iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 648
Blood Simple (1984, Joel & Ethan Coen)
http://www.imdb.com/title/tt0086979/
Ηθοποιοί: Frances McDormand, Dan Hedaya, John Getz, M. Emmet Walsh
Υπόθεση: Ο ιδιοκτήτης ενός μπαρ στο Τέξας, σίγουρος ότι η γυναίκα του τον απατάει, προσλαμβάνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ για να παρακολουθήσει αρχικά, και να σκοτώσει στη συνέχεια, το παράνομο ζευγάρι. Όμως τα πράγματα θα είναι πιο περίπλοκα από ό,τι αρχικά είχε προβλεφθεί.
Στυλιζαρισμένο neo-noir θρίλερ, το Blood Simple, το ντεμπούτο των αδερφών Coen, ήρθε το 1984 για να μας συστήσει δύο από τους σημαντικότερους δημιουργούς του αμερικάνικου κινηματογράφου, από τα 80's και μετά. Πατώντας γερά πάνω στους κώδικες των film noir, ενώ παράλληλα κλείνει το μάτι στα 70's crime thrillers, το Blood Simple παντρεύει αρκετά στοιχεία από την παράδοση του αμερικάνικου κινηματογράφου για να ολοκληρωθεί τελικά με έναν ιδιαίτερο τρόπο που κάνει δύσκολη την κατάταξή του σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Η νωχελική, offbeat σκηνοθεσία των αδερφών Coen (συγκεκριμένα του Joel, αφού ο Ethan αναλαμβάνει κυρίως την παραγωγή), σήμα κατατεθέν της ιδιαίτερης κινηματογραφική τους γραφής, κάνει το Blood Simple να μοιάζει παράλληλα film noir, αστυνομικό θρίλερ, αισθηματικό δράμα και μαύρη κωμωδία. Οι Coen πλάθουν μια διεστραμένη ιστορία που έχει βάση την προδοσία, τον φόνο, την απάτη, τη διαφθορά και τις εμμονές, και δένουν τα noir στερεότυπα της ταινίας με μερικές έξυπνες ανατροπές, εκκεντρικούς χαρακτήρες, εκρήξεις βίας και ισχυρές δόσεις μαύρου χιούμορ. Η έξυπνη χρήση του φωτισμού, των σκιών και των χρωμάτων που συνδυάζεται με μερικές εξαιρετικές νυχτερινές λήψεις και κάποιες περίεργες κλίσεις της κάμερας δημιουργούν το κατάλληλο εικαστικό πλαίσο μέσα στο οποίο θα αναπλάσουν μια κλασσική ιστορία παράνομου έρωτα κι εκδίκησης, αποδομώντας παραδοσιακούς κανόνες και κώδικες, με σκοπό να τους επανασυνθέσουν με έναν τελείως σαρκαστικό τρόπο. Η ανατριχιαστική ατμόσφαιρα της ταινίας, που ενισχύεται από τον λακωνικό τρόπο που προσεγγίζουν το story οι Coen, υφαίνεται γύρω από έναν πυκνό ιστό ίντριγκας, σασπένς και δυσπιστίας, με τους Coen να ακολουθούν ένα σχεδόν χιτσκοκικό τρόπο ανάπτυξης της πλοκής και των ανατροπών. Σε όσους είναι μυημένοι στην noir φιλμογραφία, θέματα που αφορούν το γεγονός πως όσο καλά να προβλέψεις τις κινήσεις σου πάντα θα υπάρχουν παραγοντες που μπορεί να οδηγήσουν όχι μόνο στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, αλλά και σε άλλες άπειρες παραλλαγές, δεν θα τους φανούν καθόλου ξένα καθώς εξελίσσεται η ιστορία. Όπως, δεν θα φανούν ξένοι και οι αρχετυπικοί χαρακτήρες που στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την ασημαντότητά τους θα φτάσουν σε καταστάσεις που βρίσκονται πέρα από τα όριά τους. Αλλά