Αποτελέσματα αναζήτησης

Το πιο αγαπημένο μου κομμάτι είναι το "Love is All" με τη βαθιά φωνή της -πρόωρα χαμένης- Vann Johnson, τακτικής του συνεργάτιδας.

Νομίζω ότι ξεχάσατε αυτό: Arabesque-In the Heat of a Disco Night:

Από τα μακρινά 60s, το τραγούδι του Gino Paoli, Sapore di sale, το οποίο εξιστορεί τον έρωτά του για την ηθοποιό και μητέρα της κόρης του, Stefania Sandrelli.

Το συγκεκριμένο, είναι αγγλική βερσιόν του αρχικού δανέζικου Kold som Is ( = κρύος σαν πάγος) που είχε φτιάξει το εν λόγω ντουέτο (που σημειωτέο, ΔΕΝ ήταν ζευγάρι και στη ζωή). Η αγγλική αυτή βερσιόν έγινε προφανώς για προώθηση στην Ευρώπη. Εγώ πάντως το άκουγα και στις δύο βερσιόν στα μπαράκια...

Για να παινέψω το σπίτι μου (καθώς εγώ έχω φτιάξει το βίντεο με φωτογραφίες που τράβηξα) βάζω ένα υπέροχο και ουσιαστικά άγνωστο ορχηστρικό, το Don's Theme, από τη μουσική της σειράς του BBC "The Dark Side of the Sun". Οι ασχολούμενοι με τη μουσική, θα δουν μερικά μέτρα από το "Σαββατόβραδο στην...

Εδώ αφήνω το αγαπημένο μου τραγούδι "Οι εφτά νάνοι στο S/S Cyrenia", στην πρώτη του εκτέλεση, από τη Χαρούλα Αλεξίου, σε έναν δίσκο με άσχετο περιεχόμενο (δηλ. όχι με ποιήματα του Καββαδία), το "Η αγάπη είναι ζάλη":

Φωνή έχει και αυτό το απέδειξε στην μπαλάντα που είχε τραγουδήσει για τη Γιουροβίζιον. Απλώς τη σπατάλησε σε σουξεδάκια του ενός μηνός. Προς επίρρωση των λεγομένων μου αφήνω εδώ ένα τραγούδι του σπουδαίου Θάνου Μικρούτσικου σε στίχους της εξίσου σπουδαίας Λίνας Νικολακοπούλου με ερμηνεία της...

Γενικά μου άρεσε και είμαι τυχερή που τον είδα σε μία από τις τελευταίες του εμφανίσεις, μαζί με τον Πορτοκάλογλου το 2018. Σαν φόρο τιμής αφήνω εδώ ένα κομμάτι σε ποίηση Νίκου Καββαδία, μελοποιημένο όχι από τον Μικρούτσικο, αλλά από τον Σπανό. Είναι φυσικά το Mal du départ (για τους μη...

Τον είχα γνωρίσει κάπου προς τα τέλη της δεκαετίας του 2000 στην εμβληματική μικρή μουσική σκηνή της εποχής, το "Τσάι στη Σαχάρα" στα Ιλίσια. Νομίζω ότι σ' εκείνη την εμφάνισή του τραγουδούσε Χατζιδάκι, αλλά και άλλα κομμάτια όπως το "Χαλασιά μου" (που οι περισσότεροι γνωρίζουμε με τη φωνή της...

Εγώ την έμαθα και από τη Λιλιπούπολη και από τα τραγούδια που έγραψε. Πολλά τραγούδια μου άρεσαν, θα αφήσω όμως αυτά που με άγγιζαν πιο πολύ: 1) Το υπέροχο κομμάτι του Διονύση Τσακνή "Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι" που στα φοιτητικά μου χρόνια με προέτρεπε να συνεχίσω να σκέφτομαι...

Να μην ντρέπεσαι. Μάλλον είσαι πολύ νέα, και γι' αυτό δεν τον ξέρεις. Εμείς ήμασταν κάποιας ηλικίας (εφηβικής ή φοιτητικής) και τα ακούγαμε συνεχώς. Είναι ευκαιρία, έστω και τώρα να γνωρίσεις τα τραγούδια του.

Εγώ ως μέλος των Socrates τον είχα μόνο ακουστά, γιατί ήμουν αρκετά μικρή όταν μεγαλουργούσε. Πιο πολύ τον έμαθα από τα τραγούδια του, τα οποία άφησαν το αποτύπωμά τους στην νεότητά μου. Θα μπορούσα πολλά από αυτά να βάλω, και γνωστά μάλιστα, όπως π.χ. το Δι'ευχών, που σηματοδότησε την πρώτη...

Δεν ξέρω αν την έχει βάλει κάποιος άλλος πριν από μένα, εγώ την ανακάλυψα τώρα. Πρόκειται για μια μάλλον ανεπιτυχή διασκευή του γνωστού Voulez-Vous των ABBA. Ερμηνευτής είναι ο κατά κόσμον Μανώλης Ιορδανόπουλος, πιο γνωστός ως Λάκης Τζορντανέλλι. Στη θέση του εγώ δεν θα διασκεύαζα αυτό το...

"Σοφόν το σαφές", αλλά το open ending στη συγκεκριμένη ταινία υπαγορευόταν από το μυθιστόρημα της Δάφνης ντυ Μωριέ πάνω στο οποίο βασιζόταν. Γενικά στην Ευρώπη το open ending ήταν ανέκαθεν μια τάση που ακολουθούνταν με σκοπό να αφήσει τον θεατή να φτιάξει το δικό του φινάλε.

Πολλά θα μπορούσα να βάλω σ' αυτήν την κατηγορία. Επιλέγω όμως τα εξής: 1) Από το "Έλα να γυμνωθούμε ντάρλινγκ" ακούω πάντοτε με πολλή ευχαρίστηση το Coming Out of Hiding της Pamala Stanley: 2) Από τα cult "Τσακάλια" το αγαπημένο μου είναι το Cherchez Pas, της Madleen Kane: 3)Από το Summer...

Ναι, προφανώς είναι ιταλική διασκευή, του κομματιού των Zombies.

"Signorina του Pino d' Angiò. Το πρωτοάκουσα στον "Πρώτο Ματάκια" του Ψάλτη, το αγάπησα και το ακούω συχνά. Κι αυτή τη στιγμή το ακούω.

Ένα υπέροχο instrumental από το μακρινό 1979. Είναι αρκετά γνωστό στους παλιότερους, γραμμένο από τον τρομπετίστα Herb Alpert. Οι νότες της τρομπέτας είναι γεμάτες μελαγχολία (εγώ τουλάχιστον το ακούω όταν έχω κατάθλιψη). Δεν ξέρω αν το έβαλε και κάποιος άλλος, σε κάθε περίπτωση το μοιράζομαι...

Τα μολύβια με τα αεροπλάνα και τα αμάξια τα είχα και εγώ ήταν μάλιστα τα αγαπημένα μου. Τα στυλό που έχεις στην ίδια εικόνα, είναι τα περίφημα Paper Mate, που έσβηναν με γόμα χωρίς να σκίζουν τα τετράδια τα χρησιμοποιούσε η αδελφή μου. Εγώ προτιμούσα την παλιά καλή...μουτζούρα (μπλάνκο...

Όντως... Παρακολουθούσαμε τότε (εγώ ήμουν 24 ή 25 χρονών) τις ειδήσεις για να δούμε τι θα γινόταν με την ομηρία. Δυστυχώς ζήσαμε και τον τραγικό θάνατο του θύματος του Ματέι, της Αμαλίας Γκινάκη, η οποία πέθανε από σηψαιμία στο νοσοκομείο. Η υπόθεση αυτή έφερε αναταράξεις στο Υπουργείο...