Αποτελέσματα αναζήτησης

έχω αρκετά βινύλια, κάτι παλιά του πατέρα μου (με Νίκο Γούναρη, κλασική μουσική, αλλά και Θεοδωράκη), κάποια δικά μου (Άννα Βίσση "Τα πρώτα μου τραγούδια, δίσκους με soundtrack από σίριαλ των 90ς, όπως η διαβόητη "Αναστασία", μερικούς δίσκους prog rock και κάποια άλλα) 33 στροφών βέβαια, μικρά...

Ο αείμνηστος -πλέον- πατέρας μου θυμάμαι έλεγε (για πλάκα, βέβαια, γιατί και μόρφωση είχε και ήξερε πολύ καλά τι έλεγε) το τηλεκοντρόλ "τηλεκόλορ", το τελετέξτ "τελεστέτ" (από το παλιό όνομα της Wind) ενώ τον Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ (οι ταινίες του οποίου του άρεσαν πολύ) τον έλεγε "Σεβαρντνάτζε"...

Να τολμήσεις. Ακριβή ηλικία δεν θυμάμαι είναι πάντως μεταξύ 45 και 47 ετών σήμερα (δηλ. στο Ερωτοδικείο ήταν in her early 20s)

Η Πέπη ούτε αθώα ήταν, ούτε χαβαλέ έκανε! Ήξερε πολύ καλά τι ήθελε. Ήδη από τα σχολικά της χρόνια, είχε αλλάξει πολλά σχολεία, κατασταλάζοντας στο Μαράσλειο, γιατί εκείνη την εποχή μόνο τα πρότυπα ('πειραματικά" τα λέμε σήμερα) δέχονταν δύσκολους μαθητές. Είναι κόρη ενός γνωστού μπασίστα, του...

Η δική μου γιαγιά η εκ μητρός (γιατί η εκ πατρός ζούσε στο χωριό και δεν είχα πολλά-πολλά μαζί της) ήταν η κλασική γιαγιά της αστικής τάξης. Με τα κοντά γκρίζα μαλλιά της μέσα σε φιλέ για να στέκονται, με τα σκούρα φορέματά της σε ίσια γραμμή (μόνο το καλοκαίρι έβαζε πιο ανοικτά χρώματα), με τα...

Το κορίτσι στο Coppertone δεν ήταν η Μπρουκ Σιλντς (την οποία είδαμε πρόσφατα ως ψυχοπαθή γιαγιά στο Law & Order), αλλά η Τζόντι Φόστερ.

Εγώ έχω επίσης άσχημη προσωπική πείρα στα 90ς, στο δεύτερο μισό... Έχοντας τελειώσει τη φιλολογία, προσπάθησα να βρω δουλειά σε φροντιστήρια σαν καθηγήτρια, είτε από αγγελίες είτε αφήνοντας βιογραφικά (δακτυλογραφημένα μεν σε κομπιούτερ, τυπωμένα δε, γιατί τότε δεν είχε πολύς κόσμος mail, και...

Η Ζάντρα (όπως είναι η σωστή προφορά του ονόματός της στα γερμανικά) Λάουερ σήμερα είναι μια παχουλή κυρία που πλησιάζει πλέον τα 60, αλλά που συνεχίζει να τραγουδά τις παλιές της επιτυχίες, αλλά και να δημιουργεί καινούργια άλμπουμ. Χώρισε τον Κρέτσου (όπως προφέρεται το επώνυμό του στη μητρική...

Αγαπημένο μου κομμάτι!

Το έχω υπόψη (καθώς κι ότι το έχει πει, πολύ ωραία, με τη δωρική της φωνή, η Χριστιάνα). Απλώς μ' αρέσει αυτή η εκτέλεση.

Εμένα πολλά είναι τα αγαπημένα μου, αλλά ξεχωρίζω δύο: Το "Γιαρέμ Γιαρέμ", με τη ζεστή φωνή της Γαλάνη (και όχι την επιτήδευση της Μούσχουρη) , αλλά και το νεότερο "Το Σώμα που Ζητάς" με έναν νεαρότατο Μιχάλη Χατζηγιάννη:

Κι ακόμα ένα πολύ γνωστό, ο "Μπαλαμός" (του Διονύση Τσακνή και του Γιώργου Κάτσαρη) στην διεθνή του φλαμένκο διασκευή από τη Remedios Silva Pisa: , αλλά και μία ποπ διασκευή των "Παιδιών του Πειραιά" από τους ισπανόφωνους Los Umbrellos:

Εκτός από την διασκευή της Ακσού, υπάρχει και μία ιταλική με τη Μίλβα με τίτλο Il canto di un' Eneide diversa (= Το τραγούδι [ ή η ραψωδία) μιας διαφορετικής Αινειάδας) από το άλμπουμ Volpe d'Amore (= Αλεπού του Έρωτα) των αρχών της δεκαετίας του 90: Επίσης να αναφέρω εδώ (στο σωστό μέρος...

Αντίθετα με τους περισσότερους εδώ μέσα, για μένα τα Χριστούγεννα ως παιδί ήταν περίοδος κατάθλιψης που περίμενα να περάσει γρήγορα. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις επισκέψεις σε αντιπαθητικούς συγγενείς; Το ότι οι γονείς μου με έπαιρναν μαζί σε ρεβεγιόν εξίσου αντιπαθητικών γνωστών τους, ενώ το μόνο που...

Απόψε ακούω κομμάτια από Eurovision of times past... Συγκεκριμένα αυτό εδώ:

Εγώ πιο πολύ τον θυμάμαι για τα 4 επεισόδια του Warehouse 13, αλλά και για το Boston Legal όπου συνυπήρχε με (ποιον άλλον;;;) τον Κάπταιν Κερκ, κατά κόσμον William Shatner. Δεν τον θυμάμαι στο Grey's Anatomy (σε ένα επεισόδιο του 7ου ή 8ου κύκλου), αλλά νομίζω ότι τον είχα δει και στο Law & Order.

Μη το γελάς! Είναι μια θεωρία που συζητήσαμε με τον κ. David Rice (τον Άγγλο που ασχολείται με το έργο του M. J. Bird, δημιουργού του Who Pays the Ferryman). Σταθήκαμε σε μία παράξενη σύμπτωση: στο βίντεο του DeBurgh ακούμε τον creepy μονόλογο που εκφωνεί ο βρετανός θεατρικός ηθοποιός Tom Baker...

Εγώ ακούω το αγαπημένο μου, "Don't Pay the Ferryman"

Να κάνω update σε μια πληροφορία για τη Μαρία Παπαλάμπρου. Ο σύζυγός της πέθανε πριν από μερικούς μήνες και (νομίζω) ότι επέστρεψε πλέον στην Ελλάδα.

Μολονότι δεν είναι το είδος μουσικής που ακούω κανονικά, μου άρεσαν κάποια τραγούδια της, δύο ή τρία. Ανεβάζω το πιο αγαπημένο μου, σε μουσική Κώστα Χαριτοδιπλωμένου και στίχους Εύης Δρούτσα: