Αποτελέσματα αναζήτησης

Στο λούνα-παρκ του Φαλήρου συνήθιζα να πηγαίνω κι εγώ, με τον πατέρα μου! Φανταστείτε ότι ξεκινούσαμε από Πλατεία Αμερικής για να πάμε εκεί... Τι ωραίες αναμνήσεις μου ξύπνησε το θέμα αυτό...!!! Δεν θυμάμαι να έχω πάει σε άλλο λούνα-παρκ στη ζωή μου. Πηγαίναμε σε πολλά παιχνίδια, αλλά το...

Αυτό ξαναπές το, φίλτατε! Μια ταινία, όπου γέλασα με την ψυχή μου, σπάνιο φαινόμενο όταν μιλάμε για ταινίες άγριας Δύσης!!! Η πιο απολαυστική από τις ταινίες του "τρελού" δίδυμου Spenser-Hill! Όσον αφορά το θέμα εδώ, όμως, ψηφίζω ιταλικά γουέστερν, αφήνοντας λίγο πίσω τα αμερικάνικα...

Κι εγώ ανήκω σε εκείνους που έχουν περάσει πολλά απογεύματα μπροστά στην τηλεόραση, βλέποντας οικογενειακώς τη, θρυλική πλέον, "Λάμψη". Πολλές σκηνές και περιστατικά μου έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη, όπως και ρόλοι συγκεκριμένων ηθοποιών. Κατ' αρχάς, θυμάμαι και αγαπώ το κλασικό μουσικό θέμα...

Και έχει ακόμα και το φυσικό μπρίο που είχε ανέκαθεν!! Χρόνια πολλά, Μάρθα μας!

Εντάξει, στην οδό Αιόλου (παράλληλη στην οδό Αθηνάς), καθώς και στην Πλατεία Μοναστηρακίου (όπου τελειώνει η Αθηνάς), δεν ισχύει αυτό που γράφεις, mr. Vox... Τον τελευταίο καιρό, έχουν γίνει στέκια για παρέες νέων πολλά μέρη εκεί, καθώς και χώροι συνάντησης νεολαίας. Και πολύ καλά κάναμε, να...

Πολύ καλά όλα αυτά που γράφει ο κύριος Getta Robo! Εγώ δεν είχα ασχοληθεί ποτέ εκτενώς με κονσόλες, με ενδιέφερε περισσότερο το PC gaming. Αλλά, δεν παύει να είμαι κι εγώ παιδί της "γενιάς των βιντεοπαιχνιδιών", οπότε είχα και έχω πάντα έντονο ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στο χώρο αυτό! Ήθελα...

Θα ήθελα το Baywatch σίγουρα! ΑΛησμόνητα τα μεσημέρια στον Αντέννα, με την "παρέα με τα κόκκινα"... Δράση, θάλασσα, ωραίες παρουσίες με μαγιό (βεβαίως, βεβαίως :coolglasses: ), φοβερό soundtrack (ακόμα ανατριχιάζω με το που ακούω την εισαγωγή του I'm Always Here)! Ακόμα και το μεσημέρι του...

Να δούμε για πόσο θα έχουμε την "αποκλειστικότητα" αυτή... Αυτό είναι ένα από τα "καλά" των forum. Μαθαίνουμε κάποιες ειδήσεις πρώτα από όλους... Είτε είναι ευχάριστες είτε δυσάρεστες, αυτά έχει η ζωή! Μεγάλος σκηνοθέτης και άνθρωπος ο Φώσκολος. Τα καλύτερα έχουν πει και λένε πάντα οι ηθοποιοί...

Δυστυχώς, μόνο όποιος ασχολούνταν με το αυθεντικό ιαπωνικό anime (ή το manga γενικώς) από τότε, ήξερε ότι ο Frieza είναι αρσενικός χαρακτήρας... Κι εγώ ήμουν στην άλλη κατηγορία, αυτών που τον νόμιζαν/έβλεπαν ως θηλυκό :cry: Μέχρι που έπαιξα το DragonBall Ultimate Battle 22 στο PlayStation...

Ωραία θέματα για συζήτηση αυτά!!! Λοιπόν, παρά το ότι τότε ήμουν μόλις ενός έτους (βρε πώς περνάνε τα χρόνια...), μπορώ νομίζω να εκφέρω κι εγώ την άποψή μου. Απλά, θα πω ότι σίγουρα το μπάσκετ στη χώρα μας είχε μπει ήδη σε τροχιά ανόδου, με όλα όσα γίνονταν στον Άρη τότε. Η κατάκτηση του...

