Εισιτήριο στο λεωφορείο

BETTY BOOP

Official *GOD* of RetRo
Joined
25 Απρ 2010
Μηνύματα
9.239
Αντιδράσεις
5.956
Κατά τη δεκαετία του 80, στα λεωφορεία δεν υπήρχαν μηχανήματα ακύρωσης εισητηρίων. Οι επιβάτες έμπαιναν από την πρώτη πόρτα και δίπλα στον οδηγό υπήρχε ένα κουτί με σχισμή όπου έβαζαν το αντίτιμο της διαδρομής...Αργότερα εγκαταλείφθηκε αυτό αφού κάποιοι επιβάτες εκτός από κέρματα έριχναν μέσα κουμπιά ή άλλα αντικείμενα (χαρτάκια κλπ). Βέβαια ο οδηγός δεν μπορούσε να κοιτάζει τι γίνεται δίπλα του και συγχρόνως να οδηγεί...

Θυμάστε?
 
Ή έριχνες με δύναμη τα κέρματα.
 
Τα πρώτα μηχανήματα ακυρωσης που ήρθαν δεν τυπωναν ώρα και ημερομηνία απλά έκοβαν στο χαρτάκι (που ήταν ίδιο με τα σημερινά) ένα μικρό κομματάκι πάνω δεξιά που ηταν ορθή γωνία και αυτό ήταν όλο θυμάται κανείς??
 
κλασσικο τρικ που κανανε ήταν το μισο τυλιγμένο χαρτονομισμα που μειωνε το κοστος στο μισο...
 
misha είπε:
Τα πρώτα μηχανήματα ακυρωσης που ήρθαν δεν τυπωναν ώρα και ημερομηνία απλά έκοβαν στο χαρτάκι (που ήταν ίδιο με τα σημερινά) ένα μικρό κομματάκι πάνω δεξιά που ηταν ορθή γωνία και αυτό ήταν όλο θυμάται κανείς??
Το θυμάμαι. Μάλιστα μια φορά που ήμουν στον ηλεκτρικό στο σταθημό της Κηφησιάς μπήκε ελεγκτής και είπε σε κάποιον ότι έκοψε μόνος του το κομματάκι και όχι το μηχάνημα.
 
Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Βέγγο σε μια του ταινία να ανεβαίνει στο λεωφορείο και να σκέφτεται ότι δεν έχει μία πάνω του, επί τόπου κόβει ένα κουμπί από το παλτό του και το ρίχνει στο κουτί!
 
Πρωτα τα λεωφορεια ειχαν ενα χαρακτηρα ''οτι εχετε ευχαριστηση''. Οταν ειχαν πρωτοεμφανιστει τα εισητηρια, ειχαμε στραβωσει ολοι για πολλους λογους. Για πρωτη φορα υπηρχε ενδεχομενο ελεγχου, επρεπε να πληρωνουμε το αντιτιμο και υπηρχε μεγαλο θεμα με την διαθεση εισητηριων. Ηταν εντελως νεο κονσεπτ να πρεπει να απευθυνθεις σε τριτους για το εισητηριο ενος μεσου. Τα ψιλικατζιδικα και περιπτερα δεν ειχαν παντα εισητηρια ενω δεν υπηρχε τροπος εκδοσης μεσα στο λεωφορειο.

Αρχικα τα ακυρωτικα εκοβαν ενα κομματακι, αλλα συντομα ολοι καταλαβαν οτι αν εβαζαν προσεκτικα ενα ακυρωμενο εισητηριο, το μηχανημα εκανε και παλι ηχο ακυρωσης. Αποτελεσμα πολλες τζαμπα βολτες. Μετα το μηχανημα τυπωνε, αλλα και παλι νεες πατεντες βρεθηκαν. Γομες για μελανι, νυχιων για υποστρωμα ωστε να σβηνει ευκολα το μελανι κτλ.

Οταν εβγαλαν την ηριδιζουσα ταινια στενεψαν τα περιθωρια λαμογιας.
 
Αν θυμάμαι καλά κάποια περίοδο στη δεκαετία του 80 έμπαινες στο λεωφορείο από την πρώτη πόρτα και έδειχνες στον οδηγό την ταυτότητά σου, αντί να ρίξεις χρήματα για τη διαδρομή, πριν ακόμα κυκλοφορήσουν τα μηχανήματα ακύρωσης εισητηρίων...Αλλά ουσιαστικά τσάμπα ήταν η διαδρομή?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ πάλι θυμάμαι τον εισπράκτορα να κόβει εισιτήρια.

Έμπαινες από την πίσω πόρτα του λεωφορείου. Αυτός καθόταν ακριβώς δίπλα και σου έκοβε το ανάλογο εισιτήριο. Όταν ανέβαινε όλος το κόσμος (επιτέλους) και αφού είχες φάει ΤΟ στρίμωγμα και ΤΟ σπρώξιμο έκλεινε την πόρτα και πατούσε συνθηματικά 2 φορές ένα κουμπί για να πει στον οδηγό να ξεκινήσει.

Θυμάμαι μπλέ ήταν το όλόκληρο, πορτοκαλί ήταν το πάσο και λευκό των πολυτέκνων. Η δε ποιότητα του χαρτιού άστα να πάνε. Αν έκανες το λάθος να το κρατήσεις στο χέρι, λόγω του ιδρώτα, αυτό είχε διαλυθεί σε λίγα λεπτά. Δεν ήταν λίγες η φορές που έδωσα σε ελεγκτή το εισιτήριο σε πάζλ!!!!
 
Εμεις κοβουμε ακομη εισιτηριο...

Παλια ηταν σε χαρτακια πρασινα και ροζ, που αλλαζαν αναλογα την διαδρομη (αλλο να πας, αλλο να ερθεις). Το καθε χαρτακι ειχε ενα ποσο, και εκοβες 2-3 για να συμπληρωσεις το ποσο του εισιτηριου.

Τωρα εχουν αντικατασταθει απο μηχανημα που κοβει την τιμη ο οδηγος και του δινεις τα λεφτα.

Και.. στο σχολειο, επειδη δεν ειχαμε ξεχωριστο σχολικο λεωφορειο, ειχαμε ταυτοτητες (τα πασο, λεγομενα) που τα δειχναμε και δεν πληρωναμε εισιτηριο. Οποιος το ξεχναγε πληρωνε. Το πασο, πανω του ειχε τα στοιχεια του μαθητη και σε ποιο σχολειο πηγαινε και ποια ταξη
 
Εγώ θυμάμαι ακόμη τα λεωφορεία με τον εισπράκτορα... :sealed:
 
Χα! Καιρό τώρα ψάχνω ανάμεσα σε βιβλία και παλιές τσάντες μήπως βρω κάποιο ξεχασμένο εκεί μέσα αλλά τίποτα.

Αλλά κάποιος προνόησε και κράτησε ένα!

934052_386837764768455_508844327_n.jpg

από τη σελίδα στο FB Άγνωστη Θεσσαλονίκη
 
Κι εμείς έιχαμε με εισπράκτορα, θυμάμαι αξέχαστα τα παλιά λεωφορεία-σαραβάλακια με τη μηχανή δίπλα στον οδηγό (!) σε ένα πράγμα σαν κάθισμα που μου άρεσε πολύ να κάθομαι πάνω. Το ίδιο, ο ειπράκτορας έκλεινε τις πόρτες και έδινε σήμα στον οδηγό να ξεκινήσει. Τώρα παίρνεις τα εισιτήρια απ΄το περίπτερο και τα κόβει στα δυο ο οδηγός (μοναδική ηρακλειώτικη πατεντα) αλλά υπάρχουν και αυτόματα μηχανήματα έκδοσης εισητιρίων καθώς και ταμπέλες στις μεγάλες στάσεις που λένε σε πόση ώρα θα περάσει ποιο λεωφορείο, προγανώς με GPS. Αν δεν έχεις εισητήριο σου κόβει ο οδηγός με επάυξηση (σαν πρόστιμο) παλιά και στα υπεραστικά είχε εισπράκτορα και ελεγκτή! Θυμάμαι τα χαρακτηριστικά λεπτά μπλε πουκάμισα που φορούσαν το καλοκαίρι.
 
Με την άφιξη των εισιτηρίων στα λεωφορεία προβλήθηκε και η σχετική διαφήμιση με τον Κώστα Τσάκωνα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
BETTY BOOP είπε:
Με την άφιξη των εισιτηρίων στα λεωφορεία προβλήθηκε και η σχετική διαφήμιση με τον Κώστα Τσάκωνα...(την έχω δει στο youtube).
αυτη εδω θα εννοεις Χριστινα:

 
Αυτή είναι η διαφήμιση. Ευχαριστώ!
 
joe είπε:
Πρωτα τα λεωφορεια ειχαν ενα χαρακτηρα ''οτι εχετε ευχαριστηση''. Οταν ειχαν πρωτοεμφανιστει τα εισητηρια, ειχαμε στραβωσει ολοι για πολλους λογους. Για πρωτη φορα υπηρχε ενδεχομενο ελεγχου, επρεπε να πληρωνουμε το αντιτιμο και υπηρχε μεγαλο θεμα με την διαθεση εισητηριων. Ηταν εντελως νεο κονσεπτ να πρεπει να απευθυνθεις σε τριτους για το εισητηριο ενος μεσου. Τα ψιλικατζιδικα και περιπτερα δεν ειχαν παντα εισητηρια ενω δεν υπηρχε τροπος εκδοσης μεσα στο λεωφορειο.Αρχικα τα ακυρωτικα εκοβαν ενα κομματακι, αλλα συντομα ολοι καταλαβαν οτι αν εβαζαν προσεκτικα ενα ακυρωμενο εισητηριο, το μηχανημα εκανε και παλι ηχο ακυρωσης. Αποτελεσμα πολλες τζαμπα βολτες. Μετα το μηχανημα τυπωνε, αλλα και παλι νεες πατεντες βρεθηκαν. Γομες για μελανι, νυχιων για υποστρωμα ωστε να σβηνει ευκολα το μελανι κτλ.

Οταν εβγαλαν την ηριδιζουσα ταινια στενεψαν τα περιθωρια λαμογιας.
Καθολου δεν στενεψαν τα περιθωρια λαμογιας ισα ισα.

Εβαζες πανω στο εισητηριο με προσοχη μια πολυ λεπτη στρωση logo απ αυτη που ηταν ρευστη (η παιδικη) και αφου ειχε στεγνωσει ακυρωνες το εισητηριο και μετα τριβοντας το με τα χερια σου εσβηνε η εκτυπωση και μπορουσες να το ξαναχρησιμοποιησεις το εκανε ενας φιλος μου.
 
misha είπε:
Καθολου δεν στενεψαν τα περιθωρια λαμογιας ισα ισα.Εβαζες πανω στο εισητηριο με προσοχη μια πολυ λεπτη στρωση logo απ αυτη που ηταν ρευστη (η παιδικη) και αφου ειχε στεγνωσει ακυρωνες το εισητηριο και μετα τριβοντας το με τα χερια σου εσβηνε η εκτυπωση και μπορουσες να το ξαναχρησιμοποιησεις το εκανε ενας φιλος μου.
Οπως φαινεται παντως στην διαφημιση παραπανω,τα πρωτα ακυρωτικα μηχανηματα εκοβαν ενα κομματι του εισητηριου κανοντας την λαμογιά πιο δυσκολη απο οτι σημερα...
 
επίσης μέχρι τα μίσα περίπου του 80 η διαδρομή με τα λεωφορία ήταν δωρεάν μέχρι τις 8 το πρωί.εγώ θυμάμαι απο πειραιά για περιστέρι πήγαινα στη δουλειά με το 420.το λεωφορείο ήταν από τα πρώτα διπλά και αυτόματα και είχαν δύο κουτιά για κέρματα, ένα μπροστά στον οδηγό και ένα πίσω.μπαίναμε βέβαια από πίσω και ρίχναμε διάφορα στο κουτί και δεν μας έβλεπε ο οδηγός.στο πάνω μέρος του κουτιού υπήρχε ένα πορτάκι με ελατήριο πάνω στο οποίο πέφταν τα κέρματα και με το βάρος υποχωρούσε και έπεφταν τα λεφτά στο κάτω μέρος.με το τρόπο αυτό έριχνες ότι ήταν βαρύ και έκανε θόρυβο με το παραπάνω αποτέλεσμα.βίδες,κουμπιά και άλλα.!!!
 
[edit] εκτός θέματος [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα