Αποτελέσματα αναζήτησης

Εγώ ψηφίζω λευκό

Ε καλά ρε παιδιά, να μην το κάνουμε και μεσανατολικό... ορίστε (κι έπρεπε να σκαλίσω διότι δεν θυμόμουν πού το είχα)

Βαριέμαι.

Και ποιός μας λέει, φίλτατε, ότι οι ΑΤΙΑίοι (δική μου ελληνοποίηση των ΟΥΦΗΔΩΝ) θα είναι καλύτεροι από μας, για να τους θαυμάζουμε? Μπορεί να έχουν τα ίδια χάλια ή να είναι και λίγο χειρότεροι Πολύ χειρότεροι δεν μπορεί να είναι, διότι θα είχαν αυτοκαταστραφεί, εκτός αν είναι ακόμη πρωτόγονοι...

Αρχιτεκτονική Viewmaster

Του είδους που κρατιούνται κρυφά κυρίως από την εφορία

Για τις επόμενες θέσεις μπορούν να τσακωθούν όλες οι υπόλοιπες κυρίες, δεν παίρνω θέση, αλλά πρώτη για μένα, με 10 με τόνο, είναι αναμφίβολα η Giulietta Masina.

Έχω πάει εκεί παιδάκι με τους γονείς μου, στα τέλη των 60. Επισκεπτόμαστε κάποιους φίλους τους στην Κέρκυρα και μας πήγαν να δούμε το "εξωτικό" αυτό μέρος. Ήταν το τοπικό Club Méditerranée δηλαδή δεν ήταν απλώς χώρος διασκέδασης αλλά κανονικό θέρετρο στο οποίο τουρίστες πληρώνανε "ζώντες βίον...

Εκτός κι αν μου διέφυγε, παρατηρώ ότι κανείς δεν αναφέρθηκε σε μία από τις σπουδαιότερες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, παρόλο που ολόκληρο το έργο βασίζεται σε μία παρεξήγηση. Μιλάω για τον "Δράκο" του Κούνδουρου, στον οποίο η συμμορία του Γιάννη Αργύρη νομίζει ότι ο...

Εγώ βρήκα αυτό και δεν έψαξα περισσότερο. Μια χαρά έψιλον είναι, και μεγαλύτερο από το ψωριάρικο πράσινο στη γλάστρα.

Υποτίθεται ότι είναι στο Αίγιο, αλλά τον ρόλο τον παίζει ο Σ.Σ. Μεσολογγίου...

Στη Σπανοβαγγέλη έμενα για χρόνια! Και παρά το ότι σπάνια πέρναγα από την άλλη μεριά της Αυξεντίου όπου ήταν η Περιάνδρου, σίγουρα κάποιες φορές θα είχα περάσει από τη συγκεκριμένη γωνία. Φυσικά σιγά μην είχα προσέξει μια αρχαία πινακίδα.

Αντί να θαυμάσω :bigeyes:τα νέα μοντέλα και να διαλέξω το μαγιώ που μου αρέσει, μπορώ μήπως να θαυμάσω τα νέα μαγιώ και να διαλέξω το μοντέλο που μου αρέσει? :diablotin:

Εγώ είμαι τελείως από άλλο ανέκδοτο, το αντίθετο από σένα που αναγνωρίζεις σπίτια και δρόμους, λεωφορεία και τρόλλεϋ. Κυκλοφορούσα στην Αθήνα αλλά δεν την έβλεπα. Και καλά όταν περπατούσα έπρεπε να έχω χαμηλωμένο το βλέμμα, όχι λόγω σεμνότητας αλλά για λόγους ασφαλείας έτσι που ήταν τα...

Για τη δεύτερη κυρία γράφτηκε αυτό το σουξεδάκι:

Στην ταινία του Jules Dassin "Κραυγή γυναικών" τον ρόλο της απατημένης συζύγου έπαιζε η Ellen Burstyn, μόνο που εκεί λεγόταν υποτίθεται Μπρέντα Κόλινς και έμενε (προ φόνων) στη Γλυφάδα. Άλλωστε η ταινία ήταν μυθοπλασίας, όχι βιογραφία.

Μεταξύ τίτλου και περιεχομένου έχασε 4 χρόνια. Πολύ απρόσεκτη.

Happy retrobirthday! Με γειά το όνομα! Καλά που άλλαξε μόνο το όνομα αλλά όχι ο Καζής (διαχρονική αξία) διότι εγώ ως νέος της εποχής προσέχω εικόνες, όχι κείμενα οπότε δεν έχω να θυμάμαι "ποια είναι αυτή η θεία Λένα, την ξέρω από παλιά"? Μη μου τον αλλάξεις κι αυτόν διότι θα τα μπλέξω

Όχι, το όνομα έρχεται από to "Carriage Return" των παλιών γραφομηχανών που ήταν ο μεγάλος μοχλός αριστερά ο οποίος όταν σπρωχνόταν προς τα δεξιά αρχικά περιέστρεφε το τύμπανο κατά μία γραμμή και μετά το μετακινούσε δεξιά ώσπου η αρχή της σελιδας να επιστρέψει στο κέντρο της μηχανής, εκεί που...

Το κοινό που παραμιλάει έχει πρόβλημα όρασης. Καμιά ομοιότητά. Δεν αρκεί μια χάλια περούκα και ρυτίδες στο πρόσωπο για να μοιάσει η κυρία στη Μερκούρη. Ποιο πολύ της μοιάζει η γνωστή πανάθλια προτομή.