Είχα κι εγώ κάποτε Αmstrad 6128 (πρασινόμαυρο) και ο χαζός τον έδωσα όταν αγόρασα Pentium... πφφφφφ
Αυτό που με στενοχωρεί ακόμα είναι ότι ποτέ δεν έμαθα αν τελικά τερματίζεται το Obliterator.
Μπορεί να είχε πρόβλημα σε μένα δε ξέρω αλλά παιδεύτηκα απίστευτα με το παιχνίδι αυτό.
Το τερμάτισε...
Ωραίο θέμα.
Μιας και δε μιλάμε πονηρά θα πω κι εγώ για το κάπνισμα.
Εγώ φίλε Άσεμνε απέτυχα προτού το βάλω στα στόμα μου. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα πρέπει να ρουφάς την ώρα που το ανάβεις. Είχε και πολύ κόσμο τριγύρω και έγινα ρομπίτσα.
Ξέρεις όλοι έτοιμοι να κοροϊδέψουν πάντα, οι αλήτες.
Για μένα ήταν ένα που έλεγε στο ρεφρέν "...το πιο ωραίο λάθος γίνεται από πάθος αγαπημένες μου αμαρτίες..."
Νομίζω το τραγούδι λεγόταν Αγαπημένες μου αμαρτίες. Δυστυχώς δε το βρίσκω πουθενά. Στο βιντο κλιπ ήταν ένας τύπος που χόρευε στη βροχή με μια ψιλή γκόμενα.
Δεν είμαι μεγάλος οπαδός τους, αλλά το "Βόλτα με την Πιούζυ" είναι θεϊκό! Μου αρέσουν ακόμα δυο τρία τραγούδια τους...
Ομολογώ ότι έχω ακούσει λίγα όμως.