οι Coen, απογυμνώνουν τελείως τους χαρακτήρες τους, θα τους παρουσιάσουν στην πιο απλή μορφή τους, ανίκανοι να ανταπεξέλθουν το βάρος των περιστάσεων, μοιάζοντας να αποτελούν έρμαια των τυχαίων συμβάντων της ταινίας. Το απειλητικό κλίμα που οικοδομούν οι Coen, βασισμένοι σε μια αόριστη αβεβαιότητα, επιβαρύνει την αδυναμία των χαρακτήρων να γίνουν κύριοι της μοίρας τους, μετατρέποντάς τους απλά σε σιλουέτες που κινούνται ασυντόνιστα μέσα σε ένα σύνολο επιθυμιών που υπερβαίνουν τις δυνατότητές τους. Η φετιχιστική κινηματογράφηση των αντικειμένων, οι σαρκαστικές δραματικές κορυφώσεις, η ειρωνία, ο ρυθμός που σέρνεται αργά μέχρι το αγωνιώδες φινάλε της ταινίας, το σφιχτό μοντάζ, οι απαλές κινήσεις, η μινιμαλιστική αλληλεπίδραση των χαρακτήρων, η κλιμακούμενη ένταση, η χρήση των ήχων, μπαίνουν στο οπλοστάσιο των Coen για να δημιουργήσουν τον ύπουλο, κλειστοφοβικό τόνο της ταινίας. Οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται πολύ καλά, με τους Coen να έχουν την τύχη ή την ικανότητα να αποσπούν εξαιρετικές ερμηνείες από όλο το καστ. Ιδιαίτερα, από τον εκπληκτικό M. Emmet Walsh που δίνει μια εκπληκτική, αμοραλιστική, πρόστυχη ερμηνεία στον ρόλο του ανήθικου ντετεκτιβ. Σημαντικό ρόλο παίζει και το πανέμορφο soundtrack του Carter Burwell. Εντυπωσιακό ντεμπούτο, από δύο δημιουργούς που για τα επόμενα χρόνια θα δώσουν μια σειρά από εξαιρετικές ταινίες.
http://www.youtube.com/watch?v=Wr8koRRce_Y
http://www.imdb.com/title/tt0086979/
Ηθοποιοί: Frances McDormand, Dan Hedaya, John Getz, M. Emmet Walsh
Υπόθεση: Ο ιδιοκτήτης ενός μπαρ στο Τέξας, σίγουρος ότι η γυναίκα του τον απατάει, προσλαμβάνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ για να παρακολουθήσει αρχικά, και να σκοτώσει στη συνέχεια, το παράνομο ζευγάρι. Όμως τα πράγματα θα είναι πιο περίπλοκα από ό,τι αρχικά είχε προβλεφθεί.
Στυλιζαρισμένο neo-noir θρίλερ, το Blood Simple, το ντεμπούτο των αδερφών Coen, ήρθε το 1984 για να μας συστήσει δύο από τους σημαντικότερους δημιουργούς του αμερικάνικου κινηματογράφου, από τα 80's και μετά. Πατώντας γερά πάνω στους κώδικες των film noir, ενώ παράλληλα κλείνει το μάτι στα 70's crime thrillers, το Blood Simple παντρεύει αρκετά στοιχεία από την παράδοση του αμερικάνικου κινηματογράφου για να ολοκληρωθεί τελικά με έναν ιδιαίτερο τρόπο που κάνει δύσκολη την κατάταξή του σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Η νωχελική, offbeat σκηνοθεσία των αδερφών Coen (συγκεκριμένα του Joel, αφού ο Ethan αναλαμβάνει κυρίως την παραγωγή), σήμα κατατεθέν της ιδιαίτερης κινηματογραφική τους γραφής, κάνει το Blood Simple να μοιάζει παράλληλα film noir, αστυνομικό θρίλερ, αισθηματικό δράμα και μαύρη κωμωδία. Οι Coen πλάθουν μια διεστραμένη ιστορία που έχει βάση την προδοσία, τον φόνο, την απάτη, τη διαφθορά και τις εμμονές, και δένουν τα noir στερεότυπα της ταινίας με μερικές έξυπνες ανατροπές, εκκεντρικούς χαρακτήρες, εκρήξεις βίας και ισχυρές δόσεις μαύρου χιούμορ. Η έξυπνη χρήση του φωτισμού, των σκιών και των χρωμάτων που συνδυάζεται με μερικές εξαιρετικές νυχτερινές λήψεις και κάποιες περίεργες κλίσεις της κάμερας δημιουργούν το κατάλληλο εικαστικό πλαίσο μέσα στο οποίο θα αναπλάσουν μια κλασσική ιστορία παράνομου έρωτα κι εκδίκησης, αποδομώντας παραδοσιακούς κανόνες και κώδικες, με σκοπό να τους επανασυνθέσουν με έναν τελείως σαρκαστικό τρόπο. Η ανατριχιαστική ατμόσφαιρα της ταινίας, που ενισχύεται από τον λακωνικό τρόπο που προσεγγίζουν το story οι Coen, υφαίνεται γύρω από έναν πυκνό ιστό ίντριγκας, σασπένς και δυσπιστίας, με τους Coen να ακολουθούν ένα σχεδόν χιτσκοκικό τρόπο ανάπτυξης της πλοκής και των ανατροπών. Σε όσους είναι μυημένοι στην noir φιλμογραφία, θέματα που αφορούν το γεγονός πως όσο καλά να προβλέψεις τις κινήσεις σου πάντα θα υπάρχουν παραγοντες που μπορεί να οδηγήσουν όχι μόνο στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, αλλά και σε άλλες άπειρες παραλλαγές, δεν θα τους φανούν καθόλου ξένα καθώς εξελίσσεται η ιστορία. Όπως, δεν θα φανούν ξένοι και οι αρχετυπικοί χαρακτήρες που στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την ασημαντότητά τους θα φτάσουν σε καταστάσεις που βρίσκονται πέρα από τα όριά τους. Αλλά οι Coen, απογυμνώνουν τελείως τους χαρακτήρες τους, θα τους παρουσιάσουν στην πιο απλή μορφή τους, ανίκανοι να ανταπεξέλθουν το βάρος των περιστάσεων, μοιάζοντας να αποτελούν έρμαια των τυχαίων συμβάντων της ταινίας. Το απειλητικό κλίμα που οικοδομούν οι Coen, βασισμένοι σε μια αόριστη αβεβαιότητα, επιβαρύνει την αδυναμία των χαρακτήρων να γίνουν κύριοι της μοίρας τους, μετατρέποντάς τους απλά σε σιλουέτες που κινούνται ασυντόνιστα μέσα σε ένα σύνολο επιθυμιών που υπερβαίνουν τις δυνατότητές τους. Η φετιχιστική κινηματογράφηση των αντικειμένων, οι σαρκαστικές δραματικές κορυφώσεις, η ειρωνία, ο ρυθμός που σέρνεται αργά μέχρι το αγωνιώδες φινάλε της ταινίας, το σφιχτό μοντάζ, οι απαλές κινήσεις, η μινιμαλιστική αλληλεπίδραση των χαρακτήρων, η κλιμακούμενη ένταση, η χρήση των ήχων, μπαίνουν στο οπλοστάσιο των Coen για να δημιουργήσουν τον ύπουλο, κλειστοφοβικό τόνο της ταινίας. Οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται πολύ καλά, με τους Coen να έχουν την τύχη ή την ικανότητα να αποσπούν εξαιρετικές ερμηνείες από όλο το καστ. Ιδιαίτερα, από τον εκπληκτικό M. Emmet Walsh που δίνει μια εκπληκτική, αμοραλιστική, πρόστυχη ερμηνεία στον ρόλο του ανήθικου ντετεκτιβ. Σημαντικό ρόλο παίζει και το πανέμορφο soundtrack του Carter Burwell. Εντυπωσιακό ντεμπούτο, από δύο δημιουργούς που για τα επόμενα χρόνια θα δώσουν μια σειρά από εξαιρετικές ταινίες.
http://www.youtube.com/watch?v=Wr8koRRce_Y
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
