Πρόσφατο περιεχόμενο από Hlebouras

Στους τίτλους της ταινίας αναφέρονται άλλος σεναριογράφος και άλλος σκηνοθέτης από τον Ανδρέα Λαμπρινό που αναγράφεται στην αρχή της δημοσίευσης.

Συγγνώμην αν είναι εκτός θέματος, δεν έβρισκα πιο κατάλληλη ενότητα. Για τις ανάγκες μιας ερασιτεχνικής παράστασης, ψάχνουμε να βρούμε -αν υπάρχουν - αποσπάσματα ραδιοφωνικών εκπομπών (π.χ. Μικρή πικρή αγάπη, Σπίτι των ανέμων, διαφημίσεις, ειδήσεις, ο,τιδηποτε τέλος πάντων αυθεντικό της εποχής...

Τι χρείαν λόγων έχωμεν; Και διατί να το κρύψωμεν. άλλωστε....

Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη! Ίσως μια καταγγελία θεολογικών απόψεων ως προς το "καθ' εικόνα και ομοίωσιν".....

Μερικές σκέψεις: - Η Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας διαδραματίστηκε απόντος του Δημιουργού. "Εγώ σας έφτιαξα, σας έστησα, πάω να ξεκουραστώ, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας". Μόνο που η μέρα αυτή, διαρκεί ακόμα. Την ζούμε. Θεωρώ ότι ο συγγραφέας θέλει να δείξει πώς λειτουργούν οι άνθρωποι, αυτόνομοι και...

Τότε, φίλε μου, δεν είναι το ίδιο :) Αλλά αυτές οι κριτικές που παρέθεσες (όπως και αυτή που παρέθεσα) είναι επίσης - αυτούσιες - και στο: Ιάκωβος Καμπανέλλης, "Θέατρο, Τόμος Α'", εκδόσεις Κέδρος, 2006, σελ. 281-290 (η συγκεκριμένη είναι η δέκατη έκδοση, το copyright είναι του Ι. Καμπανέλλη...

Είχα την τύχη να τον συναντήσω από κοντά. Τίποτα σπουδαία πράγματα, απλώς σε ένα φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου στην Καρδίτσα, ήρθε στα παρασκήνια, ως καλεσμένος της οργανωτικής επιτροπής και τιμώμενο πρόσωπο, και μας χαιρέτησε όλους έναν - έναν, και μας είπε "μπράβο παιδιά, συνεχείστε". Ίσως...

Από την κριτική της Ειρήνης Καλκάνη στην "Απογευματινή", 1956 (μάλλον το ίδιο βιβλίο διαβάζουμε, Δημήτρη :darkglasses: ) : "... Ένας αητός με φτερά κομμένα από τη γέννησί του. Χωρίς νύχια, χωρίς δύναμη. Ένας αητός που δεν βολεί ωστόσο να ζήσει στο κοτέτσι... Κι η φλόγα η δημιουργική ανώφελη...

Δεν έχει σημασία αν ήταν ατάλαντος ή όχι. Σημασία έχει ότι δεν μπόρεσε (ή δεν ήθελε) να προσαρμοστεί προκειμένου να επιβιώσει, αλλά ήθελε πραγματικά να ζησει, έστω και στην ψευδαίσθησή του, κάτι που στάθηκε τελικά αδύνατο. Όσο για την "Αυλή των Θαυμάτων"... πίστεψέ με, αλλά είναι πιο επίκαιρη...

Τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια στη μορφή του Νίκου Μπελογιάννη. Η ταινία την ισοπέδωσε. Λαϊκίστικη, πομπώδης και με προσανατολισμό στην εύκολη συγκίνηση και στην αγιογραφία. Δεν το λέω τώρα. Το είπα -ή μάλλον, το ένιωσα - όταν την είδα για πρώτη φορά, γύρω στα μέσα της δεκαετίας του '80. Έχω τη...

Η "Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας" βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε στη Δεύτερη Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τον Ιανουάριο του 1956, σε σκημοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη και σκηνικά Κλεόβουλου Κλώνη. Έπαιξαν: Γιώργος Γληνός, Πίτσα Καπιτσανέα, Αίας...

Απλώς εκπληκτικό!!!!

ΑΠΑΙΧΤΟ!!!! ΧΙΛΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!!!

Παρόμοιος ο ήχος από τον μετρητή του τηλεφώνου, όταν καλούσαμε από τα περίπτερα υπεραστικά. Επίσης ο ήχος από τις μονάδες που έπεφταν και το "μηδενίζετε, παρακαλώ; "

Όλα ήταν ανεπανάληπτα και προφητικά. Τι να πρωτοθυμηθείς; "Ίσως μείνω ακόμα κι αν δεν το θελήσετε"; (Για Δέσιμο) και μετά ο Καραμανλής έγινε πρόεδρος της δημοκρατίας; "Ρεπόρτερ:Τι ξέρετε για την ΕΟΚ; Τσιγγάνος: Πατάτες!". Το τραγούδι "Κουλτουριάρικο" από τις Πατάτες; Τον Διγενή Αντύπα; Ή το...