Θα συμφωνήσω με το τετευταίο. Οι ιστορίες του Ταμπαρύ είναι άααλλη φάση. Είναι αυτές, οι μεγάλες, που εκτείνονται σε όλο το τεύχος. Και εισέρχονται στο χώρο του σουρρεαλισμού (αν δεν κάνω λάθος, νομίζω ότι και ο αδερφός του ήταν γνωστός σουρρεαλιστής ζωγράφος). Και έχει ενδιαφέρον να...