1. Σε ποιές ταινίες βλέπουμε την Αλίκη να τρώει ξύλο??? (Συμπεριλαμβάνεται και η απλή σφαλιάρα!).
"Το ξυλο βγήκε απ' τον παράδεισο" (και ναι! από κει και μετά τα χαστούκια πέφτανε σύννεφο στο σχολείο θηλέων :P )
"Η αρχόντισσα κι ο αλήτης" (πριν επέμβει ο Παπαμιχαήλ, αλλά τρώει κι απ'...
Κουΐζ για ξενύχτηδες!!!
Πάει, γέρασα πια. :P
Δεν βρίσκω πάντως τόσο παράξενο το γεγονός πως η Μπέτυ Λιβανού δεν έχει συνεργαστεί ποτέ με καμιά απ' τις υπόλοιπες στον κινηματογράφο. Ξεκίνησε την εποχή που οι άλλες σταματούσανε πια...
Η καλύτερη συναυλία που έχω πάει στη ζωή μου!
Με τεράστια διαφορά από όλες τις άλλες.
(Και χαίρομαι ιδιαίτερα που την απόλαυσα στην Ελλάδα :D ).
http://www.youtube.com/watch?v=vtP6q-oJzCM
Μιας και η ιδιαίτερη μνεία στον τάφο του, να αναφέρω πως 10 χρόνια μετά το θάνατο του Jim Morrison τοποθετήθηκε μια προτομή του, έργο του κροάτη γλύπτη Μικούλιν. Εκλάπη νύχτα (στην κυριολεξία). Στην θέση της τοποθετήθηκε η ελληνική επιγραφή «ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ».
Τίποτα δεν με είχε...
Τζένη Καρέζη δαγκωτό και για μένα.
Αν πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρω και δεύτερη και τρίτη επιλογή, τότε αυτές είναι οι Μπέτυ Λιβανού (την βλέπω σχεδόν κάθε καλοκαίρι - τη βρίσκω απίστευτα γοητευτική και εξαιρετικά εύθραυστη!) και Έλενα Ναθαναήλ.
Μελαχρινές όλες, ε; Τυχαίο; δε νομίζω! ;)
Η ερώτηση αφορά διπλό τίτλο της ταινίας και όχι διπλό ρόλο για την Αλίκη, όπως "Το ποντικάκι" ("το κορίτσι με τα λουλούδια"), "Αλίκη" ("Aliki my love").
Πού τον θυμήθηκες;
Ο Νίκος Ζιάγκος είναι ο πρώτος τηλεοπτικός "μαϊντανός" που θυμάμαι!
Είχε τόση επιτυχία που όπου κι αν γυρνούσες το μάτι σου, θα έπεφτες πάνω του. Πολύ μου την έσπαγε τότε.
Τώρα πια, η τηλεόραση έχει μόνον μαϊντανούς....
Δεν σε απατά η μνήμη σου. Κι εγώ έτσι τη θυμάμαι.
Όχι μόνο επειδή η τηλεόραση στο σπίτι ήτανε ασπρόμαυρη αλλά και επειδή η μετάδοση έγχρωμων εκπομπών στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1979 (με το σύστημα SECAM).
Κι εγώ είχα αναρωτηθεί πολλές φορές για την κώμη της Τζένης-Τζένης. Παρατηρώντας όμως προσεκτικά τις σκηνές και βλέποντας τον συνδυασμό του μαλλιού με το ένδυμα (καρεδάκι με όμορφο φουστανάκι vs κοτσίδα με τζιν), άρχισα να πιστεύω πως δεν πρόκειται για απροσεξία. Μάλλον ήτανε μελετημένη η...
Οι πιο γλυκές αναμνήσεις των παιδικών χρόνων.
Που γίνανε πικρές μετά την απώλεια αυτού που με μύησε στα μυστικά της μουσικής. Λάτρευε τη δωρικότητα του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Πόσο δίκιο είχε!
Μόνο σεβασμός χωράει εδώ.
Χωρίς άλλα λόγια.
[video=youtube;3CLFmYd-74w]
Τον ακούω αυτή τη στιγμή στο ραδιόφωνο.
Όπως τον ακούω όλη (μάλλον) τη ζωή μου.
Αυτή τη στιγμή έχει αφιέρωμα στις ταινίες της δεκαετίας του '80.
Τυχαίο; δε νομίζω! ;)
Επανέρχομαι δριμύτερη!
Αυτή τη στιγμή παίζει το:
[edit] To video δεν είναι διαθέσιμο [edit]
Μετά από ένα συντομότατο γκουγκλάρισμα, ιδού:
[edit] Αυτό το βίντεο δεν είναι διαθέσιμο. [edit]
(tip προς όλους εμάς τους παλαιότερους: μην ξεχνάτε να γκουγκλάρετε χρησιμοποιώντας τη... "σύγχρονη" ορθογραφία ;) )