Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.314
- Αντιδράσεις
- 480
Wonderboy in Monsterland (1989)
Τη συνέχεια του Wonderboy την περίμεναν όλοι οι gamers με τεραστία αγωνία.
Το πρώτο μέρος του παιχνιδιού είχε γίνει ήδη κλασσικό επομένως οι προσδοκίες για τη συνέχεια ήταν κάτι παραπάνω από υψηλές.
Η πρώτη επαφή με τη συνέχεια του διάσημου παιχνιδιού ήρθε από τα coin-ops το 1988 κι έφερε τον τίτλο Wonderboy in Monsterland με σχεδιάστρια εταιρεία την Sega. Τη μεταφορά για τα 8 και 16 bit επιμελήθηκε η Activision τον αμέσως επόμενο χρόνο.
Ποιες διαφορές όμως είχε από το πρώτο μέρος και πόση επιτυχία είχε σε σχέση με αυτό;
Ας δούμε.
Put on your armour, ragged after fights.
Hold up your sword, you're leaving the light.
Αυτή τη φορά ο ήρωάς μας καλείται σε αποστολή απελευθέρωσης της Wonder Land η οποία έχει μετατραπεί σε… Monster Land από την εισβολή του κακού δράκου ο οποίος σκόρπισε τον τρόμο και την απόγνωση σε όλη τη χώρα.
Και ποιος καταλληλότερος για την αντιμετώπιση του Meka Dragon από το παιδί θαύμα Wonder boy; Προφανώς κανείς, για το λόγο αυτό μόλις ξεκινούμε την περιπέτειά μας, μια μάντισσα μας ενημερώνει ευθύς αμέσως για την αποστολή μας προμηθεύοντάς μας παράλληλα με το πρώτο μας ξίφος για την αντιμετώπιση των διαβολικών πλασμάτων.
Με μια πρώτη παρατήρηση του παιχνιδιού, βλέπουμε πως τα sprites είναι αρκετά πιο μικρά από το πρώτο μέρος ενώ λίγο αργότερα θα δούμε πως αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με μια ενδιαφέρουσα μείξη platform και role playing game. Ας το δούμε πιο αναλυτικά.
Οι πρώτοι εχθροί που θα αντιμετωπίσουμε είναι κάποια κόκκινα φίδια τα οποία θυμίζουν σε cartoon το σχήμα των φιδιών του πρώτου μέρους. Μερικά από αυτά όμως μπορούν να κινηθούν και να μας επιτεθούν αν και το χτύπημά τους δε θα μας κοστίσει μια ζωή όπως στο πρώτο Wonder boy. Αυτή τη φορά διαθέτουμε ενέργεια η οποία αποτελείται αρχικά από 5 καρδιές οι οποίες μειώνονται κατά μισή κάθε φορά που δεχόμαστε ένα χτύπημα.
Η αρχή του παιχνιδιού. Άοπλοι και απροετοίμαστοι γιʼ αυτά που μας περιμένουν.
Πέθανε τρομερό πλάσμα.
Χμ... κάποιος βγήκε παγανιά.
Προχωρώντας συναντούμε μερικές ξύλινες πόρτες τις οποίες ανοίγουμε πατώντας τη space bar (χτυπούμε πρώτα, μη νομίζετε πως μπαίνουμε έτσι). Οι πόρτες αυτές αποτελούν τις εισόδους σε μαγαζιά από τα οποία μπορούμε να προμηθευτούμε από ασπίδες και πανοπλίες μέχρι μπότες, μαγικά αντικείμενα αλλά και να αναπληρώσουμε την ενέργειά μας ή να πιούμε ένα ποτάκι εις υγείαν της Wonder Land μαθαίνοντας παράλληλα κάποια μυστικά της περιοχής. Υπάρχουν επίσης κάποιες κρυμμένες πόρτες στις οποίες μπαίνοντας θα συναντήσουμε πλάσματα τα οποία θα μας δώσουν αντικείμενα που θα μας βοηθήσουν στη διαδρομή μας ή κάποια hints για να ολοκληρώσουμε την πίστα.
Ειδικότερα και από τα «κοινά» μαγαζιά, μπορούμε να προμηθευθούμε μπότες για να πραγματοποιούμε μεγαλύτερα άλματα, πανοπλίες για να μας προστατεύουν από τα αντίπαλα χτυπήματα, ακριβότερα σπαθιά τα οποία σκοτώνουν τους εχθρούς ευκολότερα αλλά και ασπίδες που μας προστατεύουν από τα μακρινά χτυπήματα των εχθρών. Για όλον τον εξοπλισμό που αναφέραμε παραπάνω υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες ποιότητας οι οποίες όπως είναι λογικό έχουν και τις ανάλογες τιμές.
Στον εξοπλισμό που μπορούμε να αγοράσουμε τέλος, θα πρέπει να προσθέσουμε τις βόμβες, τους ανεμοστρόβιλους, τις βολίδες φωτιάς αλλά και τους κεραυνούς που μας βοηθούν να εξουδετερώσουμε τους εχθρούς από απόσταση. Οι κεραυνοί μάλιστα (οι οποίοι είναι και πιο ακριβοί) προκαλούν χτυπήματα σε όλα τα πλάσματα που εμφανίζονται εκείνη τη στιγμή στην οθόνη μας. Ενεργοποιούμε τα όπλα μας κρατώντας το μοχλό του joystick προς τα κάτω και πατώντας το fire.
Ο τελικός κακός του 3ου επιπέδου.
Δώσε μου ό,τι καλύτερο έχεις.
Δώσε μου ό,τι καλύτερο έχεις.
Φυσικά επειδή τίποτα σε αυτόν τον κόσμο, αλλά ούτε και στην Monsterlnad δεν είναι τσάμπα, πρέπει να δώσουμε το κατάλληλο αντίτιμο σε νομίσματα τα οποία συλλέγουμε κάθε φορά που σκοτώνουμε ένα κακό πλάσμα. Σε ορισμένα σημεία μάλιστα των πιστών θα εμφανιστούν από μόνα τους μπροστά μας ή θα πρέπει να τα ανακαλύψουμε πραγματοποιώντας άλματα σε συγκεκριμένα σημεία (θα θυμάστε τι γινόταν στα coin-ops από τις «συμβουλές» των έμπειρων παικτών τότε
).Το παιχνίδι συνολικά αποτελείται από 12 rounds τα οποία χωρίζονται σε μικρότερες πίστες και περιλαμβάνουν από δάση και νησιά, μέχρι σπηλιές, ερήμους και κάστρα. Σε όλη τη διαδρομή οι προκλήσεις είναι συνεχείς, οι αντίπαλοι εμφανίζονται ασταμάτητα και σαν επιπλέον εχθρό έχουμε να αντιμετωπίσουμε το χρόνο ο οποίος εμφανίζεται με τη μορφή κλεψύδρας στο πάνω μέρος της οθόνης μας. Μόλις ο χρόνος μας τελειώσει χάνουμε ένα ποσό της ενέργειάς μας. Ευτυχώς μπορούμε να την ξαναγεμίσουμε από μινιατούρες κλεψύδρες που θα βρούμε στην πορεία μας. Στο πάνω μέρος θα παρατηρήσουμε ακόμη το inventory του ήρωά μας, τον αριθμό των νομισμάτων που έχουμε μαζέψει αλλά και το score μας.
Η κλεψύδρα που εμφανίζεται σε ορισμένα σημεία αναπληρώνει το χρόνο μας.
Ιδιαίτερα χρήσιμη η καλή μας νοσοκόμα η οποία μας αναπληρώνει την ενέργεια.
Ιδιαίτερα χρήσιμη η καλή μας νοσοκόμα η οποία μας αναπληρώνει την ενέργεια.
Στα διάφορα πεδία της Monsterland θα συναντήσουμε φίδια, μανιτάρια, νυχτερίδες, φαντάσματα, σκελετούς και σαρκοφάγα φυτά αλλά και τους mid-level κακούς όπως o Death, ο Vampire Lord, ο Myconid Master κ.α. οι οποίοι είναι αρκετά δύσκολοι και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή. Αν τους νικήσουμε θα ανταμειφθούμε με αρκετά χρυσά νομίσματα ή κάποιο δυνατό όπλο.
Ακόμη πιο δύσκολοι βέβαια είναι οι τελικοί κακοί κάθε level τους οποίους όμως πρέπει οπωσδήποτε να εξουδετερώσουμε αν θέλουμε να προχωρήσουμε στo επόμενο. Στις τελευταίες πίστες μάλιστα, ο αριθμός των χτυπημάτων που απαιτείται για να εξοντωθούν είναι υπερβολικά μεγάλος και χρειάζεται να είμαστε πολύ εξοικειωμένοι με την κίνηση του χαρακτήρα μας. Εδώ εντοπίζεται κι ένα μικρό πρόβλημα στο χειρισμό μιας και όπως και στο πρώτο παιχνίδι, η κίνησή του Wonder boy μοιάζει σα να γλιστράει στο δάπεδο, ενώ η ανταπόκριση του στις κινήσεις του joystick (αλλά και στο fire) δεν είναι πάντα άμεσες.
