Tι σας "Φόβιζε μικρούς" στην τηλεόραση

[paulochelao24]

εμενα με τρόμαζαν πάντα στα μεταμεσονύκτια δελτία ειδήσεων της ερτ2,οι ανακοινώσεις εξαφανίσεων (ειδικά με την βαριά φωνή του Αργύρη Κουσουρή)...είχαν και κάτι φωτογραφίες εξαφανισθέντων σου έκοβαν το αίμα...όταν έλεγε ''και κλείνουμε με μια ανακοίνωση:Εξαφανίστηκε ο... και πάσχει από σχιζοφρένεια'' ε εκεί έλεγες ότι θα χτυπήσει το κουδούνι και θα είναι ο εξαφανισμένος...γκρρρρ ακόμα και τώρα ανατριχιάζω με αυτά τα δελτία όταν τα θυμάμαι...επίσης με τρόμαζε η ανατριχιαστική μουσική από ένα σύντομο διαφημιστικό κοινωνικό μήνυμα για το κάπνισμα και την εγκυμοσύνη εκεί γύρω στο 1987...

 

[BETTY BOOP]

1@paulochelao24[/USER]

σύντομο διαφημιστικό κοινωνικό μήνυμα για το κάπνισμα και την εγκυμοσύνη εκεί γύρω στο 1987

ειναι του 1987 το διαφημιστικό αυτο

διαφημιστικο / Τσιγαρο και εγκυμοσυνη (1987)

 

[paulochelao24]

1@paulochelao24[/USER]
σύντομο διαφημιστικό κοινωνικό μήνυμα για το κάπνισμα και την εγκυμοσύνη εκεί γύρω στο 1987

ειναι του 1987 το διαφημιστικό αυτο

διαφημιστικο / Τσιγαρο και εγκυμοσυνη (1987)

αυτο ειναι BETTY BOOP αλλα δεν τολμάω να το ανοιξω

 

[Gordon]

Η μουσικη απο το Doctor Who. Δεν ξερω για πιο λογο αλλα δεν ηθελα να την ακουω!

Είχα εφιάλτες μ'αυτή τη μουσική και με τους τίτλους αρχής μιας περιόδου του 1980-1990, δεν θυμάμαι ακριβώς. Με τη σκουληκότρυπα και το πως διαγράφονταν η φάτσα του δόκτορος. Μιλάμε ανατρίχιασα πάλι. Το είδα ξανά ως ενήλικας στο ΕσύΣωλήνας και ήταν όντως σπούκι.

 

[optimus_prime]

Ας πω κι εγώ μερικά που με τρόμαζαν στην τηλεόραση σαν παιδί

Φυσικά η ανατομία ενός εγκλήματος.Οι τίτλοι αρχής,η μουσική,ο Γρηγόρης Βαλτινός που εμφανιζόταν μες στο σκοτάδι.Δεν είχα δει ποτέ επεισόδιο μικρός γιατί φοβόμουν.

Μια εκπομπή στον αντ1 που λεγόταν 'Στα ίχνη του δολοφόνου' όπου έδειχνε αναπαραστάσεις φόνων.Έδειχνε τους παρουσιαστές μες στα σκοτάδια και νόμιζες ότι θα'ρθει ο δολοφόνος και θα τους σφάξει.Είχε και τρομακτική μουσική.Μπρρρρ

Νυχτερινές εκπομπές που ασχολούνταν με ναρκωτικά και γενικώς με θέματα νύχτας,υπόκοσμου κλπ.Φοβόμουν πολύ όταν έδειχνε κάποιους να μιλάνε με μωσαικό στο πρόσωπο ή αλλοιωμένη φωνή.

Η μουσική των έκτακτων δελτίων του αντ1,ειδικά βράδυ.Μας πάγωνε το αίμα,λέγαμε τί κακό έγινε πάλι;

Γενικά μικρός νόμιζα πως ό.τι έπαιζε η τηλεόραση αφού πήγαινα για ύπνο,ήταν όλα τρομακτικά

 

[80s_born_and_bred]

Καλλικαντζαροδουλειες, ΕΡΤ2 1985
Μεχρι που ξορκισα τους δαιμονες μου ξαναβλεποντας το μεγαλος & σχολιαζοντας το στο Retromaniax.

 

[paulochelao24]

η πρώτη μου φοβία απ' όσο θυμάμαι (προηγούνταν ακόμη και του Παρασκηνίου) ήταν οι τίτλοι αρχής και τέλους της εκπομπής "Παραλλαγές στο ίδιο θέμα" της Ελένης Κυπραίου..Παρτε μια γευση :

 

[kotsoskorg]

Ο Φώντας Λαδοπρακόπουλος. Το φαρδύ στραβό του χαμόγελο ξυπνούσε τον τρόμο στο άβγαλτο παιδικό μου μυαλουδάκι και σαστισμένος κούρνιαζα σφιγμένος, στην γωνία του μπαουλοντίβανου.

 

[paulochelao24]

επίσης θυμήθηκα οτι με είχε τρομάξει πολύ όταν πρωτοείδα στο "Μουσικόραμα" το videoclip του τραγουδιού "Skin Deep" των Stranglers με τα πρόσωπα που άλλαζαν τα μέλη της μπάντας και ένα φίδι.Το παραθέτω εδώ (αν επιτρέπεται απ' τους διαχειριστές βέβαια):

 

[manos311]

1@paulochelao24[/USER]

σύντομο διαφημιστικό κοινωνικό μήνυμα για το κάπνισμα και την εγκυμοσύνη εκεί γύρω στο 1987

ειναι του 1987 το διαφημιστικό αυτο

διαφημιστικο / Τσιγαρο και εγκυμοσυνη (1987)

Και αυτή η μουσική είναι του Παπαθανασίου, όπως και το Παρασκήνιο.

 

[paulochelao24]

Και αυτή η μουσική είναι του Παπαθανασίου, όπως και το Παρασκήνιο.

Τελικά ειχαν τρομάξει πολύ κόσμο οι μουσικές του Vangelis

 

[Fulci]

Διάβασα αρκετούς που ανέφεραν τη μουσική από το "Παρασκήνιο"..Εμένα πάλι,η συγκεκριμένη μουσική μου άρεσε,δεν με τρόμαζε.Αφού περίμενα να δω του τίτλους αρχής και μετά δεν θυμάμαι να συνεχίζω να βλέπω την συγκεκριμένη εκπομπή.Πάντως την αρχή δεν την έχανα!..

Κάτι που με φόβισε μικρό,ήταν οι "Καλικατζαροδουλειές" (νομίζω πως κάπου το 'χω ξαναγράψει).. Αν και horrorfan, η συγκεκριμένη σειρά με φόβισε!..ήμουν και 11,5 χρονών όταν προβλήθηκε!Ανεξήγητο!..Όπως και πιο παλιά,σε πιο μικρή ηλικία, με φόβιζε η σειρά "Τενεκεδούπολη" (ή "Ντενεκεδούπολη"?) Ειδικά το επεισόδιο που ο Βουτηρένιος κόντεψε να "λιώσει" από τις ακτίνες του ήλιου!..Από εκείνο το επεισόδιο και μετά δεν την ξαναείδα!..Πρέπει να είχα θέμα με τις μαριονέτες και τα κουκλοθέατρα!Δεν μου άρεσαν ποτέ (μάλλον τα φοβόμουν)..Τη "Φρουτοπία" δεν την φοβήθηκα,γιατί απλά δεν την παρακολούθησα. Είχα μεγαλώσει πια για να βλέπω,μαριονέτες/κούκλες και όλα τα παρεμφερή.
Αυτό που όμως με φόβιζε πάντα στη tv τότε στα 80s, ήταν αυτό το τεράστιο "Α" που έδειχνε στο πάνω μέρος της τηλεόρασης όταν επρόκειτο να ακολουθήσει σκηνή ακατάλληλη..Εμφανιζόταν πάντα 30 δεύτερα ή και 1 λεπτό πριν την τρομακτική σκηνή!..Είχε αργήσει μέχρι και 2 λεπτά!
Δεν θα ξεχάσω,πως όταν είδα το "Τα σημάδια του Δράκουλα",το βράδυ στον ύπνο μου (ποιον ύπνο δηλαδή!), συνέχεια αυτό το "Α" έβλεπα και ξυπνούσα.Και φυσικά φώναζα και τους δικούς μου να ΄ρθουν..Δεν κοιμήθηκε κανείς μας εκείνο το βράδυ!..Μου ΄λεγε ο πατέρας μου: "αν σε ξαναφήσω να δεις Δράκουλα.."!..
Μα δεν σκεφτόμουν σκηνές από την ταινία (μάλλον δεν προλάβαινα να τις σκεφτώ!)..Αυτό το καταραμένο "Α" ήταν που δεν μ'άφηνε να κοιμηθώ!.. Του το ΄λεγα κιόλας " Το 'Α' φοβάμαι, όχι την ταινία" (και καλά τώρα,για να μ'αφήνει να βλέπω τέτοιες ταινίες).

Έτυχε επίσης εκείνο το Σαββατόβραδο, πριν την ταινία που ήταν μετά τις 12, να έχουμε δει μια εκπομπή που είχε τότε (δεν μπορώ να θυμηθώ το τίτλο), κωμική ήταν με διάφορα ολιγόλεπτα σκετσάκια,με συνεντεύξεις καλλιτεχνών αν θυμάμαι καλά και άλλα διάφορα!..Σε ένα από τα σκετσάκια, έδειχνε έναν πίνακα με αριθμούς και γράμματα (σαν αυτόν που έχουν και οφθαλμίατροι στα ιατρεία τους) και τον ηθοποιό-γιατρό να δείχνει συνέχεια τα γραμματάκια και έναν άλλον ηθοποιό-ασθενής να απαντάει!..Αυτή η σκηνή ερχόταν συνέχεια στον ύπνο μου!..Μόνο που ο πίνακας είχε μόνο "Α" !..Πολλά "Α".. Μικρά,μεγάλα,τεράστια "Α"!..Ένας πίνακας γεμάτος "Α"!.. Δεν θα τρομάζατε και εσείς?..
Που θα μου πει ο πατέρας μου πως φοβήθηκα τον Κριστοφερ Λι και τον Δράκουλα! Ε, όχι!.. Το "Α" ήταν.. Και ο συνδυασμός του με την κωμική εκπομπή που είχε νωρίτερα! Αυτά με φόβισαν!..

 

[laura ingalls]

Εμένα με είχε φοβίσει μικρή ο θάνατος του Πάνου Χατζηκουτσέλη στην Αναδυομένη που προβαλλόταν το 78-79.(Πήγαινα δευτέρα δημοτικού). Είχε πέσει από ένα γκρεμό προσπαθώντας να κόψει κρϊνα που άρεσαν στην Κλέλια. Η σκηνή ήταν πολύ καλή (τώρα το λέω αυτό) για την εποχή της. Από μακριά φαίνεται ο Παύλος να πηδάει στο κενό. Πρέπει να χρησιμοποίησαν κάποια κούκλα. Πάντως είχα φοβηθεί πολύ και το έβλεπα στον ύπνο μου. Άσε που φοβάμαι με τρέλα τις άκρες.(γκρεμών, μπαλκονιών κ.λ.π.)
Πιο μεγαλη με είχε φοβίσει μια σειρά το "προς Οφρυνιο". Όλη η πλοκή σου μετέφερε την αγωνία της προσμονής του τρακαρίσματος ενώ σου έδειχνε τη ζωή των θυμάτων. Σε κάποια φάση ενώ οδηγούν οι τρεις αδελφές προσπερνούν στην άκρη της εθνικής τρεις πεζές μαυροφορούσες. Όταν πλέον τις προσπερνάνε η Ντίνα Κώνστα (η μια από τις τρεις αδελφές) αναγνωρίζει τον εαυτό της και τις αδελφές της. Ε αυτό με φρίκαρε με τρέλα. Το βλεπα με διάφορες παραλλαγές στα ονειρά μου για πολύ καιρό.
Πλάκα πλάκα τώρα που το σκέφτομαι ήταν καλή σειρά το "προς Οφρύνιο" με αρκετή ατμόσφαιρα.

 

[Fulci]

Εμένα με είχε φοβίσει μικρή ο θάνατος του Πάνου Χατζηκουτσέλη στην Αναδυομένη που προβαλλόταν το 78-79.(Πήγαινα δευτέρα δημοτικού). Είχε πέσει από ένα γκρεμό προσπαθώντας να κόψει κρϊνα που άρεσαν στην Κλέλια. Η σκηνή ήταν πολύ καλή (τώρα το λέω αυτό) για την εποχή της. Από μακριά φαίνεται ο Παύλος να πηδάει στο κενό. Πρέπει να χρησιμοποίησαν κάποια κούκλα. Πάντως είχα φοβηθεί πολύ και το έβλεπα στον ύπνο μου. Άσε που φοβάμαι με τρέλα τις άκρες.(γκρεμών, μπαλκονιών κ.λ.π.)
Πιο μεγαλη με είχε φοβίσει μια σειρά το "προς Οφρυνιο". Όλη η πλοκή σου μετέφερε την αγωνία της προσμονής του τρακαρίσματος ενώ σου έδειχνε τη ζωή των θυμάτων. Σε κάποια φάση ενώ οδηγούν οι τρεις αδελφές προσπερνούν στην άκρη της εθνικής τρεις πεζές μαυροφορούσες. Όταν πλέον τις προσπερνάνε η Ντίνα Κώνστα (η μια από τις τρεις αδελφές) αναγνωρίζει τον εαυτό της και τις αδελφές της. Ε αυτό με φρίκαρε με τρέλα. Το βλεπα με διάφορες παραλλαγές στα ονειρά μου για πολύ καιρό.
Πλάκα πλάκα τώρα που το σκέφτομαι ήταν καλή σειρά το "προς Οφρύνιο" με αρκετή ατμόσφαιρα.

Και εμένα με φόβισε η συγκεκριμένη σκηνή με τον Χατζηκουτσέλη..Αλλά από ένα σημείο και μετά (μάλλον στο τελευταίο επεισόδιο),το αίσθημα του φόβου υπήρχε μόνο όταν έβλεπα την ίδια σκηνή ξανά (όπως έγραψε και ο φίλος ChristosM).Όταν την ξαναέδειξε δηλαδή.Μόνο που ένιωθα λιγότερο φόβο τότε (στο τέλος) και περισσότερο λύπη και στεναχώρια.
Επίσης θυμήθηκα μια άλλη σειρά. Στο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται",φοβόμουν τον Γκουσκούνη!..Αυτόν τον φοβόμουν συνέχεια όταν τον έδειχνε στα επεισόδια..Όπως με φόβισε επίσης και όταν ο Αργύρης είχε βρει τα ματωμένα ρούχα από το γιουσουφάκι!..Και φώναζε συνέχεια και ούρλιαζε και έκλαιγε και έλεγε "Γιουσουφάκι και Γιουσουφάκι μου"!..Και τα ματωμένα ρούχα και το σφαγμένο γιουσουφάκι (εντάξει,ασπρόμαυρη σειρά ήταν σε ασπρόμαυρη tv), αλλά καταλάβαινες ότι τα ρούχα πρέπει να ήταν βαμμένα στο κόκκινο του αίματος!..Τρομακτικά επεισόδια! Δεν θυμάμαι αν είχε και το νεκρό σώμα στα χέρια του,αλλά θυμάμαι έντονα τα ματωμένα ρούχα (μήπως κάνω λάθος?).
(Τη σειρά πρέπει να την είδα σε επανάληψη,αλλά σε μικρή ηλικία,τέλη του '79 ή αρχές των 80s..Και όχι φυσικά όταν πρωτοπροβλήθηκε,το 1975-1976.Γιατί τότε ήμουν και 2 χρονών)

 

[CHEETARA]

@Asic: Ευχαριστώ για το λινκ.

Θυμάστε και την δημοσίευση των φωτογραφιών από την τεμαχισμένη σύζυγο του Φρατζή το 1987 στις εφημερίδες Έθνος και Ελ. Τύπο; Είχαν...ενώσει τα κομμάτια οι ειδικοί και είχαν φωτογραφίσει το άψυχο σώμα, υλικό που κάποιοι δημοσιογράφοι έκαναν τότε πρωτοσέλιδο. Θυμάμαι το έντονο σοκ όταν τις είδα...

Αυτή η φωτογραφία ήταν μέσα στην εφημερίδα ," έπιανε" τις δύο κεντρικές σελίδες.Ήταν το πτώμα της γυναίκας "συναρμολογημένο" επάνω στη νεκροτομική τράπεζα, με ταιριασμένα τα κομμάτια στα σημεία που είχαν αποκοπεί. Είχα δει την εφημερίδα επάνω στο γραφείο του πατέρα μου πριν προλάβει να την κρύψει. Πριν λίγα χρόνια την είχα βρει σε ένα αμερικανικό site με φωτογραφίες από θύματα βάναυσων ατυχημάτων , εγκλημάτων κτλ.

 

[paulochelao24]

Διάβασα αρκετούς που ανέφεραν τη μουσική από το "Παρασκήνιο"..Εμένα πάλι,η συγκεκριμένη μουσική μου άρεσε,δεν με τρόμαζε.Αφού περίμενα να δω του τίτλους αρχής και μετά δεν θυμάμαι να συνεχίζω να βλέπω την συγκεκριμένη εκπομπή.Πάντως την αρχή δεν την έχανα!..

Κάτι που με φόβισε μικρό,ήταν οι "Καλικατζαροδουλειές" (νομίζω πως κάπου το 'χω ξαναγράψει).. Αν και horrorfan, η συγκεκριμένη σειρά με φόβισε!..ήμουν και 11,5 χρονών όταν προβλήθηκε!Ανεξήγητο!..Όπως και πιο παλιά,σε πιο μικρή ηλικία, με φόβιζε η σειρά "Τενεκεδούπολη" (ή "Ντενεκεδούπολη"?) Ειδικά το επεισόδιο που ο Βουτηρένιος κόντεψε να "λιώσει" από τις ακτίνες του ήλιου!..Από εκείνο το επεισόδιο και μετά δεν την ξαναείδα!..Πρέπει να είχα θέμα με τις μαριονέτες και τα κουκλοθέατρα!Δεν μου άρεσαν ποτέ (μάλλον τα φοβόμουν)..Τη "Φρουτοπία" δεν την φοβήθηκα,γιατί απλά δεν την παρακολούθησα. Είχα μεγαλώσει πια για να βλέπω,μαριονέτες/κούκλες και όλα τα παρεμφερή.
Αυτό που όμως με φόβιζε πάντα στη tv τότε στα 80s, ήταν αυτό το τεράστιο "Α" που έδειχνε στο πάνω μέρος της τηλεόρασης όταν επρόκειτο να ακολουθήσει σκηνή ακατάλληλη..Εμφανιζόταν πάντα 30 δεύτερα ή και 1 λεπτό πριν την τρομακτική σκηνή!..Είχε αργήσει μέχρι και 2 λεπτά!
Δεν θα ξεχάσω,πως όταν είδα το "Τα σημάδια του Δράκουλα",το βράδυ στον ύπνο μου (ποιον ύπνο δηλαδή!), συνέχεια αυτό το "Α" έβλεπα και ξυπνούσα.Και φυσικά φώναζα και τους δικούς μου να ΄ρθουν..Δεν κοιμήθηκε κανείς μας εκείνο το βράδυ!..Μου ΄λεγε ο πατέρας μου: "αν σε ξαναφήσω να δεις Δράκουλα.."!..
Μα δεν σκεφτόμουν σκηνές από την ταινία (μάλλον δεν προλάβαινα να τις σκεφτώ!)..Αυτό το καταραμένο "Α" ήταν που δεν μ'άφηνε να κοιμηθώ!.. Του το ΄λεγα κιόλας " Το 'Α' φοβάμαι, όχι την ταινία" (και καλά τώρα,για να μ'αφήνει να βλέπω τέτοιες ταινίες).

Έτυχε επίσης εκείνο το Σαββατόβραδο, πριν την ταινία που ήταν μετά τις 12, να έχουμε δει μια εκπομπή που είχε τότε (δεν μπορώ να θυμηθώ το τίτλο), κωμική ήταν με διάφορα ολιγόλεπτα σκετσάκια,με συνεντεύξεις καλλιτεχνών αν θυμάμαι καλά και άλλα διάφορα!..Σε ένα από τα σκετσάκια, έδειχνε έναν πίνακα με αριθμούς και γράμματα (σαν αυτόν που έχουν και οφθαλμίατροι στα ιατρεία τους) και τον ηθοποιό-γιατρό να δείχνει συνέχεια τα γραμματάκια και έναν άλλον ηθοποιό-ασθενής να απαντάει!..Αυτή η σκηνή ερχόταν συνέχεια στον ύπνο μου!..Μόνο που ο πίνακας είχε μόνο "Α" !..Πολλά "Α".. Μικρά,μεγάλα,τεράστια "Α"!..Ένας πίνακας γεμάτος "Α"!.. Δεν θα τρομάζατε και εσείς?..
Που θα μου πει ο πατέρας μου πως φοβήθηκα τον Κριστοφερ Λι και τον Δράκουλα! Ε, όχι!.. Το "Α" ήταν.. Και ο συνδυασμός του με την κωμική εκπομπή που είχε νωρίτερα! Αυτά με φόβισαν!..

με τρόμαζε πολύ και μένα το Α στην οθόνη όπως και η αναγγελία απ' την εκάστοτε τηλεπαρουσιάστρια του προγράμματος που έκλεινε την παρουσίαση του προγράμματος λέγοντας "το έργο είναι ακατάλληλο για ανηλίκους".Εκεί έλεγα θα πάθω κανα έμφραγμα.
Επίσης με τρόμαζαν τότε κάτι άκυρες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους που έμπαιναν σφήνα στο πρόγραμμα συνήθως πρίν το μεταμεσονύχτιο δελτίο ειδήσεων ή πολλές φορές και μετά τα μεσάνυχτα.Οι οποίες είχαν υπόθεση θρίλερ οι πιο πολλές ή εντελώς απόκοσμη πλοκή και ατμόσφαιρα.

 

[Bambinella]

Επίσης με τρόμαζαν τότε κάτι άκυρες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους που έμπαιναν σφήνα στο πρόγραμμα συνήθως πρίν το μεταμεσονύχτιο δελτίο ειδήσεων ή πολλές φορές και μετά τα μεσάνυχτα.

Eμενα κατι ακυρες ελληνικες ταινιες του Ν.Ε.Κ. συνεχιζουν να με τρομαζουν ακομα.

 

[palca]

Εγώ είχα δει για πρώτη φορά της Ανατριχίλες στον ΑΝΤ1 το επεισόδιο με της κούκλες και μέχρι και τα 12 μου φοβόμουνα τις κούκλες επίσης και τα έκτακτα δελτία ειδήσεων του MEGA το βράδυ τύπου Μπατακλάν.

 

[RIO]

Κάτι ρεπορτάζ σε δελτία ειδήσεων ( τέλη 80ς αρχές 90ς ), για διάφορες άγριες δολοφονίες κλπ

 

[paulochelao24]

Eμενα κατι ακυρες ελληνικες ταινιες του Ν.Ε.Κ. συνεχιζουν να με τρομαζουν ακομα.

και μένα κάτι τέτοιες επίσης,ούτως ή άλλως οι μικρού μήκους που λέω στο κύμα αυτό ανήκαν