The Return of Ringo (1965)

Fulci

RetroMaNiaC
Joined
18 Μάρ 2018
Μηνύματα
553
Αντιδράσεις
902
The Return of Ringo 1965 (Il ritorno di Ringo)

Υπόθεση : Με το τέλος του εμφυλίου, ο λοχαγός Μοντγκόμερι Μπράουν γυρνάει στην πόλη του και ανακαλύπτει πως ολόκληρη η πόλη έχει "σκλαβωθεί" από 2 πανίσχυρα αδέρφια,τους αδερφούς Φουέντες και τη συμμορία τους..Και όχι μόνο αυτό αλλά έχουν "κατασκηνώσει" και στο σπίτι του παντρεμένου Μοντγκόμερι..

Σκηνοθεσία : Duccio Tessari
Παίζουν : Giuliano Gemma, Fernando Sancho..
Mουσική : Ennio Morricone

O λοχαγός Μοντγκόμερι Μπράουν (Tζουλιάνο Τζέμα), επιστρέφει στο σπίτι του μετά το τέλος του πολέμου. Στο δρόμο προς το σπίτι του,κάνει μια στάση για ένα ποτό. Εκεί μαθαίνει πως τίποτα δεν είναι όπως παλιά.Έχουν αλλάξει τα πάντα στην πόλη που ζούσε.
Τα αδέρφια Πάκο και Εστέμπαν Φουέντες (Τζορτζ Μάρτιν και Φερνάντο Σάντσο αντίστοιχα) και η συμμορία τους, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια και την αδιαφορία του κράτους για μια απομακρυσμένη πόλη κοντά στα σύνορα με το Μεξικό, έχουν "καταλάβει" την πόλη και έχουν υπό την κατοχή τους κατοίκους και περιουσίες. Ο πραγματικός λόγος που εμφανίστηκαν στην πόλη ήταν τα κοιτάσματα χρυσού που υπάρχουν στα πέριξ της..
Ο Πάκο Φουέντες έχει εγκατασταθεί στο σπίτι του Μπράουν και έχει βάλει στο μάτι την γυναίκα του λοχαγού.. Να το πάρει το κορίτσι με παπά και με κουμπάρο..
Στο άκουσμα όλων αυτών των νέων, ο Μοντγκόμερι Μπράουν, αποφασίζει να "μεταμορφωθεί" σε έναν άστεγο που ψάχνει για δουλειά έτσι ώστε να πλησιάσει στην πόλη χωρίς να τον γνωρίσουν. Βάζει λοιπόν κουρέλια, βάφει το ξανθό μαλλί του σε καστανό ( ξέρω,η Αλίκη-Πίπης σας ήρθε στο μυαλό,αλλά αυτός το βάφει το μαλλί και δεν βάζει περούκα) και πηγαίνει στην πόλη να δει τι γίνεται.
Επισκέπτεται τον σερίφη Κάρσον (Αντόνιο Κάσας), ένας άνθρωπος που έχει παραδοθεί και αυτός στο φόβο του και το ΄χει ρίξει στο ποτό.Θα επισκεφθεί τους τάφους των δικών του,όταν μαθαίνει πως ο πατέρας του,ένας τίμιος γερουσιαστής,έχει δολοφονηθεί στη διάρκεια της απουσίας του.Θα κάνει και μια επίσκεψη προς το σπίτι του να δει τι απέγινε η γυναίκα του Χάλι (Λορέλα ντε Λούκα). Θα δει ότι είναι καλά,ότι δεν βρίσκεται και σε κατάσταση ομηρίας και θα βυθιστεί και ακόμα περισσότερο στις σκέψεις του. Το κλίμα της πόλης θα τον παρασύρει σε άσχημες σκέψεις,θα πέσει ψυχολογικά και θα κυριευθεί από μίσος για την γυναίκα του.Θα αποφασίσει να τη σκοτώσει,αλλά ένα ξανθό(!) κοριτσάκι που βλέπει μαζί της θα τον κάνει να το μετανιώσει. Με τα πολλά,αρχίζει και σκέφτεται πιο λογικά,συνειδητοποιεί κάποια πράγματα (σημαντική εξέλιξη) και αναλαμβάνει δράση.Εμπλέκεται συνεχώς στα πόδια της συμμορίας, τον βοηθάει ενίοτε και η γυναίκα του σαλούν Ροζίτα (Nieves Navaro),η οποία είναι και η "φίλη" του Εστέμπαν.
Σκοπός του είναι να πάρει τη Χάλι και το μικρό κορίτσι από εκεί και να φύγουν μακρυά από τη πόλη..

