RETRO ταξίδια με πλοίο

T

tv1988

RetroWannaBe
Joined
5 Mαϊ 2015
Μηνύματα
101
Αντιδράσεις
119
Σ΄αυτή την ενότητα θα συζητήσουμε ρετρό εμπειρίες από ταξίδια με πλοίο στο Αιγαίο,την Κρήτη,την Ιταλία και τα πορθμεία.
 
Ρετρό ταξίδι από Ηράκλειο-Θεσσαλονίκη, δεν θυμάμαι με ποιο καράβι, μια ή δυο φορές τη βδομάδα έκανε δρομολόγιο, πήγαινε θυμάμαι σαν χελώνα και κουνούσε πολύ. Ρετρό πλοία της ΑΝΕΚ, Κάντια-Ρέθυμνο (Ηράκλειο-Πειραιάς) επίσης των Μινωικών (King Minos, Kazantzakis) θυμάμαι είχα συναντήσει μια συμμαθήτρια μου που ήξερε τον καπετάνιο και μας φώναξε στην καμπίνα του και απ όσα μας είπε μου έμεινε ότι το καράβι ήθελε, νομίζω 13 τόνους μαζούτ για να κάνει το δρομολόγιο και αν δεις τον έλικα που δίνει αυτήν την ταχύτητα σ' αυτόν τον όγκο θα εκπλαγείς.
 
Καθοτι μοναχοπαιδι, παντα βαριομουν φριχτα τα ταξιδια με πλοιο (μεχρι που πηρα το πρωτο μου λαπτοπ αλλα αυτο δεν ειναι ρετρο :ρ)

Το καλυτερο μου ηταν οταν επεφτα σε πλοιο με arcades
 
Παντα μου αρεσε όταν ταξιδευαμε με πλοιο. Αυτό γινόταν όταν πηγαιναμε καλοκαίρι στο Ηρακλειο Κρητης από την Αθηνα. Ενα καραβι με το οποίο ταξιδευαμε ήταν το ΚΑΝΤΙΑ.

Περίμενα με ανυπομονησια τις διακοπές για να βρεθώ στο χωριο μου και στους φιλους μου. Πάντα βρισκόμασταν πολύ νωρίς στο καραβι και σε καλοκαιρινή περίοδο το καραβι ήταν γεμάτο με πολλα-πολλά παιδάκια, υπήρχε πολύς κόσμος. Πάντα ειχαμε καμπίνα για ξεκούραση. Μου άρεσε όταν τρωγαμε στο εστιατόριο του πλοίου και όταν καναμε βολτα στα μαγαζάκια μεσα. Οταν βαριόμουν να καθομαι στο σαλόνι, εβγαινα στο καταστρωμα και χαζευα τη θαλασσα. Λίγο πριν φτασουμε, βγαιναμε εξω και βλέπαμε το λιμάνι.
 
Κι εμενα μου αρεσε το φαι του πλοιου. Παροτι ηταν μετριοτατο, ηταν ενα ευχαριστο διαλειμμα μεσα στην ολη ταλαιπωρια και βαρεμαρα.
 
Tην εποχή των King Minos, Kαζαντζάκη κλπ. το φαγητό στα καράβια των Μινωϊκών ήταν και φτηνό και πολύ καλό. Οι δε τραπεζαρίες και το όλο περιβάλλον του πλοίου, ποιοτικότατο. Μπορεί να μην είχε τη χλιδή του μετέπειτα Knossos Palace, ήταν όμως ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε τότε για μεγάλο ταξίδι...

Επειδή ταξίδεψα όλα τα καλοκαίρια μεταξύ 1988-2000 στην Κρήτη, από ένα σημείο και μετά ούτε που το συζητούσα για άλλη εταιρία εκτός Μινωϊκών...Μάλιστα το 1988 που κατέβηκα πρώτη φορά, πήγα με το "Ρέθυμνο", που προαναφέρθηκε.

Ξανά με αφορμή την Κρήτη, όποιος δεν έχει κάνει θάλασσα Κυθήρων, από Καψάλι για καστέλλι με το "Ιόνιον", μάλλον δεν ξέρει τι θα πει εμπειρία...Το πλοίο έφευγε δωδεκάμιση με μία τα ξημερώματα από το Καψάλι, περνούσε μέσα στην πίσσα σκοτάδι από τα Αντικύθηρα, όπου μόλις και μετα βίας μανουβράριζε, και κατέληγε χαράματα στο Καστέλλι. Μια φορά απ' όλες (δεκαετία 90) είχε αρπάξει φωτιά, μια άλλη είχε προσαράξει, ε, στο τέλος πια το μαζέψανε.

Το "Ιόνιον" το είχα πετύχει ήδη από το 1980, πάντα σε αυτή τη γραμμή, που τότε είχε ακόμα εμβόλιμα Λεωνίδιο, Μονεμβάσια, και Νεάπολη Λακωνίας.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ρίο-Αντίρριο η λιγότερη αναμονή 45 λεπτά δηλ. 15 μέχρι να γεμίσει,15 η διαδρομή και 15 εάν το όχημα έβγαινε τελευταίο.Πάσχα και Αύγουστο δεν το συζητώ.Στα 2 λιμάνια είχε σουβλατζίδικα και καντίνες.Αντί να΄κάνες τη στάση σε ταβέρνες της εθνικής οδού την έκανες στα φέρυ μπότ του Ρίου.
 
Διάβασα κάπου ότι στη δεκαετία του 80, ο συνδυασμός του πολύ κακού ήχου των μεγαφώνων σε συνδυασμό με την κακή αγγλική προφορά, πολλές φορές έκανε το κάλεσμα για την τραπεζαρία, αντί για dine και dining να ακούγεται κάπως έτσι: "Passengers who want to die are kindly requested to proceed to the dying room" :rofl:

Αν υπάρχει κάποιος που έχει ζήσει κάτι τέτοιο θα ήθελα πολύ να ακούσω εμπειρίες, καθώς και να μάθω για τις αντιδράσεις των ξένων επιβατών σ'αυτό το κάλεσμα :)
 
2000-2001 μικρος πηγαινα με γιαγια και παππου καθε καλοκαιρι με το αγαπημενο μου πλοιο Πρέβελη της ΑΝΕΚ Ρεθυμνο οπου μετα του αλλαξαν γραμη για Ναξο και τωρα νομιζω εχει αποσυρθει η κανει μικρα ταξιδακια .Αργο αλλα σταθερο γενικα πλοιο , περναγε ξενοιαστα η ωρα με τους γονεις μου και χαιρομουν βλεποντας τοσο πολυ και γελαστο κοσμο , μου αρεσε να κοιταω τα νησακια που περναγαμε και τα επαιρνα οταν αλλα πλοια μας περναγανε , εψαχνα παιχνιδομηχανες να παιξω , τρωγαμε στα μαγειρια , παντα ειχαμε καμπινα μαλιστα και μια φορα ειχα χαθει και με πηγαν στη reception οπου κυριολεκτικα ειχα κατουρηθει πανω μου . . . . .αναμνησεις εστω και για λιγες ωρες ειναι χαραγμενες . . . .
 
μια φορα νομιζω εχω παει,και αυτο που θυμαμαι ειναι οτι ενω ειχαμε καμπινα ,δεν αντεχα μεσα στο πλοιο και ηθελα να φτασουμε

συμφωνω για την τραπεζαρια ,δεν θυμαμαι τιμες αλλα ηταν καλο και οντως ποιοτικη η εμφανιση της τραπεζαριας
 
Γενικά δεν πολυταξιδεύω με πλοία, αλλά το Φεβρουάριο 1984 έκανα τη διαδρομή Αγκώνα-Πάτρα, γιατί το να διασχίσεις με αυτοκίνητο χειμώνα την Γιουγκοσλαβία ήταν μεγάλο ρίσκο. Σχεδόν άδειο το πλοίο, βροχερός ο καιρός, καμπίνα εσωτερική (φοιτητική....). Το εστιατόριο είχε μέτριο φαγητό, η ντισκοτέκ όμως ήταν καλή. Φύγαμε βράδυ και την άλλη μέρα μας έκαναν και άσκηση με σωσίβια, αλλά δεν μας πήγαν στις βάρκες λόγω βροχής. Το απόγευμα είχε παιχνίδι Μπίνγκο. Φτάσαμε Πάτρα την άλλη μέρα ξημερώματα. Δεν θυμάμαι ούτε το όνομα του πλοίου ούτε την εταιρεία.
 
131511054_3524132031010333_1213877314403144765_n.jpg
F/B Αρκάδι Ρεθυμνιακή
Αναχώρηση Ρέθυμνο - Πειραιάς
Έτος: 1991 - 1992 περίπου
 
Αρχη του '70 με φερρυ μπωτ,μικρο το ταξιδι και θυμαμαι δεν ειχαμε μαγιω εμεις τα παιδακια και καναμε μπανιο με τα εσωρουχα (!) ενω ακομη απορω πως και τι ωρα στεγνωσαμε τοτε και μας ξαναβαλαν ρουχαν οι μαναδες μας.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα