Retro...καταστάσεις

[saboter]

Θα ήθελα να θυμηθούμε όλοι μας κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές, εικόνες και καταστάσεις που είναι χαρακτηριστικές περασμένων δεκαετιών και σήμερα αξιολογούνται ως retro.

Retro λοιπόν είναι στις μέρες μας: 1) Τα μπακάλικα-καφενεδάκια με σπαρτιάτικους μεζέδες (ελιές απ΄το βαρέλι, ψωμάκι, χαλβά) και ουζάκια. 2) Τα ξύλινα καφάσια στα μανάβικα και η ζυγαριά-καντάρι. 3) Η επίδειξη της προίκας του κοριτσιού πριν το γάμο. 4) Τα μεγάλα γλέντια που στήνονταν , στην επαρχία κυρίως , όταν παρουσιαζόταν καινούργια σειρά φαντάρων. Τα φαντάρια έγραφαν κάθε πρόσφορη επιφάνεια με σπρέυ και τα κορίτσια έχυναν μαύρο δάκρυ.. 5) Το να σου δίνουν για ρέστα τσίχλες στο περίπτερο. 6) Να βλέπεις άτομα να επιβιβάζονται ακροβατικά στο πίσω μέρος των λεωφορείων σαν τους εργαζόμενους στα οχήματα καθαριότητας! Αυτό ήταν η λεγόμενη σκαλωμαρία. 7) Το να πλένεσαι με ένα άθλιο κοινόχρηστο σαπούνι σε μπαράκια και ταβέρνες. 8-Να βλέπεις ένα τσούρμο πιτσιρίκια που τρέχουν να χειροφιλήσουν κάποιο διερχόμενο παπά! Ξεκινώ με αυτά τα ολίγα, και νομίζω ότι θα βρούμε πολλά άλλα στοιχεία της ξεχασμένης μας καθημερινότητας.

Επίσης retro σήμερα θεωρούνται: -Τηλεφωνικός θάλαμος με κερματοδέκτη. Πολλές καφετέριες επίσης είχαν μεγάλες κόκκινες τηλ. συσκευές με κερματοδέκτη και ωρομέτριση.- Να παρακολουθείς ταινία σε κάποιο μικρό φιλικό κινηματογράφο, και να μασουλάς πασατέμπο σε χωνάκι φτιαγμένο από σελίδες του τηλεφωνικού καταλόγου που εξαφανίστηκε από τον παραπάνω θάλαμο! - Να βγαίνεις για διάλειμμα στο σχολείο με τον ήχο από την κουδούνα του επιστάτη. -Τα λεγόμενα μεταλυκειακά προπαρασκευαστικά μαθήματα. Αλήθεια πότε καταργήθηκαν αυτά;

 

[demis]

Θα ήθελα να θυμηθούμε όλοι μας κάποιες συνήθειες και συμπεριφορές, εικόνες και καταστάσεις που είναι χαρακτηριστικές περασμένων δεκαετιών και σήμερα αξιολογούνται ως retro.

Πάρα πολύ ωραία τα όσα λες. Καλώς ήρθες. Μια φιλική υποσημείωση: μπορείς να δημοσιεύεις όλο το κείμενο της δημοσίευσης σου σε ένα μονο post (αρχικό). Να 'σαι καλά.

Retro κατάσταση: Παρέα στην παραλία, καλοκαίρι, με κιθάρες, φωτιά από κάθε πιθανό κούτσουρο και ξύλο που έτυχε να βρίσκεται στην περιοχή, νυχτερινό μπάνιο και φορητό (μονοκάσετο) κασετόφωνο!

 

[saboter]

Πάρα πολύ ωραία τα όσα λες. Καλώς ήρθες. Μια φιλική υποσημείωση: μπορείς να δημοσιεύεις όλο το κείμενο της δημοσίευσης σου σε ένα μονο post (αρχικό). Να 'σαι καλά.
Retro κατάσταση: Παρέα στην παραλία, καλοκαίρι, με κιθάρες, φωτιά από κάθε πιθανό κούτσουρο και ξύλο που έτυχε να βρίσκεται στην περιοχή, νυχτερινό μπάνιο και φορητό (μονοκάσετο) κασετόφωνο!

Φορητό κασετόφωνο σε μέγεθος όλμου, και με κασέτες που παραγγέλναμε από το τοπικό δισκάδικο, δίνοντας λίστα τραγουδιών΄κοστίζαν ακριβά,γύρω στις 300 δρχ. γιατί πλήρωνες παροχή υπηρεσιών...

 

[don dokken]

Το ξερο γηπεδο με την υδροφορα στο ημιχρονο να καταβρεχει.

Τους πλανωδιους του γηπεδου με τη Λοτταρια.

Το ʼκυριε με βαζετε..?'απο τα πιτσιρικια εξω απ τη θυρα.

Τους γραφικους που καναν σοου στο ημιχρονο μεσα στο χορταρι(αν υπηρχε)

Τον Ιλισσιακο να παιζει εκει που σημερα ειναι το κολυμβητηριο

Το Στρατο Τζωρτζογλου να χανει το πεναλτυ 2 φορες στα γυρισματα της φανελας με το 9(σε ημιχρονο πραγματικου αγωνα πρωταθληματος)και ολο το γηπεδο να του φωναζει "ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΕ"μεσα σε υστερικα γελια...!!

Τον Μπακουρο να κανει το γηπεδο πλυσταριο για σωβρακοφανελες..(οι πιο παλιοι φιλοι του ΠΑΟ καταλαβαν..)

 

[saboter]

Παλιά ήταν πολύ συνηθισμένο θέαμα κάποια γειτόνισσα να σκουπίζει πρωι-πρωι με τη θρυλική χορταρένια σκούπα φορώντας ρόμπα και μπικουτί στο μαλλί. Κι αναρωτιώμασταν σαν παιδάκια -μα καλά έτσι κοιμήθηκε; Δε γνωρίζαμε τότε βέβαια ότι οι περισσότερες μεσήλικες γυναίκες κοιμόντουσαν με τα μπικουτί στο κεφάλι, αλλά και αρκετοί άντρες έβαζαν ένα φιλέ που κρατούσε τα μαλλιά συμμαζεμένα, ώστε την επομένη ,να μη χρειαστεί να πολυχρησιμοποιήσουν την τσατσάρα που ευλαβικά κρατούσαν στην κωλοτσέπη ή στο τσεπάκι του κοντομάνικου πουκάμισου. Don dokken,τα ζεστά καλοκαίρια θυμάμαι τις δημοτικές υδροφόρες να καταβρέχουν τους χωματόδρομους για να μη σηκώνεται ντουμάνι...

 

[saboter]

Συγχωρήστε μου τη μορφή του κειμένου, αλλά δεν λειτουργεί το εργαλείο μορφοποίησης.Παραδείγματα retro συμπεριφοράς : Ο άνδρας πάντα προσφέρει τη φωτιά του σε μια γυναίκα που ετοιμάζεται να καπνίσει. Ο άνδρας της ανοίγει όλες τις πόρτες ( αυτοκινήτου, ασανσέρ, κτιρίων ). Ο άνδρας στις δημόσιες εμφανίσεις της σπρώχνει την καρέκλα και τη βοηθά να καθήσει. Ο άνδρας τη σκεπάζει με το σακάκι του όταν αυτή κρυώνει. Ο άνδρας πληρώνει πάντα το λογαριασμό γιατί αυτός είναι “Ο άνδρας”.Συμπέρασμα: Ο ιπποτισμός ήταν δεδομένος προ φεμινισμού. Σήμερα: Η γυναίκα καπνίζει πλέον τόσο πολύ, που η επαναληπτική κίνηση θα πρόσδιδε στον επίδοξο ιππότη το τικ του Καραγκιόζη. Η γυναίκα οδηγεί σαν τον Τζίγκερ, πάει από τις σκάλες για να διατηρεί σιλουέτα, και εισβάλει σε όλους τους χώρους με στυλάκι σχεδόν τσαμπουκαλεμένο οπότε...περιττά τα ανδρικά χρέη πορτιέρη . Η γυναίκα κάθεται μόνη της στην καρέκλα, στο σκαμπώ του μπαρ, στα πόδια του συνοδού της, όπου γουστάρει εν τέλει... Η γυναίκα -τάχαμου κρυώνει- τρίβεται μόνη της στο στέρνο του καλού της. Η γυναίκα δύναται πλέον να πληρώσει, αλλά πάει να πουδράρει τη μύτη της. Ο δε άνδρας, επειδή έπαψε να νιώθει “Ο άνδρας”, γουστάρει και κανένα κερασματάκι!Συμπέρασμα: Ο φεμινισμός έφαγε τον ιπποτισμό!

 

[pooky(1)]

Οι κυρίες που ποτέ δεν μίλαγαν άσχημα γιατί ήταν Κυρίες.

Σήμερα, άντε να πεις καμιά κουβέντα σε κυρία, ιδίως με τιμόνι στο χέρι. Ακόμα και αν έχει κάνει λακαμία θα σε στολίσει σαν το Μήτσο το φορτηγατζή, τόσο πολύ που θα νομίζεις ότι οδηγεί βοθρατζίδικο.

(Έλεος.... )

 

[Alucard]

Θυμάμαι αρκετούς να παίρνουν μαζί τους στις διακοπές το video εξαιτίας του φόβου να κλαπεί όσο θα λείπουν

 

[krios]

Θυμάμαι ότι στις αρχές της δεκαετίας του '70 η Υγειονομική Υπηρεσία περνούσε απροειδοποίητα από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και έκανε ελέγχους. Ας πούμε στα κομμωτήρια έλεγχε τις πετσέτες, τις τσατσάρες, τις ρόμπες κλπ.

Το ωράριο ήταν συγκεκριμένο και έπρεπε να τηρηθεί από όλα τα καταστήματα με ευλάβεια. Αν όχι υπήρχαν συνέπειες.

Και επίσης σε μερικές γειτονιές, οι κυρίες άσπριζαν το καλοκαίρι με ασβέστη τις άκρες του πεζοδρομίου. Αυτό γιατί δεν υπήρχαν τότε κάδοι και πολλοί άφηναν τα σκουπίδια τους όπου έβρισκαν (κυρίως στην πόρτα του άλλου. Δυστυχώς όσον αφορά την καθαριότητα είμαστε ακόμα απαράδεκτοι ως λαός από παλιά).

 

[saboter]

Σχολικές Retroκαταστάσεις..

1. Παλιά επικρατούσε η αντίληψη ότι στα τεχνικά-επαγγελματικά λύκεια πήγαιναν οι αποτυχημένοι απόφοιτοι γυμνασίου.

2. Οι καλοί μαθητές (τα λεγόμενα κοράκια) σπάνια συμμετείχαν σε αποχές και καταλήψεις.

3. Πολλοί από δαύτους, χάναν και την πενταήμερη ακόμη για να ωφεληθούν 5 ημέρες εντατικής επανάληψης!

4. Στα δικά μου χρόνια ήταν καθεστώς να εκλέγεται πρόεδρος του 15μελούς, είτε ο πιο αντιδραστικός και "αλητήριος" για τους καθηγητές μαθητής, είτε κάποιος δημοφιλής πάλιουρας που δεν περνούσε τις τάξεις!

5. Υπήρχε εμμονή των γονέων στις κλασσικές σπουδές και στις μπανάλ εξωσχολικές δραστηριότητες όπως γαλλικά και πιάνο.

6. Στα δημοτικά τη δεκαετία του 80 η εταιρεία D.M.C διοργάνωνε διαγωνισμό κεντήματος για τις μαθήτριες -στο δικό μου σχολείο πάντως το καλύτερο κέντημα το έφτιαχνε ο Μύρων ο συμμαθητής μου, που προτιμούσε αυτή την ενασχόληση στα καλλιτεχνικά, παρά την κλασσική ξυλοκοπτική των αγοριών.

7. Αξέχαστη εικόνα είναι, οι μαμάδες και γιαγιάδες που στις ημερήσιες εκδρομές, αφού στρογγυλοκάθονταν στις ταβέρνες με όλο το παιδομάζωμα, άνοιγαν τα ταπεράκια με τους κεφτέδες και τις πρασοτυρόπιτες, και για να μη τις διώξουν οι μαγαζάτορες έκαναν κατανάλωση μερικές γκαζόζες...!

 

[don dokken]

1.δεν ηταν μια επικρατουσα αποψη,αλλα πραγματικοτητα..

2.σωστον!τα λεγομενα κ ʼφυταʼ

3.Ω ναι...

4...η ο πιο ποτισμενος απο το δηλητηριο του κομματισμου στα σχολεια..Λυπηρο.

5.Εχω προσωπικη πειρα..Εκανα χρονια γαλλικα για να..πιανω!Η αναλογια με τα κοριτσια ηταν 90-10!!

6.Τον Μυρωνα για Αγγελικουλα τον κοβω..Αραγε καμαρωνε στο σπιτι του για τα κεντηματα?

7.ΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑ..εισαι αλητακι!!

 

[saboter]

Περασμένα... ξεχασμένα;

* Οι κράχτες έξω από τα εμπορικά καταστήματα. Στη Θεσσαλονίκη ,τελευταίος των Μο'ι'κανών και θρυλική μορφή της πιάτσας , ο κράχτης του καταστήματος νεωτερισμών των Αφών Δημητριάδη επί της Εγνατίας, σταμάτησε να φωνάζει -περάαααστε μέσα κυρίες μου- πριν μερικά χρόνια.

* Κατά τη δεκαετία του 80' για να πιάσεις δουλειά ως πωλήτρια στα εμπορικά της Εγνατίας και των πέριξ αυτής οδών, έπρεπε να ομιλείς άπταιστα την Σερβικήν...Ακόμα θυμάμαι τις ορδές των Σέρβων να κατακλύζουν την αγορά και να ψωνίζουν μετά μανίας τζιν, σπορτέξ, καφέ, bass-class γουναρικά και-τι περίεργο- σιδερώστρες!

* Σα μικρό παιδί θυμάμαι να κοιτώ με δέος την ατραξιόν του σαλονικιώτικου καταστήματος υποδημάτων ΚΑΡΥΔΑΣ: σε ένα βάθρο ψηλά πάνω από τη τζαμαρία του, υπήρχε μια τεράστια γόβα στολισμένη με εκατοντάδες λαμπιόνια, που στριφογύριζε νωχελικά και το βράδυ φαινόταν φαντασμαγορική!

* Την εποχή εκείνη μέσω πειρατικών σταθμών, βγαίναμε ραντεβού στα τυφλά με άτομα που γουστάραμε τη φωνή τους και απλά ξέραμε το ψευδώνυμό τους. Το κλασσικότερο σημείο συνάντησης υπήρξε η Καμάρα. Σήμερα οι γνωριμίες γίνονται μέσω chat rooms...

* Σε κάθε χωριό υπήρχε συγκεκριμένη νύχτα της εβδομάδας που έβγαιναν βόλτα όλα τα κορίτσια.Τα πιστολάκια έπαιρναν από νωρίς φωτιά, και μόλις η φράντζα στέκονταν στο επιθυμητό ύψος-πυραμίδας της Γκύζας ένα πράμα-, έσκαγαν μύτη οι μορφονιές στο νυφοπάζαρο! Αποτέλεσμα; να καβαλάν οι νεαροί τα μηχανάκια και να γυρνούν από χωριό σε χωριό για να χαλβαδιάσουν και να πειράξουν τα κορίτσια.

 

[kajwbtfe]

Οι κυρίες που ποτέ δεν μίλαγαν άσχημα γιατί ήταν Κυρίες.
Σήμερα, άντε να πεις καμιά κουβέντα σε κυρία, ιδίως με τιμόνι στο χέρι. Ακόμα και αν έχει κάνει λακαμία θα σε στολίσει σαν το Μήτσο το φορτηγατζή, τόσο πολύ που θα νομίζεις ότι οδηγεί βοθρατζίδικο.

(Έλεος.... )

Σωστος.Ετσι ειναι..

Τα παιδια το καλοκαιρι απο πρωι στις γειτονιες να παιζουν μπαζακια,ποδοσφαιρο,κυνηγητο και εξερευνηση στο βουνο...

Αντε να το κανεις τωρα..

 

[saboter]

Σωστος.Ετσι ειναι.. Τα παιδια το καλοκαιρι απο πρωι στις γειτονιες να παιζουν μπαζακια,ποδοσφαιρο,κυνηγητο και εξερευνηση στο βουνο...

Αντε να το κανεις τωρα..

Συμφωνώ απόλυτα! Κάθε παιδάκι έπαιζε, έτρεχε, σκαρφάλωνε, κινούνταν ολημερίς και σχεδόν όλα ήταν αδύνατα και σε φόρμα.

Τώρα με αυτοκίνητο πάνε σχολείο ,αντί μπαζάκια παιζουν videogames, αντί ποδήλατα έχουν σκουτεράκια και αυτοκινούμενα πατίνια,το σκέτο ψωμοτύρι έγινε κρουασάν και μιλκομπούκαλο.

Τα δικά μας παιχνίδια απαιτούσαν ταχύτητα, ευλυγισία, αντανακλαστικά και καλή φυσική κατάσταση, ενώ τώρα είναι αυτοματοποιημένα, προορισμένα για χρήση σε κάποιο στενό διαμέρισμα και διαπιστώνεις πως θερίζει η παιδική παχυσαρκία.

Το δραματικότερο της αυτοματοποίησης που έχω συναντήσει είναι, συσκευή για σαπουνόφουσκες με μπαταρία και automatic εκτόξευση μπουρμπουλίθρας!(κουραστικό βρε παιδί μου να φυσάς και να χαίρεσαι...)

...σημεία των καιρών...

​

 

[saboter]

Παλιά θυμάμαι....

- Βλέπαμε συχνά στα περίπτερα την επιγραφή "θύμα πολέμου Κορέας''.

- Τα παλιά περίπτερα ήταν μικρά, με ξύλινα κεπέγκια ,και το εμπόρευμα περιορίζονταν στα τσιγάρα, τα ψιλικά και ολίγα ζαχαρώδη. Σήμερα είναι υπερμάρκετς σε λίγα τετραγωνικά!

- Οι στάσεις λεωφορείων διέθεταν μόνο το χαρακτηριστικό στύλο με την πινακίδα΄καμμία δεν είχε σκέπαστρο και οι αναμένοντες ήταν εκτεθιμένοι σε όλα τα καιρικά φαινόμενα.

- Στην επαρχία οι κάδοι του Δήμου είναι σχετικά καινούργια υπόθεση΄ Κάθε οικογένεια έβγαζε τα σκουπίδια σε γκαζοτενεκέ έξω από την αυλή, για να τα πάρει το κάρο του Δήμου, που υπήρξε ο πρόδρομος της σκουπιδιάρας.

- Στα ''καλά νοικοκυριά'' κρατούσαν το καλό σαλόνι κλειστό όλο το χρόνο, και το μοιράζονταν με τους επισκέπτες Χριστούγεννα, Πάσχα, άντε και στην ονομαστική γιορτή..

- Τα απογεύματα και δη τα καλοκαιρινά, στις γειτονιές γυρνούσαν ένας σωρός πλανόδιοι τεχνίτες και μικροπωλητές. Περνούσε ο καρεκλάς, ο ομπρελάς, η καντίνα με τα παγωτά, ο γέρος με το θυμαρίσιο μέλι, το κλειστό βαν με τα είδη νεωτερισμών.

- Πολύς κόσμος συνήθιζε να αγοράζει βερεσέ απ΄το μπακάλη και τους δοσατζήδες εμπόρους, που διατηρούσαν το λεγόμενο τεφτέρι (γράφτα...και μετά...κλάφτα!). Αυτοί παρείχαν πίστωση μέχρι και ενός έτους, ανάλογα πότε έπιανε χρήμα στο χέρι ο πελάτης που δεν ήταν μισθωτός, αλλά εργατο-αγρότης.

Έτσι άλλοι ξοφλούσαν "στα βαμβάκια", άλλοι "στα δώρα", άλλοι "στα γάλατα", άλλοι "στ'αλώνια" και οι μπαταχτσήδες....."στο αγελαδοκούρεμα"!-

 

[saboter]

Retro είναι σήμερα...

