Αποτελέσματα αναζήτησης

Πριν τη λάιλον σακούλα πώς βγάζαμε τα σκουπίδια μας έξω; Εγώ θυμάμαι το μαμά να φέρνει τα ψώνια στο δίχτυ από τον μπακάλη. Και τα σκουπίδια τα κατεβάζαμε μέσα στον σκουπιδοτενεκέ μας και τα άδειαζε το σκουπιδιάρικο του Δήμου. Μετά παίρναμε τον τενεκέ σπίτι μας. Ο πατέρας μου τον είχε σημαδέψει...

Μα κι εγώ φοράω "Μάρτη" φυσικά! Το φοράω και στους λοιπούς της οικογένειας. Όταν πιάνομαι από τις χειρολαβές στο λεωφορείο, κοιτάζω πονηρά να δω αν τον κοιτάνε... Και αν τυχόν κάποιο Μάρτη φορούσα τα καλά μου να πάω σε γάμο ή άλλη επίσημη εκδήλωση, ο "Μάρτης" φιγουράριζε στο χέρι μου στις...

Καλό μήνα!!! Και από Μάρτη καλοκαίρι! Γι' αυτό να μην ξεχάσετε να βάλετε από σήμερα το βραχιολάκι με την άσπρη - κόκκινη κλωστή στο χέρι σας για να μη σας κάψει ο ήλιος. Όταν τελειώσει ο μήνας θα το βγάλετε και θα το αφήσετε σ' ένα δέντρο να το πάρουν τα χελιδόνια για τις φωλιές τους...

Για δέκα ολόκληρα χρόνια μετά τις πανελλαδικές έβλεπα στον ύπνο μου ότι προσπαθούσα να τελειώσω την Γ΄ Λυκείου: έδινα και ξανάδινα εξετάσεις καθώς μεγάλωνα, εγκυμονούσα, γεννούσα, ανάτρεφα παιδιά... Έχανα την αίθουσα, ξεχνούσα τα θέματα, δεν καταλάβαινα τίποτε... Εκλιπαρούσα για οίκτο...

Ναι! το πετάς στα κεραμίδια και ζητάς από τους ποντικούς που συχνάζουν εκεί να σου το πάρουν και να σου φέρουν ένα καινούριο δυνατό και κοφτερό σαν τα δικά τους!!! "πάρε κοκκαλένιο και δως μου σιδερένιο"

Τα φύλαξα μέχρι πρόπερυσι όλα τα βιβλία της δέσμης γιατί σκεφτόμουν ότι ίσως κάποτε ξαναδώσω... Στη μετακόμιση μου είπαν τα παιδιά να τα πετάξω πια γιατί δεν πρόκειται να δώσω και εξάλλου άλλαξαν και τα βιβλία και το σύστημα... Και τα πέταξα... Θυμάμαι με ατελείωτη φρίκη τα δύο μπλε και το...

Είμαι η αριστερή όπως κοιτάμε...

Εμένα μου το έβγαλε μια οδοντίατρος στις διακοπές μας στις κατασκηνώσεις του Αγ. Ανδρέα. Έτρεχα κλαίγοντας για να μη μου το βγάλει ο πατέρας μου και μπήκα στο σπίτι της για να γλυτώσω. Πού να ήξερα όμως ότι μπήκα στο στόμα του λύκου; Με γράπωσε ο άντρας της και έκανε η καλή κυρία μια...

τα πετούσαμε στα κεραμίδια; τα βάζαμε κάτω από το μαξιλάρι μας; τα φυλούσαμε σ’ ένα κουτάκι; Ήταν κάτι πολύ δικό μας που μας εγκατέλειψε με βίαιο ή λιγότερο βίαιο τρόπο… Όσο κι αν στη θέση τους γρήγορα ήρθε κάποιος άλλος, η ώρα αυτή του αποχωρισμού θα μείνει στη μνήμη μας…

Ζημιές 1. Φωτιά στο δάσος: έκαψα το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας με τα κεράκια που είχα ανάψει από κάτω του (ήταν ατύχημα) 2. Έγδαρα το μάγουλο της αδερφής μου με το νύχι μου: το δέρμα της έμεινε μέσα στο νύχι μου, αυτή φώναζε δυνατά, κοιταξα το μάγουλό της και είδα μια άσπρη νυχιά και...

Ναι, μ' αυτή τη δύναμη είχαμε κι εμείς πρόβλημα, αλλά ο μπαμπάς μου κατάφερε να "ψαρέψει" από την πίσω αυλή τον Τρίζο (το κοτόπουλό μας) που έπεσε από το δεύτερο. Ευτυχώς δεν έπαθε τίποτε...

Η μυρωδιά από τα τασάκια στις πλάτες των καθισμάτων των λεωφορείων των ΚΤΕΛ είναι από τις αναγουλιαστικότερες που έχω μυρίσει...

Όταν πονούσε η κοιλίτσα μου, η γιαγιά μου ζέσταινε ούζο στο στόμα της, μετά το έφτυνε πάνω στην κοιλιά μου και μου την έτριβε!!! Μια φορά που είχε πάθει αγκύλωση ο σύζυγός μου του τύλιξαν κρασόψιχα (ψίχα ψωμιού μουλιασμένη σε κρασί) στην κλείδωση που δεν μπορούσε να ανοίξει και σε κάνα-δυό...

Χαχα! υπέροχο! Εγώ έτσι είμαι ακόμα...

Ευχαριστώ el greco fanatic! Χάρηκα που λύθηκε η απορία μου...

Βρήκα αυτά τα δύο χύμα σ' ένα μαγαζί. Μου είπε ο μαγαζάτορας ότι ήταν μέσα σε αυγουλάκια που έσπασαν. Μπορείτε να καταλάβετε ποια είναι; Είναι el greco

Είδα χτες σε κατάστημα στην Καλλιθέα

Το κόκκινο και τα δύο μπλε βιβλία ιστορίας τρίτης δέσμης... :zip:

Θυμάμαι! θυμάμαι!!!

Βλέπω πως αυτό που θέλουμε περισσότερο από το παρελθόν δεν είναι υλικά αγαθά (λέω τώρα) αλλά είναι οι αγαπημένοι μας που μας λείπουν πολύ…