iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 647
The Killing of a Chinese Bookie (1976, John Cassavetes)
http://www.imdb.com/title/tt0074749/
Ηθοποιοί: Ben Gazzara, Timothy Carey, Seymour Cassel, Morgan Woodward, Azizi Johari, Robert Phillips, Meade Roberts, Donna Gordon
Υπόθεση: Ο Cosmo Vittelli, ιδιοκτήτητης ενός στριπτιτζάδικου με σοβαρά προβλήματα εθισμού με τον τζόγο, αποπληρώνει την τελευταία του οφειλή από χρέη που είχε από τυχερά παιχνίδια. Το ίδιο βράδυ όμως χάνει κάποιες χιλιάδες δολάρια σε μια παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη, που απαιτούν άμεση εξόφληση. Αδυνατώντας να εξυπηρετήσει τα χρέη του και έχοντας ως κίνητρο τη μόνιμη διαγραφή τους θα δεχθεί να σκοτώσει έναν Κινέζο bookie που έχει βάλει στο στόχαστρό της η τοπική μαφία.
Το The Killing of a Chinese Bookie αποτελεί μια μοναδικότητα στη φιλμογραφία του John Cassavetes. O Cassavetes, που είναι στην ουσία ο πατέρας του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου, δεν μας είχε συνηθίσει στη σκηνοθεσία αστυνομικών φιλμ. Μοναδική προσπάθεια του σκηνοθέτη στο συγκεκριμένο είδος και το κάνει με τον δικό του τρόπο. Παίρνοντας μια ιστορία που στα χέρια άλλων σκηνοθετών όπως ο Scorsese ή ο De Palma θα γινόταν ένα σκληρό, αστυνομικό θρίλερ, ο Cassavetes το φέρνει στα μέτρα του δημιουργώντας τελικά μια ανοιχτή επιστολή του ίδιου απέναντι στην κινηματογραφική βιομηχανία. Όπως ο χαρακτήρας του, ο Cosmo Vittelli, είναι ένας περήφανος άνθρωπος που προσπαθεί να διατηρήσει την ελευθερία του απέναντι στους πιστωτές του, με τον ίδιο τρόπο ο Cassavetes προσπαθεί να διατηρήσει την ακεραιότητά του και το καλλιτεχνικό του όραμα ανέπαφα από τις επιταγές του Hollywood. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Cassavetes τελικά το κατάφερε. Παίρνοντας μια απλή ιστορία με θέμα το οργανωμένο έγκλημα, ο Cassavetes παίζει με την noir αισθητική, αποδομεί τους γνωστούς κώδικες και τους αναδομεί σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες. Η προσέγγισή του ταιριάζει με τις προηγούμενες ταινίες του, αφού καταφέρνει τελικά να συνδυάσει το αστυνομικό θρίλερ με τη μελέτη χαρακτήρων και το ψυχολογικό δράμα, δημιουργώντας το πορτραίτο ένος ανθρώπου που θα ακολουθήσει ένα προσωπικό δρόμο από την περηφάνια στην αυτοκαταστροφή. Μια ταινία φορτωμένη με κοινωνικό σχολιασμό που εξερευνά ρεαλιστικά την ιστορία και τον ψυχισμό ενός ανδρά που παγιδεύεται σε ένα φαύλο κύκλο μέσα στο σκοτάδι. Αγνοώντας τον προφανή τρόπο της διαδικασίας μιας τέτοιου ύφους ταινίας, επιβραδύνει τους ρυθμούς, εστιάζει στους χαρακτήρες και δημιουργεί ένα αυτοσχεδιαστικό, κινηματογραφικό ποίημα. Χρησιμοποιώντας την τραχιά ρεαλιστική οπτική του Scorsese στο Mean Streets και τοποθετόντας την στην γνωστή του ντοκιμενταρίστική αισθητική, τη μινιμαλιστική διάθεση και την αυτοσχεδιαστική προσέγγιση, ο Cassavetes χαρίζει μια ιδαίτερη μεταχείριση σε ένα προβλεπόμενο pulp neo-noir story. Η πρωτότυπη αφηγηματική δομή που συνδυάζεται με τις κινήσεις του Vittelli, κινούμενη μαζί του μπρος και πίσω, ανάμεσα στην ανειλικρίνια, την ανηθικότητα και την προδοσία από το ένας μέρος και την φιλία από το άλλο, κάνει τους ρυθμούς του Killing of a Chinese Bookie υπερβολικά αργούς ορισμένες φορές και δίνει την εντύπωση στον θεατή ότι βλέπει μια ταινία που δεν γίνεται πραγματικά τίποτα συγκλονιστικό. Αυτή η ανορθόδοξη αυθεντικότητα και η offbeat σκηνοθεσία όμως είναι που χαρίζουν στην ταινία μια εσωτερική δύναμη. Η χρήση έντονων χρωμάτων, o moody φωτισμός. οι χρωματικές αντιθέσεις και η χρήση των σκιών σε συνδυασμό με τεχνικές που αποτελούν υπογραφή του σκηνοθέτη όπως η ρευστή κίνηση της κάμερας και η θολή εστίαση συνεργάζονται όμορφα για το οπτικό αποτέλεσμα. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές από τους περισσότερους ηθοποιούς. Οι συχνοί στις ταινίες του Cassavetes, Gazzara και Cassel κρατούν άνετα τους χαρακτήρες τους, δίνοντάς τους αρκετό βάθος. Ειδικά ο Gazzara προσθέτει μια μεταφυσική γοητεία σε ένα κατά τα άλλα αντιπαθή χαρακτήρα. Πολύ καλή και η ερμηνεία του Carey, ενός αδικημένου ηθοποιού, που εγώ προσωπικά γνώρισα από τα Killing και Paths of Glory του Kubrick. Η ταινία επανακυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά την πρώτη της προβολή με νέο μοντάζ από τον ίδιο τον σκηνοθέτη και με περίπου 30 λεπτά μικρότερη διάρκεια. Σίγουρα μια αργή, δύσκολη ταινία, που δεν θεωρείται από τις καλύτερες του σκηνοθέτη, και που ενδέχεται ο θεατής να την μισήσει την πρώτη φορά που θα τη δει. Προσωπικά θεωρώ ότι το Killing of a Chinese Bookie, απάιτεί περισσότερες από μία προβολές για να αποκαλυφθεί η ιδιαιτερότητά της. Μια πραγματικά ιδαίτερη ταινία από έναν τολμηρό και αυθεντικό σκηνοθέτη.
Trailer:
http://www.imdb.com/title/tt0074749/
Ηθοποιοί: Ben Gazzara, Timothy Carey, Seymour Cassel, Morgan Woodward, Azizi Johari, Robert Phillips, Meade Roberts, Donna Gordon
Υπόθεση: Ο Cosmo Vittelli, ιδιοκτήτητης ενός στριπτιτζάδικου με σοβαρά προβλήματα εθισμού με τον τζόγο, αποπληρώνει την τελευταία του οφειλή από χρέη που είχε από τυχερά παιχνίδια. Το ίδιο βράδυ όμως χάνει κάποιες χιλιάδες δολάρια σε μια παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη, που απαιτούν άμεση εξόφληση. Αδυνατώντας να εξυπηρετήσει τα χρέη του και έχοντας ως κίνητρο τη μόνιμη διαγραφή τους θα δεχθεί να σκοτώσει έναν Κινέζο bookie που έχει βάλει στο στόχαστρό της η τοπική μαφία.
Το The Killing of a Chinese Bookie αποτελεί μια μοναδικότητα στη φιλμογραφία του John Cassavetes. O Cassavetes, που είναι στην ουσία ο πατέρας του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου, δεν μας είχε συνηθίσει στη σκηνοθεσία αστυνομικών φιλμ. Μοναδική προσπάθεια του σκηνοθέτη στο συγκεκριμένο είδος και το κάνει με τον δικό του τρόπο. Παίρνοντας μια ιστορία που στα χέρια άλλων σκηνοθετών όπως ο Scorsese ή ο De Palma θα γινόταν ένα σκληρό, αστυνομικό θρίλερ, ο Cassavetes το φέρνει στα μέτρα του δημιουργώντας τελικά μια ανοιχτή επιστολή του ίδιου απέναντι στην κινηματογραφική βιομηχανία. Όπως ο χαρακτήρας του, ο Cosmo Vittelli, είναι ένας περήφανος άνθρωπος που προσπαθεί να διατηρήσει την ελευθερία του απέναντι στους πιστωτές του, με τον ίδιο τρόπο ο Cassavetes προσπαθεί να διατηρήσει την ακεραιότητά του και το καλλιτεχνικό του όραμα ανέπαφα από τις επιταγές του Hollywood. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Cassavetes τελικά το κατάφερε. Παίρνοντας μια απλή ιστορία με θέμα το οργανωμένο έγκλημα, ο Cassavetes παίζει με την noir αισθητική, αποδομεί τους γνωστούς κώδικες και τους αναδομεί σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες. Η προσέγγισή του ταιριάζει με τις προηγούμενες ταινίες του, αφού καταφέρνει τελικά να συνδυάσει το αστυνομικό θρίλερ με τη μελέτη χαρακτήρων και το ψυχολογικό δράμα, δημιουργώντας το πορτραίτο ένος ανθρώπου που θα ακολουθήσει ένα προσωπικό δρόμο από την περηφάνια στην αυτοκαταστροφή. Μια ταινία φορτωμένη με κοινωνικό σχολιασμό που εξερευνά ρεαλιστικά την ιστορία και τον ψυχισμό ενός ανδρά που παγιδεύεται σε ένα φαύλο κύκλο μέσα στο σκοτάδι. Αγνοώντας τον προφανή τρόπο της διαδικασίας μιας τέτοιου ύφους ταινίας, επιβραδύνει τους ρυθμούς, εστιάζει στους χαρακτήρες και δημιουργεί ένα αυτοσχεδιαστικό, κινηματογραφικό ποίημα. Χρησιμοποιώντας την τραχιά ρεαλιστική οπτική του Scorsese στο Mean Streets και τοποθετόντας την στην γνωστή του ντοκιμενταρίστική αισθητική, τη μινιμαλιστική διάθεση και την αυτοσχεδιαστική προσέγγιση, ο Cassavetes χαρίζει μια ιδαίτερη μεταχείριση σε ένα προβλεπόμενο pulp neo-noir story. Η πρωτότυπη αφηγηματική δομή που συνδυάζεται με τις κινήσεις του Vittelli, κινούμενη μαζί του μπρος και πίσω, ανάμεσα στην ανειλικρίνια, την ανηθικότητα και την προδοσία από το ένας μέρος και την φιλία από το άλλο, κάνει τους ρυθμούς του Killing of a Chinese Bookie υπερβολικά αργούς ορισμένες φορές και δίνει την εντύπωση στον θεατή ότι βλέπει μια ταινία που δεν γίνεται πραγματικά τίποτα συγκλονιστικό. Αυτή η ανορθόδοξη αυθεντικότητα και η offbeat σκηνοθεσία όμως είναι που χαρίζουν στην ταινία μια εσωτερική δύναμη. Η χρήση έντονων χρωμάτων, o moody φωτισμός. οι χρωματικές αντιθέσεις και η χρήση των σκιών σε συνδυασμό με τεχνικές που αποτελούν υπογραφή του σκηνοθέτη όπως η ρευστή κίνηση της κάμερας και η θολή εστίαση συνεργάζονται όμορφα για το οπτικό αποτέλεσμα. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές από τους περισσότερους ηθοποιούς. Οι συχνοί στις ταινίες του Cassavetes, Gazzara και Cassel κρατούν άνετα τους χαρακτήρες τους, δίνοντάς τους αρκετό βάθος. Ειδικά ο Gazzara προσθέτει μια μεταφυσική γοητεία σε ένα κατά τα άλλα αντιπαθή χαρακτήρα. Πολύ καλή και η ερμηνεία του Carey, ενός αδικημένου ηθοποιού, που εγώ προσωπικά γνώρισα από τα Killing και Paths of Glory του Kubrick. Η ταινία επανακυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά την πρώτη της προβολή με νέο μοντάζ από τον ίδιο τον σκηνοθέτη και με περίπου 30 λεπτά μικρότερη διάρκεια. Σίγουρα μια αργή, δύσκολη ταινία, που δεν θεωρείται από τις καλύτερες του σκηνοθέτη, και που ενδέχεται ο θεατής να την μισήσει την πρώτη φορά που θα τη δει. Προσωπικά θεωρώ ότι το Killing of a Chinese Bookie, απάιτεί περισσότερες από μία προβολές για να αποκαλυφθεί η ιδιαιτερότητά της. Μια πραγματικά ιδαίτερη ταινία από έναν τολμηρό και αυθεντικό σκηνοθέτη.
Trailer:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