* Η προσφώνηση "δεσποινίς". Αποκαταστάθηκε η φήμη μας, και θεωρούμαστε μικρές - μεγάλες "κυρίες"!

* Το να υιοθετεί η γυναίκα το επώνυμο του άντρα της μετά το γάμο. Πλέον δεν τίθεται θέμα για αλλαγή ταυτότητας.

* Το να αργεί η έκδοση των διαζυγίων χρόνια και ζαμάνια. Εντός ενός έτους νομίζω, τακτοποιείται το ζήτημα.

* Η ορκομωσία επί του Ευαγγελίου στις αίθουσες των δικαστηρίων.

* Να γράφεσαι μέλος κομματικής Τ.Ο από πιτσιρικάς και να θεωρείς δεδομένη την ενεργό συμμετοχή σου. Καλώς ή κακώς, έχουμε γίνει οι περισσότεροι "απολιτίκ φανατίκ".

* Η πεποίθηση ότι η ράτσα, η καταγωγή και η πολιτική τοποθέτηση δεν μπασταρδεύονται. Σε παλαιότερες εποχές, ήταν ανήκουστο βλάχος να πάρει πόντια, αριστοκράτης μικροαστή και εθνικόφρων αριστερή!

Τώρα -thank God- όλα μπερδεύονται γλυκά....

 

[Alucard]

* Η πεποίθηση ότι η ράτσα, η καταγωγή και η πολιτική τοποθέτηση δεν μπασταρδεύονται. Σε παλαιότερες εποχές, ήταν ανήκουστο βλάχος να πάρει πόντια, αριστοκράτης μικροαστή και εθνικόφρων αριστερή!

Τώρα -thank God- όλα μπερδεύονται γλυκά....

Φαντάζομαι πως μιλάς για τον εαυτό σου

Προσωπικά δε βλέπω κάποια "γλύκα" σε αυτό.

 

[saboter]

Ελπίζω να μη σε...χαλάει τουλάχιστον!!;;;

Δεν αντιλήφθηκες πως το πνεύμα μου έχει να κάνει με τη θετική απαξίωση των στεγανών και των ταμπού στη σκέψη και τη στάση ζωής;

 

[Alucard]

Ελπίζω να μη σε...χαλάει τουλάχιστον!!;;;
Δεν αντιλήφθηκες πως το πνεύμα μου έχει να κάνει με τη θετική απαξίωση των στεγανών και των ταμπού στη σκέψη και τη στάση ζωής;

Συγνώμη από το νηματοθέτη για το off topic.

Είναι καθαρά αυτοαναφορικό το συναίσθημα που προκαλείται από το παραπάνω και αφορά ίσως θεμάτα αισθητικής.

Όπως και να έχει, δεν προτίθεμαι να υπερθεματίσω εδώ για να μη χαλάσει αυτό το ωραίο νήμα.

Υ.Γ. Πριν μερικές εβδομάδες είχα δει έναν εφιάλτη με το avatar σου

 

[vp74]

H μόνη retro κατάσταση στην σημερινή εποχή είναι να προσπαθείς να αναπολείς τα παιδικά σου χρόνια, τα αντικείμενα που σου χάρισαν ατελείωτες ώρες διασκέδασης, τον διαφορετικό αέρα που ανέπνεες όταν έβγαινες για παιχνίδι, τα καρδιοχτύπια του πρώτου σου έρωτα, τους αληθινούς σου φίλους, το ξημέρωμα και το φως της ημέρας, χωρίς να σκέφτεσαι γιατί έχουν αλλάξει όλα προς το χειρότερο.

Retro σε 10 χρόνια θα παραμείνουν όσοι ζουν την κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία, θα συνεχίσουν να ερωτεύονται, να χαίρονται τα πιο απλά πράγματα και καταστάσεις της ζωής, να ξεχωρίσουν τι πραγματικά αξίζει και θα θυμούνται πόσο καλά πέρασαν όταν όλοι οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να ξαναδημιουργήσουν ένα παρελθόν το οποίο πλέον δεν υπάρχει.