Rygar
Apple Lover
- Joined
- 14 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 8.287
- Αντιδράσεις
- 3.336
Ε μετά το πρώτο τσιγάρο ας έρθει και ενας καφές 
. Ο,τι καφές να'ναι, αρκεί να ανήκει στα καφεδοειδή.
Η αλήθεια είναι οτι δε θυμάμαι ακριβώς το πότε ήταν η στιγμή που ήπια καφέ δικό μου (και όχι από τράκα). Θυμάμαι όντας πιτσιρικάς γύρω στα 12-13 που η μάνα μου έφτιαχνε φραπέ χωρίς γαλα σχεδόν γλυκό και αν ηταν βραδι και δεν τον ειχε τελειώσει, τον αφηνε στο πσυγείο για την επόμενη μερα. Εγώ άνοιγα το ψυγείο να πιω νερό και όπως έβλεπα το σέικερ με το καλαμάκι, τράβαγα μια τζούρα. Μ΄άρεσε η γεύση του σε συνδυασμό με τη ζάχαρη. Δεν ηταν πετιμέζι αλλα ούτε και μέτριος. Καμιά φορά που ηταν μερα και την έβλεπα να πίνει, τραβαγα και γω μια ρουφηξιά με της συνοδεία της καταλληλης παρατήρησης ότι ειμαι μικρός. Θυμαμαι πάντως χαρακτηριστικά μια σκηνή που θα μπορούσα να τη θεσω ορόσημο. Πασχα του 89 μετά το τσίκνισμα, πηγαμε βολτα όλο το σόι στην Αιδηψό (εχω καταγωγή από Λίμνη μεριά). Κατσαμε για καφε καπου και παρήγγειλα φραπέ με παγωτό!! Μου το είχε προτείνει ενας ξαδερφός μου να το δοκιμάσω. Και δεν είχε άδικο! Από τότε στις εξόδους μου, αν πιω φραπέ ζητάω και μια μπαλα βανίλια μεσα. Οσοι με ξέρετε, εχει δει ότι στις καλοκαιρινές συναντήσεις μας έτσι τον πίνω (το φραπέ). Και βέβαια μου τον χρεώνουν σα παγωτό και όχι σα φραπέ . Από εκείνη τη μερα λοιπόν παντα με παγωτό, και μαλιστα θυμαμαι οτι εκείνο το καλοκαίρι (του 1989) ήπια αρκετούς τέτοιους. Θα μπορούσα για το τυπικό και μόνο, να βαλω ως επίσημο ορόσημο εκείνο το Πασχα. Εξυπακούεται πως δεν τον έχω κόψει, αλλα πίνω πολύ αραιά γιατί με πειράζει όπως και όλοι οι καφέδες (σε σημείο που να νομίζω ότι εχω στομάχι μικρού κατσικιού :baby2: )
Για πείτε μου εσάς πότε θυμάστε να ηταν στο περίπου η πρώτη σας φορά.
Αφτα.
. Ο,τι καφές να'ναι, αρκεί να ανήκει στα καφεδοειδή.Η αλήθεια είναι οτι δε θυμάμαι ακριβώς το πότε ήταν η στιγμή που ήπια καφέ δικό μου (και όχι από τράκα). Θυμάμαι όντας πιτσιρικάς γύρω στα 12-13 που η μάνα μου έφτιαχνε φραπέ χωρίς γαλα σχεδόν γλυκό και αν ηταν βραδι και δεν τον ειχε τελειώσει, τον αφηνε στο πσυγείο για την επόμενη μερα. Εγώ άνοιγα το ψυγείο να πιω νερό και όπως έβλεπα το σέικερ με το καλαμάκι, τράβαγα μια τζούρα. Μ΄άρεσε η γεύση του σε συνδυασμό με τη ζάχαρη. Δεν ηταν πετιμέζι αλλα ούτε και μέτριος. Καμιά φορά που ηταν μερα και την έβλεπα να πίνει, τραβαγα και γω μια ρουφηξιά με της συνοδεία της καταλληλης παρατήρησης ότι ειμαι μικρός. Θυμαμαι πάντως χαρακτηριστικά μια σκηνή που θα μπορούσα να τη θεσω ορόσημο. Πασχα του 89 μετά το τσίκνισμα, πηγαμε βολτα όλο το σόι στην Αιδηψό (εχω καταγωγή από Λίμνη μεριά). Κατσαμε για καφε καπου και παρήγγειλα φραπέ με παγωτό!! Μου το είχε προτείνει ενας ξαδερφός μου να το δοκιμάσω. Και δεν είχε άδικο! Από τότε στις εξόδους μου, αν πιω φραπέ ζητάω και μια μπαλα βανίλια μεσα. Οσοι με ξέρετε, εχει δει ότι στις καλοκαιρινές συναντήσεις μας έτσι τον πίνω (το φραπέ). Και βέβαια μου τον χρεώνουν σα παγωτό και όχι σα φραπέ
. Από εκείνη τη μερα λοιπόν παντα με παγωτό, και μαλιστα θυμαμαι οτι εκείνο το καλοκαίρι (του 1989) ήπια αρκετούς τέτοιους. Θα μπορούσα για το τυπικό και μόνο, να βαλω ως επίσημο ορόσημο εκείνο το Πασχα. Εξυπακούεται πως δεν τον έχω κόψει, αλλα πίνω πολύ αραιά γιατί με πειράζει όπως και όλοι οι καφέδες (σε σημείο που να νομίζω ότι εχω στομάχι μικρού κατσικιού :baby2: )Για πείτε μου εσάς πότε θυμάστε να ηταν στο περίπου η πρώτη σας φορά.
Αφτα.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
