Με τον Ζορο δεν ημασταν φιλοι, δεν εχουμε επικοινωνησει στο φορουμ, ουτε ειχαμε ανταλλαξει κανενα διαλογο, ουτε τον ειχα δει σε καποια συναντηση απο τις λιγες που εχω παρευρεθει. Θα ηθελα ομως εδω να αναφερω την εξης αναμνηση
Ο Ζορο ήταν ζωόφιλος και πριν λιγα χρονια ειχε αναρτησει μια ανακοινωση στο retromaniax: στη δουλεια του ειχε 'παγιδευσει' ενα ορφανο γατακι και ζητουσε απο καποιον απο μας ζωοφιλο να ερθει να το υιοθετησει. Αφου ανταλλασσουμε τα απαραιτητα μηνύματα και τηλέφωνα, το βραδυ παιρνω τον κολλητο μου και πηγαινουμε με το αυτοκινητο στην περιοχη που βρισκεται η εργασια του (δυσκολευτηκαμε καπως μεχρι να βρουμε το μερος να πω την αληθεια). Εκει γνωρισα λοιπον πρωτη φορα τον Ζορο, και, αφου εφοδιαστηκαμε με τα απαραιτητα κουτια κλπ, ανοιγει την ντουλαπα που ειχε κρυψει το γατακι. Δυστυχως ομως πριν καν προλαβουμε να το δουμε, αυτο πηρε δρομο και χαθηκε σε ενα παρκο εκει κοντα. Μετα απο καποιο κυνηγι που περιλαμβανε φακους κλπ, η ερευνα απεβη ματαιη.
Μας φιλοξενησε στο γραφειο του για λιγη ωρα, οπου θα ξενυχτουσε γιατι την επομενη μερα επρεπε να παραδοσει καοια δουλεια. Μας ειπε για τη δουλεια του (διαφημιστικη εταιρεια αν θυμαμαι καλα), τους 4 τροχους, την αγαπη του για τα ζωα καθως και για τα αυτοκινητα και τη συμμετοχη του σε αγωνες. Μας διηγηθηκε ενα περιστατικο οπου με ενα φιλο του ειχαν παει απροετοιμαστοι σε ενα αγωνα καθως και ολα τα απροοπτα, τα ατυχηματα και τις συνεχεις ατυχιες (λες και τους καταραστηκε καποιος Μητσ...), που συναντησαν εκει με το αυτοκινητο.
Αυτο που θα πω ειναι λιγο μελο, αλλα απο αυτη τη συντομη συζητηση, για πρωτη φορα καταλαβα το εξης: ακομα και οταν η ιδια η μοιρα δειχνει να ειναι εναντιον σου αξιζει να προσπαθεις μεχρι τελους γιατι τιποτα δεν εχει κριθει.
Θα ηθελα τελος να αναφερω δυο πραγματα που αποκομισα για το χαρακτηρα του: απο μια περασμενη εργασια του, οπως μας ειπε, ειχε προτιμησει να παραιτηθει και να χασει τη δουλεια του, παρα να απολυσει καποιον εργαζομενο. Μιλησαμε επισης και για την προστατευτικοτητα του για τα ζωα (σχεδον ειχε δειρει καποιον που κακοποιουσε ενα σκυλο).
Στην αρχη μου φανηκε ενας ευαισθητος μεσηλικας, αλλα σε καποιες στιγμες μου φανηκε σαν ενας κρυφος ηρωας.
Το αστειο ειναι οτι αν ηταν φιλος μου και τον ηξερα καλυτερα δε θα ειχα πολλα να πω, αλλα αφου ειχα αυτη τη συντομη και περιστασιακη συναντηση, ενιωσα την αναγκη να γραψω αυτο το κατεβατο με οσα κρατησα απο αυτον. Ευχαριστω οσους το διαβασαν.
In pacem requiescat