iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 646
Possession (1981, Andrzej Zulawski)
http://www.imdb.com/title/tt0082933/
Ηθοποιοί: Isabelle Adjani, Sam Neill, Heinz Bennent, Margit Carstensen
Υπόθεση: Με την επιστροφή του από ένα μυστικό, επαγγελματικό ταξίδι, ο Mark μαθαίνει ότι η Anna, η γυναίκα του, δεν είναι ευτυχισμένη μέσα, στον όπως πίστευε ο ίδιος, ειδυλλιακό γάμο τους, και επιθυμεί να χωρίσουν. Τελικά η Anna μετακομίζει σε ένα παρακμιακό διαμέρισμα όπου εμπλέκεται σε μια περιέργη ερωτική σχέση με ένα περίεργο πλάσμα.
Το Possession του Πολωνού σκηνοθέτη Andrzej Zulawski, δεν είναι ακριβώς ταινία τρόμου, όχι τουλάχιστον με την συμβατική έννοια του όρου. Ο Ζulawski είναι ένα από τους πιο ιδαίτερους Ευρωπαίος σκηνοθέτες ικανός να δημιουργήσε το πιο περίεργο, διεστραμένο, σκοτεινό σύμπαν μέσα σε μια κινηματογραφική ταινία, και δυστυχώς αυτή του η ιδιαιτερότητα δεν του επέτρεψε να αποκτήσει τη φήμη και την αναγνωρισιμότητα άλλων Πολωνών σκηνοθετών όπως ο Polanski, o Kieslowski ή ο Wajda, παρά την αδιαμφισβήτη σκηνοθετική του ικανότητα. Οι ταινίες του, και ειδικά οι πρώτες του σκηνοθετικές δουλειές, όπως το The Third Part of the Night (1971), το Diabel (1972), το The Main Thing Is Love (1975), το Public Woman (1984), η συγκεκριμένη και το δυστυχώς ανολοκλήρωτο On the Silver Globe, αποτελούν δείγματα μιας ιδιαίτερης, κινηματογραφικής ευφυΐας που δύσκολα συναντάται σε άλλους Ευρωπαίους σκηνοθέτες. Το Possession είναι μια ταινία που συνδυάζει στοιχεία ψυχολογικού δράματος, ψυχολογικού θρίλερ, τρόμου και πολιτικής ταινίας, βάζοντας με ιδιαίτερα εύστοχο τρόπο στη συνταγή κομμάτια που θα ζήλευαν ο Bergman, o Kubrick και o Polanski. Κατά τον ίδιο, περίπου, τρόπο, με τον οποίο ο Polanski χρησιμοποίησε τη καταπιεσμένη σεξουαλικότητα στο Repulsion και ο Bergman τον διαταραγμένο ψυχισμό στο Hour of the Wolf, o Zulawski δημιουργεί μια ιδιότροπη φιλμική πρόταση που μοιάζει σαν μια κατάβαση στον ψυχολογικό και συναισθηματικό κόσμο, όχι μόνο στους χαρακτήρες της Anna και του Mark, αλλά κι ενός ολόκληρου λαού. Οι αναφορές στην ταινία είναι πολλές, πέρα από την γυναικεία υστερία και την ανδρική εμμονή που απλά αποτελούν την επιφάνεια μιας βαθύτερης προβληματικής, και αγγίζουν θέματα όπως ο καταρρακωμένος ψυχισμός, η σεξουαλικότητα, η θηλυκότητα, τα συναισθηματικά αδιέξοδα, οι προσωπικοί δαίμονες, η αποστοφή, η απέχθεια, η επιθυμία, οι απογοητεύεσεις, οι ανθρώπινες σχέσεις, η λογοκρισία και η διαίρεση ενός έθνους. Η σκηνοθεσία του Zulawski δημιουργεί ένα χαοτικό κλίμα που περιστρέφεται γύρω από το σουρεαλιστικά αφηρημένο, το γκροτέσκο, το τρομακτικό και το υστερικά νευρωτικό, αφήνοντας παράλληλα να φανεί ένα σχόλιο πάνω, στην τότε, πολιτική πραγματικότητα. Το Possession είναι το οδυνηρό πορτραίτο ενός χωρισμού, που σταδιακά αναπτύσεται σε μια καθολική μορφή που αφορά τη διαίρεση ενός έθνους, με τον Zulawski να κινηματογραφεί εντυπωσιακά τα ψυχρά, βερολινέζικα τοπία την περίοδο του ψυχρού πολέμου, με ένα τρόπο που συνδυάζει την κλινική αποστασιοποίηση με την παρακμιακή αισθητική, βάζοντας στο παιχνίδι και αρκετούς θρησκευτικούς συμβολισμούς. Επίσης, η ταινία, περιέχει ορισμένα διαλογικά μέρη που έχουν σχέση με την μοίρα, την τύχη, την πίστη, την θεϊκή οντότητα, το καλό και το κακό, αλλά η αληθινή δύναμη του Possession βρίσκεται στην αίσθηση της αποξένωσης, στην πιο καθολική της μορφή. Υπερτονίζοντας μια σκοτεινή διάσταση του ερωτισμού, της σεξουαλικότητας και της εμμονής, ο Zulawski, κορυφώνει παράλληλα τόσο τα δραματικά στοιχεία της ταινίας, όσο και μια λανθάνουσα αίσθηση τρόμου, παγιώνοντας ένα ασφυκτικό, αποπνικτικό κλίμα απόγνωσης και συναισθηματικού εγκλωβισμού. Η απροσδιόριστα εφιαλτική ατμόσφαιρα του Possession με την πνιγηρή αίσθηση εγκατάλειψης και αποξένωσης των αστικών τοπίων, γινέται αφόρητα δυσοίωνη κι επιχειρεί μια καταμέτωπη επίθεση στις αισθήσεις του κοινού. Η φρενήρης σκηνοθετική προσέγγιση του Zulawski οικοδομεί ένα χαοτικό, αναρχικό σύμπαν όπου κυριαρχεί μια βάιη ακολουθία εικόνων και καταστάσεων, μια καφκική αίσθηση του φόβου, ένα γκροτέσκο ύφος, μια κλινική αρνητικότητα, μια πεσιμιστική αίσθηση ψυχικής κατάρρευσης και μια χαοτική δίνη συναισθημάτων που δεν αφήνει τον θεατή να ηρεμήσει. Η μινιμαλιστικά στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία του Zulawski, χρησιμοποιώντας έναν αυστηρό, λακωνικό τόνο στην οπτική του, όπως και η εκπληκτική χρήση της κάμερας, με τις περίεργες κλίσεις και τις σύνθετες κινήσεις, δημιουργούν μια σειρά από συνταρακτικά πλάνα που συνδυάζουν την στατικότητα με την ευκινησία. Πολύ καλές οι ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών, τόσο της Adjani όσο και του Neill, ο οποίος δίνει την ερμηνεία της καριέρας του. Αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβώς θρίλερ, το Possession είναι μια εξαιρετική ταινία που κινείται με ιδιαίτερη άνεση στις παρυφές των ταινιών τρόμου και των ψυχοδραμάτων, και θα ικανοποιήσει τόσο τους λάτρεις του Repulsion όσο κι αυτούς του The Passion of Anna.
[video=youtube;xxVdtYAs8-w]
http://www.imdb.com/title/tt0082933/
Ηθοποιοί: Isabelle Adjani, Sam Neill, Heinz Bennent, Margit Carstensen
Υπόθεση: Με την επιστροφή του από ένα μυστικό, επαγγελματικό ταξίδι, ο Mark μαθαίνει ότι η Anna, η γυναίκα του, δεν είναι ευτυχισμένη μέσα, στον όπως πίστευε ο ίδιος, ειδυλλιακό γάμο τους, και επιθυμεί να χωρίσουν. Τελικά η Anna μετακομίζει σε ένα παρακμιακό διαμέρισμα όπου εμπλέκεται σε μια περιέργη ερωτική σχέση με ένα περίεργο πλάσμα.
Το Possession του Πολωνού σκηνοθέτη Andrzej Zulawski, δεν είναι ακριβώς ταινία τρόμου, όχι τουλάχιστον με την συμβατική έννοια του όρου. Ο Ζulawski είναι ένα από τους πιο ιδαίτερους Ευρωπαίος σκηνοθέτες ικανός να δημιουργήσε το πιο περίεργο, διεστραμένο, σκοτεινό σύμπαν μέσα σε μια κινηματογραφική ταινία, και δυστυχώς αυτή του η ιδιαιτερότητα δεν του επέτρεψε να αποκτήσει τη φήμη και την αναγνωρισιμότητα άλλων Πολωνών σκηνοθετών όπως ο Polanski, o Kieslowski ή ο Wajda, παρά την αδιαμφισβήτη σκηνοθετική του ικανότητα. Οι ταινίες του, και ειδικά οι πρώτες του σκηνοθετικές δουλειές, όπως το The Third Part of the Night (1971), το Diabel (1972), το The Main Thing Is Love (1975), το Public Woman (1984), η συγκεκριμένη και το δυστυχώς ανολοκλήρωτο On the Silver Globe, αποτελούν δείγματα μιας ιδιαίτερης, κινηματογραφικής ευφυΐας που δύσκολα συναντάται σε άλλους Ευρωπαίους σκηνοθέτες. Το Possession είναι μια ταινία που συνδυάζει στοιχεία ψυχολογικού δράματος, ψυχολογικού θρίλερ, τρόμου και πολιτικής ταινίας, βάζοντας με ιδιαίτερα εύστοχο τρόπο στη συνταγή κομμάτια που θα ζήλευαν ο Bergman, o Kubrick και o Polanski. Κατά τον ίδιο, περίπου, τρόπο, με τον οποίο ο Polanski χρησιμοποίησε τη καταπιεσμένη σεξουαλικότητα στο Repulsion και ο Bergman τον διαταραγμένο ψυχισμό στο Hour of the Wolf, o Zulawski δημιουργεί μια ιδιότροπη φιλμική πρόταση που μοιάζει σαν μια κατάβαση στον ψυχολογικό και συναισθηματικό κόσμο, όχι μόνο στους χαρακτήρες της Anna και του Mark, αλλά κι ενός ολόκληρου λαού. Οι αναφορές στην ταινία είναι πολλές, πέρα από την γυναικεία υστερία και την ανδρική εμμονή που απλά αποτελούν την επιφάνεια μιας βαθύτερης προβληματικής, και αγγίζουν θέματα όπως ο καταρρακωμένος ψυχισμός, η σεξουαλικότητα, η θηλυκότητα, τα συναισθηματικά αδιέξοδα, οι προσωπικοί δαίμονες, η αποστοφή, η απέχθεια, η επιθυμία, οι απογοητεύεσεις, οι ανθρώπινες σχέσεις, η λογοκρισία και η διαίρεση ενός έθνους. Η σκηνοθεσία του Zulawski δημιουργεί ένα χαοτικό κλίμα που περιστρέφεται γύρω από το σουρεαλιστικά αφηρημένο, το γκροτέσκο, το τρομακτικό και το υστερικά νευρωτικό, αφήνοντας παράλληλα να φανεί ένα σχόλιο πάνω, στην τότε, πολιτική πραγματικότητα. Το Possession είναι το οδυνηρό πορτραίτο ενός χωρισμού, που σταδιακά αναπτύσεται σε μια καθολική μορφή που αφορά τη διαίρεση ενός έθνους, με τον Zulawski να κινηματογραφεί εντυπωσιακά τα ψυχρά, βερολινέζικα τοπία την περίοδο του ψυχρού πολέμου, με ένα τρόπο που συνδυάζει την κλινική αποστασιοποίηση με την παρακμιακή αισθητική, βάζοντας στο παιχνίδι και αρκετούς θρησκευτικούς συμβολισμούς. Επίσης, η ταινία, περιέχει ορισμένα διαλογικά μέρη που έχουν σχέση με την μοίρα, την τύχη, την πίστη, την θεϊκή οντότητα, το καλό και το κακό, αλλά η αληθινή δύναμη του Possession βρίσκεται στην αίσθηση της αποξένωσης, στην πιο καθολική της μορφή. Υπερτονίζοντας μια σκοτεινή διάσταση του ερωτισμού, της σεξουαλικότητας και της εμμονής, ο Zulawski, κορυφώνει παράλληλα τόσο τα δραματικά στοιχεία της ταινίας, όσο και μια λανθάνουσα αίσθηση τρόμου, παγιώνοντας ένα ασφυκτικό, αποπνικτικό κλίμα απόγνωσης και συναισθηματικού εγκλωβισμού. Η απροσδιόριστα εφιαλτική ατμόσφαιρα του Possession με την πνιγηρή αίσθηση εγκατάλειψης και αποξένωσης των αστικών τοπίων, γινέται αφόρητα δυσοίωνη κι επιχειρεί μια καταμέτωπη επίθεση στις αισθήσεις του κοινού. Η φρενήρης σκηνοθετική προσέγγιση του Zulawski οικοδομεί ένα χαοτικό, αναρχικό σύμπαν όπου κυριαρχεί μια βάιη ακολουθία εικόνων και καταστάσεων, μια καφκική αίσθηση του φόβου, ένα γκροτέσκο ύφος, μια κλινική αρνητικότητα, μια πεσιμιστική αίσθηση ψυχικής κατάρρευσης και μια χαοτική δίνη συναισθημάτων που δεν αφήνει τον θεατή να ηρεμήσει. Η μινιμαλιστικά στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία του Zulawski, χρησιμοποιώντας έναν αυστηρό, λακωνικό τόνο στην οπτική του, όπως και η εκπληκτική χρήση της κάμερας, με τις περίεργες κλίσεις και τις σύνθετες κινήσεις, δημιουργούν μια σειρά από συνταρακτικά πλάνα που συνδυάζουν την στατικότητα με την ευκινησία. Πολύ καλές οι ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών, τόσο της Adjani όσο και του Neill, ο οποίος δίνει την ερμηνεία της καριέρας του. Αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβώς θρίλερ, το Possession είναι μια εξαιρετική ταινία που κινείται με ιδιαίτερη άνεση στις παρυφές των ταινιών τρόμου και των ψυχοδραμάτων, και θα ικανοποιήσει τόσο τους λάτρεις του Repulsion όσο κι αυτούς του The Passion of Anna.
[video=youtube;xxVdtYAs8-w]
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
) να χάσει το μπούσουλα σε κάποιο σημείο. Αξίζει πάντως (κατά τη γνώμη μου πάντα) να της δοθεί μια ευκαιρία.
