole Position 64

Review SNES: Donkey Kong Country 3

Review GB: Tin Tin in Tibet

Review GB: Wario Land: Super Mario Land 3

Πώς να… κάνετε τη ζωή σας ευκολότερη

N64: Super Mario 64: To πρώτο μέρος του οδηγού μας για ένα παιχνίδι που γράφεται μόνο με χρυσά γράμματα!

SNES: Toy Story: Για όσους έχουν βαρεθεί να προσπαθούν μόνοι τους.

Διαγωνισμός

Στείλτε μας μία μόνο κάρτα με θέμα τις γιορτές των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς και κερδίστε τις αγαπημένες σας κονσόλες!

Tips Extra

Και άλλα κόλπα για N64, SNES και Gameboy



 


Βαθμολογίες παιχνιδιών

N64: Goldeneye 007 94%

N64: Mario Kart 64 91%

N64: International Super Star Soccer 64 92%

N64: F1 Pole Position 64 71%

SNES: Donkey Kong Country 3 95%

GB: Tin Tin in Tibet 85%

GB: Wario Land: Super Mario Land 3 92%




Review Goldeneye 007 (όπως γράφηκε στο περιοδικό)

Στο show της ECTS, ολόκληρη η αποστολή του περιοδικού Ν64 (ατυχής ακριβή μετάφραση από το αγγλικό Ν64 magazine!) έκλεψε κάποιο χρόνο από το πλήρες πρόγραμμα της για να πάει στην εξέδρα της Nintendo. Όλοι πήγαν με μία και μόνο πρόθεση: να παίξουν το Goldeneye 007, ένα παιχνίδι που είχε ήδη φτάσει στα γραφεία μας εδώ και μια εβδομάδα. Ναι, σε μία αίθουσα στο μέγεθος ενός κλειστού γηπέδου ποδοσφαίρου (Hillsborough) με τους τελευταίους και καλύτερους τίτλους του κόσμου σε όλα τα format (PC, PlayStation, N64,..) εμείς προτιμήσαμε να σπαταλήσουμε μία ώρα παίζοντας ένα παιχνίδι που ήδη διαθέταμε! Αυτό βέβαια δεν το λέμε για να δείξουμε το επίπεδο της συγκεκριμένης επίδειξης, παρ' όλα αυτά μας εξέπληξε η απόφαση της Nintendo να μην παρουσιάσει τα Banjo Kazooie, Zelda και Diddy Kong Racing (άλλη μία ένδειξη για το πόσο καλό είναι πραγματικά το Goldeneye). Πολύ απλά, είναι ένα από τα πιο τέλεια παιχνίδια που είχαμε ποτέ την ευχαρίστηση να παίξουμε. Πρώτα απʼ όλα, ας αφήσουμε στην άκρη το γεγονός ότι θέτει ένα τελείως καινούριο πρότυπο γραφικών για τα Doom style παιχνίδια. Παραμερίστε το γεγονός ότι, ενώ το Turok σχεδίασε το σκηνικό του και τα τέρατα του σε μία έκταση 70 τμ. κάτω από την κάλυψη μια εκτεταμένης θαμπάδας, το Goldeneye προσφέρει ανεμπόδιστη και άκοφτη θέα σε μέρη με συνολική έκταση περίπου 400τμ. Εντάξει, το Lylat Wars, έχει να αντιμετωπίσει τη σχεδίαση σε ένα τελείως διαφορετικό είδος παιχνιδιού αλλά μπορεί να πάρει μερικά μαθήματα από την ομάδα της Twycross.

Το τελικό αποκορύφωμα

Αφού έχουμε ξεχάσει ότι το επίπεδο των γραφικών που έχουν σχεδιαστεί με απαράμιλλη τελειότητα, θα πρέπει επίσης να προσπαθήσουμε να αγνοήσουμε το νέο πρότυπο για φυσική απόδοση των ενεργειών σας. Οι τρύπες από σφαίρες που βρίσκονται στους τοίχους και στα πατώματα θα πρέπει να ξεχαστούν, μαζί με τα μικρά σύννεφα σκόνης από τους διαλυμένους τοίχους και το μικρό σφύριγμα της φλόγας. Ξεχάστε ότι, αντίθετα με τα απροσπέραστα περιβάλλοντα των προηγούμενων Doom παιχνιδιών, πρακτικά κάθε αντικείμενο, όπως τα φώτα, οι κάμερες, οι κλειδαριές στις πόρτες, οι οθόνες της τηλεόρασης και τα computer, μπορούν να καταστραφούν από πυροβολισμό.

Μπορείτε να δείτε από που έχετε περάσει σε ένα level στο Goldeneye. Ας προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε την ιδιοφυία με την οποία η Rare έχει σχεδιάσει και μοντελοποιήσει την ανθρώπινη μορφή του Bond. Προφανώς έχουν αληθινά ανθρώπινα πρόσωπα χαρτογραφημένα μέσα στα πολυγωνικά κεφάλια και έχουν σχεδιαστεί να κινούνται χωρίς να χάνεται η συνοχή των πολυγώνων. Έχοντας αυτά για δεδομένο θα είστε σε θέση να δεχτείτε ότι πυροβολώντας σε διαφορετικά σημεία του σώματος έχετε εντελώς ρεαλιστικά αποτελέσματα και ότι μερικοί εχθροί είναι πιο δυνατοί από κάποιους άλλους. Το σίγουρο στο Goldeneye είναι ότι ο πυροβολισμός στο κεφάλι είναι ο μόνος που μπορεί να αποδώσει σίγουρα αποτελέσματα. Αφήστε το υπέροχο multiplayer mode. Αγνοήστε τις καλύτερες επιλογές χειρισμού απ' όλα τα παιχνίδια που έχουμε δει ως τώρα (συμπεριλαμβάνεται ένας πολύπλοκος, αναλογικός, συνδυασμός δύο joypad). Παραβλέπουμε τη μεγαλύτερη παράταξη όπλων που υπάρχει σε παιχνίδι. Δεν προσέχουμε τα καλύτερα ηχητικά εφέ σφαιρών και προσποιούμαστε ότι ο θόρυβος του γεμιστήρα που πέφτει στο πάτωμα δεν είναι από τις καλύτερες λεπτομέρειες που έχουμε ακούσει ποτέ σε παιχνίδι. Και αφού αισθάνεστε λιγάκι κουφός, παραμερίστε την καλύτερη μουσική που έχει ακουστεί σε παιχνίδι. Εν συντομία παραβλέψτε την επιπόλαια ιδιοφυία του Goldeneye: το sniper rifle, το ρολόι-laser, την οδήγηση του τανκ.... τα πάντα, (θα έπαιρνε πολύ ώρα!)

Η αναζήτηση του απόλυτου

Το Goldeneye είναι ιδιοφυές γιατί κάτω από κάθε σχόλιο χτυπά δυνατά η καρδιά ενός αληθινού Gamer! H Rare έχει πάρει τον πιο μονοδιάστατο από όλους τους τύπους παιχνιδιών και τον έχει ξανακτίσει από την αρχή με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να παίζεις σαν να βρίσκεσαι στο Mario 64. Αυτό δεν είναι απλώς μία επιλογή, ούτε κάτι πολύ απλό. Τέσσερα επίπεδα πρόκλησης (ενσωματώνεται μία μεγάλη γκάμα επιλογών δυσκολίας), 20 διαφορετικά cheats ως ανταμοιβή για συγκεκριμένα επιτεύγματα, καθώς επίσης και η δυνατότητα δημιουργίας δικού μας level, κάνουν συνολικά το παιχνίδι απεριόριστα δύσκολο. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με οποιοδήποτε Doom style παιχνίδι απʼ αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα. Το Goldeneye ήταν από την αρχή παιχνίδι. Δεν ήταν ποτέ μια 'σύλληψη', ή μια 'μηχανή' ή, -θεός φυλάξει- κάποιο... προϊόν. Η Rare ξέρει τα στοιχεία που κάνουν τους gamers να ξαναγυρίζουν και χτίζουν όλα ταʼ άλλα γύρω απʼ αυτά. Ευτυχώς για μας, όχι απλώς πέτυχαν αυτό το πρώτο κομμάτι, αλλά ήξεραν ακριβώς ποια χαρακτηριστικά του Bond θα θέλαμε όλοι να έχουμε και τα πρόσθεσαν στο παιχνίδι. Το Goldeneye θα καταπλήξει τον κόσμο και τα χαρακτηριστικά που παρουσιάζει θα αντιγραφούν από κατασκευαστές παιχνιδιών σε όλο τον κόσμο. Και όσο αυτοί θα απασχολούνται με την αντιγραφή, θα ξεχάσουν το καλύτερο και πιο σημαντικό προσόν του Goldeneye, ότι παρʼ όλη την οπτική και ηχητική τελειότητα, είναι το παιχνίδι που δίνει τη ζωή. Και αυτά κανείς δεν το κάνει καλύτερα.

Βαθμολογία

Γραφικά: 9 Τέλεια. Δεν έχετε δει καλύτερα δράση.

Ήχος: 9 Αξεπέραστα εφέ και μουσική

Αξιοποίηση hardware: 9 Το N64 αξιοποιείται πλήρως και τα Doom παιχνίδια ανεβαίνουν σε ένα καινούριο επίπεδο.

Αντοχή: 9 Μια τέλεια κλιμάκωση ανάμεσα στα τέσσερα επίπεδα δυσκολίας και ένα υπέροχο multiplayer mode.

Γενικά: 94% Καθαρή, ανόθευτη ιδιοφυία. Αυτό τον καιρό δεν μπορείτε να αγοράσετε καλύτερο παιχνίδι αυτής της κατηγορίας.



 


Review Donkey Kong Country 3 (όπως γράφηκε στο περιοδικό)

Όλοι γνωρίζετε πλέον την πολύ επιτυχημένη σειρά παιχνιδιών με θέμα τους συμπαθέστατους γορίλες που κατοικούν σε κάποιο μακρινό νησί του Ειρηνικού Ωκεανού. Φυσικά μιλάμε για τον Donkey Kong και την παρέα του, που έφεραν αναστάτωση στον ήσυχο και… 16μπιτο κόσμο του SNES. Η τρίτη συνέχεια του παιχνιδιού είναι πλέον γεγονός, και φυσικά η ποιότητα του τίτλου της RARE συνεχίζει την καλή παράδοση της εταιρείας. Το παιχνίδι είναι απλά Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο! Όπως και οι προηγούμενες συνέχειες, έτσι και αυτό είναι ένα παιχνίδι που χαίρεσαι να ακούς, να βλέπεις και να παίζεις. Τα γραφικά έχουν γίνει για μια ακόμη φορά με την τεχνική rendered 3d σε συστήματα Silicon Graphics, και η ποιότητα τους είναι τόσο καλή που δεν μπορείς να πιστέψεις πως είναι 16bit σύστημα (βασικά υπάρχουν κάποια platforms σε 32μπιτα συστήματα που είναι πολύ χειρότερα.

Το παιχνίδι είναι στο ίδιο -μα καθόλου μονότονο- στιλ των προηγούμενων επεισοδίων. Υπάρχει ο γνωστός χάρτης ο οποίος σας βοηθάει να επιλέξετε πίστα, ενώ υπάρχουν επίσης και κάποια άλλα μέρη που δεν είναι πίστες αλλά εκτελούν λειτουργίες save, άλλα είναι bonus stages που κερδίζετε δωράκια, κ.λ.π. Ένα νέο στοιχείο είναι ο αντικαταστάτης του Donkey, Diddy Kong, ο οποίος έχει τον όγκο του αλλά όχι το θάρρος του αφού είναι μωρό (λίγο υπερφυσικό μωρό, αλλά μωρό). Αυτός ο τύπος μια και είναι μπέμπης φοβάται μερικά πράγματα όπως τα μεγάλα κακά τέρατα, τους ξαφνικούς θορύβους και άλλα τέτοια τρομαχτικά και ανατριχιαστικά. Μπορεί όμως να σπάσει ακόμα και τοίχους (με λίγη βοήθεια από την Dixie!). Πιστεύω πως όλοι όσοι έχουν Nintendo σίγουρα θα έχουν παίξει έστω και λίγο κάποιο από τα παιχνίδια Donkey Kong. Για όσους δεν ξέρουν, να πούμε πως το παιχνίδι είναι ένα κλασικό platform αλλά με ένα gameplay (και όχι μόνο) φοβερό. Όσοι πίστευαν πως τα 16μπιτα συστήματα έχουν πεθάνει, κάνουν τραγικό λάθος. Τουλάχιστον το SNES κάνει την παρουσία του αισθητή (ειδικά μετά το φοβερό conversion του Killer Instict), με παιχνίδια που κοντράρουν στα ίσια πολύ καλύτερα τεχνικά συστήματα. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς. Τα τέλεια γραφικά με τα μεγάλα sprites ή τον εξαιρετικό ήχο; Τα γραφικά του παιχνιδιού όσο και αν σας φανεί απίστευτο, έχουν βελτιωθεί αρκετά σε σχέση με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια, με αποκορύφωμα τους φοβερούς (αλλά πολύ κακούς) τρισδιάστατους εχθρούς. Αν απορείτε για το κατά πόσο μπορούσαν να βελτιωθούν τα ήδη φοβερά γραφικά από τα προηγούμενα παιχνίδια, δείτε τα και θα καταλάβετε γιατί το λέω. Ο ήχος είναι φανταστικός, με πολλά μουσικά θέματα που θυμίζουν καλοκαίρι κ.λ.π, κυρίως reggae που είναι άψογη για το στιλ του παιχνιδιού. Πραγματικά η μουσική είναι φοβερή. Όσο για τα εφέ... και αυτά είναι ρεαλιστικά και άψογα. Είναι να απορεί κανείς για το πως καταφέρνουν και στριμώχνουν τόσα πολλά δεδομένα στο cartridge. Το scrolling του παιχνιδιού είναι από τα πιο ομαλά που έχουμε δει ανεξαρτήτου κονσόλας. Το animation είναι επίσης πολύ καλό. Στο σημαντικότερο σημείο που είναι το gameplay, το DKC 3 τα καταφέρνει υπέροχα. Το παιχνίδι θα σας κάνει να ξεχάσετε βασικές λειτουργίες του οργανισμού σας, όπως φαγητό, ύπνος, κ.λ.π, ενώ η δυσκολία του είναι στο ακριβώς ιδανικό επίπεδο. Πραγματικά ένα διαμάντι για κάθε κάτοχο SNES που θα πρέπει να βλέπουν μερικές εταιρείες που βγάζουν παιχνίδια σαν παραδειγματισμό. Έτσι πρέπει να είναι κύριοι τα παιχνίδια. Σε αυτήν την ποιότητα. Πραγματικά αν έχετε SNES αξίζει και την τελευταία δραχμή που θα δώσετε. Αριστούργημα.

Βαθμολογία

Γραφικά: 10 Τέλεια, τέλεια, τέλεια. Ότι καλύτερο θα δείτε σε Ι6μπιτη κονσόλα. Ακόμα και οι 32μπιτες κονσόλες θα ζήλευαν τέτοια γραφικά.

Ήχος: 9 Δεύτερο σημείο που το παιχνίδι πετάει. Καταπληκτική μουσική, φοβερά ηχητικά εφέ (αν και ακούγονται κάπως συνηθισμένα).

Αξιοποίηση hardware: 10 Βαρέθηκα να γράφω πως είναι όλα άψογα. Το gameplay είναι σε υψηλά επίπεδα εθιστικότητας. Όσο πιο πολύ θα παίζετε, τόσο πιο πολύ θα κολλάτε.

Αντοχή: 9 Πιστεύω πως θα σας κρατήσει κοντά του περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι. Μέχρι να βγει το επόμενο DKC!

Γενικά: 95% Η αφρόκρεμα της ψυχαγωγίας στριμωγμένη σε ένα μόνο cartridge. Η Rare θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα υπερήφανη για αυτόν τον τίτλο. Πάντα τέτοια.

 

[johnny19818]

Μπράβο Diddy, φοβερή παρουσίαση. Έχω τα τεύχη 1,5.

 

[Imgema]

Εξαιρετικός ο Diddy!

Μια ερώτηση ήθελα να σου κάνω σχετικά με τα δώρα που δίνανε στο περιοδικό. Το CD soundtrack του Yoshi's Story το έχω μιας και είχα πάρει το τεύχος αλλά από κάπου έχω και ένα CD soundtrack του Castlevania 64. Ήμουν 99% σίγουρος ότι ήταν από κάποιο τεύχος Nintendo World.... Μήπως θυμάμαι λάθος όμως? Αλλά ποιο άλλο Ελληνικό περιοδικό θα έδινε soundtrack από N64 παιχνιδι? Kαι είναι σίγουρα από Ελληνικό περιοδικό γιατί πίσω από το CD γράφει "διανέμεται δωρεάν".

 

[Diddy Kong]

Το έχω και εγώ το CD του Castlevania.

Από όσο είδα τα περιοδικά δεν το ανέφεραν πουθενά σαν δώρο. Μάλλον ήταν δώρο μαζί με το Gamepro.

Αυτό το στηρίζω στο γεγονός ότι το Castlevania κυκλοφόρησε στην Αμερική 31 Δεκεμβρίου 1998 και στην Ευρώπη τον Μάιο 1999. Άρα θεωρώ απίθανο να κυκλοφόρησε μαζί με το Nintendo World, αφού το τελευταίο του τεύχος ήταν Δεκέμβριος 1998.

Θα δω τα Gamepro μου και θα επανέλθω.

 

[johnny19818]

Πρέπει να ομολογήσω ότι όταν είχα πάρει το πρώτο τεύχος και είδα το review του Wario Land (Super Mario Land 3) παραξενεύτηκα πως ένα παιχνίδι ήταν σε κυκλοφορία εδώ και 5 χρόνια το παρουσίαζε καινούριο περιοδικό.

 

[Getta Robo]

Καταρχας, η γραφη σου και η παρουσιαση σου ειναι εξαιρετικη, και πραγματικο αστερι στη κοινοτητα! Ειχα παρει λιγα τευχη του περιοδικου, μιας και δυστηχως δεν ειχα N64, και καλυπτε απειροελαχιστα τα αλλα μηχανηματα της Nintendo. Ενας απο τους λογους ομως που πηρα καποια τευχη, ηταν η παρουσια στο περιοδικο του πολυ καλου Ηλια Κουκουτσα, οπου ειχα και την ευκαιρια να συνομιλησω μαζι περιπου μια ωρα τηλεφωνικος (!!!) οταν ηταν συντακτης στο pixel next generation. Θελω να σταθω ομως σε μια παραγραφο οπου ειχε γραψει ο ιδιος, οπου εαν και διπλωματικη, δυστηχως απεχει αρκετα απο την αληθεια.

Η συντριπτική πλειοψηφία των τίτλων απευθύνονταν σε μικρής ηλικίας χρήστες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότερος κόσμος να απομακρύνεται από το Ν64.

Οντως ειχε το N64 μπολικα "παιδικα" παιχνιδια, αλλα εδω μιλαμε για ερασιτεχνισμο της αντιπροσωπειας. Πολλοι απο τους καλους και δυνατους τιτλους για το μηχανημα, ειτε δεν τους εφεραν ποτε, ειτε σε απειροελαχιστα κομματια. Η εγχωρια αγορα ξεχυλιζε απο σαβουροπατατες τυπου tarzan και donald, και ποσοι καλοι τιτλοι ηταν σχεδον αγνωστοι. Δυστηχως οι κατοχοι και φιλοι του μηχανηματος ειχαν δυο κυριες επιλογες για παιχνιδια. Τους ανυπαρκτους τιτλους που εφερνε καθε δευτερη ελειψη σεληνης η αντιπροσωπεια, και τους τριτους μεταπωλητες οπου πουλουσαν παιχνιδια σε διπλη η και τριπλη τιμη!

Για να μην ξεφευγω περισσοτερο απο το θεμα, το περιοδικο ηταν οντως καλο, με καλα κειμενα και δομη ως εντυπο. Πληροφοριακα επισης, φυσικα ειναι απο την ιδια εταιρια οπου μεταξυ αλλων εκδιδε το gamepro/playstation magazine/saturn magazine. Ευτυχως ειχε το συγκεκριμενο και καποιους καλους συντακτες, οπως ο Ηλιας Κουκουτσας (τι να κανει αυτη η ψυχη πλεον αραγε; ), που βοηθησαν πολυ την ποιοτητα και υφος του περιοδικου.

Δυστηχως ομως, δεν συνεχισαν ολοι φαινομενικα στο χωρο, με αποτελεσμα αστεια αποτελεσματα οπως η "τελευταια" εποχη του gamepro.

 

[Imgema]

"Αξιοποίηση hardware: 9 Το N64 αξιοποιείται πλήρως και τα Doom παιχνίδια ανεβαίνουν σε ένα καινούριο επίπεδο."

Κάτι που ξεχνάνε πολλοί σήμερα, πριν το Goldeneye όλα τα first person shooters τα λέγαμε Doom clones και όχι μόνο στην Ελλάδα αφού και σε ξένα περιοδικά έτσι τα λέγανε. Μετά από το Goldeneye όμως αυτό σταμάτησε απότομα αφού, όλως τυχαίως, όλα τα console FPS έπρεπε να έχουν missions, stealth και sniper rifles.

 

[Kambia]

To ελληνικό Nintendo World πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2008 και η κυκλοφορία του τερματίστηκε μόλις 11 περιοδικά αργότερα, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Υποθετω ηθελες να γραψεις 1998 ;

Και πάλι ξεπερνάμε το όριο του 1995!

 

[Diddy Kong]

Σημαντική σημείωση: Όλα τα κείμενα που ακολουθούν είναι αντιγραφή από το περιοδικό, εκτός όπου διευκρινίζεται διαφορετικά με κίτρινα γράμματα, όπου είναι σημείωση δική μου. Όποιος φίλος χρειάζεται κάτι επιπλέον από το περιοδικό μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου με pm.


Editorial

Αγαπητοί αναγνώστες,

Όσοι αποκτήσατε εκείνο το εντυπωσιακό ημερολόγιο, που χαρίσαμε με το πρώτο τεύχος του Nintendo World, θα διαγράψατε ήδη τις πρώτες ημέρες του 1998. Η χρονιά που έφυγε μας άφησε -όπως συμβαίνει πάντα- τόσο ευχάριστες όσο και δυσάρεστες αναμνήσεις, ενώ ζήσαμε συναρπαστικές στιγμές και συνταρακτικά γεγονότα. (Μη μου πείτε ότι η παρουσίαση του Ν64 στη χώρα μας δεν προκάλεσε αίσθηση); Το 1997 μας έφερε το Super Mario 64, το Mario Kart 64 και το Goldeneye. Τι άλλο να ζητήσει κανείς... Αν όλα αυτά που είδαμε στην έκθεση Nintendo Space World στο Τόκιο αποτελούν ορισμένες σαφείς ενδείξεις, τότε μπορούμε να πούμε ότι το 1998 θα είναι δύο φορές καλύτερο, αφού μας επιφυλάσσει πολλές ευχάριστες ώρες. To 64DD, αναμένεται ότι θα ανοίξει νέους ορίζοντες προσφέροντας ένα επανεγγράψιμο μέσο αποθήκευσης στο 64μπιτο σύστημα!!), ενώ, το πρώτο σχετικό λογισμικό έκανε ήδη την εμφάνιση του. Ωστόσο, τα demo που παρουσίασε η Nintendo δείχνουν μόνο τη μία όψη των δυνατοτήτων του. Αν η κυκλοφορία του 64DD συνοδευτεί από πολλά και συναρπαστικά παιχνίδια, τότε σίγουρα το "παιχνίδι" θα σοβαρέψει πολύ. Από την άλλη υπάρχει το Yoshi's Story. Ένας τίτλος γεμάτος παράξενους χαρακτήρες και αστείες αποστολές. Στο μεταξύ ο “χορός της αναμονής” για το Zelda καλά κρατεί. Αναφερόμαστε σε ένα τίτλο που αναμένεται σε ολόκληρο τον κόσμο με ιδιαίτερη αγωνία και δικαιολογημένα αφού οι μάχες και τα γραφικά δε θα έχουν προηγούμενο. Το ευχάριστο πάντως είναι ότι ετοιμάζονται πυρετωδώς δεκάδες ποιοτικοί τίτλοι για το Ν64, ενώ στη χώρα μας εμφανίστηκαν αρκετά παιχνίδια σε μικρό χρονικό διάστημα. (Τα επιχειρήματα εκείνων που αμφισβητούσαν την άμεση κυκλοφορία πολλών παιχνιδιών του Ν64 στη χώρα μας, δείχνουν να καταρρέουν).

Και μη ξεχνάτε! Περιμένουμε τα γράμματα σας. Πείτε μας τη γνώμη σας για το NINTENDO WORLD και βοηθήστε μας να βελτιωθούμε.

