The Shining (1980)

perlastar

RetroJunkie™
Joined
30 Αύγ 2013
Μηνύματα
2.077
Αντιδράσεις
1.085
Άλλη μία αγαπημένη κλασική ταινία τρόμου, που θεωρείται από τις πιο τρομακτικές. Μεταφορά από το ομώνυμο μπεστσέλερ του Stephen King, σε σκηνοθεσία Stanley Kubrick και πρωταγωνιστή τον αγαπημένο Jack Nicholson, στο ρόλο του συγγραφέα-οικογενειάρχη που αναλαμβάνει τη συντήρηση για το χειμώνα ενός απομονωμένου, χαμένου μέσα στα χιόνια ξενοδοχείου. Μαζί παίρνει τη γυναίκα του και το μικρό του γιό. Το παιδί έχει μία μοναδική τηλεπαθητική ικανότητα, το Shining, μέσω της οποίας βλέπει ανατριχιαστικά οράματα που συνδέονται με τα φρικιαστικά γεγονότα που συνέβησαν στο ξενοδοχείο αυτό στο παρελθόν. Σε αρκετά μικρό διάστημα, τα κακά πνεύματα του στοιχειωμένου ξενοδοχείου παίρνουν τον πατέρα με το μέρος τους και τον παρασύρουν σ'ένα τεράστιο μίσος και δολοφονική μανία για την ίδια του την οικογένεια.

Τρομακτικές στιγμές, καλή σκηνοθεσία, ωραίες εικόνες και πολύ καλές ερμηνείες προσφέρει αυτή η ταινία, όχι μόνο από τον διάσημο Nicholson, αλλά και από τη συμπρωταγωνίστριά του Shelley Duvall και το παιδάκι που παίζει το γιό τους. Ο ίδιος ο King βέβαια, είχε πολλές ενστάσεις για τα πράγματα που άλλαξε η ταινία σε σύγκριση με το βιβλίο του, και την φανταζόταν αλλιώς. Αλλά και για τους ηθοποιούς τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, καθώς ο Kubrick ήταν γνωστός για το ότι δεν ικανοποιούταν εύκολα, με αποτέλεσμα να τους εξαντλήσει, γυρίζοντας την κάθε σκηνή άπειρες φορές. Αυτή που δοκιμάστηκε περισσότερο ήταν η Duvall, καθώς ο Kubrick την πίεζε πολύ αλλά και της συμπεριφερόταν πολύ άσχημα. Και ο ίδιος ο Nicholson αναγνώρισε τη μεγάλη δυσκολία της και τη μεγάλη δύναμη που εκείνη χρειαζόταν για να ανταπεξέλθει. Από την άλλη, στο παιδί τουλάχιστον ο σκηνοθέτης έδειξε αρκετή κατανόηση και δεν άφησε να φανεί ότι γυρίζουν ταινία τρόμου, για να μην τραυματιστεί ψυχολογικά. Το τι πραγματικά ήταν αυτή η ταινία, το αγοράκι το έμαθε πολύ αργότερα.



Προβολή συνημμένου 114600
 
Πολύ ατμοσφαιρική ταινία με πολύ καλές ερμηνείες. Αν κι εγώ δεν την βγήκα ποτέ τρομακτική για κάποιο λόγο.
 
Φοβερή ταινία (πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς αφού είναι του Kubrick...).Την είδα σχετικά μεγάλος (σε DVD δηλαδή) αλλά την έχω δει πολλές φορές έκτοτε. Με πολύ δυνατές ερμηνείες και κάποιες σκηνές που έμειναν κλασσικές. Η σκηνή με τον πιτσιρικά στο ποδήλατο και η συνάντηση του με τις δύο διδυμες είναι από τις αγαπημένες μου...
 
Περλα, εχεις διαβασει Κινγκ γενικά;
 
Από τις καλύτερες ταινίες τρόμου. Φοβερή σκηνοθεσία από τον Κιούμπρικ ( κάθε φορά που την βλέπεις ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο) και απίστευτη ατμόσφαιρα. Η σκηνή που ο Νίκολσον συζητά με τον σερβιτόρο στις τουαλέτες ( Mr Grady you were the caretaker here? ) είναι από τι πιο ανατριχιαστικές.

" Midnight were the stars and you...."
 
Πολύ καλή ταινία.

Μπορώ να πω πως μου άρεσε περισσότερο το τέλος της ταινίας παρά του βιβλίου.
 
Eιμαι πολυ μεγαλος fan του Stephen King και καθως εχω τα παντα απο τα βιβλια του δεν γεινοταν αλλιως απο το να δω και να εχω οτι εχει βγαλει απο ταινιες βασισμενα σαυτα αν και πολλες καλητερα να μην της εβγαζε :p Το shining παντως ειναι απλα κλασικο με πολυ καλη ατμοσφαιρα αν και τρομακτικο δεν το λες σε αντιθεση με το βιβλιο που το θεωρω πιο τρομακτικο και πολυ καλητερο απ'οτι ειναι η ταινια και πολυ καλα εκανε ο king και ειχε ενστασεις για πολλα θεματα σχετικα με την ταινια.Επισης μπορει να εχουν πει τα καλητερα για την ερμηνεια του Nicholson αλλα εμενα προσωπικα δεν με κολουσε γιαυτην την ταινια,ουτε με κολαει ακομα και σημερα και θα ηθελα καποιον αλλον.Δεν ξερω ποιον αλλα οχι αυτον.
 
metalcandyman είπε:
.Επισης μπορει να εχουν πει τα καλητερα για την ερμηνεια του Nicholson αλλα εμενα προσωπικα δεν με κολουσε γιαυτην την ταινια,ουτε με κολαει ακομα και σημερα και θα ηθελα καποιον αλλον.Δεν ξερω ποιον αλλα οχι αυτον.

Ναι δεν έχεις άδικο σε αυτό , το παράκανει πάντα στις ερμηνείες του με τις γκριμάτσες και αυτό για ταινία τρόμου, δεν είναι και ότι καλύτερο...
 
Δεν πρόκειται ποτέ στη ζωή μου να ξεχάσω αυτήν την ταινία.... Παίζει να ήμουν 4-5 χρονών όταν την είδα, αλλά δεν την ξέχασα ποτέ.

Μου έχουν μείνει σαν σε όνειρο 2 σκηνές: μια, που ο Νίκολσον [noparse]( ;) [/noparse] παρακολουθεί από μια μακέτα του λαβύρινθου-κήπου τη γυναίκα του και το παιδί του σε μικρογραφία και άλλη μια, που ανοίγει ένα κεφάλι με το τσεκούρι (ή του ανοίγουν το κεφάλι). Το θυμάμαι τόσο έντονα, κι ας έχουν περάσει δισεκατομμύρια χρόνια από τότε που το είδα...

Ακόμα και τώρα, όταν διάβαζα το θέμα της Perla (nice topic, btw! :thumbup: ) ένιωσα λες και κάποιος έριξε έναν κουβά παγάκια στην πλάτη μου... Μπρρ.....
 
αριαδνη είπε:
Περλα, εχεις διαβασει Κινγκ γενικά;
Όχι ακόμα Αριάδνη, ανήκει στους συγγραφείς που θέλω να διαβάσω και δεν έχω βρει ακόμα το χρόνο. Εύχομαι να γίνει κι αυτό.
 
Το'χα σιγουρακι πως θα΄χεις ολοκληρη βιβλιοθήκη με τον εν λόγω συγγραφέα :D θεωρειται ο πατερας του τρόμου
 
D@redevil είπε:
Δεν πρόκειται ποτέ στη ζωή μου να ξεχάσω αυτήν την ταινία.... Παίζει να ήμουν 4-5 χρονών όταν την είδα, αλλά δεν την ξέχασα ποτέ.
Μου έχουν μείνει σαν σε όνειρο 2 σκηνές: μια, που ο Νίκολσον [noparse]( ;) [/noparse] παρακολουθεί από μια μακέτα του λαβύρινθου-κήπου τη γυναίκα του και το παιδί του σε μικρογραφία και άλλη μια, που ανοίγει ένα κεφάλι με το τσεκούρι (ή του ανοίγουν το κεφάλι). Το θυμάμαι τόσο έντονα, κι ας έχουν περάσει δισεκατομμύρια χρόνια από τότε που το είδα...

