Εμείς ,είχαμε κάνει μία μικρή τρύπα στο τοίχο , ώστε να επικοινωνούν τα τελευταία θρανία, των δύο τμημάτων, τις ώρες "κοινής φασαρίας"!
Επίσης βάζαμε ένα τύπο με μπάσα φωνή και μακρυά μαλλιά , που του έπεφταν στη μούρη και δε φαινόταν τα χείλη του, να απαγγέλλει εδάφια απ'τα "Διαβασε με" και...