Σταμάτης Λούβρος

Περιεχόμενα

Κέντρο πληροφοριών

Nintendo Space World ʼ97: Ταξιδεύοντας σε άλλη διάσταση

Επιστροφή στο μέλλον: Εκπληκτικά νέα για το μέλλον του 64DD

N64: Ξεκίνησε η ανοδική πορεία στην ελληνική αγορά

Η επέλαση των φορητών: Pocket Camera & Pocket Printer

Αφιέρωμα

Nintendo Space World ʼ97: H Οδύσσεια του διαστήματος

Μια γρήγορη ματιά στα μελλοντικά παιχνίδια

Yoshiʼs Story

NBA In the Zone

Brave Spirits

World Championship Wrestling

NBA Basketball

Holy Magic Century Eltale

Aero Gauge

Rev Limit

Αφιέρωμα 64DD: To επόμενο άλμα

Ματιές στο μέλλον: Τα πρώτα στάδια ανάπτυξης των μεγάλων παιχνιδιών

F-Zero X

1080 Snowboarding

Planet 64: Προσεχώς

Preview N64: Cruisʼn World

Preview N64: Buggie Boogie

Preview N64: NHL Breakaway ʼ98

Preview N64: Acclaim Sports Soccer

Preview N64: Powerslide

Preview N64: V-Rally 64

Preview N64: Grand Prix Race

Preview N64: Rev Limit

Nintendo World Arena: Τα παιχνίδια που είδαμε, αξιολογήσαμε και ολοκληρώσαμε!

Review N64: Killer Instict Gold

Review N64: Lylat Wars

Review N64: Lamborghini 64

Review N64: Duke Nukem 64

Review SNES: Lucky Luke

Review SNES: Smurfs

Review GB: Kirbyʼs Dream Land

Review GB: Street Fighter II

Πώς να… κάνετε τη ζωή σας ευκολότερη

N64: Super Mario 64: H συνέχεια και το τέλος του οδηγού μας για το παιχνίδι που γνώρισε μεγάλες δόξες στο Ν64.

N64: Pilotwings 64: Πετάξτε μαζί μας με όλα τα μέσα που υπάρχουν σε κάθε πίστα του παιχνιδιού.

SNES: Donkey Kong Country 2: Αν δεν μπορέσατε ποτέ να τελειώσετε το πιο αγαπημένο σας παιχνίδι, τότε αυτή η λύση είναι για σας.

Διαγωνισμός

Το δεύτερο τεύχος του Nintendo World ήταν το μόνο τεύχος στην κυκλοφορία του που δεν είχε διαγωνισμό.

Tips Extra

Πονηρά κολπάκια για παιχνίδια σε N64, SNES και Gameboy.

Βαθμολογίες παιχνιδιών

N64: Killer Instict Gold 62%

N64: Lylat Wars 90%

N64: Lamborghini 64 67%

N64: Duke Nukem 64 86%

SNES: Lucky Luke 85%

SNES: Smurfs 80%

GB: Kirbyʼs Dream Land 80%

GB: Street Fighter II 80%



Ν64: Ξεκίνησε η ανοδική πορεία στην ελληνική αγορά

Το 1998 αναμένεται ότι θα είναι n χρονιά της Nintendo και ειδικότερα του 64μπιτου συστήματος της, του Ν64.

Η καταπληκτική πορεία που ακολούθησε το σύστημα τα Χριστούγεννα του 1997, οι πολλοί καινούριοι και ποιοτικοί τίτλοι, οι ιδιαίτερα προσιτές τιμές και η τεράστια διαφημιστική εκστρατεία που κόστισε πάνω από 200 εκατομμύρια (μόνο για τηλεοπτική προβολή), αποδεικνύουν αυτό που αναφέραμε αρχικά» Πιο συγκεκριμένα, η νέα τιμή του Ν64, από 12,1.98, διαμορφώνεται στις 59.900 δρχ. λιανική. Τα νέα αυτά δεδομένα σε συνδυασμό με την πτωτική τάση που ακολουθούν ο« τιμές των τίτλων αποτελούν ένα ισχυρό πλεονέκτημα για το πολυπόθητο σύστημα. Οι πωλήσεις του Ν64 για το διάστημα από τον Οκτώβριο μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου έφτασαν τα 12,000 κομμάτια. Αυτά τα νούμερα δικαιολογούνται απόλυτα αν αναλογιστεί κανείς τα ποσά που έχουν δαπανηθεί στην διαφημιστική καμπάνια που ξεκίνησε αμέσως μόλις η Nortec ανέλαβε την επίσημη αντιπροσώπευση των προϊόντων της Nintendo στην Ελλάδα. Στα επίσημα στοιχεία από τη MEDIA SERVICE, βλέπουμε τα ποσά που δαπανήθηκαν από τις τρεις εταιρείες σε ετήσια βάση για την τηλεοπτική προβολή τους: NINTENDO: 134 εκατομμύρια SONY: 120 εκατομμύρια SEGA; S4 εκατομμύρια Το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου διατέθηκαν αντίστοιχα: NINTENDO: 108 εκατομμύρια SONY: 74 εκατομμύρια SEGA: 38 εκατομμύρια Τα νούμερα αν και πολλές φορές μας φαίνονται βαρετά, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ενδεικτικά και δείχνουν ότι η επιτυχία ενός προϊόντος, -ειδικά όταν αυτό αξίζει,- δεν έρχεται τυχαία. Τέλος, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία υπολογίζεται ότι η εγκατεστημένη βάση των χρηστών για κάθε κατηγορία συστήματος Nintendo έχει ως εξής:

Game Boy: 200.000

NES: 30,000

SNES: 50.000


N64: 15.000.



Review Lylat Wars (όπως γράφηκε στο περιοδικό)

Μετά τον ελαφρύ "πονοκέφαλο" που μας προκάλεσε το Wave Race, διαπιστώνουμε ότι η μετατροπή του Starfox 64 σε Lylat Wars, από την Nintendo, είναι υποδειγματική. Όπως φαίνεται η Nintendo πήρε μαθήματα από την ομάδα της Rare, της οποίας το Blast Corps είναι ένα μοντέλο μετατροπής. Το παιχνίδι αυτό κάθε αυτό είναι πολύ εθιστικό. Είναι πανομοιότυπο με το R-Type αλλά με τρισδιάστατα γραφικά και τεράστιο χώρο δράσης. Τα ειδικά εφέ είναι χωρίς προηγούμενο. Κίνηση 360 μοιρών, τεράστιοι μετεωρίτες που κινούνται απειλητικά προς το μέρος σας, απίθανοι χρωματισμοί που αποδίδουν την ατμόσφαιρα του διαστήματος και σε όλα αυτά προσθέστε την επιβλητική μουσική. Το Lylat Wars πέρα από τα πολύ καλά στοιχεία που παρουσιάζει, δυστυχώς συμπεριλαμβάνει μερικά μεγάλα λάθη. Συγκεκριμένα, δεν μπορείτε να πετάξετε σε ένα μόνο επίπεδο (π.χ. Macbeth) για να κάνετε προπόνηση. Η Nintendo σας υποχρεώνει να ακολουθήσετε μια προκαθορισμένη πορεία μέχρι να φτάσετε το επίπεδο που επιθυμείτε. Συνεχίζουμε... Τα χτυπήματα που δέχεται το σκάφος σας από τους συντρόφους σας(!) είναι ανεπίτρεπτα. Πολλές φορές το βελάκι που εμφανίζεται στην οθόνη -για να βοηθήσετε κάποιο σύντροφο- είναι αδικαιολόγητο. Στην τοποθεσία Solar και ενώ οι φίλοι, σας συμβουλεύουν να πάτε στο πάνω μέρος της οθόνης για να αποφύγετε τη θερμότητα της λάβας, οι ίδιοι χάνουν πολύτιμη ενέργεια! Δύο φορές έχασα τους Falco, Peppy, Slippy και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να το αποφύγω.

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι το Lylat Wars είναι ένα εκπληκτικό παιχνίδι, αλλά δεν είναι ένα κλασικό εκπληκτικό παιχνίδι. Μερικά σημεία του παιχνιδιού μειώνουν τη βαθμολογία του. Ωστόσο το Lylat Wars είναι ένα από τα πιο εθιστικά shoot-em-up που έχω παίξει ποτέ και είναι σίγουρο ότι θα σας κρατήσει πολλές ώρες διασκέδασης.

Βαθμολογία

Γραφικά: 9 Λεπτομερώς σχεδιασμένα γραφικά και φανταστική κίνηση.

Ήχος: 9 Εκπληκτικά ηχητικά εφέ και ατμοσφαιρική μουσική.

Αξιοποίηση hardware: 9 Το τεχνολογικό μέρος του παιχνιδιού είναι άψογο. Είναι δύσκολο

να υπάρχει ισάξιο παιχνίδι με το Lylat Wars σε άλλο μηχάνημα.

Αντοχή: 9 Είναι ένα παιχνίδι που δε θα το βαρεθείτε εύκολα και ίσως να θέλετε να κερδίσετε όλα τα μετάλλια από κάθε πίστα.

Γενικά: 90% Η βαθμολογία που του έχουμε δώσει τα λέει όλα!



Review Duke Nukem 64 (όπως γράφηκε στο περιοδικό)

Το Duke Nukem 64 δεν είναι ένας τίτλος που θα συναρπάσει τους φίλους του Ν64 διότι το GoldenEye είναι καινούριο και ελκυστικό. Γιατί λοιπόν κάποιος να ασχοληθεί με την 64μπιτη έκδοση ενός παλιού παιχνιδιού για PC; Επειδή είναι καλό; Ναι, το Duke Nukem είναι μια τέλεια προσθήκη στη συλλογή του Ν64. Το παιχνίδι δεν είναι καινούριο. Δεν έχει πλήρως ανακατασκευαστεί για την 64μπιτη έκδοση (τα επίπεδα είναι παρόμοια με το PC). Και δεν είναι για ενήλικες όπως το προηγούμενο. Ωστόσο όλα τα παραπάνω ακούγονται ανούσια, αν το παιχνίδι αυτό κάθε αυτό είναι ξεχωριστό. Το Duke Nukem είναι σίγουρα ξεχωριστό. Η πλοκή του Duke Nukem 64 για όσους δεν τη γνωρίζουν είναι η εξής: Ο Duke Nukem είναι ο ήρωας της ιστορίας ο οποίος εμπλέκεται με εξωγήινους, με γυμνόστηθες γυναίκες (!) και με... ακόμη περισσότερους εξωγήινους, πολλά όπλα και όλα αυτά σε ένα στιλ παιχνιδιού που ονομάζεται 'Doom'. Ο Duke ανακαλύπτει ένα πανούργο σχέδιο από τη μεριά των εξωγήινων, οι οποίοι θέλουν να απαγάγουν "τα παιδιά μας" και να τα μεταφέρουν στο κόσμο τους για κάποιον... σκοπό. Όπως και να 'ναι, αυτή είναι η ιστορία που δικαιολογεί τα 28 επίπεδα που είναι γεμάτα με εκρήξεις και αίμα. Τα επίπεδα στο Duke Nukem 64 έχουν υποστεί ελάχιστες αλλαγές. Και οι κυρίως γρίφοι του -το Duke Nukem έχει περισσότερους γρίφους από το Doom- παραμένουν οι ίδιοι. Ομοίως τα τέρατα (το αδύνατο σημείο του Duke) εμφανίζονται επίπεδα και σκοτεινά. Ο βαθμός δυσκολίας είναι ο ίδιος με μια μικρή αλλαγή ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να σώσουμε το παιχνίδι όποτε θέλουμε (όπως γινόταν στο PC), αλλά μόνο στο τέλος του κάθε επιπέδου. Ωστόσο, η μεγαλύτερη πρόοδος για το Duke Nukem 64 και ίσως το καλύτερο σημείο όλου του παιχνιδιού είναι η επιλογή για multiplayer. Η επιλογή δύο παικτών είναι τέλεια, με δύο Dukes να μονομαχούν με τα τέρατα και να καλύπτει ο ένας τον άλλο ή να χτυπιούνται κατά λάθος (αν το friendly fire είναι ενεργοποιημένο). Αγώνες μέχρι θανάτου με τρεις ή τέσσερις παίκτες λαμβάνουν χώρα σε οποιοδήποτε επίπεδο του παιχνιδιού. Η χρησιμοποίηση των sprites επιβεβαιώνει ότι η CPU (Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας) έχει αρκετή δύναμη ώστε να αποτρέψει την επιβράδυνση της ταχύτητας του Duke Nukem 64. Αν αναλογιστείτε ότι το γνήσιο παιχνίδι για PC καταλαμβάνει χώρο σε ένα σκληρό δίσκο 50 Megabytes, τότε καταλαβαίνετε ότι η μετατροπή του παιχνιδιού για Ν64, είναι ένας θρίαμβος για την Eurocom. Τα επίπεδα έχουν μεγάλη ποικιλία αν σκεφτείτε ότι ο συνολικός τους αριθμός ξεπερνά τα 28. Η επιλογή multiplayer είναι επίσης ένα ατού του παιχνιδιού. Ίσως είναι ένα παλιό παιχνίδι αλλά πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριζαν ότι εξαιτίας της μεγάλης χωρητικότητας του παιχνιδιού, θα ήταν αδύνατη η συμπίεση του στο Ν64. Αλλά έκαναν λάθος.