Ακόμα και τώρα, όταν διάβαζα το θέμα της Perla (nice topic, btw! :thumbup: ) ένιωσα λες και κάποιος έριξε έναν κουβά παγάκια στην πλάτη μου... Μπρρ.....
Η πρώτη σκηνή που ανέφερες όντως εικαστικά είναι από τις καλύτερες της ταινίας και βαθιά συμβολική (όσο πλησιάζει η κάμερα στην μακέτα του λαβυρίνθου και βλέποντας την Wendy και τον μικρό να περιπλανιόνται μέσα του προσπαθώντας να βρουν διέξοδο, συνειρμικά οδηγούμαστε στην εικόνα ινδικών χοιριδίων αποκλεισμένων στον προβληματικό λαβύρινθο του εγκεφάλου του πρωταγωνιστή - μια ξεκάθαρη απεικόνιση της ψυχικής του κατάστασης).

Όσον αφορά την δεύτερη σκηνή, κάτι πρέπει να θυμάσαι λάθος.

Κεφάλι με τσεκούρι δεν άνοιγε πουθενά στην ταινία.

Εκτός αν εννοούσες καρδιά. :p
 
Freud είπε:
(...)Όσον αφορά την δεύτερη σκηνή, κάτι πρέπει να θυμάσαι λάθος.

Κεφάλι με τσεκούρι δεν άνοιγε πουθενά στην ταινία.

Εκτός αν εννοούσες καρδιά. :p
Μπορεί!... Θυμάμαι να σηκώνει το τσεκούρι ο Τζακ και να το κατεβάζει σε κάποιον. Έχω την εντύπωση ότι μάλλον θυμάσαι πιο σωστά: πρέπει να το κάρφωσε στην καρδιά κάποιου και να βγήκε από την πλάτη του or something....

Μπρρρρ!!! ^2
 
Την ταινία αυτή που την ξαναείδα προχθές μπορώ να πω ότι είναι καταπληκτική.Στην ατμόσφαιρα και στις λεπτομέρειες κυρίως που πλανάται κάτι το ανατριχιαστικό.Τι εννοω:απ' την απόκοσμη μουσική στην αρχή της ταινίας με τα πλάνα του ελικοπτέρου,τους τίτλους αρχής που ανεβοκατεβαίνουν γρήγορα και σου δημιουργούν ένα παράξενο άγχος προς φοβία θα έλεγα,οι τίτλοι -κεφαλαια (πχ "η συνέντευξη", "Δευτέρα-τριτη κτλ",),τα αντικείμενα και ο χαοτικος χώρος του ξενοδοχείου που αλλάζουν θέση σκόπιμα κατά ερευνητές και αν το προσέξεις ισχύει,το "αδύναμο" παραθυρο στο γραφείο του διευθυντή του ξενοδοχείου όταν παίρνει συνέντευξη στον Τζακ Νίκολσον στην αρχή,και γενικά όλες οι λεπτομέρειες..μπορεί να μην έχει καθόλου κλασικές σκηνές θρίλερ πλην 2-3 αλλά είναι αυτό που λέμε ατόφιο ψυχολογικό θρίλερ.Αξιζει επίσης να δείτε το ντοκιμαντέρ "Room 237" που εστιάζει σε λεπτομέρειες της ταινίας.
 
ενώ μου αρέσουν πολύ τα βιβλία του King, δεν μου αρέσουν καθόλου οι ταινίες τρόμου. γενικώς δεν μ αρέσει να βλέπω ταινίες μόνος μου, βαριέμαι και έτσι βλέπω λίγο τηλεόραση ίσα-ίσα να χαζέψω. you can't teach an old dog new tricks!
 
