Αποτελέσματα αναζήτησης

Προσπαθώντας να βρω μια ταινία με μολυσματικές ασθένειες θυμήθηκα το "Πέρασμα της Κασσάνδρας" του Τζορτζ Κοσμάτου με πρωταγωνιστές τους Ρίτσαρντ Χάρις, Σοφία Λόρεν, τον Μάρτιν Σιν (πατέρα του Τσάρλι Σιν και του Εμίλιο Εστέβεζ), και ακόμα πολλούς, ανάμεσά τους τον διαβόητο δολοφόνο Ο. Τζ...

Εγώ τον θυμάμαι στην ΕΡΤ τη δεκαετία του 70 που έλεγε τις ειδήσεις εναλλάξ με τον Αλέξανδρο Αντωνόπουλο και έπειτα στα πρώτα χρόνια του ΑΝΤ. Τον θεωρούσα πάντα λίγο κρύο...

Μέχρι τα 16 μου χρόνια είχαμε μια ασπρόμαυρη Grundig, η οποία συχνά είχε χιόνια και δεν βλέπαμε σχεδόν τίποτε. Μετά ο θείος μου (αδελφός της μητέρας μου) μας έκανε δώρο τη δική του τηλεόραση μάρκας Schaub Lorenz, την οποία και κρατήσαμε μέχρι και το 1996 οπότε πήραμε μία Hitachi που την...

Σε μένα προσωπικά αρέσει ένα βιβλίο που διάβασα στα αγγλικά το 1990. Πρόκειται για το Persuasion. Είχα ταυτιστεί πολύ με την Anne Eliot, την κεντρική ηρωίδα.

Ευτυχώς οι γονείς μου, αν και γενικά συντηρητικοί λόγω επαγγελμάτων, δεν με έβαλαν σ ' αυτή τη διαδικασία. Δυο τρεις φορές όμως ανακατεύτηκαν τρίτοι, οι οποίοι θεώρησαν ότι μόλις πέρασα τα 25 θα έπρεπε να βρω κάποιον για να παντρευτώ, κι αυτό γιατί δεν γνώριζαν ότι είχα αποφασίσει ήδη από τα 12...

Αγαπημένο μου κομμάτι από το διαγωνισμό της Eurovision 1987 (ναι, να αυτή που νίκησε ο Sean Sherrard, aka Johnny Logan). Ο τίτλος νομίζω σημαίνει "Εκατό Νύχτες" (δεν ξέρω φινλανδικά, δεν είμαι σίγουρη). Ένα κομμάτι από τις παλιές, καλές εποχές με τη ζωντανή ορχήστρα.

Το ανακάλυψα χάρη στο "Καμάκι και την Παρθένα". Το ακούω και δεν το χορταίνω.

Ευχαριστώ πάρα πάρα πάρα πολύ!!!!

Μπορεί να μου πει κανείς πώς λέγεται το τραγούδι που παίζει στους τίτλους της βιντεοταινίας "Το καμάκι και η παρθένα"; Μ' αρέσει πάρα πολύ, αλλά δεν ξέρω τον τίτλο.

Μένω και εγώ σε πολυκατοικία κατασκευής του 1963. Το διαμέρισμά μου είχε εσωτερικό κουδούνι για την οικιακή βοηθό. Αρχικά είχε και στο μπάνιο, όμως το έχουμε βγάλει κατά την ανακαίνιση που είχαμε κάνει το 2003.

Δεν κάναμε ΠΟΤΕ γενική το Σάββατο, γιατί πάντοτε είχαμε καθαρίστρια σε μέρα καθημερινή. Τα μολύβια ήταν φυλαγμένα σε ράφι χαμηλό μέσα στη ντουλάπα που φύλαγα τις μπλούζες μου και όπου ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ δεν άνοιγε. Δεν ξέρω. Θα ψάξω και θα τα βρω.

Δεν ξέρω αν το έχει αναφέρει κανείς, αλλά η Ελένη Θεοφίλου πέθανε το 2015 σε ηλικία 81 (και όχι 78) ετών "ξεχασμένη" στο γηροκομείο και πάσχοντας από Αλτσχάιμερ... Η τελευταία φωτογραφία της καμία σχέση δεν είχε με την όμορφη μελαχρινή που ξέρουμε...

Εγώ θυμήθηκα τα μολύβια με παραστάσεις της Sarah Kay, με εκείνα τα συμπαθέστατα κοριτσάκια μιας άλλης εποχής με τα ωραία τους φουστανάκια και την αθώα έκφραση. Έκανα ολόκληρη συλλογή από αυτά, αλλά δεν ξέρω τι απέγιναν. Αν και μένω στο πατρικό μου, δεν μπόρεσα να βρω πού είναι. Μάλλον κάπου τα...

Δεν ξέρω αν κάποιος έχει ήδη αναφέρει το "Il est comme le soleil" του Enrico Macias που διασκευάστηκε και πήρε τον τίτλο "Στον καημό να γελάς" με ελληνικούς στίχους του Γιώργου Ρουβέλα και ερμηνευτή το Νίκο Νομικό (πατέρα της παρουσιάστριας Δούκισσας Νομικού). Παραθέτω το γαλλικό πρωτότυπο:

Ευχαριστώ, θα το έχω υπόψη μου

έχω αρκετά βινύλια, κάτι παλιά του πατέρα μου (με Νίκο Γούναρη, κλασική μουσική, αλλά και Θεοδωράκη), κάποια δικά μου (Άννα Βίσση "Τα πρώτα μου τραγούδια, δίσκους με soundtrack από σίριαλ των 90ς, όπως η διαβόητη "Αναστασία", μερικούς δίσκους prog rock και κάποια άλλα) 33 στροφών βέβαια, μικρά...

Ο αείμνηστος -πλέον- πατέρας μου θυμάμαι έλεγε (για πλάκα, βέβαια, γιατί και μόρφωση είχε και ήξερε πολύ καλά τι έλεγε) το τηλεκοντρόλ "τηλεκόλορ", το τελετέξτ "τελεστέτ" (από το παλιό όνομα της Wind) ενώ τον Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ (οι ταινίες του οποίου του άρεσαν πολύ) τον έλεγε "Σεβαρντνάτζε"...

Να τολμήσεις. Ακριβή ηλικία δεν θυμάμαι είναι πάντως μεταξύ 45 και 47 ετών σήμερα (δηλ. στο Ερωτοδικείο ήταν in her early 20s)

Η Πέπη ούτε αθώα ήταν, ούτε χαβαλέ έκανε! Ήξερε πολύ καλά τι ήθελε. Ήδη από τα σχολικά της χρόνια, είχε αλλάξει πολλά σχολεία, κατασταλάζοντας στο Μαράσλειο, γιατί εκείνη την εποχή μόνο τα πρότυπα ('πειραματικά" τα λέμε σήμερα) δέχονταν δύσκολους μαθητές. Είναι κόρη ενός γνωστού μπασίστα, του...

Η δική μου γιαγιά η εκ μητρός (γιατί η εκ πατρός ζούσε στο χωριό και δεν είχα πολλά-πολλά μαζί της) ήταν η κλασική γιαγιά της αστικής τάξης. Με τα κοντά γκρίζα μαλλιά της μέσα σε φιλέ για να στέκονται, με τα σκούρα φορέματά της σε ίσια γραμμή (μόνο το καλοκαίρι έβαζε πιο ανοικτά χρώματα), με τα...