iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 646
The Day the Earth Caught Fire (1961, Val Guest)
http://www.imdb.com/title/tt0054790/
Ηθοποιοί: Edward Judd, Leo McKern, Janet Munro, Michael Goodliffe, Bernard Braden
Υπόθεση: Βρετανοί δημοσιογράφοι ανακαλύπτουν ότι υπάρχει μια συνωμοσία που έχει σκοπό να αποκρύψει από το κοινό το γεγονός πως η τροχιά της Γης έχει αλλάξει με αποτέλεσμα ο πλανήτης να οδηγείται προς τον ήλιο, εξαιτίας των πυρηνικών δοκιμών των δύο υπερδυνάμεων.
Κλασσική, εσχατολογική ταινία επιστημονικής φαντασίας των αρχών της δεκαετίας του '60, βρετανικής παραγωγής, σκηνοθετημένη από τον Val Guest (The Quatermass Xperiment, Quatermass 2, The Abominable Snowman, Yesterday's Enemy, Hell is a City, Jigsaw). Παρά τις κάποιες αστείες επιστημονικές διαπιστώσεις, το The Day the Earth Caught Fire είναι μια από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του '60, με έντονο αλληγορικό ύφος, που παράλληλα αποτελεί ένα σημαντικό σχόλιο πάνω στη χρήση των πυρηνικών όπλων και τις συνέπειες του ψυχρού πολέμου. Με τον τίτλο να φέρνει έντονα στο μυαλό το αριστουργηματικό sci-fi The Day the Earth Stood Still (1951) του Robert Wise και με έντονες επιρροές από μια άλλη κλασσική sci-fi ταινία των 50's, το When Worlds Collide (1951) του Rudolph Mate, o Val Guest δημιουργεί μια εξαιρετικά αγωνιώδη sci-fi ταινία για το τέλος του κόσμου, που δυστυχώς έμεινε ξεχασμένη για αρκετά χρόνια από το ευρύτερο κινηματογραφικό κοινό. Χωρίς να δίνει βάση σε σκηνές καταστροφείς, o Guest ακολουθεί μια ημι-ντοκιμαντερίστικη αισθητική που δίνει μεγαλύτερη αμεσότητα στην ταινία και καταφέρνει να οικοδομήσει ένα σκοτεινό, πεσιμιστικό κινηματογραφικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται το story. Η ταινία καταφέρνει να ισορροπεί με άνεση ανάμεσα στο sci-fi δράμα και το θρίλερ αγωνίας, με τον Guest, παρά το προφανές περιορισμένο μπάτζετ, να δημιουργεί ένα δυσοίωνο κλίμα και να χειρίζεται με εξαιρετικό τρόπο την ιστορία. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία, εκτός της εναρκτήριας και της τελικής σεκάνς, η καλή σκηνοθεσία, ο καυστικός σχολιασμός της διεθνούς πραγματικότητας, οι έξυπνοι διάλογοι, η βαριά ατμόσφαιρα, οι καλές ερμηνείες και το διφορούμενο φινάλε, δένουν σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Μετά την απογοήτευση που σκόρπισαν η μη επαλήθευση των "επιστημονικών" φόβων περί του τέλους του κόσμου και η μη έλευση του Αρμαγεδδώνα την 21η Δεκεμβρίου, η ταινία είναι απαραίτητη για να προετοιμάσει τους ανθρώπους για το τέλος του κόσμου, που μπορεί να μη μας έκατσε τώρα αλλά, σύμφωνα με άλλες προφητείες, υπάρχει και ο Ιανουάριος
http://www.imdb.com/title/tt0054790/
Ηθοποιοί: Edward Judd, Leo McKern, Janet Munro, Michael Goodliffe, Bernard Braden
Υπόθεση: Βρετανοί δημοσιογράφοι ανακαλύπτουν ότι υπάρχει μια συνωμοσία που έχει σκοπό να αποκρύψει από το κοινό το γεγονός πως η τροχιά της Γης έχει αλλάξει με αποτέλεσμα ο πλανήτης να οδηγείται προς τον ήλιο, εξαιτίας των πυρηνικών δοκιμών των δύο υπερδυνάμεων.
Κλασσική, εσχατολογική ταινία επιστημονικής φαντασίας των αρχών της δεκαετίας του '60, βρετανικής παραγωγής, σκηνοθετημένη από τον Val Guest (The Quatermass Xperiment, Quatermass 2, The Abominable Snowman, Yesterday's Enemy, Hell is a City, Jigsaw). Παρά τις κάποιες αστείες επιστημονικές διαπιστώσεις, το The Day the Earth Caught Fire είναι μια από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του '60, με έντονο αλληγορικό ύφος, που παράλληλα αποτελεί ένα σημαντικό σχόλιο πάνω στη χρήση των πυρηνικών όπλων και τις συνέπειες του ψυχρού πολέμου. Με τον τίτλο να φέρνει έντονα στο μυαλό το αριστουργηματικό sci-fi The Day the Earth Stood Still (1951) του Robert Wise και με έντονες επιρροές από μια άλλη κλασσική sci-fi ταινία των 50's, το When Worlds Collide (1951) του Rudolph Mate, o Val Guest δημιουργεί μια εξαιρετικά αγωνιώδη sci-fi ταινία για το τέλος του κόσμου, που δυστυχώς έμεινε ξεχασμένη για αρκετά χρόνια από το ευρύτερο κινηματογραφικό κοινό. Χωρίς να δίνει βάση σε σκηνές καταστροφείς, o Guest ακολουθεί μια ημι-ντοκιμαντερίστικη αισθητική που δίνει μεγαλύτερη αμεσότητα στην ταινία και καταφέρνει να οικοδομήσει ένα σκοτεινό, πεσιμιστικό κινηματογραφικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται το story. Η ταινία καταφέρνει να ισορροπεί με άνεση ανάμεσα στο sci-fi δράμα και το θρίλερ αγωνίας, με τον Guest, παρά το προφανές περιορισμένο μπάτζετ, να δημιουργεί ένα δυσοίωνο κλίμα και να χειρίζεται με εξαιρετικό τρόπο την ιστορία. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία, εκτός της εναρκτήριας και της τελικής σεκάνς, η καλή σκηνοθεσία, ο καυστικός σχολιασμός της διεθνούς πραγματικότητας, οι έξυπνοι διάλογοι, η βαριά ατμόσφαιρα, οι καλές ερμηνείες και το διφορούμενο φινάλε, δένουν σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Μετά την απογοήτευση που σκόρπισαν η μη επαλήθευση των "επιστημονικών" φόβων περί του τέλους του κόσμου και η μη έλευση του Αρμαγεδδώνα την 21η Δεκεμβρίου, η ταινία είναι απαραίτητη για να προετοιμάσει τους ανθρώπους για το τέλος του κόσμου, που μπορεί να μη μας έκατσε τώρα αλλά, σύμφωνα με άλλες προφητείες, υπάρχει και ο Ιανουάριος
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