Οι νέοι παίκτες του Duke Nukem θα εκπλαγούν από τη μεγάλη ποικιλία τακτικών και στόχων που υπάρχουν στο παιχνίδι. Ο εξοπλισμός περιλαμβάνει: jetpacks, κιάλια νυχτερινής οράσεως, holodukes, porkulators (τα οποία μετατρέπουν τους εχθρούς σε γουρούνια) κ.α. Ωστόσο τα τρία καλύτερα όπλα που βρίσκονται στο παιχνίδι είναι τα pipe bombs που ελέγχονται με τηλεχειριστήριο, το heat- seeking missiles και το όπλο το οποίο συρρικνώνει και διαστέλλει τους αντιπάλους.

Αν το GoldenEye δεν είχε κάνει την εμφάνιση του, τότε σίγουρα το Duke Nukem θα ήταν ο καλύτερος τίτλος (shooting) για το Ν64. Ωστόσο το GoldenEye υπάρχει και δυστυχώς για το Duke Nukem, έχει ήδη κυκλοφορήσει! Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα του Duke είναι ο χειρισμός, ο οποίος δεν έχει ειδικά σχεδιαστεί για το Ν64 pad, απλά έχει προσαρμοστεί. Επίσης τα γραφικά του παιχνιδιού, εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας της Κεντρικής Μονάδας Επεξεργασίας, ίσως σας ζαλίσουν. Η Eurocom έχει κάνει μια υπέροχη δουλειά με τη μετατροπή του παιχνιδιού αλλά δυστυχώς η αίσθηση του παιχνιδιού δεν είναι η κατάλληλη. Το Duke Nukem είναι ένα δύσκολο παιχνίδι με πολλά διασκευαστικά στοιχεία. Είναι σαφώς ανώτερο από το Doom και στέκεται στο ύψος του απέναντι στο Turok (εξαιτίας κυρίως της επιλογής multiplayer). Αλλά δεν είναι ισότιμο με το GoldenEye. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι το Duke Nukem θα σας διασκεδάσει απόλυτα.

Βαθμολογία

Γραφικά: 7 Μεγάλη ποικιλία επίπεδων και απίθανοι χρωματισμοί. Το μόνο απογοητευτικό είναι η απεικόνιση των τεράτων.

Ήχος: 7 Πολλές ομιλίες και εκρήξεις συνδυάζονται υπέροχα.

Αξιοποίηση hardware: 8 Ένα παλιό παιχνίδι για PC μετατρέπεται σε ένα νέο και εθιστικό παιχνίδι.

Αντοχή: 9 Είναι ένας δύσκολος τίτλος αλλά η επιλογή multiplayer -και ειδικά το cooperative- είναι έξοχη.

Γενικά: 86% Αν το συγκρίνουμε με το GoldenEye, έρχεται δεύτερο. Αλλά τα 28 επίπεδα και η επιλογή multiplayer το καθιστούν στις πρώτες θέσεις αυτών των στιλ παιχνιδιών. Σίγουρα αξίζει να το ερευνήσετε.

 

[Imgema]

Σε ευχαριστούμε Diddy!

Δυστυχώς δεν έχω το τεύχος 8 του N64 Magazine που έχει το PAL review του Starfox (Lylat Wars) και δεν μπορώ να συγκρίνω για λάθη στην μετάφραση. Και το λέω αυτό γιατί δεν μπορώ να καταλάβω το παρακάτω κείμενο:

"Το Lylat Wars πέρα από τα πολύ καλά στοιχεία που παρουσιάζει, δυστυχώς συμπεριλαμβάνει μερικά μεγάλα λάθη. Συγκεκριμένα, δεν μπορείτε να πετάξετε σε ένα μόνο επίπεδο (π.χ. Macbeth) για να κάνετε προπόνηση. Η Nintendo σας υποχρεώνει να ακολουθήσετε μια προκαθορισμένη πορεία μέχρι να φτάσετε το επίπεδο που επιθυμείτε"

Για το πρώτο "λάθος" δεν βγάζω νόημα τι θέλει να πει ο ποιητής. Καταρχάς λέει ότι "δεν μπορείς να πετάξεις σε ένα μόνο επίπεδο" και μετά λέει "π.χ. Macbeth". Αφού λέει ότι είναι το μόνο επίπεδο τότε το "π.χ." τι το θέλει? Ισως γιατί τελικά δεν είναι μόνο μία πίστα που δεν μπορείς να πετάξεις αλλά τρεις, Macbeth, Titania και Aquas. Στις πρώτες 2 οδηγάς το Landmaster tank και στην άλλη ένα υποβρύχιο. Και δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί είναι λάθος που βάλανε και κάποιες πίστες στις οποίες οδηγείς διαφορετικά οχήματα? Θα μπορούσε να πει ότι δεν του αρέσουν λόγω κακού χειρισμού ας πούμε και θα προτιμούσε όλες οι πίστες να είναι με το arwing αλλά το "δεν μπορώ να πετάξω σε μία πίστα για προπόνηση" δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα.

Και μετά λέει "Η Nintendo σας υποχρεώνει να ακολουθήσετε μια προκαθορισμένη πορεία μέχρι να φτάσετε το επίπεδο που επιθυμείτε". Ούτε από εδώ βγάζω νόημα.... Σου λέει για "προκαθορισμένη πορεία" και μετά στο επίπεδο που "επιθυμείτε". Αφού μπορώ να να πάω στο level που επιθυμώ εγώ, τότε πως με υποχρεώνει η Nintendo σε προκαθορισμένη πορεία? Και όντως, στο παιχνίδι υπάρχουν διάφορα routes. Ανάλογα κάποια διαφορετικά paths που μπορείς να πάρεις μέσα στις πίστες ή κάποια tasks που μπορείς να κάνεις, αλλάζεις την πορεία σου και πας σε διαφορετικά levels ή routes. Υπάρχουν 3 βασικά routes, το εύκολο, το μεσαίο και το δύσκολο. Αλλά το ωραίο στο παιχνίδι είναι ότι δεν τα επιλέγεις από την αρχή αλλά πηδάς από το ένα route στο άλλο ανάλογα τι κάνεις μέσα στο παιχνίδι. Αν είσαι καλός μπορείς να πας στο δύσκολο route και να παραμείνεις εκεί, αν δεν έχεις μάθει καλά το παιχνίδι όμως μπορεί να κολλήσεις στο εύκολο route και να δεις τον "κακό" τερματισμό.

Μόνο σαν "προκαθορισμένη πορεία" δεν μου κάνει όλο αυτό. Μήπως εννοεί το ότι οι περισσότερες πίστες είναι on-rails? Δεν θα έπρεπε όμως γιατί έτσι είναι το Starfox. Ανήκει σε αυτό το Genre, το "on-rails shooter". Το να αφαιρείς πόντους για αυτό και να λες ότι είναι "μεγάλο λάθος", είναι σαν να αφαιρείς πόντους από το Μario 64 και να λες ότι είναι λάθος γιατί δεν είναι First Person Shooter. Δεν έχει νόημα. Ασε που δεν είναι όλες οι πίστες στο Starfox έτσι. Υπάρχουν και μερικές που είναι "free roaming" και μπορείς να πετάς όπου θες, όπως στην πίστα με το Mothership (που θυμίζει Independence day) στις πίστες που τα βάζεις με τον Starwolf και σε 1-2 ακόμα.

Δεν ξέρω αν αυτά γραφτήκανε και στο Αγγλικό περιοδικό, πάντως έτσι όπως τα διαβάζω στο Ελληνικό, μου δίνει την αίσθηση ότι ο reviewer έπαιξε το παιχνίδι για πολύ λίγο μόνο και δεν είδε τι προσφέρει.

 

[Diddy Kong]

Βασικά εννοεί το περιοδικό ότι στο Lylat Wars δεν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής επιπέδου από κάποιο menu για να παίξεις απευθείας την πίστα που επιθυμείς, αλλά πρέπει πάντα να ξεκινάς από την Corneria και να συνεχίζεις να παίζεις μέχρι να φτάσεις στην πίστα που θέλεις.

Όταν λέει να "πετάξεις", βασικά εννοεί να παίξεις σε όποια πίστα θέλεις, συμπεριλαμβανομένου και του landmaster και του υποβρυχίου.

Ωστόσο επειδή έχεις απορίες αύριο θα ανεβάσω και το αγγλικό review, προκειμένου να κάνεις τις συγκρίσεις σου.

Πάντως το σίγουρο είναι ότι το ελληνικό review είναι πετσοκομμένο σε σχέση με το πρωτότυπο αγγλικό, σε σημείο που σε ορισμένα σημεία δεν υπάρχει συνοχή στο λόγο, άφηναν ολόκληρες παραγράφους αμετάφραστες.

Αυτό γενικά είναι ένα πρόβλημα με τα περιοδικά που είναι μετάφραση αντίστοιχων ξένων, γιατί πολλές φορές οι συντάκτες είτε δεν έχουν πιάσει το παιχνίδι ποτέ στα χέρια τους, είτε δεν έχουν και καμία σχέση με τον χώρο των videogames, με αστεία μερικές φορές αποτελέσματα.

Μην ανησυχείς, όταν τελειώσω την παρουσίαση των 11 περιοδικών, θα κάνω κάποια εξειδικευμένα post για το περιοδικό, όπως:

- Τα παιχνίδια που παρουσίαζε και τελικά δεν κυκλοφόρησαν ποτέ.

- Τις σκανδαλώδεις διαφορές του ελληνικού με το αγγλικό περιοδικό (λάθη, παραλείψεις, ατυχείς μεταφράσεις κτλ).

- Ανασκόπηση το τι έλεγε τότε το περιοδικό και τι τελικά έγινε (π.χ. για το 64DD, τα Pokemon κτλ)

Όπως βλέπεις κάνω διατριβή πάνω στο θέμα!

 

[borellus]

Μπράβο Diddy για την όρεξη σου πάνω στο θέμα!

Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια!

 

[johnny19818]

Δώσε πράμα στο λαό Diddy!!! Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Review Street Fighter II για Game Boy? Θα ήθελα πολύ να το δω αυτό.

 

[Getta Robo]

Τέλος, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία υπολογίζεται ότι η εγκατεστημένη βάση των χρηστών για κάθε κατηγορία συστήματος Nintendo έχει ως εξής:

Game Boy: 200.000

NES: 30,000

SNES: 50.000


N64: 15.000.

Θα μπορουσες να παραθεσεις καποια μικρη εικονα με το συγκεκριμενο μερος του κειμενου; Οχι τιποτα αλλο, αλλα πριν απο ενα μηνα ειχε ειπωθει το πολυ καλο αστειο πως το NES ειχε μολις 5000 αντιτυπα πουλημενα στη χωρα μας.

 

[Imgema]

Θα μπορουσες να παραθεσεις καποια μικρη εικονα με το συγκεκριμενο μερος του κειμενου; Οχι τιποτα αλλο, αλλα πριν απο ενα μηνα ειχε ειπωθει το πολυ καλο αστειο πως το NES ειχε μολις 5000 αντιτυπα πουλημενα στη χωρα μας.

Φαντάσου ότι εμένα και τα 30.000 λίγα μου φαίνονται. Προφανώς θα είναι αυτά που πουληθήκαν από την αντιπροσωπία από το 91 και μετά, όλα αυτά που αγόραζε ο κόσμος από Γερμανίες κλπ πριν την αντιπροσωπία δεν είναι στην σούμα. Οπότε αν μετρήσουμε και αυτά θα πρόσθετα καμιά 10αριά χιλιάδες κομμάτια ακόμα τουλάχιστον. Πληροφοριακά, 2-3 φίλοι μου που είχαν NES το είχαν πάρει πριν το 90 από Γερμανία.

 

[Getta Robo]

Φαντάσου ότι εμένα και τα 30.000 λίγα μου φαίνονται. Προφανώς θα είναι αυτά που πουληθήκαν από την αντιπροσωπία από το 91 και μετά, όλα αυτά που αγόραζε ο κόσμος από Γερμανίες κλπ πριν την αντιπροσωπία δεν είναι στην σούμα. Οπότε αν μετρήσουμε και αυτά θα πρόσθετα καμιά 10αριά χιλιάδες κομμάτια ακόμα τουλάχιστον. Πληροφοριακά, 2-3 φίλοι μου που είχαν NES το είχαν πάρει πριν το 90 από Γερμανία.

Τα 30.000 κομματια προφανως ειναι της nortec. Κονσολες που τους ειχαν μεινει απο itochu και διωχνανε σιγα σιγα.

Φυσικα και κανω πλακα για τα 5.000 κομματια του NES, μονο ο ιδιος το πιστευει αυτος αλλωστε. Και οι αριθμοι των Snes ειναι ελαχιστοι, η nortec ειχε δωσει επισης πολυ λιγα Snes.