Third Party Games

[Leon]

Το Ν64 (όπως και όλες τις μετέπειτα κονσόλες της Nintendo) το θυμόμαστε κυρίως για τους first και second party τίτλους της Nintendo, της Rare, μερικών της Treasure κλπ. Για τους γνωστούς λόγους οι περισσότεροι publishers έδειξαν το δάχτυλο στην Nintendo και πήγαν στη Sony. Οπότε έμειναν ελάχιστοι third party publishers που έβγαζαν παιχνίδια για το σύστημα. Μάλιστα η Nintendo είχε “επιλέξει” (πιο σωστά μάζευε όσους πουθενάδες μπορούσε γιατί οι περισσότεροι ανέπτυσσαν παιχνίδια για το Playstation) για την ανάπτυξη της πρώτης γενιά παιχνιδιών του Project Reality κάποιους ελάχιστους developers που τους ονόμασε “Dream Team”. Τελικά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων αποδείχθηκε ότι ήταν Συντρίμ Τιμ.

Αν και οι αξιόλογοι third party τίτλοι για το μηχάνημα είναι ελάχιστοι υπήρχαν κάποιοι οπότε ας τους μνημονεύσουμε. Για αρχή θα γράψω για μερικούς που βγήκαν το '96-'97 (δηλαδή τα παιχνίδια της πρώτης γενιάς) και προχωράμε. Επιλέγω ένα ανά κατηγορία (εσείς γράψτε όποια παιχνίδια θέλετε).

Racing: Extreme-G

Ένα βασικό είδος που ήταν μέτρο σύγκρισης για τις δυνατότητες των κονσολών της εποχής. Τότε της μόδας ήταν τα futuristic racers. Απουσία Wipeout και F-Zero που δεν είχαν βγει ακόμα για την κονσόλα το κενό ήρθε να καλύψει το Extreme-G της Probe. Ωραίο και γρήγορο racing game.

[video=youtube;hLBk1L-l2hk]

Ποια third party παιχνίδια σας άρεσαν; Ποια σας απογοήτευσαν;

 

[divined]

Δεν νομίζω ότι είχε τόση μεγάλη έλλειψη απο third party support games. Ισχύει ότι οι μεγάλοι publishers την είχαν εγκαταλείψει για χάρι του PS1 και του CD-ROM που διέθετε, αλλά υπήρξαν αρκετοί (μικρότεροι) που έβγαλαν αξιόλογο παιχνίδια.

Όσον αφορά RPG ένα που μου έρχεται στο νου είναι το Tactics Ogre 64 - Person of Lordly Caliber. Αυτό πατούσε πάνω στο γνώριμο ύφος του Tactics Ogre - Let us Cling Together (φοβερό και το remake του για PSP) αλλά δεν διέθετε τακτικές μάχες στυλ Final Fantasy Tactics. Οι μάχες του θύμιζαν περισσότερο τα κλασικά Final Fantasy με μία ή δύο σειρές απο μαχητές που αντιπαρατίθεντο. Αποτελούσε αξιόλογη παρουσία πάρα ταύτα και κυκλοφόρησε για την Virtual Console του Wii.

 

[Leon]

Είχε υποστήριξη αλλά πολύ μικρότερη από ότι το Playstation και τώρα που τα ξανακοιτάω μικρότερη και από ότι θυμόμουν. Ιδίως για πολύ καλούς τίτλους από third party υπήρχε μεγάλη πενία. Μετριούνται κυριολεκτικά στα δάχτυλα. Σε αντίθεση με την εποχή NES, SNES που μπορούσες να βγάλεις μια ολόκληρη γενιά χωρίς να αγοράσεις ούτε ένα παιχνίδι της Nintendo (κακώς αλλά θεωρητικά μπορούσες) και να έχεις τα πάντα από ποικιλία αυτό δεν γινόταν στο Ν64. Πάντως υπήρχαν αλλά δυστυχώς έχουν επισκιαστεί από τους τίτλους της Nintendo οπότε σπάνια μνημονεύουμε το third party software όταν μιλάμε για την κονσόλα (εξού και το thread).

Μερικά παιχνίδια από το 1998 που είχαν ενδιαφέρον.

Racing: Wipeout 64

Πολύ καλή έκδοση του Wipeout αν εξαιρέσεις τη μουσική (αναγκαίος συμβιβασμός λόγω cartridge). Αυτό που προσφέρει που δεν υπάρχει πουθενά αλλού είναι 4 player multiplayer.

 

[Wally]

Post-απολαυση για τη κονσολα με τα πιο γερασμενα παιχνιδια. Leon οι γνωσεις σου, η μνημη και η μανια σου με τη λεπτομερεια παντα με ενθουσιαζουν.

 

[Metalcandyman]

Resident Evil 2

Ενα απο τα κορυφαια παιχνιδια ολων των εποχων βρηκε το δρομο του για το N64 με το αποτελεσμα να ειναι παρα πολυ καλο ειδικα αν επαιζε καποιος χρησιμοποιωντας και το expansion pak η εξτρα αυτη μνημη βοηθουσε για γραφικα με καλητερη αναλυση απο την playstation εκδοση.

 

[telonio]

Το ridge racer έχει πολύ καλύτερα γραφικά από την έκδοση του ps1 που είχα την εντύπωση πως ήταν η καλύτερη. Πολύ ενδιαφέρον.

 

[Leon]

To Resident Evil 2 ήταν τεχνολογικό επίτευγμα που το χώρεσαν σε cartridge. To Castlevania δυστυχώς το έχασα. Είχε πάρει πολύ κακές κριτικές οπότε δεν το έπαιξα, ενώ όταν βγήκε η βελτιωμένη βερσιόν του, από ότι καταλαβαίνω το Legacy of Darkness είναι περισσότερο remake παρά sequel, που διόρθωνε τα προβλήματα του πρώτου δεν πρέπει να του έδωσα καν σημασία. Κρίμα, αλλά νομίζω ότι θα του δώσω τώρα μια ευκαιρία και θα το δοκιμάσω.

 

[Metalcandyman]

Kαμια σχεση δεν εχει το Legacy of darkness με remake.Το παιχνιδι ειναι εντελως καινουργιο και η ιστορια του λαμβανει χωρα λιγο πριν την ιστορια του C64 και εχει να κανει με τον cornell εναν λυκανθρωπο που θελει να παρει εκδικηση για την καταστροφη του χωριου του.Ο cornell κανονικα ηταν να κανει την εμφανιση του στο C64 ως αλλος ενας playable χαρκτηρας αλλα εμεινε εξω την τελευταια στιγμη δινοντας την ευκαιρια στην Konami να τον βαλει σε ενα καινουργιο παιχνιδι και να φτιαξει μια ιστορια βασισμενη σε αυτον και μαλιστα ο χειρισμος του βολευει και κολαει πολυ καλητερα σαυτον παρα στους Reinhardt schneider και Carrie Fernandez απο το πρωτο παιχνιδι.Απλα το μεγαλο πλεονεκτημα αυτου του παιχνιδιου ειναι πως κυκλοφορησε ενα χρονο μετα οι devs εμαθαν περισσοτερο την κονσολα οποτε εξαφανιστηκαν διαφορες παιδικες ασθενειες του πρωτου παιχνιδιου και βελτιωθηκε σε ολους τους τομοις.Το Legacy of darkness δεν ειναι remake δεν ειναι sequel και στην ουσια ειναι prequel γιαυτο λοιπον μην εχει καποιος στο μυαλο του που δεν επαιξε το C64 πως θα παιξει το legacy of darkness και ολα καλα αυτα τα δυο ειναι δυο διαφορετικα παιχνιδια και οχι ιδια.

 

[borellus]

Πολύ καλό άρθρο Leon!

Υπάρχουν αρκετοί καλοί τίτλοι από Midway, Konami, Acclaim..

metalcandyman όπως πάντα κατατοπιστικός!

 

[geo2004z]

Ωραίο ποστ Leon. Η αλήθεια είναι ότι το Ν64 δεν είχε υποστήριξη από third party, ήταν εμφανές αυτό. Δε μας πειράζει ιδιαίτερα καθώς τα first party ήταν αρκετά ανώτερα του ανταγωνισμού. Ποτέ μου δε μετάνιωσα για την αγορά της κονσόλας, αντιθέτως θα έλεγα.