Αποτελέσματα αναζήτησης

Τεράστιος και σεμνότατος καλλιτέχνης... Καλό του παράδεισο, τα χρυσά κλειδιά άλλωστε, τα έχει στα χέρια...

Πολλές φορές άκουγα το "άμα δεν έχεις νύχια να ξυστείς...", Και περίμενα κάποια συνέχεια, που δεν έλεγε κανείς. Στην ουσία δε χρειάζεται συνέχεια, εννοεί ότι είσαι έρμαιο αν δεν έχεις δικές σου δυνάμεις, ωστόσο με τον τρόπο που το έλεγαν οι μεγάλοι, έμοιαζε λειψό και μυστηριώδες. Αντίστοιχο...

Το όλο θέμα δε μου ανέδειξε και ιδιαίτερη σοβαρότητα (ασυνήθιστα...) για τον κ.Καρύδη, αλλά ας το αφήσω εκεί...

Τι απίθανα που ήταν αυτά τα διώροφα λεωφορεία...Ωστόσο, δε βόλεψαν στην υφιστάμενη κατάσταση της Αθήνας, με τους δεδομένους δρόμους, εναέρια δίκτυα κλπ. Κρίμα, πάντως..

Ο αθλητισμός είναι κι αυτός μια μικροοικονομία. Όταν υπάρχουν επιτυχίες, δημιουργεί τη δικιά της άνθιση, που αποφέρει θέσεις εργασίας, έσοδα κλπ.κλπ. Αντιθέτως, σε εποχές μαρασμού, βλέπουμε κολυμβητήρια χωρίς...νερό, κι όλα τα υπόλοιπα γνωστά. Παρόλα αυτά είναι κάτι που πάντα θα υπάρχει, και...

Aγνοείτε όμως ότι μια πρώτη αποτυχία, μπορεί και να οδηγήσει σε σύνδρομο loser, πολύ συνηθισμένο στα ομαδικά αθλήματα... Από τη "βασίλισσα δίχως στέμμα" Ολλανδία, μέχρι την Ισπανία των πέτρινων χρόνων πριν τα δύο μουντιάλ, και τη φετινή Γιουβέντους του πέμπτου χαμένου τελικού, τα παραδείγματα...

Tρομερό καρφί το σχόλιο : "Η Στικούδη σ' ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της. Λεπτομέρεια : ο ρόλος δεν υπάρχει στο ασπρόμαυρο φιλμ του 1959 !":biglaugh::biglaugh::biglaugh:

Στα ελληνικά windows κάποτε έμπαινες και με το "wingk".

Στην ταινία "Αιμιλία η διεστραμμένη", υπάρχει ένα σπίτι στο οποίο συλλαμβάνεται ο Δημήτρης Αρώνης, γύρω στη 1:00:00 της ταινίας. Είναι σε μια ανηφόρα, πρίν από την οποία υπάρχει μεγάλη πλατεία και εκκλησία. Mήπως μπορεί να βρεθεί το σημείο; ​​​​​​​

Mετά από τα γεγονότα αυτά, τα περισσότερα μαγαζιά στη Στουρνάρη έβαλαν μεταλλικά ρολά. Εντύπωση έκανε το "Πλαίσιο", που έμενε πάντα με τις φωτισμένες βιτρίνες του και τα πράγματά του "φάτσα-φόρα", μέχρι που μάθαμε ότι είχαν βάλει (περίοδος περίπου 85 με 90) ένα πανάκριβο αλεξίσφαιρο τζάμι, που...

Βεβαίως. Πρόλαβα πλανόδιο φωτογράφο στην Πλατεία Δαβάκη, τέλη δεκαετίας '70. Μετά, εκτός από αυτούς, (σχεδόν) εξέλιπαν και τα αυτόματα μηχανήματα, που βλέπαμε είτε σε σταθμούς ηλεκτρικού είτε σε λούνα-παρκ...

Εντύπωση κάνει το διακοσμητικό τουβλάκι που φαίνεται στις κολώνες του υπόστεγου του Λυκαβηττού, πίσω από τα κανόνια. Μοιάζει από πολύ μεταγενέστερη εποχή, ή αλλιώς μοιάζει πολύ πρωτοποριακής σχεδίασης τότε... Στην πραγματικότητα, αυτά είναι κανονικά τούβλα, και όχι επένδυση. Είχαν ένα μέγεθος...

Είχε τρομερή επιτυχία τότε η εκπομπή (ήταν η πρώτη που βγήκε ζωντανά μεσημέρι; πολύ πριν από τους "Τρεις στον αέρα") και είχε προκαλέσει το σλόγκαν "Κάθε μεσημέρι η TV μας βάζει χέρι", ίσως σε κάποιο σατιρικό έντυπο ή θεατρικό έργο.

Και ένα από τα πιο cult εξώφυλλα ever, αν όχι το Νο1... (απολαύστε υπεύθυνα) Επίσης, σε αυτό εδώ το εξώφυλλο του Δάκη, εντύπωση κάνει ότι φαίνεται η πινακίδα του αυτοκινήτου, πράγμα που σήμερα αποκλείεται να γινόταν...

Κάτι πολύ συνηθισμένο ήταν π.χ. να κάνει όλα τα ψώνια η μητέρα, αλλά ο πατέρας να πηγαίνει να παίρνει το κρέας ή το τυρί φέτα, από συγκεκριμένα μαγαζιά, γιατί "με ξέρουν και θα μου δώσουν καλό". Ή επίσης, οι πατεράδες να χώνονται στην κουζίνα, όχι για πραγματική δουλειά όμως, αλλά για να βάλουν...

Τα παιχνίδια που είχαν και το στοιχείο του χρόνου, όπως αυτό, όπως η "Κούρσα με το χρόνο" του Καρρά, μου άρεσαν - φυσικά με τα δεδομένα της τότε εποχής...Ακόμα κι εκείνο το αγχωτικό με το Μπονάτσο, που έμπαιναν στο σπίτι με ένα από 20 κλειδιά, κι αρχίζαν να φτιάχνουν πρωϊνό κλπ. Υπήρξαν και...

Πάντως ρε παιδί μου, βλέποντας πλάνα αυτής της εκπομπής (αλλά και άλλων αντίστοιχων τη εποχής), δείχνει απίστευτο καφριλίκι το κάπνισμα των καλεσμένων αλλά και του παρουσιαστή στο πλατό, συνήθεια βεβαίως που είδαμε ακόμα και για δεκαετίες μετά... Δεν είναι νύξη για τη συγκεκριμένη εκπομπή...

Καλό του ταξίδι (και αυτού...) Σίγουρα, ανεξαρτήτως με το σε ποιους άρεσε και σε ποιους όχι, ηθοποιός που σφράγισε την τόσο παρεξηγημένη εποχή της βιντεοταινίας, ενώ, μάλλον από κάποια δική του αποστροφή, έκανε ελάχιστη τηλεόραση... Δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίαζε, ακόμα και στο θέατρο όπου...

Πουλήθηκε η βίλλα στις Σπέτσες, όπου γυρίστηκε η "Τζένη-Τζένη". http://www.newsit.gr/topikes-eidhseis/Spetses-Poylithike-3-500-000-eyro-to-arxontiko-tis-tainias-Tzeni-Tzeni-Oi-neoi-idioktites-toy-pics/716173

Θα μπορούσε να είναι πίσω από το ιερό του Αγίου Νικολάου, στην Αχαρνών. Όχι σίγουρα όμως, γιατί έχει πεζοδρομηθεί και φυτευτεί ο χώρος, και δεν υπάρχει κοντινό street view.