Αποτελέσματα αναζήτησης

Έκανα αναζήτηση σαν γυάλινοι βώλοι ή σβώλοι ή marbles και δεν έβγαινε τίποτα όποτε θεώρησα ότι δεν υπάρχει αντίστοιχο πόστ.....αν θέλουν οι admin ας το σβήσουν, συγνώμη κιόλας.

Γυάλινοι βώλοι ή σβώλοι (Marbles). Ποιός δεν έχει συλλέξει γυάλινους βώλους!!Ποιός δεν έχει χάσει κάποιον από τους αγαπημένους του και να κλαίει όλο το βράδυ :cry: . Ποιός ήταν περισσότερο επιδέξιος στο παιχνίδι ώστε να κερδίζει και να γυρνάει περήφανος στο σπίτι με βαρύτερο...

Μπράβο ρε φίλε φαντασμαγορικό παιχνίδι και των 80'ς. Το είχα ξεχάσει εντελώς, αν βρεθώ σε πανηγύρι θα το ψάξω.:biglaugh:

Από τα διαμάντια κινούμενα σχέδια χωρίς αμφιβολία.....[edit] η σειρά είναι copyrighted [edit]

Ζήκος....μπρρρρρρρ ξεγοφιασμένο στραβάδι όρνιο έ όρνιο.:biglaugh:

Είχα αρχίσει να ανησυχώ ότι δεν θα τα θυμηθεί κανείς, μιλάμε για τρομερό ανταγωνισμό στο τεραίν(πεζούλι).Νάσαι καλά και σύ Dino:biglaugh:

Και οι δύο κρατούσαν τα αρσενικά ανά την υφήλιο σε ''εγρήγορση''. Αυτή που χαζεύω και θαυμάζω είναι με διαφορά η Μπαρντό, αν και είμαι ορκισμένος λάτρης των μελαχροινών.:biglaugh:

Έγραφε πολύ ωραία, έξυπνοι και με πολύ χιούμορ οι διαλόγοι του.Πρέπει να κοντεύει τα 80 πλάκα-πλάκα , αλλά το μαλί καραμπογιά και με πολύ νεώτερη σύζυγο.:wink:

Ρετιρέ δαγκωτό...οι μικρομεσαίοι ήταν κάπως ''κρύοι'', όπως και να έχει πάντως αγαπάμε και τα 2.:sure:

Κρίμα γιατί θα μπορούσαν να συζητηθούν πολλά ευτράπελα,μια φορά πήγα με δύο ξαδέρφια μου να νοικιάσουμε βιντεοκασσέτα(αλήθεια θυμάστε πόσο απλά ήταν τα πρώτα βιντεοκλάμπ που ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια)ψάχναμε κάτι με νίντζα-καράτε, βρίσκουμε μια που λεγόταν νίντζα επιχείρηση κάτι δεν...

Κατάλαβα η πόρτα με την κλωστή είχε κάνει θραύση.......εγώ ανατρίχιαζα μόλις μου τύλιγαν την κλωστή στο δόντι μπρρρρ.:sweat:

Και μαζί με την χαρακιά που έτσουζε........γινόσουνα και ρόμπα από τον ''εκπαιδευτικό''.:mad:

Έχεις δίκιο, φαντάσου ότι όταν προσγειωνόσουν άγαρμπα σε πεζοδρόμιο από άλμα σκαλιών πολυκατοικίας έτσουζε το πέλμα σου.

Φίλε Σταύρο πόσες ώρες είχαμε παραφυλάξει στα μπαλκόνια μας τους ανυποψίαστους περαστικούς :D , πόσες ώρες πολεμούσαμε με αντίπαλες γειτονιές........αγαπημένο πολεμοφόδιο εκτός του στόκου, ο αγαπημένος πυράκανθος που ήταν διαθέσιμος στα πάρκα 24ώρες. :D

Εμ εγώ βλέπεις ήθελα χάι μαρκαδόρους με ονοματεπώνυμο.:biglaugh:

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.Έχω όμως μια ιδιαίτερη αδυναμία στο ήθος που είχε το παίξιμο του Βασίλη Λογοθετίδη,όσο περισσότερο βλέπεις τις ταινίες του τόσο ανακαλύπτεις νέα πράγματα.Έχω γελάσει μέχρι δακρύων με Βέγγο,Βλαχοπούλου,Αυλωνίτη(παλιότερα ήμουν τρελαμένος με Αυλωνίτη και ακόμα...

Τι να παρεξηγηθεί κατάλαβε η γυναίκα(σημειωτέον ήταν γύρω στα 25 τότε και τώρα που δουλεύει στον Βραζιλιάνο ξηροκαρπερύ στην Βεϊκου είναι πάνω από 55.....πως περνάν τα άτιμα χρόνια)από το βλέμμα της μάνας μου ότι εγώ την έκανα την......πατάτα. Όπως καταλαβαίνεις όλοι γνωστοί τότε στις γειτονιές...

Το παιχνίδι αυτό δεν ήταν πολύπλοκο, είχε εφευρεθεί όπως και τόσα άλλα λόγω έλλειψης χρημάτων και πάνω στην φιλοσοφία:παιζουμε με ότι βρούμε(ξύλα από τον μαραγκό,που γινόντουσαν σπαθιά-ακόντια, πλαστικές σωλήνες από οικοδομές που υπήρχαν σε αφθονία για φυσοκάλαμα κ.τ.λ).Παίρναμε λοιπόν καπάκια...

Αμ νομίζεις τα θυμόμαστε όλα........αυτό το μαγικό έχει αυτή η ''παρέα'' από ότι κατάλαβα.....βάζουμε όλοι από ένα κομμάτι για να συμπληρώσουμε το πάζλ.:wink:

Ανεξήγητο γιατί , υπήρχε αυτό που περιέγραψαν και άλλοι φίλοι......ο φόβος μην σε πιάσει το χεράκι,που πράγματι έκανε ένα περίεργο ήχο:biglaugh:, βέβαια πολλές φορές ήθελε λίγο και την βοήθεια μας γιατί του γλίστραγε το νόμισμα.Νάσαι καλά φίλη τι μου θύμισες. :thanx2: