Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Πριν την Yuja Wang υπήρχε ο ιδιοφυής Glenn Gould να μας μεταφέρει τα κλασικά έργα όπως το τρίτο allegretto μέρος από την Σονατα νο17 του Μπετόβεν (το οποίο θυμήθηκα όταν το "έπαιξε" ο Κολιν Φάρελ στο ρημεικ της "ολικής επαναφοράς" του 2012 σε πολύ πιο αργό τέμπο)

 
Το 1888-89 ο Edward Elgar συνέθεσε τα Enigma Variations.
Το πιο γνωστό από αυτά (η παραλλαγή νο 9 "Nimrod") έγινε γνωστή στην Ελλάδα ως το τελευταίο κομμάτι που έπαιξε η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ στις 15/06/2013 αφού την είχε κλείσει ο Σαμαράς.
Σήμερα διαλέγω την ιδιαίτερη διασκευή για φωνή του 2014 της μέτζο-σοπράνο Katherine Jenkins

εχμ... να αυτήν την αξία έχουν τέτοια fora...
Δεν την είχα ακούσει ποτέ μου την Jenkins. Καιρός να διευρύνω τον κύκλο των γυναικείων crossover φωνών [ακούω Brigthman - Enya - Fabian - Shapplin και πάνω από όλα McKennitt]
 
Σοκ και δέος!!! Εδώ και 2 μερες μου πέφτουν τα σαγώνια στο πάτωμα με αυτό τον τύπο του οποίου η φωνή είναι κατά 80% ίδια με του Dickinson.

Έχεις δίκιο, σχεδόν ίδια η φωνή! Αυτό που ήθελα να σχολιάσω όμως είναι ότι το συγκεκριμένο τραγούδι είχε και δικό του poster (δεν ξέρω αν συνηθιζόταν να βγαίνουν και τραγούδια σε αφίσες εκτός από τα εξώφυλλα των άλμπουμ). Και ήταν το αγαπημένο μου! Μαζί με τα poster των "somewhere in time","killers","live after death",piece of mind" και το "seventh son of the seventh son",αυτά τα έξι λοιπόν ήταν στο τοίχο κρεμασμένα πάνω από το κρεβάτι μου! Και όταν έφυγα φαντάρος το '93 και γύρισα με άδεια ορκωμοσίας, όλα είχαν "ξεκρεμαστεί" λόγω ασπρίσματος των δωματίων! Φυσικά και ζήτησα από τους δικούς μου να τα ξαναβάλουν, μου είχαν πει πως θα το έκαναν, αλλά τελικά δεν..τα ξαναείδα (κλαψ)! Κρίμα,κρίμα..Και πιο πολύ για την αφίσα του "The evil that men do"..
 
Απόσπασμα από τον ύμνο "Nada te turbe" της Αγίας Τερέζας της Άβιλα που υπήρξε μοναχή του τάγματος των Καρμηλιτών τον 16ο αιώνα, πήρε η Giuni Russo και έντυσε με δική της σύνθεση και τη φωνή της.
Η Russo πέθανε από καρκίνο το 2004 και είναι ενταφιασμένη στο Μιλάνο σε μέρος που κρατούνται τάφοι για Καρμηλίτες μοναχούς.

 
Παλιό καλό 70's rock για σήμερα. Συγκεκριμένα το άλμπουμ Who's Next από τους The Who από το μακρινό 1971.
Παραθέτω δύο κομμάτια που πάντα με συγκινούν, το πρώτο για εκπληκτική εισαγωγή του και για όλη την (ιρλανδέζικη; ) φολκλόρ αίσθηση που δημιουργεί στο τέλος, καθιστώντας το ταυτόχρονα με τα lyrics ένα από τα πιο δυνατά ροκ κομμάτια όλων των εποχών, το δεύτερο για τους στίχους ξεκάθαρα.

The Who - Baba O'Riley


The Who - Behind Blue Eyes *





*Οι Limp Bizkit έχουν κάνει μια εξαιρετική κατά τη γνώμη μου διασκευή αλλά το πρωτότυπο μου βγάζει πολύ περισσότερα συναισθήματα.
 
Για όσους....γλυκοκοιτάτε περιστασιακά.

Γαμμαγαμμα - Αύριο βράδι

"Χορεύει" ο Γουίλιαμ Νταφόε.
 
1958. Η Ζαν Μορό περπατάει στο Παρίσι και εμείς ακούμε τον Μiles Davis να αυτοσχεδιαζει για το "Ασανσερ για Δολοφόνους"

 
Πίσω
Μπλουζα