Clemence
RetroAdept
- Joined
- 1 Αύγ 2009
- Μηνύματα
- 1.021
- Αντιδράσεις
- 206
Θα σας ταξιδέψω στο πολύ βαθύ ρετρό όπως με ταξίδεψε κι εμένα η ανάρτηση ενός διαδικτυακού φίλου πριν λίγες μέρες, όταν έπεσα πάνω σε μία περιγραφή ενός επεισοδίου πολύ Twilight Zone αλλά που δεν ήταν Twilight Zone:
«Και οι Νεκροί Τηρούν τις Υποσχέσεις τους
Υπάρχει ένα ενδιαφέρον επεισόδιο μίας Αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς του 50 με την εξής υπόθεση:
Την ημέρα της εισβολής της Ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία (μαθαίνουν την είδηση από το ραδιόφωνο) μια παρέα νεαρών ενθουσιωδών ανεμοπτεριστών πηγαίνουν να πετάξουν με το ανεμόπτερο.
Στην παρέα υπάρχει και μία κοπέλα, η Χέλγκα, η οποία είναι αρραβωνιασμένη με τον Πέτερ. Ωστόσο υπάρχει και ο Χανς για τον οποίον η Χέλγκα δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κάτι το οποίο προκαλεί το φθόνο του Πέτερ.
Λόγω των γεγονότων αποφασίζουν για μία τελευταία πτήση σε όποιον πέσει ο κλήρος ενώ γνωρίζοντας ότι οι ζωές τους πρόκειται να αλλάξουν δραματικά και να χωριστούν εξαιτίας του πολέμου, αποφασίζουν με προτροπή της Χέλγκας να δώσουν μια υπόσχεση: να ξανασυναντηθούν όλοι μαζί την πρώτη Κυριακή μετά το τέλος του πολέμου.
Ο κλήρος τυχαίνει στον Χανς και εκεί, όπου πρόκειται να πετάξει, ο Πέτερ τον δολοφονεί μέσα στο ανεμόπτερο με ένα μαχαίρι, κάτι το οποίο δεν είναι ορατό στους άλλους, ούτε και στη Χέλγκα.
Το ανεμόπτερο με τον νεκρό Χανς χάνεται και ποτέ δεν επιστρέφει. Οι φίλοι αναχωρούν χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν πως χάθηκε ο Χανς, υποθέτουν πως κάπου τσακίστηκε στα βουνά. Και δεν υπάρχει πλέον περιθώριο αναζήτησης λόγω της έναρξης του πολέμου.
Μετά το τέλος του πολέμου, η Χέλγκα επιμένει να τιμήσουν το ραντεβού, παρά τον σκεπτικισμό του Πέτερ, με τον οποίον είναι πλέον μαζί. Στη συνάντηση όμως είναι μόνο η Χέλγκα, ο Πέτερ και ένας ακόμα φίλος τους με ένα χέρι. Οι υπόλοιποι έχουν σκοτωθεί. Και τότε ξαφνικά στον ουρανό εμφανίζεται το ανεμόπτερο με τον Χανς! Η Χέλγκα ενθουσιασμένη τρέχει προς το σημείο, όπου πρόκειται να προσγειωθεί, ενώ ο Πέτερ το θεωρεί αδιανόητο και φωνάζει αποκαλύπτοντας πως δεν είναι δυνατόν αυτό διότι δολοφόνησε τον Χανς.
Μόλις προσγειώνεται και πλησιάζει η Χέλγκα μένει άναυδη, καθώς στο ανεμόπτερο υπάρχει μόνον ο σκελετός του Χανς, με τα ίδια ρούχα, όπως την ημέρα που χάθηκε.
Ο Χανς αν και νεκρός τήρησε την υπόσχεσή του και επέστρεψε στο ραντεβού, όπως είχε υποσχεθεί, όσο ζούσε.
Στην τραγικότητα του θαυμάσιου αυτού σεναρίου κρύβεται η δύναμις της υπόσχεσης και κατ΄ επέκταση της ευχής αλλά και της κατάρας. Δημιουργείται ένα “δέσιμο”, το οποίο είναι ανεξάρτητο από εκείνη ή εκείνον, ο οποίος το πρόφερε. Και δεν λύνεται…
Σύμφωνοι, αλλά θα παραμείνεις εγκλωβισμένος σε μία υπόσχεση, μία ευχή, μία κατάρα (και η ευχή πολλές φορές κατάρα είναι, ενώ η κατάρα ίσως είναι και ευχή);
Όχι!
Το “δέσιμο” δεν λύνεται εάν δεν εκπληρωθεί, αλλά ξεγελιέται και τροποποιείται. Η δύναμη είναι στην ευελιξία σου. “Παίζεις” με το Σύμπαν, παίζεις με τη φωτιά αλλά πρόσεξε να κρατάς ένα δοχείο με νερό να τη σβήσεις.»
Ενθουσιάστηκα, τ’ ομολογώ ότι η περιγραφή με έσπρωξε να ψάξω πρώτα την σειρά και κατόπιν το συγκεκριμένο επεισόδιο για να το δω. Μήπως σας θυμίζει κάτι; Έχετε ακούσει να παίχτηκε κάτι παρόμοιο στην ελληνική τηλεόραση;
ΥΓ: ευχαριστώ τον διαδικτυακό φίλο T.S. που μου έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσω εδώ την ανάρτηση του.
«Και οι Νεκροί Τηρούν τις Υποσχέσεις τους
Υπάρχει ένα ενδιαφέρον επεισόδιο μίας Αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς του 50 με την εξής υπόθεση:
Την ημέρα της εισβολής της Ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία (μαθαίνουν την είδηση από το ραδιόφωνο) μια παρέα νεαρών ενθουσιωδών ανεμοπτεριστών πηγαίνουν να πετάξουν με το ανεμόπτερο.
Στην παρέα υπάρχει και μία κοπέλα, η Χέλγκα, η οποία είναι αρραβωνιασμένη με τον Πέτερ. Ωστόσο υπάρχει και ο Χανς για τον οποίον η Χέλγκα δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κάτι το οποίο προκαλεί το φθόνο του Πέτερ.
Λόγω των γεγονότων αποφασίζουν για μία τελευταία πτήση σε όποιον πέσει ο κλήρος ενώ γνωρίζοντας ότι οι ζωές τους πρόκειται να αλλάξουν δραματικά και να χωριστούν εξαιτίας του πολέμου, αποφασίζουν με προτροπή της Χέλγκας να δώσουν μια υπόσχεση: να ξανασυναντηθούν όλοι μαζί την πρώτη Κυριακή μετά το τέλος του πολέμου.
Ο κλήρος τυχαίνει στον Χανς και εκεί, όπου πρόκειται να πετάξει, ο Πέτερ τον δολοφονεί μέσα στο ανεμόπτερο με ένα μαχαίρι, κάτι το οποίο δεν είναι ορατό στους άλλους, ούτε και στη Χέλγκα.
Το ανεμόπτερο με τον νεκρό Χανς χάνεται και ποτέ δεν επιστρέφει. Οι φίλοι αναχωρούν χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν πως χάθηκε ο Χανς, υποθέτουν πως κάπου τσακίστηκε στα βουνά. Και δεν υπάρχει πλέον περιθώριο αναζήτησης λόγω της έναρξης του πολέμου.
Μετά το τέλος του πολέμου, η Χέλγκα επιμένει να τιμήσουν το ραντεβού, παρά τον σκεπτικισμό του Πέτερ, με τον οποίον είναι πλέον μαζί. Στη συνάντηση όμως είναι μόνο η Χέλγκα, ο Πέτερ και ένας ακόμα φίλος τους με ένα χέρι. Οι υπόλοιποι έχουν σκοτωθεί. Και τότε ξαφνικά στον ουρανό εμφανίζεται το ανεμόπτερο με τον Χανς! Η Χέλγκα ενθουσιασμένη τρέχει προς το σημείο, όπου πρόκειται να προσγειωθεί, ενώ ο Πέτερ το θεωρεί αδιανόητο και φωνάζει αποκαλύπτοντας πως δεν είναι δυνατόν αυτό διότι δολοφόνησε τον Χανς.
Μόλις προσγειώνεται και πλησιάζει η Χέλγκα μένει άναυδη, καθώς στο ανεμόπτερο υπάρχει μόνον ο σκελετός του Χανς, με τα ίδια ρούχα, όπως την ημέρα που χάθηκε.
Ο Χανς αν και νεκρός τήρησε την υπόσχεσή του και επέστρεψε στο ραντεβού, όπως είχε υποσχεθεί, όσο ζούσε.
Στην τραγικότητα του θαυμάσιου αυτού σεναρίου κρύβεται η δύναμις της υπόσχεσης και κατ΄ επέκταση της ευχής αλλά και της κατάρας. Δημιουργείται ένα “δέσιμο”, το οποίο είναι ανεξάρτητο από εκείνη ή εκείνον, ο οποίος το πρόφερε. Και δεν λύνεται…
Σύμφωνοι, αλλά θα παραμείνεις εγκλωβισμένος σε μία υπόσχεση, μία ευχή, μία κατάρα (και η ευχή πολλές φορές κατάρα είναι, ενώ η κατάρα ίσως είναι και ευχή);
Όχι!
Το “δέσιμο” δεν λύνεται εάν δεν εκπληρωθεί, αλλά ξεγελιέται και τροποποιείται. Η δύναμη είναι στην ευελιξία σου. “Παίζεις” με το Σύμπαν, παίζεις με τη φωτιά αλλά πρόσεξε να κρατάς ένα δοχείο με νερό να τη σβήσεις.»
Ενθουσιάστηκα, τ’ ομολογώ ότι η περιγραφή με έσπρωξε να ψάξω πρώτα την σειρά και κατόπιν το συγκεκριμένο επεισόδιο για να το δω. Μήπως σας θυμίζει κάτι; Έχετε ακούσει να παίχτηκε κάτι παρόμοιο στην ελληνική τηλεόραση;
ΥΓ: ευχαριστώ τον διαδικτυακό φίλο T.S. που μου έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσω εδώ την ανάρτηση του.