Η ιστορία της ταινίας είναι απλή.. Και μας θυμίζει έντονα ένα από τα δύο ομηρικά έπη.. Μόνο που μπαίνουν και άλλα θέματα συζήτησης.. Τι χρειάζεται κάποιος για να πάψει να φοβάται?.. Ο "Ρίνγκο" (που δεν ακούγεται καθόλου αυτό το όνομα στη ταινία), σε κάποια στιγμή μας λέει πως "ο νεκρός πεθαίνει μία φορά, ο φοβισμένος πεθαίνει κάθε μέρα". Πώς μπορεί να πάψει κάποιος να σταματήσει να πεθαίνει κάθε μέρα?..
Η ανέχεια,η κατάθλιψη,η μιζέρια μπορεί να είναι αιτίες να σταματήσεις να φοβάσαι.Αφορμή όμως για να σταματήσεις να φοβάσαι μπορεί να είναι ένας άνθρωπος.Αυτός που θα σε εμπνεύσει.. Είναι αλήθεια πως και ο "Ρίνγκο" σκέφτεται εγωιστικά,ίσως είναι ένας "κρυφός φόβος".. Ακόμα και αυτόν,μια συνάντηση,ένας διάλογος,τα λόγια ενός άλλου θα τον βοηθήσουν να σταματήσει να σκέφτεται "φοβισμένα".
Και αυτός με τη σειρά του θα γίνει η έμπνευση για όλους τους άλλους!

Μετά από αρκετές προβολές της ταινίας,αυτό που κατάλαβα για το πως φτιάχθηκε η ταινία είναι:
Έχουμε το "Ένα πιστόλι για τον Ρίνγκο". Έχουμε και το "Η Επιστροφή του Ρίνγκο".. Κυκλοφορούν την ίδια χρονιά,το 1965.. Έχουμε τον ίδιο σκηνοθέτη.Τους ίδιους ηθοποιούς.Όλους σχεδόν,όχι μόνο τους πρωταγωνιστές αλλά και τους ηθοποιούς στους μικρούς ρόλους.Τον ίδιο μουσικοσυνθέτη..
Σαν πολλές ομοιότητες δεν μαζεύτηκαν?
Προφανώς λοιπόν,στο πάρτι για το τέλος των γυρισμάτων της ταινίας "Ένα πιστόλι για τον Ρίνγκο", και ενώ όλοι είναι παρόντες και διασκεδάζουν, ο Duccio Tessari κάποια στιγμή και θα τους είπε " Δεν κάνουμε ακόμα μία ταινία με τον Ρίνγκο"?
"Από αύριο,μεθαύριο θα ξεκινήσουμε".. Θα του απάντησαν " Θα κάνουμε τη συνέχεια του"?..
Και αυτός θα τους είπε " Όχι, μια εντελώς άλλη ιστορία.Απλά θα βάλουμε το όνομα Ρίνγκο στον τίτλο,για ευνόητους λόγους".
Φαντάζομαι κάπως έτσι θα πήγε η κουβέντα.
Και θα συνέχισε ο Ducciο: Ο Τζορτζ Μάρτιν από σερίφης θα γίνει κακός. Ο Αντόνιο Κάσας από έναν εύπορο ευγενή πρώην ταγματάρχη θα γίνει ένας μπεκρούλιακας σερίφης. Η όμορφη λατίνα "Ντολόρες" από το "Ένα πιστόλι.." θα γίνει η "Ροζίτα" με τον ίδιο ακριβώς χαρακτήρα,μια ισορροπία μεταξύ καλού και κακού!.. Η Λορέλα ντε Λούκα, θα παραμείνει στα φρουφρού και αρώματα,αλλά τώρα θα γίνει η γυναίκα του Τζουλιάνο Τζέμα γιατί είδα μια χημεία μεταξύ τους όταν αυτή τον φίλησε για να τον ευχαριστήσει.. Ο Τζουλιάνο θα είναι ο Ρίνγκο.
Θα φώναξε μετά στον Έννιο ,που θα καθόταν λίγο παραπέρα γράφοντας τις νέες του συνθέσεις: " Ennio, θα μπορούσες να μας φτιάξεις την μουσική"?
- "Και ποια είναι η υπόθεση", θα ρώτησε.
- "Λοιπόν, σκέφτομαι την Οδύσσεια του Ομήρου..Αλλά από τη στιγμή που ο Οδυσσέας πατάει στην Ιθάκη. Γυρνάει λοιπόν από τον πόλεμο ο Ρίνγκο, και βρίσκει το σπίτι του και την περιουσία του να τα "χαίρονται" εισβολείς. Και να παντρολογούν την γυναίκα του.Όχι 40 μνηστήρες, αλλά ένας.. Θα μεταμορφωθεί σε άστεγο και ζητιάνο, και κάποια στιγμή θα εμφανιστεί και θα τα πάρει όλα πίσω.."
- Άσε μη συνεχίζεις.. Το έχω.. Το έχω.. Θα σου γράψω εγώ το επόμενο μισάωρο μια μουσικάρα που να ταιριάζει και με τον γυρισμό του καταπονημένου και ταλαίπωρου Ρίνγκο.. Θα γράψω και τα λόγια του τραγουδιού,που θα ταιριάζουν όχι μόνο στην ιστορία του Ρίνγκο,αλλά και του Οδυσσέα!..Θα βάλουμε πάλι τον Maurizio Graf να το τραγουδήσει!
(μα φυσικά θα μπορούσε να το κάνει αμέσως ο Ennio.. O άνθρωπος ήταν γεμάτος εμπνεύσεις!.. Και πετυχημένες εμπνεύσεις! Όλη την ώρα,όλη τη μέρα,όλο το χρόνο. Απορώ,πότε έβρισκε χρόνο για άλλα πράγματα, όταν έχει συνθέσει τόσες μουσικές)

Έτσι πιστεύω πως θα πήγε εκείνο το βράδυ η συζήτηση..Και μετά από λίγες μέρες θα άρχισαν τα γυρίσματα!..
Η " Η Επιστροφή του Ρίνγκο", για μένα είναι λίγο καλύτερη από το " Ένα πιστόλι.." Ίσως ήταν η ηλικία που το είχα δει,ίσως και το θέμα που μ'αρέσουν να υπάρχουν εκδίκηση και love story, ίσως και ότι αυτή η στενάχωρη,"πονεμένη" μελωδία του Ένιο μου ΄χε μείνει πιο έντονα στη μνήμη μου.
Σίγουρα έπαιξε ρόλο πως το είχα δει τότε περισσότερες φορές από "Ένα πιστόλι..".
Πάντως και τις δύο ταινίες τις είχα σε βιντεοκασέτες (ευχαριστώ ΕΡΤ 2).. "Τζουλιάνο Τζέμα" είναι αυτός, είναι δυνατόν να έλειπε από τη βιντεοθήκη μου?..
(εννοείται πως η ιστορία για το πως εμπνεύστηκαν την ταινία είναι χιούμορ,ε?)

Το τρέιλερ

 
Το τραγουδι ειναι πολυ δυνατο και στιχουργικα καλυτερο απο το Angel Face...

I kiss at last the beloved ground of my land,
That I left one day with my hard heart full of pain.
I have looked in the faces of my old friends,
But nobody looked at me as my old friends.
And now what happens you must, you must tell me.
You must remember who I am.

If you see a man with downcast eyes and ragged clothes,
Walking through your village, don’t shun him, but go beside.
I’m that man, and now, I beg you, help me, I need you.
I need you.

The liar who told my sweetheart that I was dead,
To take my place, he shall pay for this base lie.
Those who saw me as a rundown man,
Those who tried to destroy all our world,
Shall leave forever our beloved land,

Because we are fearless men.
Because we are fearless men.
Because we are fearless men

 
Πίσω
Μπλουζα