perlastar
RetroJunkie™
- Joined
- 30 Αύγ 2013
- Μηνύματα
- 2.077
- Αντιδράσεις
- 1.087
Πρώτα θα αναφέρω ποιά είναι αυτά τα είδη των ταινιών τρόμου, σημειώστε βέβαια ότι αυτή είναι μία προσωπική κατηγοριοποίηση, χωρίς να σημαίνει ότι είναι η μόνη σωστή, αφού υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και κάποιος άλλος μπορεί να τα κατηγοριοποιήσει διαφορετικά. Άλλωστε πολλές φορές τα είδη συνυπάρχουν και ανάλογα με το ποιό μήνυμα ήταν το κυρίαρχο, με το τι ήθελε να βγάλει ο σκηνοθέτης, λέμε ότι πρώτα ανήκει στο τάδε είδος και μετά στο άλλο. Τα λίγα λόγια που λέω για το καθένα, είναι κυρίως για όσους μπορεί να μην ξέρουν από ταινίες τρόμου και θέλουν να διαβάσουν το κείμενο, εννοείται ότι οι φανς τα γνωρίζουν αυτά. Επίσης, συγχωρέστε μου τα Αγγλικά που χρησιμοποιώ στους βασικούς όρους, αλλά ξέρετε ότι κάποια πράγματα είναι δύσκολο να αποδοθούν στα Ελληνικά.
Ghost: Όπως το λέει και ο τίτλος, η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει όλων των ειδών τα φαντάσματα!
Evil: Εδώ έχουμε τα κακά/σατανικά πνεύματα, που διαφοροποιούνται από τα φαντάσματα, γιατί άλλο π.χ να είναι ένα ταλαιπωρημένο φάντασμα κάποιου ανθρώπου κι άλλο ένα πνεύμα από την κόλαση.
Sci-fi: Science-fiction, δηλαδή επιστημονική φαντασία. Στις ταινίες τρόμου παρατηρούνται διάφορες θεματολογίες στην επιστημονική φαντασία, κάποιες από τις οποίες είναι:
Ένας τρελοεπιστήμονας που ασχολείται με ένα περίεργο πείραμα.
Ένα λάθος πείραμα φέρνει καταστρεπτικές συνέπειες σε ένα άτομο ή σε μεγαλύτερη κλίμακα, π.χ σε μία ολόκληρη πόλη.
Κάποιος έχει ειδικές δυνάμεις, π.χ να γίνεται αόρατος.
Εξωγήινοι έρχονται με μία αποστολή ή με κακό σκοπό, π.χ για εισβολή.
Μία επιδημία ταλαιπωρεί τον πληθυσμό.
Προκαλείται μία τεράστια καταστροφή π.χ στο περιβάλλον με ολέθριες συνέπειες για όλους.
Gothic: Μυστηριώδης και ρομαντική ατμόσφαιρα τρόμου με κάστρα, ιππότες, ευάλωτες κοπέλες και δραματικούς ευγενείς.
Vampire: Tα πάντα σε σχέση με τους βρυκόλακες!
Werewolf: Οι γνωστοί μας λυκάνθρωποι.
Monster: Εδώ έχουμε τέρατα όλων των ειδών, π.χ ακόμα κι ένα γνωστό ζώο που έχει υπερβολικό μέγεθος άρα θεωρείται τέρας.
Animal horror: Σε αντίθεση με το προηγούμενο, εδώ έχουμε ζώα στο κανονικό τους μέγεθος που ξαφνικά κάτι παθαίνουν και εμφανίζουν αφύσικη συμπεριφορά, συνήθως γίνονται επιθετικά προς τους ανθρώπους.
Horror-comedy: Μείγμα τρόμου-κωμωδίας.
Supernatural: Το υπερφυσικό στοιχείο σε οποιαδήποτε μορφή.
Fantasy: Τρόμος φαντασίας, όπου σε αντίθεση με το προηγούμενο, εδώ πλάθεται συνήθως ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος φαντασίας, ενώ το υπερφυσικό πατάει πάνω στην πραγματικότητα και το ρεαλισμό και μας δείχνει ξαφνικά κάτι που δεν ανήκει στον κόσμο, όπως τον ξέρουμε εμείς.
Slasher:Υπάρχει ένας δολοφόνος που σκοτώνει συνήθως με αιχμηρό αντικείμενο, π.χ μαχαίρι, η επικέντρωση δεν είναι στον ίδιο, αλλά στα θύματα και αυτά τα θύματα συνήθως γνωρίζονται μεταξύ τους, π.χ έχουν πάει όλοι σαν παρέα σε μία κατασκήνωση. Οι φόνοι γίνονται γρήγορα, σε μικρά χρονικά διαστήματα. Ο δολοφόνος μπορεί να είναι άγνωστος μέχρι το τέλος ή μπορεί να αποκαλυφθεί και πιό νωρίς.
Serial-killer: Σε αντίθεση με το προηγούμενο, εδώ έχουμε έναν δολοφόνο συνήθως ψυχικά διαταραγμένο και η ψυχολογία του μας ενδιαφέρει, καθώς υπάρχει επικέντρωση στο δράστη και μπορούμε να έχουμε δει τι έχει περάσει στη ζωή του. Σκοτώνει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συνήθως από έναν μήνα και πάνω, και τα θύματα δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Psycho-thriller: Εδώ υπάρχει μία ατμόσφαιρα μυστηρίου και συνήθως κάποιος διαταραγμένος άνθρωπος κάνει περίεργα πράγματα ή μπορεί και να σκοτώνει. Η διαταραχή του επηρεάζει την καθημερινότητά του, αλλά και τις σχέσεις με τους γύρω του, φέρνοντας άσχημες καταστάσεις και συγκρούσεις.
Psycho-killer: Ένας άνθρωπος έχει περάσει κάποια αδικία ή πολύ άσχημη γενικά κατάσταση κι έτσι τρελαίνεται και μοναδικός σκοπός του γίνεται η εκδίκηση-τιμωρία αυτών που τον έβλαψαν.
Mystery-killer: Επικρατεί μία μυστηριώδης και πολλές φορές ρομαντική ατμόσφαιρα και έχουμε έναν δολοφόνο που δεν ξέρουμε ποιός είναι, ούτε τα κίνητρά του, μέχρι να μας αποκαλυφθεί στο τέλος.
Giallo: Αυτά είναι στην ουσία τα ιταλικά mystery-killer, όπου έγιναν αρκετά διάσημα και αποτελούν κατηγορία από μόνα τους. Προέρχονται από το ιταλικό giallo, δηλαδή κίτρινο, καθώς έτσι ήταν τα εξώφυλλα αυτών των ιστοριών με ρομαντισμό, πάθος, μυστήριο και δολοφονίες. Συχνά σήμα κατατεθέν του δολοφόνου, είναι το μαύρο γάντι ή οι μπότες, στοιχεία τα οποία τα βλέπουμε στην οθόνη, χωρίς να βλέπουμε τον ίδιο κι έτσι καταλαβαίνουμε ότι θα γίνει κι άλλος φόνος.
Exploitation: Αυτές είναι ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού και συχνά χαμηλής ποιότητας, που δεν εμβαθύνουν, αλλά παίρνουν ένα χαρακτηριστικό και το εκμεταλλεύονται όσο μπορούν προκειμένου να κάνουν εμπορική επιτυχία. Υπάρχουν σε πολλές μορφές, π.χ να εκμεταλλεύονται και να δείχνουν πολλά πράγματα για το γυμνό, ή για πολύ βίαιες καταστάσεις ή ακόμα να δείχνουν μόνο μαύρους (απευθυνόμενοι στο αντίστοιχο κοινό) ή καλόγριες σε τρελές ερωτικές περιπέτειες. Ονομάζονται ανάλογα με το θέμα π.χ sexploitation κτλ.
Gore/Splatter: Εδώ έχουμε επικέντρωση σε πολύ βίαια και αιμοβόρα πράγματα, π.χ αποκεφαλισμός. Παλιά δίσταζαν να δείξουν τέτοια πράγματα, αλλά όσο πέρασαν τα χρόνια το είδος απελευθερώθηκε όλο και πιό πολύ και από την εποχή του Romero με το Dawn of the dead, μιλάμε πλέον και για το splatter, το οποίο μπορεί να δείξει εως και πολύ σοκαριστικά πράγματα, π.χ να σκάει ένα σώμα και να ξεχύνεται ότι έχει μέσα.
Zombie: Τα γνωστά μας ζόμπυ.
Occult: Σε αυτό το είδος έχουμε ό,τι έχει να κάνει με μαγεία, τελετές και αποκρυφισμό. Η έμφαση είναι καθαρά εκεί.
Adventure/Survival: Αυτό το είδος συνηθιζόταν πιό πολύ παλιά, πλέον όχι τόσο. Έχουμε ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν μετά από ένα συνταρακτικό γεγονός, π.χ ένας καταστρεπτικός σεισμός.
Lucha horror: Μεξικάνικο είδος με πάλη και μασκοφόρους ήρωες. Το θέμα το έχει αναλύσει πολύ ωραία ο Exetlaios στο υπόμνημά του.
Art-house: Ταινίες για λίγους, καλλιτεχνικές και με μεγάλο συμβολισμό, όπου τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει και πρέπει να σκεφτείς τι εννοεί και τι κρύβεται πίσω από αυτό. Εννοείται δεν έγιναν για εμπορικούς σκοπούς, αλλά για να εκφράσουν το δημιουργό τους.
Τώρα έχω περιέργεια να μάθω ποιά είδη είναι τα αγαπημένα σας. Εμένα τα τρία αγαπημένα μου είναι οι ταινίες φαντασμάτων, οι serial-killers και τα psycho-thriller. Από την άλλη, δεν πολυσυμπαθώ τα exploitation ενώ πραγματικά μισώ τα art-house!
Ghost: Όπως το λέει και ο τίτλος, η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει όλων των ειδών τα φαντάσματα!
Evil: Εδώ έχουμε τα κακά/σατανικά πνεύματα, που διαφοροποιούνται από τα φαντάσματα, γιατί άλλο π.χ να είναι ένα ταλαιπωρημένο φάντασμα κάποιου ανθρώπου κι άλλο ένα πνεύμα από την κόλαση.
Sci-fi: Science-fiction, δηλαδή επιστημονική φαντασία. Στις ταινίες τρόμου παρατηρούνται διάφορες θεματολογίες στην επιστημονική φαντασία, κάποιες από τις οποίες είναι:
Ένας τρελοεπιστήμονας που ασχολείται με ένα περίεργο πείραμα.
Ένα λάθος πείραμα φέρνει καταστρεπτικές συνέπειες σε ένα άτομο ή σε μεγαλύτερη κλίμακα, π.χ σε μία ολόκληρη πόλη.
Κάποιος έχει ειδικές δυνάμεις, π.χ να γίνεται αόρατος.
Εξωγήινοι έρχονται με μία αποστολή ή με κακό σκοπό, π.χ για εισβολή.
Μία επιδημία ταλαιπωρεί τον πληθυσμό.
Προκαλείται μία τεράστια καταστροφή π.χ στο περιβάλλον με ολέθριες συνέπειες για όλους.
Gothic: Μυστηριώδης και ρομαντική ατμόσφαιρα τρόμου με κάστρα, ιππότες, ευάλωτες κοπέλες και δραματικούς ευγενείς.
Vampire: Tα πάντα σε σχέση με τους βρυκόλακες!
Werewolf: Οι γνωστοί μας λυκάνθρωποι.
Monster: Εδώ έχουμε τέρατα όλων των ειδών, π.χ ακόμα κι ένα γνωστό ζώο που έχει υπερβολικό μέγεθος άρα θεωρείται τέρας.
Animal horror: Σε αντίθεση με το προηγούμενο, εδώ έχουμε ζώα στο κανονικό τους μέγεθος που ξαφνικά κάτι παθαίνουν και εμφανίζουν αφύσικη συμπεριφορά, συνήθως γίνονται επιθετικά προς τους ανθρώπους.
Horror-comedy: Μείγμα τρόμου-κωμωδίας.
Supernatural: Το υπερφυσικό στοιχείο σε οποιαδήποτε μορφή.
Fantasy: Τρόμος φαντασίας, όπου σε αντίθεση με το προηγούμενο, εδώ πλάθεται συνήθως ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος φαντασίας, ενώ το υπερφυσικό πατάει πάνω στην πραγματικότητα και το ρεαλισμό και μας δείχνει ξαφνικά κάτι που δεν ανήκει στον κόσμο, όπως τον ξέρουμε εμείς.
Slasher:Υπάρχει ένας δολοφόνος που σκοτώνει συνήθως με αιχμηρό αντικείμενο, π.χ μαχαίρι, η επικέντρωση δεν είναι στον ίδιο, αλλά στα θύματα και αυτά τα θύματα συνήθως γνωρίζονται μεταξύ τους, π.χ έχουν πάει όλοι σαν παρέα σε μία κατασκήνωση. Οι φόνοι γίνονται γρήγορα, σε μικρά χρονικά διαστήματα. Ο δολοφόνος μπορεί να είναι άγνωστος μέχρι το τέλος ή μπορεί να αποκαλυφθεί και πιό νωρίς.
Serial-killer: Σε αντίθεση με το προηγούμενο, εδώ έχουμε έναν δολοφόνο συνήθως ψυχικά διαταραγμένο και η ψυχολογία του μας ενδιαφέρει, καθώς υπάρχει επικέντρωση στο δράστη και μπορούμε να έχουμε δει τι έχει περάσει στη ζωή του. Σκοτώνει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συνήθως από έναν μήνα και πάνω, και τα θύματα δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Psycho-thriller: Εδώ υπάρχει μία ατμόσφαιρα μυστηρίου και συνήθως κάποιος διαταραγμένος άνθρωπος κάνει περίεργα πράγματα ή μπορεί και να σκοτώνει. Η διαταραχή του επηρεάζει την καθημερινότητά του, αλλά και τις σχέσεις με τους γύρω του, φέρνοντας άσχημες καταστάσεις και συγκρούσεις.
Psycho-killer: Ένας άνθρωπος έχει περάσει κάποια αδικία ή πολύ άσχημη γενικά κατάσταση κι έτσι τρελαίνεται και μοναδικός σκοπός του γίνεται η εκδίκηση-τιμωρία αυτών που τον έβλαψαν.
Mystery-killer: Επικρατεί μία μυστηριώδης και πολλές φορές ρομαντική ατμόσφαιρα και έχουμε έναν δολοφόνο που δεν ξέρουμε ποιός είναι, ούτε τα κίνητρά του, μέχρι να μας αποκαλυφθεί στο τέλος.
Giallo: Αυτά είναι στην ουσία τα ιταλικά mystery-killer, όπου έγιναν αρκετά διάσημα και αποτελούν κατηγορία από μόνα τους. Προέρχονται από το ιταλικό giallo, δηλαδή κίτρινο, καθώς έτσι ήταν τα εξώφυλλα αυτών των ιστοριών με ρομαντισμό, πάθος, μυστήριο και δολοφονίες. Συχνά σήμα κατατεθέν του δολοφόνου, είναι το μαύρο γάντι ή οι μπότες, στοιχεία τα οποία τα βλέπουμε στην οθόνη, χωρίς να βλέπουμε τον ίδιο κι έτσι καταλαβαίνουμε ότι θα γίνει κι άλλος φόνος.
Exploitation: Αυτές είναι ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού και συχνά χαμηλής ποιότητας, που δεν εμβαθύνουν, αλλά παίρνουν ένα χαρακτηριστικό και το εκμεταλλεύονται όσο μπορούν προκειμένου να κάνουν εμπορική επιτυχία. Υπάρχουν σε πολλές μορφές, π.χ να εκμεταλλεύονται και να δείχνουν πολλά πράγματα για το γυμνό, ή για πολύ βίαιες καταστάσεις ή ακόμα να δείχνουν μόνο μαύρους (απευθυνόμενοι στο αντίστοιχο κοινό) ή καλόγριες σε τρελές ερωτικές περιπέτειες. Ονομάζονται ανάλογα με το θέμα π.χ sexploitation κτλ.
Gore/Splatter: Εδώ έχουμε επικέντρωση σε πολύ βίαια και αιμοβόρα πράγματα, π.χ αποκεφαλισμός. Παλιά δίσταζαν να δείξουν τέτοια πράγματα, αλλά όσο πέρασαν τα χρόνια το είδος απελευθερώθηκε όλο και πιό πολύ και από την εποχή του Romero με το Dawn of the dead, μιλάμε πλέον και για το splatter, το οποίο μπορεί να δείξει εως και πολύ σοκαριστικά πράγματα, π.χ να σκάει ένα σώμα και να ξεχύνεται ότι έχει μέσα.
Zombie: Τα γνωστά μας ζόμπυ.
Occult: Σε αυτό το είδος έχουμε ό,τι έχει να κάνει με μαγεία, τελετές και αποκρυφισμό. Η έμφαση είναι καθαρά εκεί.
Adventure/Survival: Αυτό το είδος συνηθιζόταν πιό πολύ παλιά, πλέον όχι τόσο. Έχουμε ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν μετά από ένα συνταρακτικό γεγονός, π.χ ένας καταστρεπτικός σεισμός.
Lucha horror: Μεξικάνικο είδος με πάλη και μασκοφόρους ήρωες. Το θέμα το έχει αναλύσει πολύ ωραία ο Exetlaios στο υπόμνημά του.
Art-house: Ταινίες για λίγους, καλλιτεχνικές και με μεγάλο συμβολισμό, όπου τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει και πρέπει να σκεφτείς τι εννοεί και τι κρύβεται πίσω από αυτό. Εννοείται δεν έγιναν για εμπορικούς σκοπούς, αλλά για να εκφράσουν το δημιουργό τους.
Τώρα έχω περιέργεια να μάθω ποιά είδη είναι τα αγαπημένα σας. Εμένα τα τρία αγαπημένα μου είναι οι ταινίες φαντασμάτων, οι serial-killers και τα psycho-thriller. Από την άλλη, δεν πολυσυμπαθώ τα exploitation ενώ πραγματικά μισώ τα art-house!
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
