Αποτελέσματα αναζήτησης

Για να είμαι ειλικρινής, όταν ήμουν μικρός η Νάκυ Αγάθου με τρόμαζε με τη μαλλούρα που είχε. Η Κέλλυ Σακάκου μου φαινόταν πολύ πιο οικεία και συμπαθής. Αλλά τώρα που μεγάλωσα και ξαναβλέπω τα βίντεο (συγχαρητήρια σε όσους τα κράτησαν και τα ανέβασαν!) λιώνω πραγματικά κάθε φορά! Θεά!

Φοβερό! Θυμάμαι μόνο τον 3ο κύκλο, του '87, και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι η ΕΡΤ πρόβαλε ξανά τη σειρά κάποια χρονιά των '90s (πριν το σβήσιμο του αρχείου, προφανώς). Τα σκίτσα του σήματος σίγουρα δεν είναι του Ορνεράκη. 'Η του Χριστοδούλου (το πιθανότερο) ή του Αρχέλαου είναι.

Επος-σειρά, έχω εδώ και χρόνια τα DVD με τα 12 επεισόδια που έχουν κυκλοφορήσει στην ελληνική αγορά. Τη θυμάμαι και από το Seven X γύρω στο '96, αλλά τότε δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση όσο μετά.

Θυμάμαι τη σειρά, όπως θυμάμαι και την τρελή προώθηση που είχε φάει από τον ΑΝΤ1 μέχρι να αρχίσει. Περίμενα κι εγώ πώς και πώς να δω με βάση όσα είχα ακούσει, αλλά κάτι με χάλαγε, ίσως παραήταν "προχώ" για την εποχή και την ηλικία μου (13-14 τότε). Είχε και για αντίπαλο στο Μέγκα τα Επτά Κακά...

Θυμάμαι ότι τότε είχα ξενερώσει με το τέλος, μια και περίμενα κάτι εντυπωσιακό. Αλλά τα μετέπειτα χρόνια, οπότε έτρωγα φλασιές και θυμόμουν τη σειρά, όντως η σκέψη μου ήταν ίδια με αυτήν του Σοφολογιότατου: Συγκινητικά αφοπλιστική αφέλεια. Θυμάμαι επίσης ότι την κόρη του "Αλεξίου" έπαιζε η...

Επαιξε για αρκετούς μήνες αυτό το spin-off/σειρά, όπως θέλετε πείτε το. Συμπαρουσιάστρια όμως ήταν η Κατερίνα Πετούση, όχι η Αλιφέρη. Απίστευτο κι αυτό με τον Μακέδο, κι έλεγα πώς κι έχει χαθεί (γιατί στους Αυθαίρετους είχε ξεχωρίσει κι είχε πάρει κι άλλους καλούς ρόλους).

Είναι το μόνο πράγμα που μου έμεινε από εκείνη την τελετή, την οποία (όπως και τις επόμενες) είχα βρει ασύλληπτα βαρετή. Θυμάμαι ότι είχα την ίδια νοοτροπία και μέχρι το 2004 και πήγα στην δικιά μας τελετή έναρξης σαν σε αγγαρεία. Αλλά τότε άλλαξα γνώμη. Ως παιδί, βέβαια, ήταν αλλιώς.

Τι λέτε ρε παιδιά, σίγουρα σταμάτησε το '81; Το θυμάμαι αρκετά καλά να το βλέπω και ήμουν μόνο 4 τότε! Βέβαια σαν να θυμάμαι ότι είχα στηθεί να το δω στην κλασική ώρα (που είχα μάθει πια) και δεν το είχε δείξει και ήμουν ακόμα μικρός...

Το έχω ακόμα και θυμάμαι είχα γοητευθεί κι εγώ όταν το είχε φέρει στο σχολείο (Δευτέρα ή Τρίτη Δημοτικού) μια συμμαθήτρια. Θυμάμαι ότι περίμενα πώς και πώς να έρθει η στιγμή που θα μου έλεγαν οι γονείς μου "τι δώρο θες;" για να ζητήσω τη Βίβλο. Τιμή; 1.200 δρχ., ακόμα είναι γραμμένο στην τρίτη...

Αγαπημένο τηλεπαιχνίδι, μέσω αυτού έγινα φαν του Παύλου Κοντογιαννίδη (τον οποίο δεν ήξερα μέχρι τότε μια και δεν είχε εμφανιστεί σε κάποιο σίριαλ της εποχής εκείνης).

To 1 ήταν must τότε, όντως, αν και εμείς σπάνια παίρναμε και προτιμούσαμε να καθόμαστε χύμα στο τσιμέντο. Θυμάμαι γύρω στο '87-'88 που ένας παππούς στη Ν. Σμύρνη πουλούσε φτηνά κάτι μίνι καθίσματα, σαν μικρά χαλάκια ας πούμε και είχα πάρει ένα που το κουβαλούσα μαζί μου σε κάθε ματς. Το 'χα...

Σεούλ 1988. Ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που παρακολούθησα και κατά τη διάρκειά τους συνειδητοποίησα τη μεγάλη σημασία της διοργάνωσης. Και πιο παλιά παρακολουθούσα άλλα σπορ, πλην ποδοσφαίρου, αλλά τότε ήταν που κατάλαβα ότι εδώ συμβαίνει κάτι διαφορετικό, κάτι πιο σπουδαίο. Θυμάμαι το...

Πανιώνιος - Ολυμπιακός 0-0, 11 Νοεμβρίου 1984. Είχα πάει και πιο παλιά, θυμάμαι πολύ καλά ένα ματς Πανιώνιος - Γιάννινα π.χ. που όμως δεν είχαμε πάει από την αρχή, δεν κάτσαμε ως το τέλος και γενικά ήμουν πολύ μικρός για να ασχολούμαι. Σ' εκείνο το Πανιώνιος - Ολυμπιακός όμως είχα πάει...

Καλησπέρα κι από μένα! Πετύχαινα συχνά το φόρουμ όταν google-αρα διάφορα ξεχασμένα ονόματα, που έψαχνα να μάθω νέα τους σαν retromaniac κι εγώ. Ελπίζω να συνεισφέρω κι εγώ ό,τι μπορώ, κυρίως από μνήμης, μια και από υλικό δεν διαθέτω τίποτα το σπουδαίο. Αν και απ' ό,τι βλέπω υπάρχουν λαγωνικά...