Αν δεν βαριέσε διάβασε την ιστορία του,και στο τέλος θα καταλάβεις!Χαίρομαι που σου άρεσε...
"Κάποτε υπήρχε ένας άνθρωπος που είπε μετά από πολλά χρόνια να γυρίσει στον τόπο του,να ζήσει τα λίγα χρόνια που του είχαν απομείνει στην πατρίδα του που τόσο αγαπούσε!Η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη που ξανάβλεπε τα μέρη του,που όλη μέρα γυρνούσε με ένα χαμόγελο στα χείλη...Με τον καιρό, άρχιζε και βοηθούσε κόσμο που είχε ανάγκη για βοήθεια,γιατί τόσα χρόνια στα ξένα είχε αποκτήσει μεγάλη περιουσία!
Αυτό το είδαν κάποιοι ως ένα μέσο για να μπορέσουν να του κλέψουν μερικά, και άρχισαν τα δικά τους, μπας και πάρουν μερικά, όπως και πήραν...
Μια μέρα ανακάλυψε όλη την απατεωνιά που παίζονταν...έτσι τους μαζεψε μια μέρα και τους είπε:
-αφου νομίζετε οτι τα υλικά αγαθά είναι ανώτερα απο την ίδια σας την ανθρωπιά,λέω ότι χρήματα έχω να τα κανω υλικά....
και έτσι έκατσε και έχτισε ένα κάστρο πάνω στην άμμο.Αυτό το κάστρο είχε τα πάντα...
διαδρόμους,δωμάτια,καμάρες,πο
λεμίστρες,
κρεμαστές πόρτες... και στον εξωτερικό χώρο είχε αγάλματα κυρίως απο την αρχαία ιστορία.
Αυτή του η κίνηση, έκανε τους χωρικούς τότε να εξαγριωθούν και να αρχίζουν να λένε ότι τα έχασε... μπας και βάλουν χέρι στην μεγάλη περιουσία του χωρίς όμως να τα καταφέρουν!
Τους είχε πει όμως....
-Εγώ βάζω όλη την περιουσία μου πάνω στην άμμο αν πραγματικά την θέλετε, ασχοληθείτε,κάντε την άμμο πέτρα και θα την κερδίσετε!!!"
Χαράλαμπος Φουρναράκης ,ιατρός ....ή Χάρυ Φουρνιέ,ζωγράφος
Σήμερα....
ακόμα βρίσκετε αυτό το κάστρο πάνω στην άμμο...φαίνετε ότι αντέχει!
Οι δήμοι που μαλώνουν μεταξύ τους και προσπαθούν να αποδείξουν ποιός ειναι καλύτερος στην απαναεκμετάλευση του, το έχουν αφήσει στην μοίρα του..!
Τώρα είναι κλειστό και το βλέπεις μόνο απ'έξω.Φέτος ξαναπήγα μετά από 30 χρόνια....αυτή τη φορά φυσικά όχι σαν παιδί, αλλά για την κόρη μου.