Αποτελέσματα αναζήτησης

Κάτι παραστάσεις τελευταία έβαζε το 902 tv αλλά μου φαινόταν κακόγουστες και φτηνές. Είχανε μεν γέλιο αλλά για παιδάκια δεν είναι. Του Σπυρόπουλου ήταν το αγαπημένο μου μακράν χωρίς να θέλω να αδικήσω τον αείμνηστο και μέγιστο Ευγένιο Σπαθάρη.

Και βέβαια θα είχε. Η ψυχή των παιδιών δεν αλλάζει. Πάντα είναι αγνή και καθαρή! Εμείς οι μεγάλοι ευθυνόμαστε για το "τι την ποτίζουμε" (οπτικά και ακούσματα) και πως την διαμορφώνουμε. Ο pingu πάντως κατέχει μια θέση στις πιο αγαπημένες μου σειρές καρτουν που χαίρομαι να τις βλέπω μέχρι σήμερα.

Ε τότε μάλλον θα ασχοληθεί μαζί του ο Ιντιάνα Τζόουνς στην επόμενη ταινία του (αν δεν το βρει ο Νταν Μπράουν όπως είπε και ο φίλος σε πιο πάνω ποστ). :D

Δεν πίστευα ότι θα έβαζαν και το "Η γλώσσα μου" και μάλιστα τόσο σύντομα! Ωραία , θα ξενερώσουμε βέβαια λιγάκι με τα κακής ποιότητας χαρτιά η χρώματα αλλά δεν πειράζει μόνο η βουτιά στις πιο γλυκές μας στιγμές του παρελθόντος προσφέρει ατέλειωτη συγκίνηση.

Σε εκείνο το επεισόδιο την Ελέν την πήραν κάποιοι ένας παραγωγός και ένας συνθέτης για να υπογράψουν κάποιο συμβόλαιο. Στο μεταξύ όλη μέρα την ταλαιπωρούσαν και στο τέλος κουρασμένη και πεινασμένη είχε φάει ένα κομμάτι κέικ όπου αυτοί οι τύποι το είχαν ποτίσει με ναρκωτική ουσία. Η Ελέν μετά...

Μήπως ήταν το Jossy Giants? http://www.youtube.com/watch?v=otQSbK3xdBY

Το πρώτο μου κινητό ήταν το BOSH GSM και το πήρα το 1999 όταν πήγα φαντάρος. Μπορεί να μην ήταν πιασάρικο αλλά τη δουλειά του μια χαρά την έκανε. Ασε που στο στρατό δεν έλεγε να έχεις ακριβό κινητό γιατί θα στο "σούφρωναν" αμέσως.

Ωραία , αν κάποια στιγμή βάλουν και το αναγνωστικό της Βαρέλα θα είναι ακόμα καλύτερα!

Αυτό το βιβλίο το είχα από τον αδερφό μου , θυμάμαι ήμουν 5 χρονών και καθόμουν χάζευα τις εικόνες του με τις ώρες. Αλλά μετά το πήρε η μάνα μου και το έστειλε στη Γερμανία σε ένα ξαδερφάκι μας τάχα για να μαθαίνει ελληνικά. Από τότε σχεδόν μια 30ετία αυτό το βιβλίο μου έλειπε και το έψαχνα...

Εγώ προς στιγμήν είχα απογοητευτεί ότι δεν θα το έβαζαν αλλά τελικά το έβαλαν. Η πλάκα είναι πως όταν το ανακάλυψα είχε μείνει μόνο μια εφημερίδα στο πρατήριο του χωριού μου και αυτή ήταν κρατημένη και έτσι αναγκάστηκα να ταξιδέψω μέχρι την κοντινή Δράμα για να το βρω. Απο τη στιγμή που είναι...

Εμένα η πρώτη μου τσάντα ήταν παραλληλόγραμμη , δερμάτινη ας πούμε , μπλε και απεικόνιζε τον μπαμπα-στρουμφ σαν δάσκαλο να διδάσκει τα στρουμφάκια και στο τελευταίο θρανίο ο Χουζούρης να κοιμάται.

Αναγνωστικό της Β δημοτικού το είχα από τον αδερφό μου και μου κρατούσε υπέροχη συντροφιά στον ελεύθερο μου χρόνο. Εϊχα μάθει σχεδόν όλες τις ιστορίες απ ΄έξω του Γιάννη με τον Πάνο που ανήκαν σε οικογένεια ψαράδων. Της Χριστίνας με την Μίνα αν θυμάμαι καλά ήταν δίδυμα κοριτσάκια , του Βαγγέλη...

Κάτι μου λέει πως έρχεται και το περιβόητο αλφαβητάριο των 80ς ΒΑΛΑΒΑΝΗ-ΤΣΟΥΡΕΚΗ. Την περασμένη εβδομάδα είχαν βάλει τον "πρόγονο" του.

Είχε βγει και ένα mazda με μεγάλα στρόγγυλα φανάρια και με τρέλαινε. Εμείς δυστυχώς δεν είχαμε βανάκι είχαμε σκέτο αγροτικό φορτηγάκι datsun το οποίο ο πατέρας μου το συντηρεί μέχρι σήμερα!

Στο δεύτερο κύκλο τα πρόσωπα της σειράς άλλαξαν όλα εκτός απο την Ελέν και το Νικολά. Πιο πολύ θύμιζαν μοντέλα παρά καθημερινούς ανθρώπους. Στο τέλος η σειρά με ξενέρωσε γιατί άρχισε να γίνεται φτηνή αντιγραφή του Beverly Hills.

Το τέλος μόνο δεν θυμάμαι ακριβώς αυτό με το ατύχημα πως έγινε. Την τελική σκηνή την θυμάμαι όμως όταν προστέθηκε και νέο μέλος στην οικογένεια με το μωρό που έκαναν οι δύο γονείς τον παιδιών. Θυμάμαι πως για πρώτη φορά παίχτηκε την Μ. Εβδομάδα του 1992 και μετά απο αυτό άρχιζε το Quo Vandis.

Μια διαφήμιση που δεν συμπάθησα ποτέ και με τρόμαζε μικρό ήταν η διαφήμιση της σκούπας Φιλιπς που για να δείξουν την δύναμη και την ισχύ της έφτιαχναν ένα σενάριο που λες και περιέγραφε την ...συντέλεια του κόσμου. Αντικείμενα να ίπτανται και να εκσφενδονίζονται εδώ κι εκεί και άνθρωποι με...

Ναι , αυτό είναι! Ευχαριστώ πολύ! Τελικά πολλοί θυμούνται αυτή τη σειρά αλλά συνειρμικά.

Είδα σε διαφήμιση ότι η σειρά Μέγας Πέτρος από αυτή την Κυριακή ξεκινά σε επανάληψη κάθε Κυριακή στις 9 το βράδυ.

Δεν μπορώ να προσδιορίσω τι ακριβώς ήταν κοινωνική ,οικογενειακή , κωμική , πάντως ήταν κινηματογραφημένη και όχι μαγνητοσκοπημένη και ήταν γυρισμένη ως επι το πλείστον σε εξωτερικό χώρο , σε βάλτους , λίμνες , δάση κλπ.