The adventures of little Ralph

Shinobi

RetroMasteR
Joined
26 Ιουλ 2006
Μηνύματα
2.188
Αντιδράσεις
741
37430_front.jpg


Clipboard01.png


Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στο Playstation 1 και πραγματικά πρέπει να είναι από τα πιο άγνωστα παιχνίδια στην Ευρώπη/Αμερική αν όχι και στην Ιαπωνία που μόνο εκεί κυκλοφόρησε το 1999 πολύ αργά στη ζωή του PS1 αφού ήδη υπήρχε το Dreamcast και τον επόμενο χρόνο επρόκειτο να βγει το PS2 οπότε ελάχιστοι ασχολήθηκαν με το Adventures of little Ralph και αυτοί μόνο στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.

Προβολή συνημμένου 121921Προβολή συνημμένου 121922

Από τις λίγες πληροφορίες που υπάρχουν για το παιχνίδι στο ιντερνετ, η πόλη του ήρωα μας του Ralph δέχεται επίθεση από δαίμονες και ο Ralph τολμά να σταθεί απέναντι τους και μεταμορφώνεται σε παιδί από τον αρχηγό τους. Αργότερα ένα μαγικό σπαθί εμφανίζεται το οποιο παίρνουμε και ξεκινάμε την αναζήτηση για να καθαρίσουμε τη περιοχή από τους εισβολείς.

Από τη πρώτη στιγμή που θα παίξουμε θα αναγνωρίσουμε στοιχεία από κλασικά παιχνίδια όπως Megaman-Wonderboy-Castlevania-Ghosts n goblins-Rastan Saga και τα γραφικά θα μας θυμίσουν πάρα πολύ παιχνίδι του SNES αν και το παιχνίδι αρχικά φτιάχτηκε για X68000 που ήταν ένα φοβερό σύστημα που ουσιαστικά υπήρξε μόνο στην Ιαπωνία και ήταν λίγο πολύ ένα Capcom CPS1 που έγινε υπολογιστής. Άλλωστε όλα τα παιχνίδια του CPS1 έχουν φτιαχτεί πάνω στον Χ68000.

Στην αρχή η δυσκολία του παιχνιδιού βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και μπορεί να μην ασχοληθούμε και πολύ αν νομίσουμε ότι πρόκειται για κάποιο καζουαλ παιχνιδάκι 2D για τίποτα πιτσιρίκια στο Τόκυο πράγμα που είναι μεγάλο λάθος . Ασυγχώρητο λάθος για την ακρίβεια γιατί στο AOLR κρύβεται ένα καθαρόαιμο arcade της δεκαετίας του 80 απο αυτά που θα βρίσκαμε στις γνωστές μας αίθουσες ηλεκτρονικών τις παλιές καλές εποχές δίπλα από παιχνίδια όπως Ghouls n ghosts ή Wonderboy.

Ξεκινάμε λοιπόν την αναζήτηση στη περιοχή μας όπου έχει γεμίσει από δαίμονες κάθε είδους με μοναδικό μας όπλο το σπαθί μας. Στο Normal που έπαιξα με ένα και μόνο άγγιγμα από εχθρό ή οτιδήποτε μπορεί να μας πετάξουν χάνουμε μια ζωη γυρνάμε λίγο πιο πίσω στο τελευταίο checkpoint και τα continues που έχουμε είναι άπειρα. Θα επισκεφτούμε όμορφα μέρη όπου ο καθένας θα ήθελε να ζήσει όπως μεσαιωνικά κάστρα, έρημο, ένα παγωμένο κόσμο, σπηλιές και άλλα. Στο δρόμο μας θα συναντήσουμε διάφορα αντικείμενα που μας δίνουν προστασία για 1 χτύπημα όπως η ασπίδα ή άλλα που μας δίνουν δυνατότητα να πετάμε μπάλλες φωτιάς με το σπαθί περίπου όπως στο Rastan ή στο Magic sword. Επίσης θα βρούμε ένα μικρό τερατάκι που λέγεται Feiro και μας βοηθά στη μάχη που δίνουμε μέχρι να χάσουμε βέβαια οπότε εξαφανίζεται.

Στο παιχνίδι παίζει μεγάλο ρόλο το timing που χτυπάμε με το σπαθί γιατί οι εχθροί ορισμένοι είναι και πολύ γρήγοροι και εμφανίζονται και ξαφνικά. Παντού θα δούμε όμορφα στοιχεία που δείχνουν πόση προσοχή έχει δωθεί για να φτιαχτεί το arcade αυτό όπως μερικά πουλάκια που μόλις πλησιάσουμε φεύγουν και άλλα.

Επίσης έχει ένα ωραίο σύστημα για να μαζεύεις πόντους δηλαδη ενώ προχωράμε εμφανίζονται δωράκια τα οποία έχουμε το πολύ 2 δευτερόλεπτα να πάρουμε αλλιώς εξαφανίζονται και οι πόντοι πολλάπλασιάζονται αν τα καταφέρουμε δηλαδή 200-400-800 κ.ο.κ. παίρνοντας τα διάφορα δώρα που θα βρουμε κερδίζουμε και χρόνο (εδώ κολλάει το Wonderboy). Δε λείπουν και μυστικές περιοχές που μπορούμε να βρούμε αν είμαστε αρκετά παρατηρητικοί και μπορεί να πάρουμε έξτρα ζωή, πόντους ή να αναβαθμίσουμε το σπαθί για να πετάει φωτιές γιατί και αυτό χάνεται αν χάσουμε ζωή.

chippokeralph14.jpg


Πολλές πίστες θα μας θυμίσουν παιχνίδια όπως Toki ή Donkey Kong δηλαδή μια πίστα όπου κινούμαστε συνεχως πάνω σε τρενάκι ή κάποιοι εχθροί που μοιάζουν να βγήκαν από το DK.

Γενικά λοιπόν ένα παιχνίδι που αξίζει να ασχοληθεί κάποιος μαζί του και ιδιαίτερα αν είναι οπαδός των παλιών κλασικών παιχνιδιών όπως Castlevania, Wonderboy, Ghosts n goblins αλλά και να έχει κάποια skills στα ηλεκτρονικά γιατί πραγματικά είναι πολύ δύσκολο από ένα σημείο και μετά.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Γουσταρω να διαβαζω reviews για αγνωστα στο ευρυ κοινο παιχνιδια που ειναι ομως εξαιρετικα και αξιζει εστω και τωρα να ασχοληθει καποιος με αυτα.Το The adventures of little Ralph το γνωρισα πριν πολλα χρονια [edit].Το παιχνιδι πραγματικα ειναι ολα τα λεφτα και συμφωνω με τα παιχνιδια που αναφερεις πως μοιαζη και κυριως με την αναφορα στο Wonder boy οχι στο πρωτο θα πω εγω αλλα στο Wonder boy III: Monster lair γιατι ο τροπος που εμφανιζοται τα φρουτα αλλα και το ειδος τους οπως και το συστημα ποντων ειναι σχεδον ολοιδιος με το συγκεκριμενο Wonder boy.Συμφωνω και με την δυσκολια που στην αρχη ειναι σαν μια βολτα σε παιδικη χαρα αλλα μετα ανεβαινει καπως αν και θα το προτιμουσα πιο δυσκολο γιατι προσωπικα δεν το θεωρω δυσκολο παιχνιδι και αν ημουνα στην θεση των δημιουργων του ενοειται πως δεν θα ειχε checkpoints το παιχνιδι νησαφι πια μαυτα τα καταραμενα checkpoints.Οι αρχηγοι επισης ειναι πολυ ευκολοι και προβλεψιμοι και ενω γουσταρα αρχηγους οπως ο μεταλικος δρακος η ο ιπποτης με την πανοπλια η ο τουταγχαμον αλλα τους γουσταρα ολους σε αντιθεση με τους αρχηγους που απο platform μας το γυρνανε σε fighting game.Εκει ξενερωσα και λες και εκανα αγγαρια οταν τους εβγαζα και αν οι προηγουμενοι αρχηγοι ηταν ευκολοι αυτοι ηταν γελοια πιο ευκολοι και με χαλασαν καπως την συνολικη εικονα του παιχνιδιου.Γενικα παντως μιλαμε για φανταστικο παιχνιδι και πειδη με εφτιαξες πολυ ασχημα φιλαρακι θα το κατεβασω ξανα να το παιξω γιατι θα κανω κανα μηνα αν κατσω να ψαξω για να βρω το δισκακι με το παιχνιδι που ειχα γραψει πριν πολλα χρονια.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Για τη δυσκολία θα διαφωνήσω είναι αρκετά δύσκολο από ένα σημείο και μετά σου δίνει όμως την ευκαιρία να περιμένεις για να δεις τα pattern που χρησιμοποιούν οι εχθροί για να περάσεις από ορισμένα δύσκολα σημεία σε αντίθεση με παιχνίδια όπως το Ghosts n goblins που αν σταματήσεις για λίγο βγαίνουν από παντού εχθροί και χάνεις αμέσως. Πάντως με 1 credit δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να το τερματίσει.

Επίσης να προσθέσω ότι υπάρχει επιλογή να γυρίσουμε τον ήχο σε PSG από τα options που θυμίζει αρκετά τα τσιπ της Yamaha που είχαν πολλά arcade της εποχής.

Clipboard02.png
 
Μπραβο shinobi για το εξαιρετο review και για τον κοπο και χρονο που κατεβαλλες να μας συστησεις το παιχνιδι (σ'εμας που δε το ξεραμε) και να το παρουσιασεις στην συνεχεια.

Απο ο, τι ειπες, φαινεται ενδιαφερον να κατσει να το δει καποιος, κι αν του αρεσει, να συνεχισει μεχρι τελους.. ;)
 
Ωραία παρουσίαση κι ωραίο παιχνίδι! Πραγματικά είναι υψηλής πρόκλησης και παρά το "παιδικό" ύφος του, κατά βάθος είναι σκληροπυρηνικό. Πρέπει να έχει βγει και στο PSP σαν αυτόνομη κυκλοφορία ή στο store, δεν είμαι σίγουρος. Αυτός είναι κι ο λόγος που τα τελευταία χρόνια ανέβηκε ξαφνικά η φήμη του αλλά και η..αξία συλλεκτικότητάς του.

Γενικώς το Playstation 1 είναι μία κονσόλα που παρά την τεράστια αποδοχή της, ακόμη και σήμερα πολλά παιχνίδια της είναι τελείως άγνωστα στο ευρύ κοινό. Και πως να μην είναι ότι οι κυκλοφορίες του είναι περί των 3000(?) . Αξίζει η έρευνα, η οποία και δικαιώνει ~συνήθως~ τον ενδιαφερόμενο. Άλλα παραδείγματα αγνώστων (και καλών) Platforms είναι τα : Ganbare Goemon : Oodo Daikaiten, Hermie Hopperhead, Fuun Goku Ninjiin κι άλλα πολλά. Όρεξη να έχει κάποιος..
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Scatman είπε:
Ωραία παρουσίαση κι ωραίο παιχνίδι! Πραγματικά είναι υψηλής πρόκλησης και παρά το "παιδικό" ύφος του, κατά βάθος είναι σκληροπυρηνικό. Πρέπει να έχει βγει και στο PSP σαν αυτόνομη κυκλοφορία ή στο store, δεν είμαι σίγουρος. Αυτός είναι κι ο λόγος που τα τελευταία χρόνια ανέβηκε ξαφνικά η φήμη του αλλά και η..αξία συλλεκτικότητάς του.
Γενικώς το Playstation 1 είναι μία κονσόλα που παρά την τεράστια αποδοχή της, ακόμη και σήμερα πολλά παιχνίδια της είναι τελείως άγνωστα στο ευρύ κοινό. Και πως να μην είναι ότι οι κυκλοφορίες του είναι περί των 3000(?) . Αξίζει η έρευνα, η οποία και δικαιώνει ~συνήθως~ τον ενδιαφερόμενο. Άλλα παραδείγματα αγνώστων (και καλών) Platforms είναι τα : Ganbare Goemon : Oodo Daikaiten, Hermie Hopperhead, Fuun Goku Ninjiin κι άλλα πολλά. Όρεξη να έχει κάποιος..
Ετσι είναι όντως ,ειναι καργα σκληροπυρηνικο και μαλιστα σε μερικά φόρουμ το παιχνιδι χαρακτηρίζεται και "Nintendo hard" δηλαδή επίτηδες "ridiculously hard" χωρίς αυτό να είναι κακό για να παίζεις ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να το μάθεις απέξω για να το τελειωσεις όπως στα ηλεκτρονικά δηλαδή.

http://www.giantbomb.com/profile/michaelenger/blog/what-is-nintendo-hard/98057/
 
Πίσω
Μπλουζα