Αποτελέσματα αναζήτησης

Sorry παιδιά, αλλά κανένας μας δεν έχει δει τα πάντα. (ξέρω π.χ. άτομα που δεν έχουν δει ποτέ το Της κακομοίρας!) Το όνομα "Κάπταιν Χάρλοκ" μου είναι κάπως οικείο, όπως και το Arcadia (που φαντάζομαι ότι το λέμε Αρκέιντια κι όχι Αρκαδία!), αλλά ποτέ στη ζωή μου δεν θυμάμαι να έχω παρακολουθήσει...

Η μουσική του Ντ'Αρτακάν ήταν όντως υπέροχη, Yanna76. Με αφορμή την παρανόηση "Έλα μωρέ Ντ'Αρτακάν (έσπανα Χουριέτα)" :D [El amor de d'Artacan es para Julieta], σε παραπέμπω στο νημάτιο που έχω ανοίξει ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις...

Πάρα πολύ ενδιαφέροντα, Dominion! Και ό,τι πρέπει για εξάσκηση στα Ρωσικά, εφόσον ο αφηγητής μιλάει πολύ αργά και καθαρά. Στο πρώτο βιντεάκι, η μουσική που ακούγεται στα πρώτα 10'' είναι πράγματι αρχαία ελληνική ("Σεικίλου σκόλιον" ή "Επιτάφιος του Σείκιλου", ένα από τα λιγοστά τεκμήρια που...

Κι εγώ το "χτύπησα" το Εις το όνομα του Πατρός. :) Εξαίρετη ταινία, από τις καλύτερες ενός μεγάλου ηθοποιού που ταυτίζεται με τους ρόλους του. Τα δε πρωτότυπα τραγούδια της ταινίας ("In The Name Of The Father" και "You Made Me The Thief Of Your Heart", των Bono και Gavin Friday) είναι...

Είπα να κάνω σήμερα ένα μικρό διάλειμμα από τα διαβάσματά μου. Ανοίγω λοιπόν αυτό το νημάτιο με αφορμή δύο βραζιλιάνικα "τηλεοπτικά μυθιστορήματα" (όπως λέγονται στα Πορτογαλικά) που είχαν σημειώσει υψηλή θεαματικότητα μέσα στη δεκαετία 1980. Και στα δύο πρωταγωνιστούσαν δύο πολύ γοητευτικοί...

Το θυμάμαι πολύ καλά, Athsak! :) Είμαι κι εγώ κάτοχος του τετραπλού DVD εδώ και χρόνια, και τα έχω λιώσει τα δισκάκια! Το επεισόδιο για το οποίο μιλάς, είναι το "Pink, Plank, Plunk" (1966). Είναι λογοπαίγνιο βασισμένο σ' ένα μουσικό κομμάτι του Λήροϋ Άντερσον (Leroy Anderson) που έχει τίτλο...

Δεν νομίζω, Νάσο. Έχω την εντύπωση ότι η Παναγιωτοπούλου δεν έχει δανείσει ποτέ τη φωνή της σε μεταγλώττιση... Τουλάχιστον όσον αφορά τη δεκαετία 1980. Αν ωστόσο το έκανε σε κάποια μεταγενέστερη μεταγλώττιση των Στρουμφ, τότε μπορεί να έχεις και δίκιο.

Πολύ συμπαθητική σειρά που όντως είχε την υπόθεση που περιγράφει ο Casablancas. Αμφιβάλλω αν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να τη δούμε δεύτερη φορά. Νομίζω ότι προβλήθηκε μεταξύ 1988-1990 (για περισσότερα στοιχεία αναμένουμε τα φώτα του μετρ των ελληνικών σειρών Johnalepou). Την έβλεπα ανελλιπώς...

Πράγματι, ο φοβερός και τρομερός Λάρρυ Μπερντ με την εξωπραγματική του ευστοχία... Θα μου μείνουν αξέχαστα τα μακρινά καλάθια του όπως το παρακάτω (δυστυχώς χωρίς ήχο) Μα... δεν είπα κάτι διαφορετικό, αγαπητή μου Queen of Hearts! Η ευφυΐα έχει διάφορες αποχρώσεις, και η υψηλή υπολογιστική...

Όσον αφορά μερικούς ξένους αθλητές συμφωνώ σχεδόν απόλυτα με τον Manos. Από ποδοσφαιριστές ξεχωρίζω κι εγώ τον Ολλανδό Μαρσέλ "Μάρκο" βαν Μπάστεν, ο οποίος μόλις πριν λίγες μέρες (στον αγώνα Ολλανδίας-Γαλλίας που έληξε 3-1) απέδειξε ότι είναι και εξαίρετος προπονητής. Αλλά για τον Βραζιλιάνο...

