Alucard
RetroMasteR
- Joined
- 15 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 1.322
- Αντιδράσεις
- 521
Arkanoid (1987)
Μια εκκωφαντική έκρηξη. Συναγερμός.
Το μητρικό σκάφος Arkanoid καταστρέφεται.
Το μικροσκοπικό “Vaus” καταφέρνει να διαφύγει αλλά στην προσπάθειά του, απορροφάται από νέες άγνωστες διαστάσεις φυλακίζοντας το στο χωροχρόνο. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε για άλλη μια φορά να επιβιώσουμε.
Και το ταξίδι ξεκινά.
All that I see is the years ... somewhere out in space.
Για να τα καταφέρουμε και πάλι λοιπόν, θα πρέπει να εμποδίσουμε τη σφαίρα σε κάθε πίστα να πέσει πίσω από τη νοητή γραμμή που αποτελεί τον άξονα κίνησης της ρακέτας - σκάφους μας, καταστρέφοντας παράλληλα όλα τα διαστημικά τούβλα της πίστας.
Προϋπόθεση για το επόμενο level αποτελεί η καταστροφή όλων των τούβλων τα οποία υπάρχουν άλλοτε σε συνδυασμούς κι άλλοτε διάσπαρτα στην κάθε πίστα, κάτι το οποίο συχνά αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολο.
Ξεκινάμε το παιχνίδι με 4 ζωές στη διάθεσή μας, αλλά κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης στα διάφορα levels, θα συναντήσουμε και κάποια bonus που θα μας βοηθήσουν να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας.
Έτσι, ακουμπώντας με τη ρακέτα μας τις κάψουλες οι οποίες πέφτουν όταν καταστρέφουμε τούβλα, θα εφοδιαστούμε με ορισμένα σημαντικά πλεονεκτήματα.
Οι κάψουλες ξεχωρίζουν απ το χρώμα αλλά και από το γράμμα το οποίο αναγράφεται πάνω τους.
Η κάψουλα με το γράμμα:
S, θα μειώσει την ταχύτητα της σφαίρας κάνοντας έτσι πιο εύκολη την απόκρουσή της.
C, θα κολλήσει την μπάλα στη ρακέτα μόλις αυτές έρθουν σε επαφή, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να «στοχεύσουμε» τον επόμενο στόχο.
E, θα αυξήσει το μήκος της ρακέτας μας (προφανή τα πλεονεκτήματα). Ίσως το καλύτερο bonus μετά την:
B, θα σπάσει ένα τμήμα του τοίχου δεξιά της πίστας επιτρέποντας μας να μεταβούμε στην επόμενη.
D, θα διασπάσει την μπάλα σε 3 ακόμη δίνοντάς μας τριπλή ισχύ.
P, θα μας δώσει extra ζωή.
L, θα μας δώσει τη δυνατότητα να πυροβολούμε τους εξωγήινους αλλά και τα τούβλα της πίστας (προσωπικά δε συνάντησα ποτέ μου αυτήν την κάψουλα)
Εκτός από την κάψουλα "P", extra ζωή θα μας δοθεί όταν συμπληρώσουμε έναν αριθμό πόντων.
Η πορτοκαλί κάψουλα "S" θα μας βοηθήσει να κατευθύνουμε ευκολότερα τη σφαίρα.
Η πύλη (κάτω δεξιά) για την επόμενη πίστα έχει ανοίξει.
Πολλά από τα τούβλα απαιτούν πάνω από ένα χτυπήματα για να διαλυθούν, ενώ κάποια άλλα δεν καταστρέφονται ανεξάρτητα απ' το πόσες φορές θα χτυπήσει πάνω τους η σφαίρα. Ευτυχώς τα τελευταία δε χρειάζεται να καταστραφούν για να περάσουμε στην επόμενη πίστα.
Εκτός των τούβλων, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τους εξωγήινους οι οποίοι ενώ φαινομενικά θεωρούνται άκακοι, θα μας προκαλέσουν πρόβλημα όταν χτυπήσει η σφαίρα πάνω τους, προκαλώντας την αλλαγή της πορείας της με αποτέλεσμα η νέα τροχιά της να μας αιφνιδιάζει και να μην προλαβαίνουμε να την αποκρούσουμε.
Αυτό φυσικά κοστίζει σε ζωές (και σε εκνευρισμό).
Μιλώντας για εκνευρισμό, ή πολύ ζέστη έχει αυτές τις ημέρες ή το Arkanoid σε μερικές πίστες είναι απάνθρωπα δύσκολο. Ιδιαίτερα την πίστα “20” μόνο κάποιος σαδιστής μπορεί να την έχει φτιάξει.
Θα σας αποκαλύψω ποιος δημιούργησε την πίστα αυτή (μεταξύ μας όμως). Ο Joseph Mengele...
Φθάνοντας στην 33η πίστα, αντί για τούβλα θα συναντήσουμε το πρόσωπο του Doh το οποίο ελέγχει το χωροχρόνο και μας έχει φυλακίσει στις παράξενε αυτές διαστάσεις.
Είναι ο “final boss”. Πρέπει να τον καταστρέψουμε χτυπώντας τον με τη σφαίρα αποφεύγοντας παράλληλα τα μεταλλικά φύλλα που εκτοξεύει εναντίον μας.
Θα τα καταφέρουμε...
Το Arkanoid λοιπόν, ο κλώνος του Breakout, δημιούργησε νέα σχολή στα παιχνίδια του είδους και αποτελεί σήμερα ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα παιχνίδια των 80's στα home micros.
Κι αυτό, γιατί το gameplay του είναι όλα τα λεφτά. Σε απορροφά και σε προκαλεί να δοκιμάζεις τις δυνάμεις σου με μεγαλύτερη ένταση. Η Imagine έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε κατά τη μεταφορά του παιχνιδιού από τα coin-ops στον Commodore 64.
Το παιχνίδι βέβαια στην έκδοση του Commodore δε διαθέτει μουσικό θέμα αλλά μονάχα ηχητικά εφέ τα οποία όμως ακούγονται πολύ καθαρά και ιδιαίτερα «διαστημικά».
Τα γραφικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αλλά δεν υπάρχουν απαιτήσεις στον τομέα αυτό λόγω της φύσης του παιχνιδιού.
Αρνητικό σημείο αποτελεί και σε αυτόν τον τίτλο, η υπερβολική του δυσκολία σε ορισμένες πίστες. Δεν μπορώ να καταλάβω τι συνέβαινε με αυτό το θέμα τότε. Πραγματικά τα παιχνίδια που καταφέρναμε να τελειώσουμε τότε ήταν μάλλον ελάχιστα.
Η... όποια δυσκολία αποτελεί όμως απλά μια λεπτομέρεια εδώ.
Υποκλίνομαι για άλλη μια φορά στην ιστορία των video-games που έπλασαν παιχνίδια όπως το παραπάνω και στις αναμνήσεις που μας δημιούργησαν
And it's time for deliverance...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: