Αποτελέσματα αναζήτησης

Από πρώτα τετράδια έχω κρατήσει μόνο το τετράδιο της μουσικής της τρίτης, αν θυμάμαι καλά, τάξης του δημοτικού. Είναι ένα μικρό παραλληλόγραμμο, το κλασικό με πέντε σειρές για να γράφουμε τις νότες. Τις προάλλες που το έβλεπα γελούσα μόνη μου. Πέντε σελίδες για να μάθουμε το κλειδί του σολ...

Εγώ από εγκυκλοπαίδειες θυμάμαι τη ''(Μεγάλη) εγκυκλοπαίδεια του Disney". Είχε πολλούς τόμους και από θεματολογία ήταν αρκετά κλασσική, εκτός φυσικά από ένα τόμο ο οποίος ήταν και ο αγαπημένος μου, που περιείχε πολλά παραμύθια Disney με "αυθεντική" εικονογράφιση. Να πω την αλήθεια υποψιάζομαι...

Πώπω Juanita, δεν το πιστεύω το thread που άνοιξες. Χτες το πρωί, επαναλαμβάνω ΧΤΕΣ ΤΟ ΠΡΩΙ, συζητούσα με ένα φίλο να ανοίξω ακριβώς το ίδιο θέμα, ο οποίος με απέτρεψε κακήν κακώς....Σταύρε γκρρρ... Καλά με τις περισσότερες απαντἠσεις έχω γελάσει πάρα πολύ... Λοιπόν, εγώ θυμάμαι, στις πρώτες...

Όχι Μάνο, εξακολουθώ να τις θεωρώ ρετρό. :coolglasses: Οι γκέτες έχουν συνδεθεί με τη συγκεκριμένη εποχή και θέλουν και συγκεκριμένο ''ύφος'' (αθάνατο flashdance). Το ότι επανέρχονται στη μόδα δεν τις ''αρετροποιεί''. Και εδώ που ζω εγώ φοράνε γκέτες και πάνε στα μπουζούκια και χορεύουν πάνω...

22 Δεκεμβρίου πιο συγκεκριμένα... :precry:

Λοιπόν, στη ρετρό ένδυση, πρέπει οπωσδήποτε να προσθέσουμε και τις γκέτες. Τις θυμάστε πάνω από παντελόνι ή πάνω από το καλτσόν σε διάφορα χρώματα;; Πώπω πολύ μου άρεσαν οι γκέτες... Και μιας και είπα καλτσόν, να προσθέσω και τα καλτσόν σε έντονα χρώματα, μπλε ελεκτρίκ, μοβ κτλ... Αυτά έχουν...

Πώπω, βρε συ nessie αυτά που λέγατε είναι σκέτος γλωσσοδέτης... :animlaugh:

Α Gryzor, μη ψάχνεις τώρα μαθηματικές αναλύσεις από παιδάκια του δημοτικού, περνούσε η ώρα στο διάλειμμα ευχάριστα και αυτό ήταν υπεραρκετό. :D Επίσης τώρα που το θυμήθηκα παίζαμε και ένα άλλο. Το λέγαμε "Πόλεμος και ειρήνη". Χωριζόμασταν σε δυο ομάδες, πιανόμασταν χέρι -χέρι και...

Το ψαλίδι κόβει το μολύβι στα δυο και το ίδιο κάνει και η πέτρα. Ή μήπως το μολύβι έγραφε και τη πέτρα; Δεν θυμάμαι ακριβώς... :darkglasses:

Καλά, όπως και να έχει είναι φοβερά απλοικό στη σύλληψη και ταυτόχρονα άκρως διασκεδαστικό. Μπράβο σε όποιον το σκέφτηκε. Εμείς βέβαια στην ελληνική version είχαμε και συγκεκριμένη μελωδία να το συνοδεύει... Θυμάμαι επίσης, το Σερραικό διαμόνιο, τότε στο δημοτικό, είχε προχωρήσει σε...

Χαχαχα! Μπράβο Άλκη, τέλειο... (Τώρα που το σκέφτομαι, δηλαδή αυτό το παιχνιδάκι δεν είναι ελληνικό; ) ;)

Επίσης παίζαμε και ''Ψαλίδι, πέτρα και χαρτί". Πολύ διασκεδαστικό και all time classic παιχνίδι. Πως να το περιγράψω τώρα όμως;; :wait2:

Όχι ρε....αυτό είναι πολύ καλό... Θα το λέω...:biglaugh:

Επίσης θυμάμαι στο δημοτικό λέγαμε πολύ τη φράση : Μαγκιά, κλανιά και αέρια... Tres chic! (Αν ξαναειπώθηκε λυπάμαι, δεν έχω διαβάσει ακόμα όοολες τις σελίδες αλλά είμαι σε καλό δρόμο... :) )

Έχω βάσιμες υποψίες...:augenrollen: Και μιας και ανέφερα το εξπρές, να εκφράσω και τον μεγάλο μου θαυμασμό στον Μιχάλη Γιαννάτο γιατί είναι εξαίρετος ηθοποιός και πραγματικά ρετρό μορφή.. Επιπλέον επί του θέματος και μια ταινία του Αγγελόπουλου ήταν απαγορευμένη. Πιστεύω Οι μέρες του 36.

Απαγορευμένη ταινία για μεγάλο διάστημα (αν δεν κάνω λάθος) ήταν και ο ''Τελευταίος Πειρασμός'' του Scorsece. Σήμερα βέβαια δεν είναι πλέον, εξακολουθεί όμως να θεωρείται ταινία ''ταμπού". Επίσης έχω την υποψία πως για κάποιο διάστημα σε κάποιες χώρες ήταν και ''Το εξπρές του Μεσονυχτίου" του...