iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
Picnic at Hanging Rock (1975, Peter Weir)
http://www.imdb.com/title/tt0073540/?ref_=sr_1
Ηθοποιοί: Anne Louise Lambert, Rachel Roberts, Dominic Guard, Helen Morse, Vivean Gray, Karen Robson, Kristy Child, Martin Vaughan, Jackie Weaver, Garry McDonald
Υπόθεση: Στην Αυστραλία των αρχών του 20ου αιώνα, μια εκδρομή ενός σχολείου θηλέων ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, σε ένα τοπικό γεωλογικό αξιοθέατο, παίρνει αναπάντεχη τροπή όταν για κάποιο ανεξήγητο λόγο τρεις μαθήτριες και μια καθηγήτρια εξαφανίζονται μυστηριωδώς.
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Joan Lindsay, το Picnic at Hanging Rock είναι ένα δράμα μυστηρίου, σκηνοθετημένο από τον γνωστό Αυστραλό σκηνοθέτη Peter Weir (The Last Wave, Gallipoli, Witness, Dead Poets Society, Fearless, The Truman Show). O Weir, με το Picnic at Hanging Rock, υπογράφει την δεύτερη κινηματογραφική του δουλειά, μετά την cult μαύρη κωμωδία The Cars That Ate Paris, και την πρώτη πραγματικά σημαντική του ταινία, που τον έκανε γνωστό σε ένα ευρύτερο κινηματογραφικό κοινό. Μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις που μπορούν να συμβούν με το Picnic at Hanging Rock αφορά την εντύπωση του θεατή ότι βλέπει ένα θρίλερ μυστηρίου. Ο Weir μπορεί να παντρεύει το δράμα με κάποια στοιχεία μυστηρίου, αλλά στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται να βρει απαντήσεις για το τι πραγματικά συνέβη. Σκοπός του είναι να δώσει μια σειρά από αναπάντητες ερωτήσεις και θεωρίες σχετικά με την μυστηριώδη εξαφάνιση, οι οποίες λειτουργούν συμπληρωματικά στην εξέλιξη του δράματος, παρουσιάζοντας το γεγονός όχι ως θέμα προς λύση αλλά ως τον καταλύτη για τις μετέπειτα συμπεριφορές των χαρακτήρων. Χρησιμοποιώντας αρκετά σύμβολα, ο Weir κάνει πολλές αναφορές σχετικές με την νεανική ερωτική συμπεριφορά την σεξουαλική αφύπνιση, την καταπιεστική μορφή του σχολικού περιβάλλοντος μέσα στο πλαίσιο ενός σχολείου θηλέων, τους μηχανικούς κανόνες συμπεριφοράς, τις λανθάνουσες ερωτικές επιθυμίες που αναπτύσσονται στο εσωτερικό ενός, αποκλειστικά, γυναικείου περιβάλλοντος, την εύθραυστη ασφάλεια της κοινωνικής δομής,την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, την ερωτική αθωότητα, τη θηλυκότητα, την υποκρισία και τον πουριτανισμό της εποχής, το ρόλο της ανθρώπινης φύσης, τη σχέση της ανθρώπινης κουλτούρας με το φυσικό περιβάλλον,την οδύνη της απώλειας και τα κοινωνικά στερεότυπα της αστικής τάξης. Η ταινία είναι γεμάτη με συμβολισμούς και μεταφορές που ενισχύουν την παράξενη αισθητική που αποπνέει στο σύνολό του το Picnic at Hanging Rock, με τον Weir να εναλλάσσει ονειρική αίσθηση με σκηνές συναισθηματικής φόρτισης και υστερίας, την αιθέρια αύρα με κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, την παραμυθένια υφή με το αστυνομικό μυστήριο και την εύθραυστη, πλαστή παραδεισένια ασφάλεια με έντονες δραματικές κορυφώσεις. Εικαστικά, το Picnic at Hanging Rock, είναι ένα εκπληκτικό επίτευγμα που μοιάζει παράλληλα ονειρικό και σκοτεινό, με τον σκηνοθέτη να καταφέρνει να μετατρέψει σταδιακά το λυρικό, πρώτο μέρος της ταινίας, σε μια λεπτομερή καταγραφή της πτώσης του πλαστού, αστικού παραδείσου. Το εκπληκτικό πρώτο μισάωρο του Picnic at Hanging Rock, με την αιθέρια κινηματογράφηση, τον νωχελικό ρυθμό, την υπνωτική ατμόσφαιρα, τα φαλλικά σύμβολα, τον φετιχιστικό, τελετουργικό τρόπο παρουσίασης της προετοιμασίας των νεαρών μαθητριών, και τα ειδυλλιακά τοπία σταδιακά ξεθωριάζει, δίνοντας χώρο σε ένα δράμα που ακολουθεί μια σκοτεινή, στοιχειωμένη κλιμάκωση που όμως δεν πρόκειται να βρει διέξοδο και λύση. Το μυστήριο εντείνει την δραματική υφή της ταινίας, με τον θεατή να μένει συνεχώς μετέωρος ανάμεσα σε μια ρεαλιστική και μεταφυσική λύση της εξαφάνισης, μια λύση που ποτέ δεν έρχεται. Εκπληκτική φωτογραφία, πανέμορφη κινηματογράφηση των φυσικών τοπίων και νεαρών πρωταγωνιστριών κι ένα εξαιρετικό, στοιχειωμένο soundtrack συμπληρώνουν την εικαστική αρτιότητα της ταινίας.
http://www.imdb.com/title/tt0073540/?ref_=sr_1
Ηθοποιοί: Anne Louise Lambert, Rachel Roberts, Dominic Guard, Helen Morse, Vivean Gray, Karen Robson, Kristy Child, Martin Vaughan, Jackie Weaver, Garry McDonald
Υπόθεση: Στην Αυστραλία των αρχών του 20ου αιώνα, μια εκδρομή ενός σχολείου θηλέων ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, σε ένα τοπικό γεωλογικό αξιοθέατο, παίρνει αναπάντεχη τροπή όταν για κάποιο ανεξήγητο λόγο τρεις μαθήτριες και μια καθηγήτρια εξαφανίζονται μυστηριωδώς.
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Joan Lindsay, το Picnic at Hanging Rock είναι ένα δράμα μυστηρίου, σκηνοθετημένο από τον γνωστό Αυστραλό σκηνοθέτη Peter Weir (The Last Wave, Gallipoli, Witness, Dead Poets Society, Fearless, The Truman Show). O Weir, με το Picnic at Hanging Rock, υπογράφει την δεύτερη κινηματογραφική του δουλειά, μετά την cult μαύρη κωμωδία The Cars That Ate Paris, και την πρώτη πραγματικά σημαντική του ταινία, που τον έκανε γνωστό σε ένα ευρύτερο κινηματογραφικό κοινό. Μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις που μπορούν να συμβούν με το Picnic at Hanging Rock αφορά την εντύπωση του θεατή ότι βλέπει ένα θρίλερ μυστηρίου. Ο Weir μπορεί να παντρεύει το δράμα με κάποια στοιχεία μυστηρίου, αλλά στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται να βρει απαντήσεις για το τι πραγματικά συνέβη. Σκοπός του είναι να δώσει μια σειρά από αναπάντητες ερωτήσεις και θεωρίες σχετικά με την μυστηριώδη εξαφάνιση, οι οποίες λειτουργούν συμπληρωματικά στην εξέλιξη του δράματος, παρουσιάζοντας το γεγονός όχι ως θέμα προς λύση αλλά ως τον καταλύτη για τις μετέπειτα συμπεριφορές των χαρακτήρων. Χρησιμοποιώντας αρκετά σύμβολα, ο Weir κάνει πολλές αναφορές σχετικές με την νεανική ερωτική συμπεριφορά την σεξουαλική αφύπνιση, την καταπιεστική μορφή του σχολικού περιβάλλοντος μέσα στο πλαίσιο ενός σχολείου θηλέων, τους μηχανικούς κανόνες συμπεριφοράς, τις λανθάνουσες ερωτικές επιθυμίες που αναπτύσσονται στο εσωτερικό ενός, αποκλειστικά, γυναικείου περιβάλλοντος, την εύθραυστη ασφάλεια της κοινωνικής δομής,την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, την ερωτική αθωότητα, τη θηλυκότητα, την υποκρισία και τον πουριτανισμό της εποχής, το ρόλο της ανθρώπινης φύσης, τη σχέση της ανθρώπινης κουλτούρας με το φυσικό περιβάλλον,την οδύνη της απώλειας και τα κοινωνικά στερεότυπα της αστικής τάξης. Η ταινία είναι γεμάτη με συμβολισμούς και μεταφορές που ενισχύουν την παράξενη αισθητική που αποπνέει στο σύνολό του το Picnic at Hanging Rock, με τον Weir να εναλλάσσει ονειρική αίσθηση με σκηνές συναισθηματικής φόρτισης και υστερίας, την αιθέρια αύρα με κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, την παραμυθένια υφή με το αστυνομικό μυστήριο και την εύθραυστη, πλαστή παραδεισένια ασφάλεια με έντονες δραματικές κορυφώσεις. Εικαστικά, το Picnic at Hanging Rock, είναι ένα εκπληκτικό επίτευγμα που μοιάζει παράλληλα ονειρικό και σκοτεινό, με τον σκηνοθέτη να καταφέρνει να μετατρέψει σταδιακά το λυρικό, πρώτο μέρος της ταινίας, σε μια λεπτομερή καταγραφή της πτώσης του πλαστού, αστικού παραδείσου. Το εκπληκτικό πρώτο μισάωρο του Picnic at Hanging Rock, με την αιθέρια κινηματογράφηση, τον νωχελικό ρυθμό, την υπνωτική ατμόσφαιρα, τα φαλλικά σύμβολα, τον φετιχιστικό, τελετουργικό τρόπο παρουσίασης της προετοιμασίας των νεαρών μαθητριών, και τα ειδυλλιακά τοπία σταδιακά ξεθωριάζει, δίνοντας χώρο σε ένα δράμα που ακολουθεί μια σκοτεινή, στοιχειωμένη κλιμάκωση που όμως δεν πρόκειται να βρει διέξοδο και λύση. Το μυστήριο εντείνει την δραματική υφή της ταινίας, με τον θεατή να μένει συνεχώς μετέωρος ανάμεσα σε μια ρεαλιστική και μεταφυσική λύση της εξαφάνισης, μια λύση που ποτέ δεν έρχεται. Εκπληκτική φωτογραφία, πανέμορφη κινηματογράφηση των φυσικών τοπίων και νεαρών πρωταγωνιστριών κι ένα εξαιρετικό, στοιχειωμένο soundtrack συμπληρώνουν την εικαστική αρτιότητα της ταινίας.