Οι κοινοί εχθροί παρά το μικρό τους μέγεθος δε θα πρέπει να υποτιμηθούν καθώς αν τους πλησιάσουμε είναι αρκετά επικίνδυνοι και το χτύπημά τους εκτός από την απώλεια ενέργειας θα εκτινάξει το χαρακτήρα μας μερικά μέτρα προς τα πίσω το οποίο μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο (σε χρόνο) αν βρισκόμαστε σε κάποιο μεγάλο ύψος. Εξουδετερώνοντάς τους, εκτός από χρυσά νομίσματα κάποιοι θα μας δώσουν ενέργεια ενώ άλλοι ορισμένα αντικείμενα τα οποία προσθέτουν πόντους στο σκορ μας αλλά και κάποια τα οποία μπορούμε να φορέσουμε όπως: γάντια, περικεφαλαίες και μπότες με φτερά τα οποία μας δίνουν έξτρα προστασία και δυνάμεις. Δυστυχώς όμως τα τελευταία έχουν περιορισμένη διάρκεια και αντοχή στα χτυπήματα και μετά από έναν ορισμένο αριθμό φθείρονται και χάνονται.
Στις παγωμένες περιοχές της Monsterland.
Το παιχνίδι γενικά είναι ιδιαίτερα μεγάλο και σε ορισμένα σημεία αρκετά δύσκολο. Χρειάζονται αρκετές προσπάθειες για να συνηθίσουμε το χειρισμό του αλλά κυρίως για να χαρτογραφήσουμε την περιοχή ώστε να μη χάνουμε πολύτιμο χρόνο ψάχνοντας τα διάφορα bonus αλλά και για να είμαστε προετοιμασμένοι για τους αντιπάλους μας.
Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση (πέρα από το μέγεθος του παιχνιδιού) είναι τα ωραία γραφικά, τα ευχάριστα χρώματα, το πολύ καλό μουσικό θέμα αλλά και το εθιστικότατο game play. Κατά τα λοιπά, το scrolling του παιχνιδιού όπως πάντα είναι ομαλότατο.
Αρνητικό σημείο της έκδοσης του Commodore 64 αποτελούν οι συχνοί χρόνοι φορτώματος μεταξύ των πιστών και τα πολύ μικρά sprites. Επίσης απουσιάζουν τελείως τα ηχητικά εφέ.
Η τελική μάχη. Το περιβάλλον μας δείχνει πως ο δράκος ήταν... εξωγήινος;;;!!!!
Ας πάρει λοιπόν το διαστημόπλοιό του και ας πάει στο καλό. Η Wonderland είναι και πάλι ελεύθερη.
Ας πάρει λοιπόν το διαστημόπλοιό του και ας πάει στο καλό. Η Wonderland είναι και πάλι ελεύθερη.
Θα πρέπει να σημειώσουμε πως παρά τις μάχες και τα τέρατα το Wonderboy in Monsterland δε χάνει την παιδικότητά του αλλά και τη χιουμοριστική του διάθεση (π.χ. όπως στην πίστα με το αίνιγμα της αιγυπτιακής Σφίγγας). Έτσι τα γραφικά έχουν cartoonοειδές στυλ, τα sprites έχουν ένα «φιλικό» σχεδιασμό και δε μοιάζουν τόσο απειλητικά (εξαίρεση αποτελούν οι Knights) και τα χρώματα δημιουργούν μια γενικά ευχάριστη διάθεση και ατμόσφαιρα για τον gamer.
Χρειάζεται τελικά ένα παιχνίδι να δείχνει τρομακτικό για να είναι επιτυχημένο στο είδος του; Η δική μου απάντηση είναι πως σαφώς και όχι (βλ. αρκετά νέα παιχνίδια στα οποία η ατμόσφαιρα προσπαθεί να καλύψει τα κενά του game play).
Γιʼ αυτό το λόγο εξάλλου λατρέψαμε τη δεκαετία του ʼ80 και τα παιχνίδια σαν το Wonderboy in Monsterland.
Συνημμένα
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
