Resident Evil (Review)

sephirothson

RetroActive
Joined
5 Δεκ 2011
Μηνύματα
476
Αντιδράσεις
13
48930-resident-evil.jpg
Προβολή συνημμένου 111237


Τα παιχνίδια τρόμου είναι ένα ιδιαίτερο είδος βιντεοπαιχνιδιών. Μέσο του τρόμου προσπαθούν να διεγείρουν τον Gamer προσφέροντας του ένα περίεργο είδος διασκέδασης(Περίεργο καθώς πολλοί θεωρούν ότι ο τρόμος δεν μπορεί να προσφέρει διασκέδαση μιας και ο όρος διασκέδαση έχει συνδεθεί με καταστάσεις όμορφες, χαρούμενες, ευχάριστες κτλ – την πρόταση αυτή την διάβασα από έναν συμ-φορουμήτη αλλά δεν θυμάμαι από ποιον και με όλο το θάρρος την χρησιμοποιώ) αλλά και να τον τοποθετήσουν σε ένα αρκετά ψυχοφθόρο και "αρρωστημένο" κόσμο όπου μοναδικός σκοπός είναι να τον κάνουν να τρομάξει!! Το συγκεκριμένο είδος το γνωρίσαμε μέσα από παιχνίδια όπως το alone in the dark και το The 7th Guest(να μην πάμε πιο πίσω) αλλά γιγαντώθηκε κυριολεκτικά με την κυκλοφορία ενός τίτλου που έφερε τα πάνω κάτω στο χώρο και που γενικά θεωρείται ως ο τίτλος που έγινε η αφορμή οι gamers να ασχοληθούν με την survival horror εμπειρία.

Το resident evil (περί αυτού ο λόγος) κυκλοφόρησε το 1996 στο Playstation και αμέσως τράβηξε την προσοχή του κόσμου δείχνοντας ίσως έτσι την δίψα του κοινού για λίγο τρόμο!!! Γνωστό ως Biohazard στην Ιαπωνία το resident evil είναι το πνευματικό παιδί Shinji Mikami (δημιουργού του goof troop!!!) όπου τελικά αποδείχθηκε ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος εκτός από χαριτωμένες ιδέες διαθέτει και ένα νοσηρό μυαλό ικανό να δημιουργεί φρικιαστικές καταστάσεις και τρομακτικούς κόσμους(όταν δεν επεμβαίνουν οι εταιρίες φυσικά)




Είναι Ιούλιος του 1998...Η ομάδα μας(Alpha Team) πετάει με ένα ελικόπτερο γύρω από τη ζώνη των δασών, που βρίσκονται στη βορειοδυτική μεριά της Raccoon City. Ψάχνουμε το ελικόπτερο της BRAVO Team που εξαφανίστηκε λίγες ώρες πριν κατά την διάρκεια μιας αποστολής.Εκείνο το διάστημα παράξενες δολοφονίες συνέβησαν στην πόλη με αναφορές για επιθέσεις από ομάδες ανθρώπων όπου τα θύματα φαγώθηκαν...

Καπνός διακρίνεται από ψηλά. Είναι το ελικόπτερο της BRAVO όπου έχει πέσει κοντά σε ένα αρχοντικό σπίτι. Ξεκινάνε οι έρευνες από την ομάδα μας και διαπιστώνουμε ότι τα μέλοι της άλλης ομάδας έφυγαν βιαστικά από το κουφάρι του ελικοπτέρου καθώς ένα μέρος του εξοπλισμού ήταν ακόμα εκεί.Μετά από λίγες στιγμές καταλάβαμε και τον λόγο καθώς αυτό που αντικρίζουμε είναι βγαλμένο μέσα από τους χειρότερους μας εφιάλτες.Ένας Εφιάλτης ο οποίος μας οδηγεί κατευθείαν μέσα σε αυτό το τεράστιο αρχοντικό-μιας και είναι η μοναδική διαφυγή μας καθώς ο πιλότος του ελικοπτέρου μας εγκατέλειψε(χαλαρά ο πιλότος κερδίζει μετάλλιο ανδρείας).

Περιττό να πω το σοκ που έπαθα όταν πρώτο είδα την εν λόγω εισαγωγή του παιχνιδιού. Ήταν σαν μια μίνι ταινία (τι σαν δλδ) και μου καρφώθηκε στο μυαλό από τότε!! Πρώτη φορά έβλεπα σε βιντεοπαιχνίδι κανονικούς ηθοποιούς και όλο αυτό ενίσχυσε το μύθο του resident evil ακόμα περισσότερο.

Το παιχνίδι μας δίνει την δυνατότητα να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο χαρακτήρες (Jill Valentine και Chris Redfield) όπου ο καθένας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά είτε θετικά είτε αρνητικά όπως πχ η Jill έχει μεγαλύτερο χώρο(inventory)για να κουβαλάει μαζί της διάφορα αντικείμενα ενώ ο Chris είναι πιο δυνατός απέναντι σε επιθέσεις.

Όταν πρωτοπαίξαμε τότε το παιχνίδι μας έκαναν εντύπωση τα εντυπωσιακά γραφικά του.Real-time 3D και pre rendered σκηνικά με προκαθορισμένες γωνίες κάμερας. Τώρα, μετά από 18 χρόνια το παιχνίδι δείχνει και είναι γερασμένο σε αυτό τον τομέα αλλά σε σημείο που να μην ενοχλεί και πάρα πολύ.

Μπαίνοντας στην τεράστια έπαυλη διαπιστώνουμε ότι ένας από τους συντρόφους μας έχει εξαφανιστεί(αν διαλέξουμε την Jill λείπει ο Chris ενώ αν διαλέξουμε το σενάριο του Chris λείπει ο Barry) και από κει ουσιαστικά ξεκινάει και το παιχνίδι.

Στα αμέσως επόμενα λεπτά ερχόμαστε μπροστά σε μια εικόνα/σκηνή που έχει συνδεθεί όσο καμιά με το παιχνίδι και που μας βάζει εντελώς “μέσα” στην νοοτροπία του παιχνιδιού(περισσότερο ίσως και από την σκηνή της εισαγωγής)και μιλάω φυσικά για την πρώτη μας επαφή με ένα ζόμπι. Η παραπάνω εικόνα στιγμάτισε το παιχνίδι(και τις νεαρές ψυχές μας τότε :p )και είναι ίσως η ποιο χαρακτηριστική και η πρώτη εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για το resident evil – ίσως μαζί με την σκηνή που πετάγονται εκεί που δεν το περιμέναμε τα σκυλιά στον πρώτο όροφο!!!




Αυτό που διαπιστώνουμε παίζοντας το παιχνίδι είναι η πολύ καλή δουλειά που έκαναν οι προγραμματιστές στο θέμα της ατμόσφαιρας. Το Mansion είναι ιδανικό για να μας προσφέρει το συναίσθημα του τρόμου. Περιτριγυρισμένο από δένδρα στην μέση ενός Δάσους, αποτελεί το κατάλληλο σκηνικό πάνω στο οποίο χτίστηκε το παιχνίδι. Δεν ξέρω αν θα φανεί παράξενο αυτό που θα πω,αλλά προσωπικά, πόντους στην όλη ατμόσφαιρα έδιναν και αυτές οι ταπετσαρίες στους τοίχους στα διάφορα δωμάτια !! Κατά ένα περίεργο τρόπο τις έβρισκα αρκετά τρομακτικές και δεν ξέρω τον λόγο!! Το στοιχείο της απομόνωσης είναι έκδηλο σε όλο το παιχνίδι και σε συνδυασμό με τους μηχανισμούς του παιχνιδιού όπου με λίγα πυρομαχικά και το άγνωστο πού είμαστε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε δημιουργούν κάτι μοναδικό και αγωνιώδες. Στην δημιουργία αυτής της ατμόσφαιρας συντέλεσαν επίσης και άλλοι παράγοντες όπως είναι η μουσική του παιχνιδιού. Εδώ απλά να πω πως μιλάμε για ένα soundtrack αριστούργημα!! Σκοτεινό και τρομακτικό λειτουργεί εντυπωσιακά και καταφέρνει να μας στοιχειώνει όσες φορές και να το ακούσουμε.Η μουσική/εφέ στο διάδρομο στην κουζίνα είναι συγκλονιστική και μαζί με την μουσική στο δεύτερο όρο είναι από της αγαπημένες μου και από τις πιο τρομακτικές που άκουσα ποτέ.

Even though I didn't feel well, I decided to go and see Nancy.It's my first day off in a long time but I was stopped by the guard on the way out. They say the company has ordered that no one leave the grounds. I can't even make a phone call. What kind of joke is this?"




Καθ'όλη την διάρκεια την διάρκεια του παιχνιδιού βρίσκουμε διάφορα αρχεία/ημερολόγια τα οποία μας βάζουν όλο και περισσότερο στο κόσμο του resident evil καθώς διαβάζουμε αναφορές από τους ενοίκους του αρχοντικού(αγαπημένο μου είναι το keeperʼs Diary) λίγο πριν «αλλάξουν” σε ζωντανούς-νεκρούς όπως και αναφορές από τους επιστήμονες(!!) της εταιρίας που είναι υπεύθυνη γιʼαυτά τα πειράματα(umbrella) για την πορεία των πειραμάτων και τα αποτελέσματα αυτών.

Στο παιχνίδι εκτός από το να μείνουμε ζωντανοί σκοτώνοντας τα διάφορα τέρατα-ζόμπι καλούμαστε να λύσουμε και διάφορους γρίφους μέσο των οποίων θα πάρουμε διάφορα αντικείμενα-κλειδιά τα οποία είναι απαραίτητα για να προχωρήσουμε στο παιχνίδι. Οι γρίφοι ποικίλουν σε δυσκολία αλλά γενικά χαρακτηρίζονται εύκολοι και δεν θα παιδευτείτε ιδιαίτερα.Οι ήρωες μας μπορούν να ανασυνταχθούν και να “ηρεμήσουν “λίγο μέσα στα δωμάτια ασφαλείας που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το παιχνίδι και τα οποία δωμάτια εκτός από ασφάλεια μας παρέχουν και δυνατότητα save μέσω μιας γραφομηχανής(η οποία χρειάζεται μελάνι) αλλά και ένα μπαούλο στο οποίο μπορούμε να αποθηκεύουμε αντικείμενα και όπλα.

Όπλα τα οποία βρίσκουμε στην πορεία μας στο παιχνίδι (καραμπίνα, μαγκνουμ κτλ) και τα οποία αποτελούν τους καλύτερους μας “φίλους” καθώς χωρίς αυτά,η επιβίωση φαντάζει δύσκολη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να χρησιμοποιείται τα πυρομαχικά με σύνεση καθώς είναι σίγουρο πώς θα σας χρειαστούν.




Το spencer mansion δεν είναι το μόνο μέρος που θα εξερευνήσουμε. Υπάρχουν και άλλες περιοχές που πρέπει να διασχίσουμε για να φτάσουμε στο τέλος της περιπέτειάς μας και να ανακαλύψουμε τελικά ότι ο ιός T-Virus φέρει την ευθύνη γιʼ αυτόν τον εφιάλτη. Εξάλλου θα ήταν βαρετό ολόκληρο το παιχνίδι να είχε μόνο μια περιοχή. Έτσι θα αναγκαστούμε να πάμε στο guardhouse,στο σκοτεινό και τρομακτικό courtyard και στα εργαστήρια όπου εκτός από ζόμπι θα συναντήσουμε και διάφορα άλλα τέρατα τα οποία πολλές φορές θα χρειαστεί να τα αποφύγουμε γιατί θα έχουμε λίγα πυρομαχικά. Εξάλλου αυτό είναι το survival horror.Να είσαι δλδ με 5 σφαίρες, μόνος, να έχεις να αντιμετωπίσεις δύο ζόμπι η ένα Hunter και να σκέφτεσαι ποια είναι η καλύτερη επιλογή που έχεις να κάνεις , να το βάλεις στα πόδια και να κρατήσεις τις σφαίρες με κίνδυνο πάντα να σε αρπάξουν ή να ξοδέψεις τις σφαίρες πάνω τους σκοτώνοντας τα παραμένοντας ζωντανός(για πόσο?) αλλά χωρίς σφαίρες?!!

Το Resident evil είναι σίγουρα ο μπαμπάς του survival horror.Μπορεί το silent hill να είναι πιο τρομακτικό αλλά αν δεν υπήρχε αυτό ίσως να μην βλέπαμε τόσο πολλά horror παιχνίδια στην πορεία του χρόνου(γενικά μπορεί να μην είχαμε όλο αυτό το genre το οποίο οφείλει την άνοδο του σε αυτό το παιχνίδι)Για μένα παραμένει το καλύτερο resident evil μαζί με το remake και αποτέλεσε την αφορμή για να μαζέψω χρήματα για να πάρω ένα ps1 πίσω στο 1996.Μπορεί να έχει κάποια σεναριακά κενά (πχ ο πιλότος μπορούσε χαλαρά να ενημερώσει το αρχηγείο και να έρθει ένας στρατός να μας σώσει)μπορεί να έχει αστείο voice acting αλλά αυτά δεν είναι ικανά να αφαιρέσουν τίποτα από την αίγλη αυτού του παιχνιδιού.

 




 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Aψογος :thumbup:

Απο την πρωτη κιολας φωτογραφια που ειχα δει τοτε στο Gamepro οταν το παιχνιδι ηταν απλα μια ειδηση και εβγαλαν προς τα εξω μονο εκεινη την φωτογραφια το περιμενα πως και πως.Μεχρι και το 4 στο Game Cube φυσικα τα εχω λιωσει ολα αλλα απο κει και μετα το χαος και δεν ασχοληθηκα ξανα με αυτα που βγηκαν αργοτερα.Οπως και να το κανουμε ειναι παιχνιδι σταθμος γιαυτο το ειδος των παιχνιδιων.
 
Εξαιρετικο Review!!
 
Πολύ καλό review για ένα εξαιρετικό παιχνίδι.

Αν και η αλήθεια είναι ότι μετα το REmake δεν μπορώ να ξανά επιστρέψω στο original... Καμιά φορά όμως το βάζω, έτσι για τις αναμνήσεις και γιατί ο πιο έντονος χρωματισμός των δωματίων (σε σχέση με τον πιο μουντό χρωματισμό του REmake) έχει την αίγλη του.
 
Imgema είπε:
Πολύ καλό review για ένα εξαιρετικό παιχνίδι.
Αν και η αλήθεια είναι ότι μετα το REmake δεν μπορώ να ξανά επιστρέψω στο original... Καμιά φορά όμως το βάζω, έτσι για τις αναμνήσεις και γιατί ο πιο έντονος χρωματισμός των δωματίων (σε σχέση με τον πιο μουντό χρωματισμό του REmake) έχει την αίγλη του.
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια παιδιά :D imgema συμφωνώ απόλυτα γιαυτό που λες. Χαρακτηριστικο παράδειγμα η τελευταία φώτο που έβαλα στο review.Αν δεις την αντίστοιχη περιοχή στο remake χάνει αρκετά συγκριτικά με τον ζοφερή εικόνα που μας δίνει στο original.Γιαυτό εξάλλου τόνισα τις ταπετσαρίες που δίνουν μια πιο άγρια ομορφιά στο παιχνίδι
 
Πολύ ωραίο το review σου φίλε και έλειπε από το φόρουμ. Σίγουρα το RE είναι μια πολύ αγαπημένη σειρά που την πρωτοείδα σε PC από έναν γνωστό αλλά η ουσιαστική πρώτη επαφή με το παιχνίδι είναι στο DS για μένα. Βέβαια επακολούθησαν και οι εκδόσεις για το PSX και τώρα το παίζω ξανά στο Saturn. Απ'όπου και να το δεις το παιχνίδι αξίζει πολλά και ήταν απλά η αρχή για να δούμε μια καταπλήκτική συνέχεια.

Επι τη ευκαιρία να ρωτήσω αν έχει βγει κάποιο RE στο PSP.
 
Δεν υπάρχει RE για psp τουλάχιστον επίσημα.Νομίζω όμως ότι με κάτι πατέντες μπορείς να παίξεις κάποια resi
 
@Johnny μπορεις να παιξεις τα Resi του ps1 στο psp (αρκει να εχεις custom firmware)
 
Επισης Resident Evil 1,2,3 μπορεις να τα παιξεις κανονικοτατα και επισημα στο PSP αγοραζοντας τα απο το PSN.
 
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδιά αλλά τα έχω παίξει ήδη και τα 3 με τον custom τρόπο που είπατε! Είπα μήπως βγήκε κανένα καθαρόαιμο για PSP αλλά μόνο ταινίες όπως είδα και στο ebay :eviltongue: .
 
Ειναι δυσκολο να περιγραψουμε το Μεγαλειο του πρωτου Resident Evil μεσα σε λιγες γραμμες. Δεν ξερω καν απο που να αρχισω; Στο οτι ξεκινησε απο FPS και κατεληξε σε μια εξαιρετικη πνευματικη συνεχεια των ταινιων του Romero, η στο οτι επανασχεδιασε τα παιχνιδια τρομου;

Το λιγοτερο που μπορω να πω, ειναι πως παραμενει απο το 1996 ως σημερα, ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου παιχνιδια. Το PS1, αλλα και οι παιχνιδαδες ανα την υφηλιο, ειναι πολυ τυχεροι που ειδαν και απολαυσαν το μεγαλειο του πρωτου Resident Evil. Δικαιως θεωρειται κλασικο παιχνιδι, μαζι με ολους τους υπολοιπους παιχνιδοθρυλους.

Θυμαμαι ακομα την μερα οπου διαβασα πληροφοριες για τον τιτλο, απο αμερικανικο περιοδικο που ειχε φερει καποιος που συχναζε στο ιδιο κονσολοκαταστημα που πηγαινα. Ηξερα πως θα το λατρεψω, και το μελλον και η ιστορια με δικαιωσε.

metalcandyman είπε:
Απο την πρωτη κιολας φωτογραφια που ειχα δει τοτε στο Gamepro οταν το παιχνιδι ηταν απλα μια ειδηση και εβγαλαν προς τα εξω μονο εκεινη την φωτογραφια το περιμενα πως και πως.
Θα χαρεις να μαθεις, πως η εκδοση που πρωτοπαρουσιασε το gamepro ειναι πλεον διαθεσιμη! Εχει μπολικες διαφορες, με ισως βασικοτερη την θρυλικη εικονα με το κειμενο γραμμενο με αιμα στον πρωτο οροφο!

!QP1FNxq.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
To RE1 δεν ήταν ένα συνηθισμένο παιχνίδι . Ανήκει σε εκείνη την κατηγορία παιχνιδιών που αποτελούν εμπειρίες για τον παίχτη . Παιχνίδια που για την εποχή-τους κάνουν τη διαφορά . Που δεν σε κρατόύν απλά με τις ώρες , αλλά που όταν τα παίζεις , ανοίγει μία μαύρη τρύπα και τα πάντα δίπλα-σου εξαφανίζονται . Που σε κάνουν να τα συζητάς με τους φίλους σου πολύ καιρό μετά . Που δεν καταφέρνουν οι άλλες εταιρίες να αντιγράψουν . Δεν είναι τυχαίο που τέτοιοι τίτλοι επανεκδίδονται ! Το συγκεκριμένο παιχνίδι μπορεί να έχει κοινά με το αείμνηστο Alone in the dark , όμως δεν το αντέγραψε , παρά εξύψωσε περισσότερο το είδος αυτό , και αυτό είναι τίμιο . Εκεί που το Alone in the dark είχε μυστήριο και σκηνοθετημένο τρόμο , το Resident Evil πρόσθεσε αγωνία και βαθύ σενάριο . Εκεί που στο Alone in the dark πεταγώσουν ξαφνικά από την καρέκλα , στο Resident Evil καν δεν μπορούσες να κάτσεις , ακόμα και όταν είχες ξαναδεί τη σκηνή , διότι περιείχε καί σκηνές παρατεταμένης διάρκειας και αγωνίας !

Πάντως , με την ευκαρία , να προσθέσω πως υπήρχε κάτι που εμένα δε μου άρεσε , και συγκεκριμένα οι υπερβολικές αντιδράσεις των χαρακτήρων . Δηλαδή όταν έχεις να κάνεις με μία επίλεκτη ομάδα σταρτιωτικών , οι αντιδράσεις έξαλου πανικού και τρομοκρατίας δεν είναι αναμενώμενες ! Φυσικά αντιλαμβάνομαι πως αυτά έγιναν για να συνεισφέρουν στον τρόμο που ήθελαν να περάσουν στον παίχτη , αλλά , νά , πώς να το κάνουμε ; χρειαζόταν περισσότερο μέτρο ! Τέλος πάντων , αυτό δεν είναι αρκετό για να βλάψει τη φοβερή εικόνα του παιχνιδιού .

Και φυσικά ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ για την ωραία περιγραφή !
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Mιας και αναφερθηκε ,η τριλογια στο PSN με 3.30 ευρω εκαστο.


Για καμμια βδομαδα αυτο.


 




Link
 
Καλά το Resi 1 ήταν το κορυφαίο της σειράς για μένα. Αλλά με πάρα πολλά κενά σεναριακά που το Remake δεν τα διόρθωσε μάλλον τα μπέρδεψε πιο πολύ. Αυτό που πάντα με απασχολούσε είναι πως στο καλό στην αρχή εξαφανίστηκαν ο Chris και η Jill (δλδ με ποιον τρόπο φυλακίστηκαν στο κάθε σενάριο). Ποτέ δεν έδειξε κάποια σκηνή πάνω σ' αυτό και αυτό ήταν το μεγάλο μου παράπονο στο παιχνίδι. 2ον, ο Wesker που πάει μόλις εξαφανίζεται στην αρχή? 3ον, αυτό το αίμα στην τραπεζαρία μάθαμε ποτέ ποιανού ήταν? 4ον πως γίνεται σε κάποια σημεία να ξεκλειδώνεις μία πόρτα με ένα κλειδί που το έχεις βρει σε άκυρο σημείο και από πίσω να είναι η Rebeka πχ με τον Richard και διάφορα τέτοια περίεργα. Παρ' όλα πάντως τα κενά αυτά και άλλα πολλά που τα ξεχνάω, δεν παύει να ήταν παιχνιδάρα στην εποχή του και ίσως για μένα ένα απ' τα τρομακτικότερα παιχνίδια όλων των εποχών. Θεωρώ ότι η σκηνή με το ζόμπι στην αρχή θα είναι πάντα μια απ' τις τρομακτικότερες που έχουν γίνει (η αδερφή μου είχε ξεκινήσει για πλάκα να το παίζει και μόλις την είδε το έκλεισε κατ' ευθείαν και μετά δεν το ξαναάγγιξε). Και την μουσική, την θεωρώ την πιο τρομακτική που έχει βγει ποτέ σε παιχνίδι. Αν δεν είχε αυτά τα κενά, θα ήταν το τέλειο παιχνίδι. Μακάρι κάποτε να λυθούν με κάποιες σκηνές επιπλέον

Edit: Κάτι που ξέχασα. Στην αρχή ο barry λέει μετά την εξαφάνιση του Wesker ότι θα ελέγξει την τραπεζαρία ξανά αλλά άμα μπείτε μέσα εννοείται ότι δεν το βρίσκεις πουθενά εκεί και δεν υπάρχει πουθενά διέξοδος από κει για να εξαφανιστεί, μια που οι πόρτες είναι κλειδωμένες. Και είναι σίγουρο ότι πάει εκεί μια που τον δείχνει να ανοίγει την πόρτα και να μπαίνει μέσα
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πράγματι, υπάρχουν πολλά κενά στο σενάριο του παιχνιδιού...

Από ένα σημείο και μετά σε μπερδεύει τόσο πολύ, που δεν ασχολείσαι με την υπόθεση, αλλά προχωράς όσο περισσότερο μπορείς, για να δεις τι θα συναντήσεις παρακάτω και να το τελειώσεις, χωρίς να περιμένεις να απαντηθούν τα όποια ερωτηματικά...

Και κάτι άλλο... Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις mansion στην πραγματικότητα με τόσες πολλές πόρτες που να θέλεις χάρτη...

Απλά, ο "λαβύρινθος" με τις πόρτες και τα δωμάτια, εξυπηρετούσε τους δημιουργούς του παιχνιδιού...

Πάντως, όπως είπες, δεν παύει να ήταν παιχνιδάρα στην εποχή του και ακόμα πιο παιχνιδάρα (ΙΜΗΟ) ήταν το #2 του franchise...
 
ομολογώ ότι λόγω που ήταν κονσολοπαίχνιδο ή τέλος πάντων δεν το έπαιξα ποτέ σε πισι αν βγήκε, το έμαθα μόνο από τις πρόσφατες ταινίες με την Μίλα!
 
Σε πιστεύω... Και να γιατί:

Eγώ, αν δεν είχε πάρει o κολλητός μου φίλος Playstation τότε, (με αποτέλεσμα να πάρω κι εγώ) δε θα το ήξερα ούτε εγώ...

Βλέπεις είχα απορρίψει τις κονσόλες (κονσολάδες μη ξεσηκωθείτε :D ), λόγω του ότι δε μπορούσα να κατανοήσω οτι (μετά την απόκτηση 2 υπολογιστών νωρίτερα), θα έπαιρνα ένα μηχάνημα το οποίο θα παίζει μόνο παιχνίδια!!!

Ο Atari ST που είχα, είχε ξεπεραστεί προ πολλού, και PC δε το σκεφτόμουν ούτε κατά διάνοια...

Οπότε ο φίλος μου λειτούργησε καταλυτικά στο να πάρω κονσόλα εκείνη την εποχή...

Ομοίως, συνηθισμένος στα περιοδικά της εποχής (PIXEL, USER, ST FORMAT, ST USER κ.α) όταν πήρα το πρώτο μου Αγγλικο Playstation magazine, μου φαινόταν αλλόκοτο, οτι όλο το περιοδικό ήταν γεμάτο παρουσιάσεις παιχνιδιών και δεν είχε καμια εφαρμογή ή ultility μέσα... :D
 
ειλικρινά είχα τότε το ίδιο πρόβλημα...δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα πληρώσω να αγοράσω κάτι που ήταν εξαρχής φτιαγμένο για παιχνίδια ασχέτως αν με τον υπολογιστή κάναμε το ίδιο. Σαν να κοροιδεύαμε τους εαυτούς μας ένα πράγμα, ίσως διότι χάναμε το μοναδικό επιχείρημα που είχαμε μέχρι τότε στους γονείς για να μας αγοράσουν υπολογιστή ή έστω να συνεισφέρουν στην αγορά του.
 
Εγώ πάντως ποτέ δεν νοιάστηκα για το σενάριο και το ευχαριστήθηκα το παιχνίδι. Απλά έλεγα ότι είναι κάποιοι τύποι-τύπισσες που κολλήσανε σε ένα mansion στο οποίο κάποιος έκανε πειράματα με ζόμπι και απλά θέλανε να βρουν όποιον χάθηκε και να φύγουν από εκεί μέσα. Τέλος, δεν χρειάζεται κάτι άλλο.

Τώρα λεπτομέρειες του τύπου ποιος πήγε στο τάδε δωμάτιο για να κάνει το τάδε, ποιος επικοινώνησε με ποιον για να του πει ότι κάποιος έκανε κάτι για κάποιον λόγο, ποιος πρόδωσε ποιον, ποιος έβρισε ποιον πίσω από την πλάτη του, ποιος παντρεύτηκε ποιον, ποιος χώρισε γιατί η γυναίκα του τον απατούσε γιατί ο άλλος έβγαζε πιο πολλά λεφτά και αυτή ήθελε μεγάλη ζωή κλπ, όλα αυτά απλώς τα άφηνα να περνάνε.
 
Θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα.
 
Πίσω
Μπλουζα