:biglaugh: :biglaugh: Πώς να πήγαινε εκεί το μυαλό μου; :)

Μα γιατί, φίλτατε; Ο Ουώλτερ Λαντζ ήταν γλυκύτατος άνθρωπος! Εγώ αντιθέτως γοητευόμουν από την ήρεμη ομιλία του και το γελαστό του πρόσωπο. Επίσης λάτρευα τον Γούντυ όταν, ανάμεσα σε δύο επεισόδια, ξετρύπωνε από ένα δέντρο, γελούσε (Χα-χα-χα-ΧΑΑΑ-χα) και μας έλεγε: "Don' go away! I'll be back...

DINO, αν υπονοείς ότι θα έπρεπε να προφέρεται "(Γ)Ουώντα", θα επισημάνω ότι ο "Σπορτ Μπίλλυ" πρωτοπροβλήθηκε στη γερμανική τηλεόραση. Στα Γερμανικά, το "W" προφέρεται "β". Επιπλέον, το όνομα "Wanda" είναι πολωνικής προέλευσης, και στα Πολωνικά το "W" προφέρεται επίσης "β".

Νομίζω ότι ο Rakeesh με τα γραπτά του έχει καλύψει αυτές τις άχαρες σειρές και το παντελώς ανέμπνευστο χιούμορ τους. Ποτέ δεν μπόρεσα να δω πάνω από 10 λεπτά από το "Λαβ σόρι". Το "Χάι Ροκ" όμως το συμπαθούσα λόγω Χαλκιά-Φιλιππίδη. Τώρα θα μου πείτε, ο Χαλκιάς έπαιζε και στο "Λαβ σόρι". Άλλο...

Φραουλίτσα, αυτό είναι υλικό από βιντεοκασέτες σου; Αν ναι, μπράβο σου! :clap: Αχ αχ αχ, κι έχω επτά βιντεοκασέτες γεμάτες στρουμφοεπεισόδια. Άραγε βλέπονται ακόμα; Ήμουν κι εγώ μεγάλος λάτρης των Στρουμφ από την πρώτη φορά που τα είδαμε στην Ελλάδα. Μάλιστα, όταν πήγαινα Δημοτικό, έγραφα που...

Thanks Schizo. :) Δυστυχώς τελευταία έχω αραιώσει επικίνδυνα τα ποστ μου, αλλά από τον Οκτώβριο θα επιστρέψω ορεξάτος.

Χθες, κάνοντας ζάπινγκ, έπεσα πάνω στα Στρουμφ κι άκουσα δύο ακόμη μουσικά θέματα που προέρχονται από τη λεγόμενη "κλασική" μουσική: - το τρίτο μέρος (Gavotte) της Κλασικής Συμφωνίας (1917) του Σεργκέι Προκόφιεβ (Sergei Prokofiev, 1891-1953): (από την αρχή μέχρι το 1:57)...

Την ταινία την είδα το Σάββατο και δηλώνω διχασμένος, αν και η θετική εντύπωση είναι αρκετά ισχυρότερη από την αρνητική (βαθμολογία: 3μισι/5). Από τη μία συγκινήθηκα πολύ που έβλεπα για πρώτη φορά τον αγαπημένο ήρωα στη μεγάλη οθόνη (δυστυχώς τα πρώτα τρία τα έχω δεί μόνο στη μικρή οθόνη), κι...

Διόρθωση, φίλε Dominion: εννοείς τον Α. (Ανδρέα) Λαζάνη. Ο συμπαθέστατος μετεωρολόγος απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 64 ετών. Εγώ θα αναφέρω την τρελά ερωτεύσιμη, τη μία και μοναδική, τη θεά Ολίνα Ξενοπούλου. Μπορείτε να τη θυμηθείτε φυσιογνωμικά από το παρακάτω νημάτιο: Το σήμα της ΕΡΤ / ΕΤ1...

Συμφωνώ κι εγώ για το σκανάρισμα, αρκεί να μην καταστρέφονται τα ευπαθή βιβλία και κόμικς των παιδικών μας χρόνων. Επομένως αν μπορεί κανείς να σαρώσει τη νεότερη έκδοση, μακάρι να το κάνει. Θα του είμαι κι εγώ ευγνώμων, καθώς δεν κατάφερα ποτέ να το αποκτήσω αυτό το κόμικ σε χειροπιαστή μορφή...