Την ταινία αυτή που την ξαναείδα προχθές μπορώ να πω ότι είναι καταπληκτική.Στην ατμόσφαιρα και στις λεπτομέρειες κυρίως που πλανάται κάτι το ανατριχιαστικό.Τι εννοω:απ' την απόκοσμη μουσική στην αρχή της ταινίας με τα πλάνα του ελικοπτέρου,τους τίτλους αρχής που ανεβοκατεβαίνουν γρήγορα και σου δημιουργούν ένα παράξενο άγχος προς φοβία θα έλεγα,οι τίτλοι -κεφαλαια (πχ "η συνέντευξη", "Δευτέρα-τριτη κτλ",),τα αντικείμενα και ο χαοτικος χώρος του ξενοδοχείου που αλλάζουν θέση σκόπιμα κατά ερευνητές και αν το προσέξεις ισχύει,το "αδύναμο" παραθυρο στο γραφείο του διευθυντή του ξενοδοχείου όταν παίρνει συνέντευξη στον Τζακ Νίκολσον στην αρχή,και γενικά όλες οι λεπτομέρειες..μπορεί να μην έχει καθόλου κλασικές σκηνές θρίλερ πλην 2-3 αλλά είναι αυτό που λέμε ατόφιο ψυχολογικό θρίλερ.Αξιζει επίσης να δείτε το ντοκιμαντέρ "Room 237" που εστιάζει σε λεπτομέρειες της ταινίας.
Πολύ σωστά. Από τους τίτλους αρχής καταλαβαίνεις την τρομακτική ατμόσφαιρα. To "κακό" είναι εκεί.Παρακολουθεί από ψηλά.Και "συνοδεύει". "Ελάτε..σας περιμένουμε"! (μπρρρρρρ)
 
Η Λάμψη είναι το μοναδικό βιβλίο του King που μου άρεσε και με τρόμαξε. Γιατί όταν διαβάζεις ένα βιβλίο τρόμου και δεν καταφέρνει να σε τρομάξει ο συγγραφέας, το βιβλίο είναι αποτυχία.

Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία (πολύ αργά το βράδυ και μόνη μου!!!) και δεν κατάφερα να την δω ολόκληρη! Φοβήθηκα τόσο πολύ, πολύ περισσότερο από ό,τι είχα φοβηθεί διαβάζοντας το βιβλίο (Τα βιβλία του King είναι τα μόνα βιβλία που οι αντίστοιχες ταινίες τους είναι καλύτερες από αυτά!). Η ταινία είναι καταπληκτική (όση κατάφερα να δω), γιατί με τρόμαξε πάρα πολύ! (Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα θρίλερ που δεν σε τρομάζει). Είναι καταιγιστική και κάθε λεπτό είναι τρομακτικότερο από το προηγούμενο. Δεν ηρεμείς στιγμή! Θέλω σίγουρα να την δω ολόκληρη, αλλά θα ξαναδοκιμάσω να την δω μέρα....Πολύ θα ήθελα να την δω σε κινηματογραφική αίθουσα! Αυτό θα είναι εμπειρία!!!!

=============
Spoiler
Το βιβλίο είναι αρκετά διαφορετικό από την ταινία. Η ουσιαστικότερη διαφορά είναι ότι στο βιβλίο ο πρωταγωνιστής-συγγραφές δεν είναι τρελός δολοφόνος όταν φτάνει στο ξενοδοχείο, αλλά το ξενοδοχείο τον μετατρέπει σε ψυχασθενή δολοφόνο. Στην ταινία, είναι ήδη ψυχασθενής δολοφόνος (ή έστω μοιάζει τρομερά!!!) ακόμα και πριν φτάσει στο ξενοδοχείο. Ο Νίκολσον είναι πραγματικά ψυχασθενής δολοφόνος! Το ξενοδοχείο δεν είναι από μόνο του τόσο τρομακτικό... αλλά ο Νίκολσον το απογειώνει! Υπάρχουν πολλές ακόμα διαφορές που κάνουν την ταινία πολύ πολύ τρομακτικότερη από το βιβλίο. Θυμάμαι ότι στο βιβλίο τρόμαξα πολύ στο τέλος - εκεί που νομίζεις ότι είσαι ασφαλής, ενώ κινδυνεύεις περισσότερο από ποτέ, ενώ την ταινία δεν κατάφερα να την δω ούτε μέχρι τη μέση.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα