Την περίοδο εκείνη ξεκινά η ιδιωτική τηλεόραση. Πλέον για να πάρεις εκπομπή δεν χρειάζεται να είσαι του κόματος, μάλλον πρέπει να είσαι κόμματος.... (κρύο.... ε?...). Και επίσης, δεν χρειάζεται να έχεις σοβαρά σενάρια, βαρύγδουπους τίτλους, μεγάλα ονόματα και σημαντική θεματολογία. Πρέπει να γεμίσεις εύκολα, γρήγορα και φθηνά το πρόγραμμα, ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ. Οπότε πάμε σε εύκολες λύσεις, όπως κάνουν στο εξωτερικό. Νεαρούλες και νεαροί που δεν λένε όχι σε τολμηρές εμφανίσεις, χαλαρή θεματολογία, χαζολαϊκό πρόγραμμα, εύκολο γέλιο-κονσέρβα κλπ κλπ. Δεν θέλεις "Θέατρο της Δευτέρας" με Ριγόπουλο και Αναλυτή, θέλεις "Πηδάτε γιατί χανόμαστε....." με την Ξεβρακοπούλου και τον Μπρατσαρόπουλο.
Και από κοντά και όλα τα περιοδικά που θα πρέπει να προωθήσουν όλη αυτή τη θεματολογία και να κρατήσουν "ψηλά στην επικαιρότητα" την Ξεβρακοπούλου και τον Μπρατσαρόπουλο, για να κάνουμε νούμερα και στην AGB.... [μην ξεχνάμε την AGB, ... άραγε θυμάται κανείς τα σκάνδαλα που είχαν προκύψει κατά καιρούς με την συγκεκριμένη εταιρία και τις μετρήσεις που έκανε?]. Και βουαλά, αμέσως κατανοείς τις σειρές, τις ταινίες, τα περιοδικά και τις παρουσίες ελλήνων και ελληνίδων καλλιτεχνών της εποχής εκείνης.
...
..
.
... πριν αρκετά χρόνια θυμάμαι μια συνέντευξη από μια ανερχόμενη νεαρούλα ηθοποιό, γλυκειά φατσούλα. Έλεγε λοιπόν ότι την πλησίασε ένα από τα Χαι / ΟΚ / Λοιπόν / Τσάο, για να την παρουσιάσει - προωθήσει... Δεν τους ενδιέφερε τι είχε σπουδάσει, τι είχε γυρίσει, που είχε παίξει, με ποιούς είχε συνεργαστεί, τα πράγματα ήταν πάρα πολύ απλά: "... παίζει κανα σκανδαλάκι ή/και καμιά πικάντικη φωτογράφηση?".
Γιατί πως αλλιώς θα ξεχωρίσεις από άλλες 100 γλυκιές φατσούλες - νεαρές ανερχόμενες ηθοποιούς? Πως αλλιώς θα σε ζητήσουν στην επόμενη σειρά: "Ροζ δωμάτιο / Ιστορίες για αγρίους / Ιπτάμενα ξέκωλα" κλπκλπκλπ?????