Ευχαριστώ που άνοιξες το θέμα. Έχουμε γράψει ήδη αρκετά στο "Τι χάθηκε για πάντα και θα ήθελα να ξαναδώ...".
Πρόλαβα και τις πρώτες φωτιές της Πεντέλης, 1981 ή 1982, κάπου εκεί. Τότε είχε καεί η περιοχή προς το μοναστήρι του Άγιου Παντελεήμονα, στους πρόποδες του βουνού προς Κηφισιά.
Έτσι όπως μου έρχονται, πετάω αποσπασματικά :
- κοινοτικό κατάστημα Νέας Πεντέλης : ήταν μια μακρόστενη παράγκα, πάνω από την εκκλησία της (παλιάς, μικρής) Αγίας Παρασκευής. Στο βάθος του κτηρίου στεγάστηκε το νηπιαγωγείο όπου πήγα. Στον τοίχο ζωγραφισμένο ένα γνώριμο σύμβολο, ο φοίνικας με το στρατιώτη, κι από πάνω "21η Απριλίου 1967". Εγώ μιλάω για το 1973.
- ταβέρνα "Τζεβελέκας" : ιστορικό φαγάδικο της πλατείας Νέας Πεντέλης, έχει αντικατασταθεί από τράπεζα.
- σουβλάκια "Ο Ιορδάνης", στο "τρίστρατο" στην Παλιά Πεντέλη : Ψήνονταν στο γνωστό πέτρινο μικρό σπιτάκι, που τώρα έχει γίνει μεγαλοψητοπωλείο δύο ορόφων, ενώ ο "αυθεντικός" Ιορδάνης 9που νοίκιαζε το συγκεκριμένο), έχει μεταφερθεί λίγο πιο πέρα, στην παλιά επίσης ταβέρνα "Ροτόντα" (από το στρογγυλό σχήμα της).
- σπηλιά Νταβέλη και ραντάρ : τόννοι γραμμένων σελίδων, ωστόσο μια κάπως τεκμηριωμένη ανάλυση των "μεταφυσικών" της Πεντέλης στη σελίδα
αυτή.
- λεωφορεία από Πειραιά προς Νέα Πεντέλη : κάποτε 48Α, μετά 191, μετά 413 και τώρα μόνο από το Μετρό Δουκ. Πλακεντίας, χωρίς να ξέρω τον αριθμό.
- Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας : πολιτιστικές εκδηλώσεις "Κρυστάλλεια", μέσα Ιουνίου με μέσα Ιουλίου, τις δεκαετίες 80 και 90. Εμφανίζονταν (λίγοι) "mainstream" της εποχής, εμβόλιμοι στο εν γένει "άγνωστο" πρόγραμμα, όπως Παπακωνσταντίου+Νορμάλ;, Κηλαηδόνης με Αφροδίτη Μάνου, Μαχαιρίτσας. Οι εκδηλώσεις συνήθως τελείωναν με θεατρική παράσταση του ζεύγους Λίλας Καφαντάρη - Βασίλη Μαυρομάτη (η φωνή των διαφημίσεων), που έμεναν απέναντι από το μέγαρο, μέχρι που κάηκε το σπίτι τους και )πριν ή μετά, δε θυμάμαι), χωρίσανε...
- "Κρυφό σχολειό" και "Κελί Μοναχού", αναπαραστάσεις μέσα στο χώρο της Μονής Πεντέλης. Παιδικές αναμνήσεις...
- Ποδόσφαιρο στην πλατεία της Νέας Πεντέλης. Η μπάλα έφευγε έξω και πεταγόταν ένα παιδί "στα τυφλά" να την πιάσει, αφού το μόνο που περνούσε από την πλατεία ήταν ένα λεωφορείο κάθε μια ώρα...
- Χρυσόστομος Αθανασιάδης, η μορφή της Νέας Πεντέλης, από τους κατοίκους που ίδρυσαν τον οικισμό το 1937, έχει φύγει εδώ και περίπου μια δεκαετία.
- Ο φούρνος του Σούκα, το χασάπικο της Δήμητρας και το μπακάλικο του Μαγκλάρα τα τρία μαγαζιά-στυλοβάτες της Νέας Πεντέλης τη δεκαετία του 70 και του 80.
- Απομακρυσμένα "κρυφά" φαγάδικα στη Νέα Πεντέλη της ίδιας εποχής, όπως το "Καλύβι του Λουμούμπα" και η ταβέρνα "Ο Τάκης", κοντά στο τρελλάδικο του Λυράκου.
- Πανηγήρι της Αγίας Παρασκευής με live μουσική στην πλατεία Νέας Πεντέλης, και μια περίεργη κατασκευή εξέδρας, με γυψωμένα πανιά που φαίνονταν σαν βράχια...
-
Παπα-Κοσμάς, κατά κόσμον Κοσμάς Χούλης : ο ιστορικός ιερέας της Νέας Πεντέλης, με τη "Μαρδία Μα-δ-γ-αληνή". Κοντά στον "αντ' αυτού" από χρόνια πια, κι ευτυχώς τον τίμησε ο Δήμος εν ζωή...
Πολλά, πολλά ακόμη, σιγά-σιγά.