Bambinella kai Daredevil, τι πρωτότυπο να είστε γυναίκες και οι αγαπημένες σας ταινίες του Ντε Νίρο να είναι οι "ρομαντικές" του! "Falling In Love" και "Stanley and Iris"!
Ε, λοιπόν, κι εγώ σας λέω ότι καλύτερες και από τις δύο είναι
ΑΥΤΗ ΕΔΩ, και ντροπή προς όλους σας που δεν την αναφέρατε! Είχα πάθει μεγάλη συναισθηματική ζημιά με αυτή την ταινία, λόγω της Μισέλ! Και αν θυμάστε, πιο πριν είχαν ξαναπαίξει μαζί η Μισέλ με τον Αλ, σε μια επίσης
ρομαντική κομεντί!
Όσο για την ψηφοφορία, αν γινόταν πριν 15 χρόνια, θα ψήφιζα Ντε Νίρο. Εννοείται άρχοντας και ο Πατσίνο, αλλά είμαι πιό πολύ Σκορσεζικός (Ταξιτζής, Raging Bull, Καλά Παιδία, Καζίνο, κτλ.), παρά Κοππολικός (Νονοί) και Λιουμετικός (Σκυλίσια Μέρα, Σέρπικο). Και οκ, δυνατός ο Πατσίνο, και στον Σημαδεμένο, και στο Carlito's Way, και σε όλα, αλλά Ταξιτζής και Ελαφοκυνηγός...κορυφή.
ΑΛΛΑ, δεν μπορώ να ψηφίσω τον Ντε Νίρο, τώρα πια, γιατί όλο αυτό το τσουβάλι με τις μπούρδες που γύρισε τα τελευταία 15 χρόνια, είναι ασυγxώρητο έγκλημα. Οκ, το καταλαβαίνω. Φράγκα. Είναι πολλά. Αλλά εγώ δεν είμαι ο Ντε Νίρο. Ένας θεατής είμαι, που του αρέσει το καλό σινεμά. Και δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ο Ντε Νίρο του "1900" του Μπερτολούτσι, και της Αποστολής και του Angel Heart, είναι ο ΙΔΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ με αυτόν που έπαιξε στο Little Fοckers. Αρνούμαι. Ούτε ο Πατσίνο, ούτε ο Ντάστιν Χόφμαν, ούτε ο Νίκολσον, ούτε ο Τζάκμαν, ούτε ΚΑΝΕΝΑΣ εκείνης της γενιάς, δεν ξεπούληθηκε τόσο πολύ. Γιατί αν δεν είναι αυτό ξεπούλημα, τότε τι σημαίνει "ξεπούλημα"; Οκ, όλοι παίξανε σε κάνα-δυο σαχλαμάρες. Συμβαίνουν αυτά. Ένα καλό σενάριο, δεν κάνει πάντα μια καλή ταινία. Πολλά μπορούνε να πάνε στραβά. Αλλά αυτός ο Ντε Νίρο έχεις την αίσθηση ότι το έκανε επίτηδες δηλαδή! Για σπάσιμο! Και ειλικρινά, δεν νομίζω κανείς από τους άλλους να πείνασε, που δεν έπαιξε σε τόσες βλακείες! Καλά, δεν βαριότανε;;
Και έπαθα πλάκα που τον είδα στο Being Flynn. Για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια (κάπου στο 1998 άρχισε να χαλάει το θέμα), είδα έναν Ντε Νίρο, γερασμένο μεν (οκ, δεν φταίει αυτός σε αυτό!), αλλά σου θυμίζει ότι κάποτε υπήρξε σπουδαίος ηθοποιός. Και κρίμα που δεν προτάθηκε για αυτό για Όσκαρ, αλλά για το ψιλό-μέτριο Silver Lining Playbook, που και εκεί είναι καλός (σε σύγκριση με τα άλλα πρόσφατα, δεν το συζητάω!), αλλά στο Flynn ήταν πολύ καλύτερος.
Οπότε, η ψήφος μου πάει στον...Ντάστιν Χόφμαν!!