Πρόσφατο περιεχόμενο από TZELASO

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά με υγεία και χαρά σε όλους!

Δεν νομίζω ότι θα πρωτοτυπήσω. Πάρλας (μακράν) - Τζόγιας - Μούτσιος. Ο Πάρλας ήταν ο νεανικός έρωτας της μαμάς μου λόγω ακριβώς αυτής της εξαίσιας φωνής του. Αλλά και για τον Τζόγια, τι να πούμε. Αν και δεν είναι ωραίος ούτε κατά διάνοια, αυτή η καταπληκτική φωνή του, τον κάνει άκρως γοητευτικό.

Α, καλά! Αυτό το έχω αναρωτηθεί πολλές φορές! Το πώς δηλαδή, φορούσαν αυτά τα σούπερ μίνι και πώς μπορούσαν να κινηθούν ή να κάτσουν! Πώς ανέβαιναν μια σκάλα!

Εγώ πάλι θα φορούσα το ρούχο και τα παπούτσια, αλλά με κολάν από κάτω! Βέβαια, όταν ήμουν πιο αδύνατη. Τώρα ασφαλώς δεν θα μου πήγαινε.

Good wines! :D

Πείτε μας τι άλλο πουλάτε, μην μας αφήνετε με την αγωνία.

Εγώ τα τρώω όλα αυτά, οπότε δεν αγχώνομαι.

Α, εδώ διαφέρουμε κάπου κύριε Μπιμπίλα. Εγώ τον καθαρισμό, τον κάνω το βράδυ. Πριν την κρέμα νύχτας.

Ε, ναι. Είναι τα "Τσακάλια". Η σκηνή στην καφετέρια. Και η ατάκα "Με θυμάσαι ρε π...?"

Woman you took my life - Tom Jones (1972) Και η Ελληνική διασκευή από την Ωραιότερη αντρική φωνή που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα (κατά την ταπεινή μου γνώμη). Μια προσευχή - Λάκης Αλεξάνδρου (1974)

Εννοεί ότι σιχαινόταν την Κάλλας γιατί ήθελε αυτήν. Καλά, εδώ λόγω γήρατος, μπορεί να λέει τα πάντα. Ποιος θα της δώσει σημασία? Και ποιον νοιάζει αυτή η δήλωση πλέον?

Α, ναι! Η San Lorentzo! Που μετά έγινε Prison και μετά το κλαμπ Ειρηνικός. Πώς την ξέχασα? Στη Prison κάναμε το 1986 τον ετήσιο χορό της τάξης μας για να μαζέψουμε λεφτά να πάμε στην πενταήμερη. Όλοι μας έλεγαν να μην το κάνουμε γιατί θα μπούμε μέσα όπως οι περισσότεροι από άλλες τάξεις που...

Εγώ είμαι Καλλιθεάτισσα. Μεγάλωσα Τζιτζιφιές και μετά μετακομίσαμε κέντρο Καλλιθέας, όπου μένουμε μέχρι και σήμερα τον χειμώνα με τον σύζυγο. Όπως καταλαβαίνετε, Barbarella και Video ήταν πολύ κοντά μας. Barbarella είχα πάει μόνο μια φορά αλλά στην Video ήμουν πολύ συχνά. Επίσης, θυμάμαι μια...

Όντως, ήταν πολύ καλός στο "The last wave". Ήταν από τα πρώτα έργα που είχα δει στον κινηματογράφο. Αλλά αναμφισβήτητα, ο πρώτος ρόλος που μου έρχεται στο μυαλό είναι σαν καρδινάλιος Ραλφ ντε Μπρικασάρ στο "Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας". Έφυγε πλήρης ημερών και έργων. Καλή ανάπαυση.

Να προσθέσω κάτι που δεν είχα καταλάβει. Πολλές φορές όταν σηκωνόμουν να πάω στη δουλειά και βαριόμουν, έλεγα στον άντρα μου "Δε θέλω να πάω σχολείο". Δηλαδή, το λέω ακόμα. Όταν είδα τώρα το σήριαλ, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να είχα δει το επεισόδιο που η Λίλλη το λέει στον Σάκη αλλά δεν...