Άμαξα με ρόδες, βάρκα με κουπιά...!!!
Αυτό είναι το σωστό φίλοι μου : Άμαξα με ρόδες, βάρκα με κουπιά /όποιος κάνει λάθος δεν θα τα 'χει πια !!!
Η ιδέα του εν λόγω παιδικού παιχνιδιού είχε ως εξής : Η μία ομάδα παιδιών ήταν εγκατεστημένη σε μια βάρκα, με κουπιά, με πανί και, γενικά, με όλα τα εξαρτήματά της !!! Απέναντι από τη βάρκα υπήρχε μια παλιά άμαξα, ομοίως με ... πλήρη τα εξαρτήματά της : ρόδες, καθίσματα κλπ κλπ !!! Και οι δοκιμασίες, στις οποίες υποβάλλονταν τα παιδάκια αμφοτέρων των ομάδων [βάρκα vs άμαξα] ήταν οι εξής : Προβάλλονταν κάμποσες κάρτες με σκίτσα από διάφορα αντικείμενα. Βάσει αυτών των καρτών, η κάθε ομάδα έπρεπε να φτιάξει μια ιστορία που να περιέχει όσο το δυνατόν τα αντικείμενα που απεικόνιζαν τα σκίτσα !!! Κάποια στιγμή, όμως, το ... πράγμα "άλλαξε" : Πάλι παρουσιάζονταν κάρτες με σκίτσα, αλλά, βάσει αυτών, έπρεπε οι παιδο - ομάδες να βρουν τις παροιμίες, οι οποίες περιείχαν τα αντικείμενα που απεικονίζονταν στα σκίτσα !!!
Θυμάμαι κάποια παραδείγματα και από τις 2 προαναφερόμενες "δοκιμασίες" : Την περίοδο που οι παιδο-ομάδες έπρεπε να βρουν παροιμίες, έκαναν την εμφάνισή τους ένα σκίτσο με έναν κεσέ γιαούρτι [!!!!], ένα σκίτσο με τη θάλασσα κι ενα σκίτσο με ένα κουτάλι !!! Όμως, καμία ομάδα δεν μπόρεσε να βρει ότι αυτά τα σκίτσα σχημάτιζαν την παροιμία "κι αν γίνει η θάλασσα γιαούρτι, οι φτωχοί δεν θα 'χουν κουτάλια" !!! Πάντως, θυμάμαι ότι ένας μπόμπιρας, βλέποντας ένα σκίτσο που απεικόνιζε έναν παππούλη κι ένα άλλο σκίτσο, που απεικόνιζε ένα αμπέλι, μπόρεσε και βρήκε την παροιμία :"έλα παππού μου να σού δείξω τα αμπελοχώραφά σου" !!!! Την παροιμία αυτή πρώτη φορά την άκουγα στη ζωή μου !!!
Όσον αφορά στη δοκιμασία με την ... "κατασκευή ιστοριών" θυμάμαι το εξής : Εμφανίσθηκαν 4 κάρτες, η καθεμιά των οποίων απεικόνιζε τα εξής : Σκίτσο με σπιτάκι / σκίτσο με άλογο / σκίτσο με ραπτομηχανή / σκίτσο με τηλεόραση !!! Και ... απολαύστε ιστορία που, με βάση αυτά τα σκίτσα, σκαρφίστηκε ο μπόμπιρας : "Ήταν μια φορά ένας κύριος που έμενε σε ένα σπιτάκι και δίπλα από αυτό είχε έναν σταύλο, όπου έμενε ένα άλογο που χλιμίντριζε !!! Μια φορά αυτός ο κύριος γύρισε στο σπιτάκι και είδε την τηλεόρασή του σπασμένη και στεναχωρέθηκε πολύ !!! Γι' αυτό, πήρε τη ραπτομηχανή και ... έραψε την τηλεόραση" !!!! Παιδικός σουρεαλισμός forever !!!!! Μάλιστα, αυτή η ιστορία ανακηρύχθηκε ως "η καλύτερη εκείνου του επεισοδίου", ακόμη και από την "αντίπαλη ομάδα" !!! Γι' αυτό η "ομάδα της άμαξας", μέλος της οποίας ήταν ο μικρός που σκαρφίστηκε την παραπάνω ιστορία, αναδείχθηκε νικήτρια ....
Και στο σημείο αυτό .... μάλλον θα καταλάβατε ποια ομάδα αναδεικνυόταν νικήτρια : Είτε η ομάδα που τα μέλη της είχαν φτιάξει τις "πιο ευρηματικές ιστορίες" με βάση τα σκίτσα, είτε η ομάδα που τα μέλη της είχαν βρει, ομοίως με βάση τα σκίτσα, τις περισσότερες παροιμίες !!! Και ... ποιο το έπαθλο της νικήτριας ομάδας ??? Ή να το θέσω αλλιώς ... ποια η ... τιμωρία που υφίστατο η ηττημένη ομάδα ??? Ω, σε αυτήν την περίπτωση η παρουσιάστρια της εκπομπής έδινε το παράγγελμα : "εμπρός λοιπόν, ομάδα της άμαξας, πάτε στη βάρκα και πάρτε τους ένα εξάρτημα", ή "εμπρός, λοιπόν, ομάδα της βάρκας, πάτε στην άμαξα και πάρτε τους ένα εξάρτημα" !!! Και ... έβλεπες π.χ. τους μπόμπιρες να ξεχύνονται από τη βάρκα, τσούκου - τσούκου να ξεβιδώνουν τη ρόδα της άμαξας και .... να τη μεταφέρουν στη βάρκα !!! Και στο τέλος ... και οι δύο ομάδες μετρούσαν ... λάφυρα και απώλειες !!! Εκεί, πια, έβλεπες τα κουπιά της βάρκας να έχουν μεταφερθεί στην άμαξα, οι ρόδες της άμαξας να έχουν μεταφερθεί στη βάρκα κλπ ... Σουρεαλιστική σκηνή, σαν τις ιστορίες που σκάρωναν οι μπόμπιρες .....
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στην παρουσιάστρια της εκπομπής : Θυμάμαι μια ψηλή, νέα κοπέλα που παρουσίαζε το τηλεπαιχνίδι [ίσως να υπήρχε κι άλλος παρουσιαστής, δεν θυμάμαι] !!! Πολύ συμπαθητική κοπέλα, με πολύ ήρεμη και ήπια φωνή, πλην όμως .... απ' ό,τι θυμάμαι ήταν πολλές οι φορές που βρισκόταν σε "αμηχανία" ως προς το να διευθύνει το παιχνίδι !!! Επίσης, απ' ό,τι θυμάμαι, το πότε τα μέλη της μιας ομάδας θα έπρεπε να .... πάνε να συλλέξουν λάφυρα από την αντίπαλη ομάδα, ήταν κάτι που, ως επί το πλείστον, βασιζόταν στη δική της κρίση !!! Π.χ. τη θυμάμαι να λέει : "Η ιστορία αυτή της ομάδας της άμαξας δεν ήταν καλή, γι' αυτό, πάτε από τη βάρκα να τους πάρετε μια ρόδα" !!! Πολλές φορές, όμως, ως παιδάκι, διαφωνούσα με την κρίση της : "όχι ρε συυυυυ ... μια χαρά ήταν η ιστορία των παιδιών, είναι άδικο να τους πάρουν τη ρόδα" !!! Ελπίζω αυτή η κυρία, αν τύχει και διαβάσει αυτό το κείμενο, να μην στεναχωρεθεί με όσα της "καταλογίζω" !!! Το σίγουρο είναι ότι τη θυμάμαι με περισσή συμπάθεια και με πολύ - πολύ γλυκιές παιδικές αναμνήσεις !!! Και είμαι βέβαιος ότι όποτε παρουσίαζε το παιχνίδι έκανε τα πάντα για να το διεξάγει με "αμεροληψία" !!! Επίσης, τη θυμάμαι να ρωτάει και τα παιδάκια, που είχαν βρει τις σωστές παροιμίες, "ξέρεις τι σημαίνει αυτή η παροιμία και πότε τη λέμε" ??? .....
Πάντως, όσο κι αν η ιδέα του παιχνιδιού ήταν πολύ έξυπνη και ευρηματική [προσωπικά με "πόρωνε" ΚΑΙ το χειροποίητο σκηνικό του παιχνιδιού με τη βάρκα και την άμαξα η μια απέναντι απ' την άλλη], στην εφαρμογή της ... κάπου "ατύχησε" !!! Σκεφθείτε ότι στην αρχή ξεκίνησε με το "φτιάξιμο ιστοριών", μετά έγινε προσπάθεια ανανέωσής του με το "φτιάξιμο παροιμιών" και σε κάποιο επεισόδιο θυμάμαι την κοπελιά, που αναφέρω παραπάνω, να ανακοινώνει στους παίκτες των ομάδων "τελικά η ιδέα με τις παροιμίες αποδείχθηκε ότι δεν ήταν καλή. Γι' αυτό επιστρέψαμε στη δοκιμασία με τις ιστορίες" !!! Αλλά κι αυτές δεν κράτησαν πολύ, τόσο η άμαξα, όσο και η βάρκα δεν επρόκειτο να ταξιδέψουν για πολύ ακόμη .....