retrofan
RetroMasteR
- Joined
- 14 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 1.204
- Αντιδράσεις
- 343
Ανθυγιεινή συνήθεια μεν, διαχρονικό ritual "ενηλικίωσης" δε για πολλούς και πολλές σε όλες τις εποχές, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Πότε κάνατε το πρώτο σας τσιγάρο;
Η δική μου πρώτη φορά ήταν λίγο ιλαροτραγική Ήμουν μόλις 8 χρονών και η αδελφή μου με την κόρη του νονού μου θέλανε να με χρησιμοποιήσουν σαν πειραματόζωο ... Κάπου είχαν διαβάσει ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο κι οδηγεί στον θάνατο. Ε! Είπαν να το εξακριβώσουν
Επωφελήθηκαν από την απουσία των γονιών μας (είχαν πάει για ψώνια και μας είχαν αφήσει μόνες στο σπίτι, υποτίθεται ότι οι δυο τους θα πρόσεχαν την "μικρή"), άναψαν ένα τσιγάρο και με βάλανε να το καπνίσω.
Το έκανα. Τράβηξα δυο ρουφηξιές, πνίγηκα και τις ρώτησα γιατί με κοιτάνε με τόση προσήλωση. Μου εξήγησαν ότι περίμεναν να δουν αν θα πάθαινα κάτι. Υποθέτω πως φαντάζονταν πως θα άρχιζα να ψυχορραγώ μπροστά στα μάτια τους . Τρόμαξα τόσο πολύ που έβαλα τα κλάματα και, παρά τις τρομαγμένες προσπάθειές τους να με συνεφέρουν, έκλαιγα συνέχεια μέχρι να επιστρέψουν οι γονείς μας.
Θυμάμαι η μητέρα μου με τη νονά μου να μ' έχουν πάρει στην αγκαλιά τους και ο πατέρας μου με τον νονό μου να έχουν περιλάβει τις δύο "μεγάλες" για τα περαιτέρω ...
Η εμπειρία ήταν τόσο τρομακτική που μ' έκανε να σνομπάρω το τσιγάρο για όλα τα χρόνια της εφηβείας, τότε που οι περισσότεροι φίλοι μου ξεκινούσαν τις δικές τους απόπειρες. Το ξαναέβαλα στο στόμα μου από "ντέρτι" στα 23 μου (!) και έκτοτε η σχέση μου μαζί του παραμένει περιστασιακή (ένα πακέτο ξεχασμένο στην τσάντα "μπας και ...")
Πότε κάνατε το πρώτο σας τσιγάρο;
Η δική μου πρώτη φορά ήταν λίγο ιλαροτραγική Ήμουν μόλις 8 χρονών και η αδελφή μου με την κόρη του νονού μου θέλανε να με χρησιμοποιήσουν σαν πειραματόζωο ... Κάπου είχαν διαβάσει ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο κι οδηγεί στον θάνατο. Ε! Είπαν να το εξακριβώσουν
Επωφελήθηκαν από την απουσία των γονιών μας (είχαν πάει για ψώνια και μας είχαν αφήσει μόνες στο σπίτι, υποτίθεται ότι οι δυο τους θα πρόσεχαν την "μικρή"), άναψαν ένα τσιγάρο και με βάλανε να το καπνίσω.
Το έκανα. Τράβηξα δυο ρουφηξιές, πνίγηκα και τις ρώτησα γιατί με κοιτάνε με τόση προσήλωση. Μου εξήγησαν ότι περίμεναν να δουν αν θα πάθαινα κάτι. Υποθέτω πως φαντάζονταν πως θα άρχιζα να ψυχορραγώ μπροστά στα μάτια τους . Τρόμαξα τόσο πολύ που έβαλα τα κλάματα και, παρά τις τρομαγμένες προσπάθειές τους να με συνεφέρουν, έκλαιγα συνέχεια μέχρι να επιστρέψουν οι γονείς μας.
Θυμάμαι η μητέρα μου με τη νονά μου να μ' έχουν πάρει στην αγκαλιά τους και ο πατέρας μου με τον νονό μου να έχουν περιλάβει τις δύο "μεγάλες" για τα περαιτέρω ...
Η εμπειρία ήταν τόσο τρομακτική που μ' έκανε να σνομπάρω το τσιγάρο για όλα τα χρόνια της εφηβείας, τότε που οι περισσότεροι φίλοι μου ξεκινούσαν τις δικές τους απόπειρες. Το ξαναέβαλα στο στόμα μου από "ντέρτι" στα 23 μου (!) και έκτοτε η σχέση μου μαζί του παραμένει περιστασιακή (ένα πακέτο ξεχασμένο στην τσάντα "μπας και ...")
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: