Candy4ever
RetroActive
- Joined
- 30 Αύγ 2007
- Μηνύματα
- 217
- Αντιδράσεις
- 35
Με μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια σας παρουσιάζω το καινούριο μου απόκτημα: το άλμπουμ της σειράς Ο Φρου-φρού κι ο ξυλουργός, που κυκλοφόρησε το 1985 στις γερμανόφωνες χώρες. Το παρήγγειλα από το site της Panini με όλα του τα αυτοκόλλητα! Θα το ποστάρω σιγά-σιγά ολόκληρο, μεταφρασμένο στα ελληνικά!
[edit]dead pics[/edit]
Και ιδού η πρώτη ιστορία με τίτλο ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ! Καλή διασκέδαση!
[edit]dead pics[/edit]
σελ. 1: 1ο (διπλό) αυτοκόλλητο: Σε αυτό το ξυλουργείο ξεκίνησε η ιστορία με τον Φρου-φρού. Το πώς αυτός έφτασε στον μπάρμπα-Έντερ, θα το μάθετε σε αυτήν την ιστορία. -
2ο αυτοκόλλητο: Ήταν όλα όπως συνήθως. Ο μπάρμπα-Έντερ δούλευε στο εργαστήριό του και δεν είχε ιδέα το πόσο σημαντικό ρόλο θα έπαιζε αυτή η μέρα στη ζωή του. Ξαφνικά άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Ο Έντερ δεν μπορούσε να βρεί...-
3ο αυτοκόλλητο: ... το κοπίδι του, παρʼ όλο που μόλις τώρα το είχε αφήσει από το χέρι του. Και όταν χρειάστηκε μια πρόκα, το κουτί με τις πρόκες έπεσε με κρότο στο πάτωμα. Και τέλος, άρχισαν να αιωρούνται τα γυαλιά του.-
4ο αυτοκόλλητο: Ο ξυλουργός άρχισε να απελπίζεται. Αυτό δε θα μπορούσε να οφείλεται μόνο στην ηλικία ή την απροσεξία. Μήπως έχασε τα λογικά του; Και τότε, άρχισε ξαφνικά...
[edit]dead pics[/edit]
σελ. 2: (1) 1ο αυτοκόλλητο-φιλμ: ... να σείεται το δοχείο με την κόλλα. Ποντίκια! Αυτή ήταν η μόνη λογική εξήγηση που μπορούσε να δώσει ο Έντερ. Και δεν μπορούσε καθόλου να υποφέρει τα ποντίκια στο εργαστήριό του. Άρπαξε ένα σφυρί, σημάδεψε το δοχείο με την κόλλα, το έριξε και το πέτυχε - αμέσως όμως άσπρισε από το φόβο του! Με μια διαπεραστική κραυγή εμφανίστηκε ένα ανθρωπάκι με πυροκόκκινα μαλλιά και μάτια που σπινθηροβολούσαν από θυμό. Ο Έντερ προσπάθησε να το εγκλωβίσει. Το πλασματάκι κόλλησε στο δοχείο με την κόλλα και προσπαθούσε απελπισμένα να ελευθερωθεί. Και τσίριξε στον Έντερ, που είχε γίνει χλωμός σαν το κερί: «Δεν μπορείς να προσέχεις!; Ουφ, πώς κολλάει! Ελευθέρωσέ με!» -
(2) 2ο-3ο αυτοκόλλητο: Ο Έντερ πλησίασε προσεκτικά το μικρό ανθρωπάκι. Με τεντωμένα δάχτυλα προσπάθησε να το ελευθερώσει από την κόλλαΛ δίσταζε να το κρατήσει σφιχτά. «Ελπίζω να μην σκάσεις, αν σε αγγίξω». - «Ανοησίες, τα στοιχειά δεν σκάνε!»-
[edit]dead pics[/edit]
σελ.3: (3) 1ο αυτοκόλλητο: «Είσαι λοιπόν ένα στοιχειό! Νομίζω ότι ονειρεύομαι!» Ο Έντερ δεν μπορούσε να το πιστέψει. «Μπορούν να τσιμπούν τα όνειρα;», ρώτησε το ανθρωπάκι και πήδηξε στον ώμο του Έντερ, τον τσίμπησε στο αυτί και φώναξε: «Ο Φρου-φρού τσιμπάει, τσιμπάει με πολλή χάρη»! Μετά όμως άρχισε να θρηνεί και να οδύρεται: «Μπορείς να με δεις! Ω, τι ντροπή για τα στοιχειά!» Και ο Φρου-φρού εξήγησε στον απορημένο Έντερ: «Όταν ένα στοιχειό κολλάει σε ένα ανθρώπινο αντικείμενο, τότε γίνεται ορατό και πρέπει να μείνει για πάντα με αυτόν που τον είδε. Αυτός είναι ο νόμος των στοιχειών!» -«Τότε λοιπόν θα πρέπει να μείνεις μαζί μου για πάντα», αναστέναξε ο μπάρμπα-Έντερ, «αλλά ναι, ένα τέτοιο καλό ξωτικό θα μπορούσε να είναι χρήσιμο πού και πού».-
(4) Φιλμ-2ο αυτοκόλλητο: Τότε όμως ο Φρου-φρού τινάχτηκε στον αέρα: «Δεν είμαι κανένα από αυτά τα καλά ξωτικά! Αυτά δουλεύουν! Είμαι ένα στοιχειό - ένας διάδοχος των Klabautermänner!» Και ενώ ο μπάρμπα-Έντερ υποσχόταν να μην αναφέρει ποτέ ξανά τη λέξη «καλό ξωτικό»...-
(5) 3ο αυτοκόλλητο: ... ο Φρου-φρού είχε ήδη αρχίσει να σκαλίζει κάθε γωνιά του εργαστηρίου. Ο Έντερ νόμιζε ότι το ανθρωπάκι είχε κιόλας εξαφανιστεί, όταν αυτό εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά του γεμάτο σκόνη. Ο Έντερ το ξεσκόνισε με ένα πινέλο β επειδή τα στοιχειά δεν πλένονται ποτέ!
(6) 4ο αυτοκόλλητο: Ήταν μια έντονη μέρα - όχι μόνο για τον μπάρμπα-Έντερ, αλλά και για τον Φρου-φρού. «Ω, κουράζει το να είσαι ορατός», χασμουρήθηκε το στοιχειό και ξάπλωσε πάνω σε ένα σωρό από πριονίδια για να κοιμηθεί, ενώ ο ξυλουργός συνέχισε τη δουλειά του γελώντας και κουνώντας το κεφάλι του.-
5ο αυτοκόλλητο: Φυσικά όμως, ένα τέτοιο στοιχειό δεν μπορεί να μείνει ήσυχο για πολύ! Περισσότερες φάρσες θα κάνει στις επόμενες δύο σελίδες!
[edit]dead pics[/edit]
Και ιδού η πρώτη ιστορία με τίτλο ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ! Καλή διασκέδαση!
[edit]dead pics[/edit]
σελ. 1: 1ο (διπλό) αυτοκόλλητο: Σε αυτό το ξυλουργείο ξεκίνησε η ιστορία με τον Φρου-φρού. Το πώς αυτός έφτασε στον μπάρμπα-Έντερ, θα το μάθετε σε αυτήν την ιστορία. -
2ο αυτοκόλλητο: Ήταν όλα όπως συνήθως. Ο μπάρμπα-Έντερ δούλευε στο εργαστήριό του και δεν είχε ιδέα το πόσο σημαντικό ρόλο θα έπαιζε αυτή η μέρα στη ζωή του. Ξαφνικά άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Ο Έντερ δεν μπορούσε να βρεί...-
3ο αυτοκόλλητο: ... το κοπίδι του, παρʼ όλο που μόλις τώρα το είχε αφήσει από το χέρι του. Και όταν χρειάστηκε μια πρόκα, το κουτί με τις πρόκες έπεσε με κρότο στο πάτωμα. Και τέλος, άρχισαν να αιωρούνται τα γυαλιά του.-
4ο αυτοκόλλητο: Ο ξυλουργός άρχισε να απελπίζεται. Αυτό δε θα μπορούσε να οφείλεται μόνο στην ηλικία ή την απροσεξία. Μήπως έχασε τα λογικά του; Και τότε, άρχισε ξαφνικά...
[edit]dead pics[/edit]
σελ. 2: (1) 1ο αυτοκόλλητο-φιλμ: ... να σείεται το δοχείο με την κόλλα. Ποντίκια! Αυτή ήταν η μόνη λογική εξήγηση που μπορούσε να δώσει ο Έντερ. Και δεν μπορούσε καθόλου να υποφέρει τα ποντίκια στο εργαστήριό του. Άρπαξε ένα σφυρί, σημάδεψε το δοχείο με την κόλλα, το έριξε και το πέτυχε - αμέσως όμως άσπρισε από το φόβο του! Με μια διαπεραστική κραυγή εμφανίστηκε ένα ανθρωπάκι με πυροκόκκινα μαλλιά και μάτια που σπινθηροβολούσαν από θυμό. Ο Έντερ προσπάθησε να το εγκλωβίσει. Το πλασματάκι κόλλησε στο δοχείο με την κόλλα και προσπαθούσε απελπισμένα να ελευθερωθεί. Και τσίριξε στον Έντερ, που είχε γίνει χλωμός σαν το κερί: «Δεν μπορείς να προσέχεις!; Ουφ, πώς κολλάει! Ελευθέρωσέ με!» -
(2) 2ο-3ο αυτοκόλλητο: Ο Έντερ πλησίασε προσεκτικά το μικρό ανθρωπάκι. Με τεντωμένα δάχτυλα προσπάθησε να το ελευθερώσει από την κόλλαΛ δίσταζε να το κρατήσει σφιχτά. «Ελπίζω να μην σκάσεις, αν σε αγγίξω». - «Ανοησίες, τα στοιχειά δεν σκάνε!»-
[edit]dead pics[/edit]
σελ.3: (3) 1ο αυτοκόλλητο: «Είσαι λοιπόν ένα στοιχειό! Νομίζω ότι ονειρεύομαι!» Ο Έντερ δεν μπορούσε να το πιστέψει. «Μπορούν να τσιμπούν τα όνειρα;», ρώτησε το ανθρωπάκι και πήδηξε στον ώμο του Έντερ, τον τσίμπησε στο αυτί και φώναξε: «Ο Φρου-φρού τσιμπάει, τσιμπάει με πολλή χάρη»! Μετά όμως άρχισε να θρηνεί και να οδύρεται: «Μπορείς να με δεις! Ω, τι ντροπή για τα στοιχειά!» Και ο Φρου-φρού εξήγησε στον απορημένο Έντερ: «Όταν ένα στοιχειό κολλάει σε ένα ανθρώπινο αντικείμενο, τότε γίνεται ορατό και πρέπει να μείνει για πάντα με αυτόν που τον είδε. Αυτός είναι ο νόμος των στοιχειών!» -«Τότε λοιπόν θα πρέπει να μείνεις μαζί μου για πάντα», αναστέναξε ο μπάρμπα-Έντερ, «αλλά ναι, ένα τέτοιο καλό ξωτικό θα μπορούσε να είναι χρήσιμο πού και πού».-
(4) Φιλμ-2ο αυτοκόλλητο: Τότε όμως ο Φρου-φρού τινάχτηκε στον αέρα: «Δεν είμαι κανένα από αυτά τα καλά ξωτικά! Αυτά δουλεύουν! Είμαι ένα στοιχειό - ένας διάδοχος των Klabautermänner!» Και ενώ ο μπάρμπα-Έντερ υποσχόταν να μην αναφέρει ποτέ ξανά τη λέξη «καλό ξωτικό»...-
(5) 3ο αυτοκόλλητο: ... ο Φρου-φρού είχε ήδη αρχίσει να σκαλίζει κάθε γωνιά του εργαστηρίου. Ο Έντερ νόμιζε ότι το ανθρωπάκι είχε κιόλας εξαφανιστεί, όταν αυτό εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά του γεμάτο σκόνη. Ο Έντερ το ξεσκόνισε με ένα πινέλο β επειδή τα στοιχειά δεν πλένονται ποτέ!
(6) 4ο αυτοκόλλητο: Ήταν μια έντονη μέρα - όχι μόνο για τον μπάρμπα-Έντερ, αλλά και για τον Φρου-φρού. «Ω, κουράζει το να είσαι ορατός», χασμουρήθηκε το στοιχειό και ξάπλωσε πάνω σε ένα σωρό από πριονίδια για να κοιμηθεί, ενώ ο ξυλουργός συνέχισε τη δουλειά του γελώντας και κουνώντας το κεφάλι του.-
5ο αυτοκόλλητο: Φυσικά όμως, ένα τέτοιο στοιχειό δεν μπορεί να μείνει ήσυχο για πολύ! Περισσότερες φάρσες θα κάνει στις επόμενες δύο σελίδες!
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μου θύμισες την χαρά που έπαιρνα όταν έβρισκα τα αυτοκολλητάκια της πρώτης σελιδας 