Κι εγώ αυτό που πρώτο θυμάμαι ως ολόκληρο, είναι το "FRANCE 98". Μάζευα και τα αυτοκόλλητα για το άλμπουμ της Panini, το οποίο φυσικά το έχω στο αρχείο μου με στοιχεία και αφιερώματα από όλα τα ΜΟΥΝΤΙΑΛ! Μου είχαν μείνει γύρω στα 20 αυτοκόλλητα για να το ολοκληρώσω και δεν είχα κάνει κίνηση να...

Μοναδικός όπως το έγραψε η D@redevil! Κανένας από τους επίδοξους συνεχιστές του (βλ. Σκουντή, Χατζηγεωργίου, Ιωάννου) δεν θα τον φτάσει σε θέματα παιδείας και γνώσης για το άθλημα του μπάσκετ, με το οποίο (κυρίως) ασχολούνται και αυτοί. Ο Συρίγος ήταν τόσο παθιασμένος με τη σωστή δημοσιογραφία...

Μάλλον εννοούσε Μέμα Σταθοπούλου η Αριάδνη... Και μάλιστα, το ωραίο είναι ότι, στο επόμενο post, η Κατερίνα απαντάει, λες και διάβασε σωστά το όνομα!!! Συλλογική συνείδηση;;; Καλό και αυτό! :o

Για μένα, ήταν το "LIVE IM STAR-CLUB HAMBURG, 1962" των Beatles. Το είχαμε πάρει μαζί με περιοδικό (σταυρολέξων πρέπει να ήταν :D , αν θυμάστε τα "ΣΤΑΥΡΟ-ΛΥΝΩ", "ΛΕΞΟΜΑΝΙΑ", ένα από αυτά!). Και ήταν και ο λόγος που αγοράσαμε το πρώτο μας cd player, ένα φορητό ραδιοκασετώφωνο με cd και δύο...

Στα πρώτα επεισόδια του DragonBall, δηλαδή τα saga με Pilaf, Red Ribbon Army, κυριαρχεί το κωμικό στοιχείο, ακόμα και όταν φαινομενικά "σοβαρεύουν" τα πράγματα. Για παράδειγμα, το πόσο εύκολα ο Goku κατατροπώνει τους στρατιώτες και το πώς γελοιοποιεί τους ανωτέρους της >RRRR< είναι κωμικοί ως...

You nice!!! :D Διαχρονική η αξία αυτών των κομματιών ;)

Ο Θεός να τον συγχωρέσει το μεγάλο, "Παγκόσμιο" Αμερικάνο! Τουλάχιστον έφθασε η ώρα που θα ξεκουραστεί, μετά από ταλαιπωρία 2 και πλέον ετών. Έχουμε ξαναπεί, ο κόσμος μας γίνεται κάθε μέρα φτωχότερος, με την απώλεια τέτοιων μορφών σε κάθε τομέα... Έτσι είναι η ζωή, όμως :xm: :xm: :xm:

Χμμμ... Ναι, μάλλον θα έπρεπε να προσμετρήσω κι εγώ στα αρνητικά τη διάρκεια. Για 1 ώρα και 22 λεπτά, ο "καθαρός" χρόνος της ταινίας ήταν λίγος... Αλλά, η πόρωση, πόρωση!!! Και θα (επι)μείνω στο περιθώριο που αφήνει το σενάριο... @Ajax87, πράγματι φοβερή η δουλειά που έκαναν! Στην Ιαπωνία...

Αν θυμάμαι, λέει... Με την κυρία Πίτσα, καλοκάγαθη και ήρεμη πάντα, περισσότερο για Θρησκευτικά έκανε παρά για Αγγλικά :P Καλή της ώρα...! Αλλά εγώ, προσωπικά, έμαθα πολλά πράγματα για την αγγλική γλώσσα με τη συγκεκριμένη δασκάλα και τα βιβλία του ΟΕΔΒ (με την οικογένεια με επώνυμα χρωμάτων...

Εγώ τους γνώρισα από παρότρυνση του Dr. Slump (ναι, κάναμε τόση παρέα τότε, Νίκο μου!!!) και έπειτα είχα κι έναν συμμαθητή που τους άκουγε από το πρώτο τους album (The Offspring - 1989). Με έκαναν να αγαπήσω την punk rock, με τον χαβαλέ που επικρατούσε στη μουσική τους και με την καυστική...