Aardvark είπε:
To τηλεπαιχνιδι με το οποιο εκανε comeback η Μαρια Αλιφερη στην ιδιωτηκη τηλεοραση απο το Μεγκα,αρχες 90ς ,καθε κυριακη. Ενας computerized λαβυρινθος ηταν με τον οποιο εβγαιναν και οι ερωτησεις.
Μπράβο
Aardvark, σε ευχαριστούμε πολύ! Χρόνια είχαμε και αυτό να το δούμε! :thanx2:
Ο "
Λαβύρινθος" δεν είχε την επιτυχία που είχαν τα παλαιότερα τηλεπαιχνίδια της Αλιφέρη, "
Τετράγωνα των αστέρων" και "
Κάνε ό,τι κάνω"
(αν και, αν δεν κάνω λάθος, φιγουράριζε μέσα στις TOP-20 εκπομπές του 1990, έτσι δεν είναι?) οπότε η Αλιφέρη δεν κατάφερε να κάνει το απόλυτα επιτυχημένο comeback που όλοι περιμέναμε.
Οι λόγοι, κατά τη γνώμη μου, είναι οι εξής:
Πρώτος και κυριότερος, το ίδιο το τηλεπαιχνίδι (η δομή/συνταγή του). Δεν είχε αυτό "το κάτι" των "Τετραγώνων", αλλά ούτε και του "Κάνε ό,τι κάνω". Τι εννοώ? Τα "Τετράγωνα των αστέρων" αλλά και το "Κάνε ό,τι κάνω" απέπνεαν μία "ζεστασιά" και ένα παρείστικο και ευχάριστο κλίμα. Πολύ πιθανόν σε αυτό να συντελούσε και η παρουσία των guests, οι οποίοι είτε προσπαθούσαν να "παραπλανήσουν" τους παίκτες στα "Τετράγωνα", είτε "υποβάλλονταν" σε δοκιμασίες μαζί με τους παίκτες στο "Κάνε ό,τι κάνω". Και στις δύο περιπτώσεις, στον κόσμο άρεσε να βλέπει γνωστά αστέρια να είναι λίγο πιο χαλαρά μπροστά στην κάμερα, να αστειεύονται και να αυτοσχεδιάζουν, καθώς επίσης και τη Μαρία Αλιφέρη, αγαπημένη "οικοδέποινα", να τους βοηθάει να "χαλαρώσουν" έχοντας μια πολύ ζεστή επικοινωνία μαζί τους (αλλά και με τους παίκτες).
Από την άλλη μεριά, ο "Λαβύρινθος" ήταν ένα τηλεπαιχνίδι που δεν ήταν καθόλου "ζεστό". Κατ' αρχάς ήταν "άχαρο". Η εικόνα από το studio όλο διακοπτόταν και βλέπαμε το Λαβύρινθο στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, γεγονός που κούραζε πολύ πιστεύω μετά από λίγη ώρα
(τουλάχιστον εμένα). Έπειτα, το παιχνίδι αυτό δεν είχε καλεσμένους όπως τα άλλα δύο, με τους οποίους να έρχεται σε επαφή η Αλιφέρη. Ήταν δηλαδή ένα άχαρο παιχνίδι ερωτήσεων-απαντήσεων που θα μπορούσε να το είχε παρουσιάσει οποισδήποτε άλλος και δε "χρειαζόταν" η Αλιφέρη, η οποία θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί σε κάτι πολύ καλύτερο
(κατά τη γνώμη μου) ή σε κάτι πολύ πιο κοντά σε αυτό που ήξερε (και την είχε συνηθίσει και ο κόσμος) και της "πήγαινε" να κάνει.
Εγώ πάντως, παρά τη χαρά που είχα που θα την ξανάβλεπα μετά από τόσα χρόνια και την λαχτάρα που είχα για να δω την πρώτη εκπομπή, δεν ενθουσιάστηκα και μάλιστα βαρέθηκα να παρακολουθώ το παιχνίδι μετά από τις πρώτες 2/3 περίπου εβδομάδες. Αν δεν κάνω λάθος μάλιστα, το παιχνίδι από αρχικά Τρίτη, Παρασκευή και Κυριακή περιορίστηκε μόνο σε Κυριακή στη συνέχεια? Τέλος, ακόμα και η (συνειδητή αυτή τη φορά) απόπειρα δημιουργίας σλόγκαν "όχι ζαβολιές" απέτυχε
(ίσως ακριβώς επειδή ήταν συνειδητή).
Εκτός των παραπάνω λόγων, ίσως έπαιξε ρόλο και το γεγονός της μεγάλης απουσίας της Μαρίας Αλιφέρη από τη μικρή οθόνη (8 χρόνια ήταν "κομμένη") και σίγουρα το γεγονός ότι τα πράγματα είχαν αλλάξει και ο ανταγωνισμός είχε μεγαλώσει (4 κανάλια πλέον - ΕΤ1, ΕΤ2, MEGA και ΑΝΤ1
(λίγες μέρες μετά το ξεκίνημα του παιχνιδιού)). Παρόλες τις "αντίξοες" συνθήκες, το γεγονός ότι ο Λαβύρινθος πήγε
(όσο πήγε) καλά σε θεαματικότητες, οφείλεται αποκλειστικά στη Μαρία Αλιφέρη και στην αγάπη και "λαχτάρα" που είχε ο κόσμος για να την ξαναδεί.
